KRYSIU Dlatego się zainteresowałam Twoim przepisem, bo bez alkoholu .Ja nie przepadam za miksturami na alkoholu a prawie wszystkie bywają na alkoholu aby się nie psuły szybko . Ja tam w tym przepisie nie gotuję 2 godz. ale już nie mogę edytować i poprawić tylko zagotowuje może 5 minut

perdii - Gosiu czasami tak jest ,że nie wykorzystamy mikstur bo zdrowie dopisuje ale takie miodki, syropki u mnie się nie uchowają bo to łakomy kąsek nawet dla zdrowego. Jak chodzi za mną .... jakaś potrzeba słodkości to zamiast cukierka czy czekolady wole łyżeczkę takiego miodu z mnisza a zawsze słoiczek jest w lodówce więc pod ręką ...

Na pędy sosnowe też się wybieram i to chyba po niedzieli bo najwyższy czas. Syropu mam jeszcze trochę ale czasami wieczorem lubię wypić gorącą herbatę z dodatkiem tego syropu więc do zimy starego nie będzie. na jesienne dni kieliszek nalewki do herbaty tez mile widziany gdy wychłodzimy ciało z jakiejś przyczyny .
Najprostszy sposób na syrop jest na str. 44 ( poprzedniej części) ale może w najbliższym czasie wstawię inny choc one niewiele sie różnią - czasami jest różnica w proporcji lub w czasie.
Podaj nam swój przepis - proszę

Ewiczka52 - Ewciu tak to prawda,że opcja edytowania w tym wątku juz po krótkiej chwili jest niemożliwa. Wątki o takiej tematyce i kilka innych prowadzone są trochę inaczej stąd Twój problem.
Czasami jak chce opisać jakiś temat to robię to najpierw na brudno w Wordzie a potem tu kopiuje bo zdarza się, że potrzebne sa poprawki a edytować już nie można i taki sposób jest dobry. Dzięki temu mniejszy bałagan bo nie robię poprawek czy tez uzupełnień w następnych postach.

Czas gotowania syropu faktycznie jest bardzo rożny - wystarczy robić to w dość szerokim garnku gdzie powierzchnia parowania jest duża i taka opcja znacznie skraca czas ale mimo to moje gotowanie ciągnie się nawet do 1 godz z przerwą 1 dniowa lub kilkugodzinną np rano zaczynam a po południu lub wieczorem kończę.

Śledzę na bieżąco ten wątek,mam już syrop z mniszka,teraz zamęczam siostrę,aby mi narwała pędów sosny w Pasłęku.
Okazało się ,że na przyleśnej działce mojego brata jest pełno sosenek samosiejek.
Krysiu kochana,podpowiadaj nam na bieżąco,co akurat robisz,czyli jakie ziołowe przetwory robisz,kiedy i jakie zioła suszysz.

Nie opłaca się robić syropu sosnowego,są lepsze sposoby.Przez kilka lat robiłem ten syrop,
pomagał,ale trwało kilka dni,zanim była odczuwalna ulga.
Prymitywna inhalacja olejkiem z drzewa herbacianego,likwiduje kaszel prawie natychmiast.
Zwilżyć woreczek wewnątrz tym olejkiem,nawet nie kroplą, tylko ślad olejku na worku.
Woreczek na twarz,kilka wdechów głębokich i po kaszlu nie ma śladu.

Krysiu syrop sosnowy robię identycznie jak Ty z tą różnicą że trzymam w chłodnym miejscu i tak ' + - " do połowy lipca.Potem do słoików wyparzonych i pasteryzuję około 6 minut od zagotowania.

Kochani zrobiłam dziś pierwszy raz syrop z mniszka i wyszedł mi taki mętno zielony,nie dodałam jeszcze spirytusu-co mam zrobić?Może pogotować jeszcze trochę? I jeszcze jedno pytanie- nie wyskbujecie samych żółtych płatków?Z szypułkami się je gotuje??

Ja obrywam kwiatki tak że prawie nie mają ogonków. Nigdy mi nie wyszedł "mętno zielony". Możliwe że dałaś za duże ogonki.

Mam pytanie dotyczące gwiazdnicy. U mnie to straszne chwaścisko, ale podobno ma właściwości lecznicze! Czy to prawda? A jeżeli tak to na co pomaga?

