Witam wieczorową porą miłych gości.

OOOOO...Aneczka dotarła
Widziałaś na własne oczęta jak mi te paskudy wszystko wygryzają. W tym roku są wyjątkowo głodne.
Cieszę się, że dotarłaś spokojnie do domku. Dzieciaczki pewnie popadały.
Aniu jakim wspaniałym. Widziałaś sama ile w nim chwaścisków i wszelkich niedoróbek. Tu jednak jest moje miejsce na ziemi i tu się dobrze czuję. Nie wiem jak długo dam jeszcze radę ogarniać to wszystko, ale staram się jak mogę.
Też czekam na kolejną wizytę, zwłaszcza że termin już ustalony.

Kasiulko ta zieleń to iglaki. Lubię je właśnie za to, że zazieleniają mi ogród przez cały rok.

Tereniu na zdjęciach widać tylko to, co chcemy pokazać, więc wydawać by się mogło, że jest znośnie, ale w realu wygląda ciut inaczej.Piękny?......oj do tego to mu jeszcze dużo brakuje.

Jadziu na rabatce jeszcze nie wiem dokładnie co będzie rosło, ale na pewno coś cieniolubne.
Skyroketów mam więcej, ale więcej już nie posadzę. Właśnie dwa wyciachałam, bo paskudnie rdzewiały. Ten przy skalniaku będzie skrócony, bo wiatry nim strasznie szargają.

Karolino oj tam..... Wsiadaj w auto i sama się przekonaj jak u mnie jest w wiejskim ogrodzie.

Marysiu w maju się sama przekonasz, czy on wiejski, czy nie. Jaki by nie był, to jest mój i inny nie będzie raczej.
Słoneczko ja nie czekam na roślinki , tylko na Ciebie.
W miarę odkrywania kolejnych wyżartych roślin nachodzi mnie coraz większa niechęć do sadzenia kolejnych. Mam nadzieję, że te paskudy w końcu zostawią cokolwiek w ogrodzie.

Dzisiaj zdjęć niestety nie ma, bo miałam gości i o aparacie zapomniałam, ale jutro postaram się nadrobić.

Ewciu, a ja lubię chodząc po ogrodzie wspominać wizyty i widzę poprzez kwiatki Was Dlatego koniecznie chcę żeby w Twoim ukochanym miejscu było kawałek mnie ....tak na pamiątkę

Ewuniu gratuluję spotkania. Te forumowe są zawsze najfajniejsze, gdyż zielono zakręceni zawsze wspólny język znajdą do pogadania.
Ja zawsze uważam Twój ogród za jeden z najpiękniejszych, co z tego, że wiejski, jeśli ładny i zadbany, a tzw zakątki wstydu mamy przeważnie wszyscy .
Pierisy niestety nie chcą u mnie rosnąć, wymarzają i już je nie sadzę.
Miłego dnia Ci życzę.

No i tak zrobię Ewuniu

Witam poniedziałkowo.

Karolino w takim razie czekam, tylko daj wcześniej znać.

Tajeczko przestań, bo się zarumienię. Wiesz......ja mam zakątki wstydne i bezwstydne.
Jakie by nie były, to są moje własne.
Spotkania forumowe są zajefajne.
Pierisy w tej chwili mam dwa małe i na razie żyją, a jeśli nie będą chciały u mnie zostać, to też nie będę więcej ich sadzić.

Marysiu ja też jestem za, a chodziło mi tylko o to, że dla mnie ważniejszy jest człowiek.
Czekam z utęsknieniem na Was i na roślinki też.
Tak jak wczoraj obiecałam parę kolorków Wam tu zostawię











i ogrodowy konwój, który stale mam pod nogami.

Z tą wizytą to żartowałam, pewnie spotkamy się w maju cudne psiaki

Ewuniu kwiatuszki śliczne ale i pieski cudne
Wymiziaj tych maluchów
Pozdrawiam

Ewciu śliczne masz żonkile wszystkie, ale te pierwsze najbardziej mi się podobają Tego malucha miałam ale go coś nie widzę Szczeniaczki nieźle wypasione, słodziaki szkoda że wyrosną, a zresztą za miesiąc już pewnie ich nie będzie Jejku ja też tak czekam, że aż się boję żeby się coś nie wydarzyło

Ewo piękne kolorki i jakie śliczne pełne.
A na te psiaki zerkałam chwile uwielbiam wygłaskaj, wytarmoś i ucałuj.

