neferet, Monika, jak miło Cię znowu widzieć. Faktycznie, gadałyśmy ze sobą całe wieki temu. Wiesz, ja postawiłam na azalie w moim przydomowym ogródku, bo są to rośliny, które prawie nie wymagają pielęgnacji. Sypnąć tylko wiosną trochę nawozu, a potem tylko podlewać, podlewać i jeszcze raz podlewać. Te japońskie to rzeczywiście kojarzą się z ogrodami japońskimi i ja także się w takich ogrodach nie lubuję. Ale kiedy się je poprzeplata z innymi roślinami, to już przestaje być tak "po japońsku". Mam u siebie Maruszkę, nawet trzy sztuki, bo jest wyjątkowa ze względu na swoje bordowe listki i piękny ciemnoczerwony kolor.
A ta, o którą pytasz, to odmiana Gislinde.
Ewelina, co jak co, ale akurat łubiny wschodzą chętnie i są bezproblemowe. Posiej więc sobie jeszcze raz, na pewno szybko doczekasz się ładnych kępek. Ja bym jeszcze chciała inne kolory, ale rzadko można trafić na selekcjonowane barwy, a z mieszanek najczęściej wychodzą fioletowe. Można też kupić już kłącza w torebkach.
jarha, Halszko siałam łubiny metodą siewu zimowego (winter sowing). To znaczy posiałam w lutym w butelkach PET i wystawiłam na dwór pod gołym niebem. Tak zresztą od pewnego czasu sieję również inne byliny i kwiaty jednoroczne. No a potem, po 15 maja wysadzam siewki do gruntu. Nasiona miałam kupione w torebeczce. Pozdrawiam Cię serdecznie
Pisałaś, że to z własnego wysiewu. Czy siałaś wprost do gruntu? Czy w domu na parapecie? Jak wcześnie? Czy nasiona miałaś sklepowe? Muszę koniecznie spróbować. Sama w ubiegłym roku kupiłam dwie karpy, zakwitły trzema kwiatostanami. W tym roku na razie jednym 
A tak mi się podoba takie poletko.
Gratuluję tak pięknych swoich łubinów 
To takie preludium do róż, bo podczas gdy Wy pokazujecie swoje cudowne obfite kwitnienia rożane, to tutaj pokazują się na razie pierwsze pojedyncze kwiatki. Ale pączków jest dużo, więc już nie mogę się doczekać.
Łubiny posadzone w grupie wymiatają 
Tyle chyba w zagęszczeniu nie zakwitnie. Ciepło miała przy kamieniach. 