Nawet jest jadalna,wiosenną sałatkę można z niej robić,ale pachnie burakami.

To i ja się tu wpraszam
Moje klimaty

Syeopów sosnowych nie lubie. Jak byłam mala mama poiła nas syropami z sosny i taka miksturą czosnkowo-cytrynowo-miodowa. To sa dwa preperaty, których nie znoszę. Są skuteczne, ale ja ich nie przełknę...

Raczek - Aniu ja syrop z mniszka mam już za sobą - teraz tylko etykiety i do piwnicy.
Robiłam 2 razy ale ten drugi zbiór gotowałam dużo krócej tak dla zróżnicowania. Widać po kolorze różnicę w stosunku do pierwszego bo ten dłużej gotowany jest dużo ciemniejszy i po ostygnięciu dużo gęsty. Gęstość jaśniejszego też mi odpowiada i wyszło z tej samej porcji o 2 słoiczki więcej.



A tu zasypane płatki Mniszka lekarskiego wg przepisu wczesniej podawanego - musza stać ok 5 tygodni.


Aniu chcesz abym pisałam o tym co aktualnie robię z ziół ... może i dobry sposób przekazu ale nie zawsze mam czas.

Teraz skupiam się na pokrzywie i na stronie 14 poprzedniej części pisałam trochę o jej zastosowaniu i właściwościach
viewtopic.php?f=9&t=30077&p=1499127&hilit=pokrzywa#p1499127

Teraz tylko dla przypomnienia podstawowe dane aby Was tym uciążliwym ale jakże cennych chwastem zainteresować.

Pijemy oboje z mężem przez cały maj zamiast herbaty do posiłków właśnie herbatę ze świeżych pędów szczytowych majowej pokrzywy.
Maj się kończy ale u nas jeszcze nie zakwita więc szybko narwałam na sok do bieżącego spożycia, po niedzieli zerwę na suszenie i wykonanie soku na zimowy zapas.


Sok z pokrzywy:
Świeże ziele mielimy przez maszynkę i zalewamy do połowy przegotowaną wodą.
Przykrywamy i odstawiamy na osiem godzin.
Po tym czasie odcedzamy a z masy roślinnej wyciskamy sok. Pijemy go cztery razy dziennie po jednej łyżce. Przechowujemy w lodówce przez pięć dni. Można zakonserwować go miodem – 100 ml soku na 200 ml miodu lub cukrem w takich samych proporcjach.

Do konserwacji używa sie miodu, soli, alkoholu .. ale ja robię mniejsze porcje i zuzywamy go w ciągu 4 dni, potem kolejne.
(zamiast maszynki do mielenia mięsa użyłam robota wieloczynnościowego tnąc wcześniej pokrzywę na mniejsze kawałki)

Sok z pokrzywy na zimowy okres
Składniki:
- 2 kg młodych pokrzyw,
- 1 szklanka cukru,
- 1 litr wody,
- sok z 1 cytryny.

Sposób przygotowania:
Umyte młode liście pokrzyw zmiksować i zalać wrzącym syropem z wody i cukru (jeśli z pewnego źródła to nie ma potrzeby myć a wystarczy przejrzeć pod katem no mrówek czy innych zanieczyszczeń).
Zdjąć z ognia i zaparzać około 10 minut pod przykryciem. Po tym czasie dodać sok z cytryny i gorący sok, przelać do butelek.
Pasteryzować ok 15-20 minut.
Przechowywać w ciemnym chłodnym miejscu.
Taki sok można dodawać zimą do herbaty - zachowuje w tej postaci wszystkie swe właściwości lecznicze.

Liście i korzenie pokrzywy zawierają:
– Sole mineralne (12,5-18,5%) wapń, fosfor, magnez, żelazo, mangan, krzem,
– Karotenoidy,
– Flawonoidy,
– Kwasy organiczne (krzemowy i mrówkowy),
– Chlorofil (0,8%),
– Serotoninę,
– Histaminę,
– Witaminy A, C, B2, K,
– Garbniki,
– Kwas pantotenowy,
– Olejek eteryczny,
– Acetylocholinę.