Miłego dnia paczka idzie.

Witam niedzielnym wieczorkiem.

Cóż.....tydzień był dość ciężki dla mnie i nie tylko ze względu na paskudne zimno i prace ogrodowe.

Kasiulko psiaki wygłaskane, a roślinki posadzone i podlane. Jeszcze raz wielkie dzięki.

Marysiu o dziwo trochę żonkili się u mnie zostało i cieszą oczy. Ten maluch jest u mnie drugi rok i też jeden.
Za miesiąc mam nadzieję, że psiaków już nie będzie, bo mają już ponad 6 tygodni. Psocą straszliwie.
Ja też trzymam kciuki , by nic nam nie wypadło, ale jestem dobrej myśli. Nie bojaj....będzie wszystko git.

Tereniu psiaki są strasznie rozbawione przez mojego męża. Niby poważny jegomość, a z psiakami po ogrodzie się gania. Tak to u nas już jest, że do karmienia, kąpania i innych zabiegów jestem ja, a do zabawy i przytulania cały zwierzyniec pcha się do Krzyśka.

Karolinko jak chcesz, ale
w maju, to obecnośc obowiązkowa.

Dzisiaj ponad pięć godzin spędziłam na ogrodzie ciągając węża.
Przy okazji podlewania pokazała się ogromna ilość korytarzy gryzoni.
Mimo dużych strat roślinnych coś tam jednak i u mnie cieszy oczy.







W końcu rabata po ogromnym iglaku płożącym nabrała troszkę ogłady.
Na razie niewiele widać, ale jak wszystkie krzaczorki puszczą listki, to powinno być dobrze.
Ta rabatka, to tylko część sporej wyspy w przedogródku.

Dalej jest mały skalniak z trzmieliną, która teraz wygląda bajecznie,

a kończy się niedokończoną jeszcze rabatką przy studni.

Całość ma kilkanaście metrów długości i nie mam jak zrobić zdjęcia całości.

I na koniec jeszcze taki ogólny wiosenny widoczek budzącej się zieleni.

Ewuniu ten ogólny widoczek bardzo mi się podoba
Gryzoni współczuję szkoda roślinek , ale i tak masz pięknie i kolorowo
Nad rabatką się namęczyłaś ale wyszło ślicznie a jak tam wszytko zakwitnie to dopiero będzie widok

Wiesz co śliczny masz ten ogród Ewciu on zaczyna przypominać park, ale się narobiłaś ! porządek po iglaku na pewno kosztował Cię dużo wysiłku. A i widzę dużo miejsca na nowe rośliny

EWUNIU ,nie wiem skąd bierzesz tyle sił, aby tak ciężko pracować Przecież powinnaś się oszczędzać .Zdrowie ważniejsze .
Jednak efekty są superaśne .Już nie mogę się doczekać ,aż to wszystko zobaczę na żywo .
Nie obsadzaj całych rabat .Zostaw miejsce na łupy spotkaniowe .

Jolu ona nie jest w stanie tego obsadzić więc mamy pole do popisu

Dziewczynki u mnie wszędzie coś rośnie, choć staram się nie przesadzać z ilością, tak więc na spotkaniu nie czekam na roślinki, tylko na Was.
Marysiu jaki park? W maju na pewno zmienisz zdanie.
Jolu z siłami u mnie niestety kiepsko i wiem już teraz, że nie zdołam wielu zaplanowanych rzeczy przed spotkaniem zrobić, ale myślę, że nie to jest najważniejsze.
Czekam na WAS niecierpliwie.

Pewnie, że nie jest najważniejsze! najważniejsze jest nasze poznanie i spotkanie i nawet nie próbuj pracować ponad siły, bo chcemy Cię zobaczyć uśmiechniętą, a nie wyjącą z bólu