Witajcie!Słoneczko mnie dzisiaj dopieszczało, toteż zafundowałam sobie spacerek na ryneczek. W sumie to poszłam do marketu po nową mysz komputerową, a stamtąd do ryneczku dwa kroki. To sobie połaziłam, pooglądałam stragany i stoiska, ale na niczym dłużej oka nie zawiesiłam i do domu przyniosłam tylko tę myszkę.
Zaczęłam powolutku myśleć o świętach, które chciałabym wreszcie spędzić w dużym gronie rodzinnym. Czy się to uda? Nie wiem. Najstarszy syn znowu na kwarantannie, bo w pracy wykryto koronawirusa, najmłodszy swój przyjazd uzależnia od najstarszego, bo nie chce sobie kupić auta z powodu braku miejsca do parkowania, a boi się ryzykować jazdy autobusem. Jeśli sytuacja się nie poprawi, to zostaje nam tylko Paweł, który na szczęście mieszka bardzo blisko. Wprawdzie pracuje zdalnie, ale synowa jako opiekunka niepełnosprawnych odwiedza kilka domów codziennie.
Pewnie za wcześnie się zamartwiam, ale bardzo brakuje mi spotkania w pełnym składzie. Latem pogoda była dziwaczna i tylko cztery razy spotkaliśmy się przy grillu.
Żeby choć na działce coś się działo, jednak o tej porze roku to już marzenie ściętej głowy.
Danusiu - moje róże dopiero późnym latem zaczęły produkować dużą ilość pąków i kwiatów, dlatego ostatnie pąki ścięłam podczas ostatniego pobytu na działce.
Znalazłam jeszcze inne wskazówki w temacie uprawy zwartnicy. Wydaje mi się, że dość przystępne:
https://www.zielonabombonierka.pl/hippe ... elegnacja/
Stosuję włókninę od lat i nigdy jeszcze szkody mi nie narobiła.
Szkodzę sama, gdy zbyt wcześnie ją zdejmuję, pozwalając wiosennym przymrozkom zmrozić pąki hortensji. 
To z lenistwa, bo gdy wieczorem usłyszę o grożącym nocnym mrozie, nie chce mi się jechać nocą na działkę. Bardziej odporne rośliny okrywam włókniną letnią, np. tak okryłam w ubiegłym roku magnolię. Wszystkie pąki uratowałam. W tym roku gwiaździstą zostawiłam bez okrycia. Ma już trochę latek, niech sobie radzi. Okryłam młodziutką, która kwitła jesienią, a było to jej pierwsze kwitnienie i zdążyła wypuścić sporo nowych pąków. 
Wiosną się okaże, czy dobrze zrobiłam.
Pozdrawiam wzajemnie i życzę słonecznego nieba.
Asiu - cieszę się, że jesteś i w dodatku z tak miłymi słowami.
Róże tak prawdziwie to w tym roku dopiero późnym latem się rozkręciły.
Pierwsze kwitnienie miały słabiutkie 
, a to z powodu suchej wiosny. Do wazonu ścięłam ostatnie pąki, które rozwijają się błyskawicznie, dzięki czemu choć w domu jeszcze trochę ucieszą oczy. Dziękuję, Kochana, za dobre życzenia
, które odwzajemniam i cieplutko pozdrawiam. Wprawdzie drzewa już w zasadzie gołe, jednak warto przywołać jesienne kolorowe listeczki.
pic upload
Dzisiaj usłyszałam od mamy, że raczej się na święta nie spotkamy. Rodzice boją się, chociaż zaszczepieni. Tata we wrześniu wylądował na serce w szpitalu, już miał wychodzić, gdy nagle okazało się, że bardzo źle się poczuł i zostaje nadal na Oddziale. Po pobraniu wymazu, okazało się, że zaraził się covidem. Szybko poszło, w ciągu tygodnia cała kardiologia miała covid. Tata był szczepiony, ale mimo to, zaraził się. Chyba dlatego, że miał osłabione serce i ogólny stan zdrowia. Ale przeżył i cieszę się bardzo. ! Po takim doświadczeniu, Rodzice boją się covida. Wiedzą, że zagrożenie jest duże. Rozumiem Cię Lucynko, że tęsknisz za normalnością, za dziećmi 
Na pocieszenie mam na miejscu synów, synową i maleńką wnusię. Ale najważniejsze żeby było zdrowie. Jesteśmy co prawda zaszczepieni, ja nawet już trzecią dawką, ale to nigdy nic nie wiadomo. 
Teraz i ja drżę nie tylko o syna i synową, ale i o nas, z nimi bowiem spotykamy się od czasu do czasu. Wprawdzie od ostatniego spotkania minęły dwa tygodnie, jednak niepewność pozostaje.
to ogromnie Ci współczuję. Wiem, jak to boli, gdy dzieci nie widzi się miesiącami, a co dopiero latami. 
Może pogoda ma na to wpływ, bo nie ma czym głowy zająć, gdy za oknami ciemno. 
ale pewnie w tym roku znowu cos stanie na przeszkodzie, przynajmniej tak widać dzisiaj. Jeszcze miesiąc więc bądźmy dobrej myśli 
Ogrody powoli szykują się do zimowego spoczynku. My też odpoczniemy, ale mamy forum i kolorowe zdjęcia, które umilą nam nie jeden wieczór. Ostatnio podziwiam w wielu wątkach chryzantemy. U Ciebie również ich nie brakuje 
I pomyśleć, że jeszcze niedawno jakoś mnie specjalnie nie interesowały. A teraz nie tylko nabrałam ochoty na zakupy, ale już planuję gdzie je posadzić 
Trzeba będzie przetrwać ten czas i myśleć o Świętach choć nie będą one zapewne takie do jakich byłyśmy przyzwyczajone od lat... 
, może teraz też taka będzie, chociaż prognozy pokazują śniegowe gwiazdki.