Lecznicze składniki pokrzywy pomagają na:
– Wypryski,
– Bóle głowy,
– Tworzenie piasku nerkowego,
– Choroby nerek,
– Podwyższony poziom cukru we krwi,
– Choroby i zapalenia dróg moczowych,
– Zatrzymanie moczu,
– Schorzenia wątroby i dróg żółciowych,
– Choroby śledziony,
– W zwyrodnieniu śluzowym żołądka i narządów oddechowych,
– Skurcze i wrzody żołądka,
– Wrzody jelita,
– Choroby wirusowe i bakteryjne,
– Stany znużenia i wyczerpania,
– Blednice, niedokrwistość, anemie,
– Choroby krwi,
– Białaczkę,
– Alergie (w tym katar sienny),
– Choroby artretyczne i reumatyczne,
– Rwę kulszową, lumbago, zapalenie nerwów,
– Wypadanie/przerzedzanie włosów,
– Zwężanie naczyń wieńcowych.

Uwaga!!!
Pokrzywa tez może uczulać lub podrażniać jak każda inna roślina.
Gdy korzystamy z niej dłużej np powyżej 2-3 tygodni, trzeba równocześnie zażywać wit. B1

mirzan - Mirku jak by tak pomyśleć to niewiele w życiu się opłaca a jednak żyjemy, pracujemy i staramy się na wszystkie możliwe sposoby dbać o stan zdrowia. Jednemu pomoże eukaliptus, innemu mięta a jeszcze innemu nasza zwyczajna sosna - sprawa indywidualna i powiem do tego,że zmienna .
Mam w domu od wielu lat inhalator i z woreczkowwej metody nie będę korzystać ale dziękuję. ...

perdii - Gosiu przez to ochłodzenie i deszcze nie byłam jeszcze po pędy sosny - późna pora bo koniec maja ale w tym roku wegetacja opóźniona i widziałam,że jeszcze można.
Przepisy podają określony czas macerowania itd ale ja tez często przetrzymuje dłużej.

sylwia75 - Sylwio nasze wyroby domowe nigdy nie będą klarowne i krystalicznie czyste jak te z apteki.
Ale zielony .... ??? powinien mieć słoneczno- bursztynowy kolor a jeśli dłużej gotowany to w odcieniu brązu.
Płatków nie wyskubuje tylko odchylam zielone części i wycinam płatki nożyczkami - robi się to o wiele szybciej niż skubanie. Niektóre przepisy podają,że można całe kwiaty z ta zielona częścią ale ja zawsze tylko płatki robię.

smolka Gwiazdnica pospolita to bardzo ważny składnik roślinny w prawie wszystkich specyfikach określanych jako tzw "pochłaniacze tłuszczu "
Poczytaj o niej na stronie dr. H. Różańskiego http://rozanski.li/?p=2349 i nie tęp jej tak do końca....
W razie skaleczenia masz gotowy lek bo ona posiada właściwości odkażające i bakteriobójcze więc rozgniecioną można przykładać na rany.

Zewnętrznie napar z ziela leczy wrzody, czyraki,,krosty, goi rany, siniaki, stłuczenia, podrażnienia skóry szczególnie te z towarzyszącym swędzeniem , żylaki, egzemy .
Kąpiele ze świeżego ziela pomagają w stanach zapalnych skóry,reumatyzmie. Sokiem przemywamy oczy w stanach zapalnych.

Lubie jej listki kłaść na kanapki - mnie smakuje.

ixeska - Ewciu w takim razie witaj w naszej gromadce.

wielkakulka - Aniu są inne preparaty na te schorzenia i jeśli ktoś nie może lub wypił w dzieciństwie przydział przeznaczony na długie lata " to wcale się nie dziwię.

Nazbierałam reszteczki mniszka które jeszcze nie zmieniły się w dmuchawce i postanowiłam podjąć jeszcze jedną próbę.
I wyszedł mi Przypuszczam ,że nie dopilnowałam za pierwszym razem i po prostu przegotowałam go.Teraz siedział na malutkim ogniu 2 godzinki i faktycznie wyszedł w kolorze złotym.Dzieci próbowały i zamówiły już na kolację do herbatki.

Cieszę się razem z Tobą Sylwio - jesteś uparta ale w dobrym tego słowa znaczeniu.
czasami tak bywa,że maleńki szczegół zaważy na całej naszej pracy.
Pozdrawiam

Pozwolę sobie wrócić na chwilkę do kwestii pozyskiwania surowca z rdestowca. U mnie w okolicy - lasy, nieużytki oraz tereny przydziałkowe rozpanoszył się niezmiernie w ostatnich latach. Pełno tego zielska wszędzie, a jako iż kłącze rdestowca jest bogate w resweratrol, jest to towar niezwykle pożądany w mojej ziołowej apteczce. Niestety ogromnym problemem jest dla mnie wykopanie korzenia. Próbowałam kilka razy - korzeń siedzi głęboko, wyrywam sam badyl, część podziemna zostaje w gruncie. Dodatkowo czynność utrudniają rosnące obok kępy trawy i ziela. Jak sobie z tym radzisz? Używasz narzędzi?

corazonbianco witaj w mojej aptece
Zrobiłam 2 podejścia aby wykopać choć trochę korzenia rdestowca ale skończyło się na złamaniu łopatki i małej ukruszonej części korzenia .
Znów pozostaje mi tylko skorzystanie z części zielonej w czasie kwitnienia lub tuż przed.
Gdyby on rósł z daleka od zabudowań to pewnie wzięłabym szpadel ale on rośnie u nas tylko w jednym miejscu obok leśniczówki też przy samym lesie więc w ziemi korzeni mnóstwo i nie wiadomo co czyje.

Dr Henryk Różański w swym opracowaniu napisał tak :
"Surowcem zielarskim jest kłącze rdestowca wraz z korzeniami "[/i] i tego nie rozumiem bo korzenie tak ale kłącza - jedno i drugie w ziemi ?

W dalszej części napisano tak :
[i]"Ziele rdestowca - Herba Reynoutriae japonicae (Herba Polygoni cuspidati) można używać w fitoterapii niektórych schorzeń, wykazuje znacznie węższy zakres właściwości leczniczych. Zbierane powinno być przed kwitnieniem lub w okresie kwitnienia i suszone w ciemności."

Sporo mikstur robi się głownie z kłączy- jedynie napar można z ziela.
Napar z ziela rdestowca:
2 łyżki rozdrobnionego ziela zalać 2 szklankami wrzącej wody, przykryć, odstawić na 30-40 minut, po czym przecedzić. Wypić w ciągu dnia w 4 dawkach (po pół szklanki). Stosować 3-4 tygodnie. Między kolejnymi powtórzeniami zastosować przerwę 2-tygodniową. Nie zalecam zażywać dłużej niż pół roku.

Resveratrol określany jako cudowny eliksir młodości od wielu lat poddawany jest szczegółowym badaniom i wciąż zachwyca naukowców swymi mozliwościami stąd pewnie taka cena preparatów.

Szukałam informacji na temat innych roślin które zawierają resveratrol
i występuje w skórkach winogron , szczególnie czerwonych więc i wino z nich też go zawiera.

Niewielkie ilości resweratrolu znaleziono też w orzeszkach ziemnych, w owocach morwy, owocach czarnej porzeczki i czarnej borówki, a także w liściach eukaliptusa.
Jednak jak dotąd najwięcej resweratrolu mają rdestowce w/w. prawie 5000 razy więcej niż czerwone wino.
Końcówka lat XX w. rdest japoński stał się przedmiotem intensywnych badań rdestowca japońskiego z myślą o pozyskiwania resweratrolu i wykorzystaniu - panaceum na wiele chorób i eliksir długowieczności.
Resweratrol w rdeście japońskim gromadzony jest zarówno w częściach zielonych jak i w kłączach rośliny.

Człowiekiem który poświęcił wiele lat pracy nad badaniem tej rośliny i wielu innych był prof. dr hab. n. farm. Jerzy Lutomski (zmarł w wieku 72 lat 9.VI.2003)
Tu >> można poczytać o nim i lekach roslinnych, które opracował razem ze swym zespołem ludzi

Krysiu -mnie też bardzo interesuje Rdestowiec,tylko ja mam Rdestowiec ostrokończysty.Proszę napisz do kiedy można pić ziele rdestowca tz. w jakich miesiącach.Bardzo lubię zioła i stosuję,co się da