.
Witam serdecznie w drugiej części mojego wątku.

Poprzednia część tutaj: viewtopic.php?f=2&t=106625

Przypomnę, jak zaczęła się moja przygoda z działkowaniem - na pomysł kupna działki wpadł mój eM, który wiedział, że od zawsze marzyłam o własnym kawałku ziemi.
Pomyślał, że będzie to także znakomity sposób na to, by pomóc mi w walce z depresją, z którą zmagam się od wielu lat.
Jak pomyślał, tak też zrobił i któregoś pięknego czerwcowego dnia 2017 roku zawiózł mnie w miejsce, które okazało się sporym wyzwaniem - na małą, zaniedbaną i częściowo tylko ogrodzoną działkę.







A tak zmieniły się i to w całkiem niedługim czasie poszczególne części działki:


Było tak:


A jest tak:










Altanka:





Tak było:





A tak się zmieniało:














Kolejna część, która przeszła metamorfozę:









Ta również:







I ta:














Ufff... trochę się pozmieniało przez te 2 lata, a w planach mamy kolejne zmiany


Raz jeszcze serdecznie witam w kolejnej części mojej opowieści i zapraszam do zaglądania!

Melduję się, bo tam podczytywałam. Bardzo miło oglądać metamorfozę na otwarcie nowego wątku. Tym milej widzieć warzywniaczki

To znaczy,skoro macie inne plany jeszcze, że działka jednak nie jest zagrożona i będziecie mogli ją dalej mieć?
Widac ogrom pracy włożony! Szkoda że nie zamieściłaś zdjęcia z tą siatką anty-kot bo to był twój majstersztik i świetny pomysł

Dziękuję i witam

Wiele wskazuje na to, że jednak na razie działki się ostaną. Bardzo mnie to cieszy!
Jeśli chodzi o plany, to EM już zaczął budowę wędzarni i przygotowania miejsca pod foliowiec.
Planujemy uprawę pomidorów wyłącznie w foliowcu.

Na pewno będę też zmieniać niebawem nasadzenia na rabatach, część roślin czeka przeprowadzka w zupełnie nowe miejsca, a na balkonie na wyjazd na działkę czekają już nowe rośliny
Oby tylko pogoda dopisała, bo sporo przesadzania przede mną..

A jakie rośliny chcesz sadzić teraz? Faktycznie przy takich planach to pracy macie ogrom
Trzymam kciuki aby wszystko poszło sprawnie

Do przesadzenia mam większość bylin, a do posadzenia dodatkowo piękną gromadkę liliowców.
Straciłam już trzy październikowe weekendy, bo grzybobrania mi się zachciało (i dobrze, bo udało nam się ładnych kilka kilogramów podgrzybków zebrać, oraz spotkać z bliska łosia i naprawdę dużego zaskrońca), no, ale wreszcie trzeba się wziąć za działkę.
Mam nadzieję, że uda się już w najbliższy weekend, o ile się nie rozchoruję, bo wszyscy w domu chorzy i czuję, że i mnie coś bierze.

Porównawcze zdjęcia - super! Nie daj się choróbsku.

Dziękuję!

Ileż się naszukałam odpowiednich zdjęć, nawet się nie spodziewałam, że napstrykałam ich tyle tysięcy...

Z jednej strony forum to taki trochę złodziej czasu, a z drugiej fajny pamiętnik działań.

Również się melduję.
Czytam regularnie, ogladam zdjęcia i nie wyobrażam sobie, że już zapadłaś w sen zimowy.

Bardzo mi miło, serdecznie zapraszam.
Na pewno jeszcze na sen zimowy się nie szykuję

Podpatruję Twój wątek praktycznie od początku, ale jakoś nigdy nie napisałem Więc nadrabiam i jestem

takie foty porównawcze robią wrażenie aż trudno uwierzyć że to tylko dwa lata minęły

Dziękuję i witam serdecznie


Pierwszy październikowy weekend rozpoczął się następująco:










Leśny kamerton





Zachęceni powodzeniem sobotniego popołudniowego wypadu (nie spodziewaliśmy się zanadto, że znajdziemy cokolwiek w sobotę o tej porze w tak obleganym miejscu, a przywieźliśmy 3,6 kg podgrzybków) postanowiliśmy, że również kolejną sobotę spędzimy w lesie.


Tym razem postanowiłam upamiętnić przepiękne miejsca. To niewielki las, ale bardzo zróżnicowany i naprawdę przepiękny miejscami!












A z tym grzybkiem wiąże się pewna historia:




Gdy go uwieczniłam - co zajęło mi nieco czasu, bo już nie tak łatwo jest mi się aż tak skulić, żeby zrobić fotkę pod odpowiednim kątem - schowałam telefon do plecaka i włożyłam modela do koszyka, wygramoliwszy się spod gałęzi, pod którą rósł, podniosłam głowę a tam - kilka kroków przede mną - DUŻY ŁOŚ....
A ja bez aparatu do uwiecznienia takiego cudu natury tak blisko mnie! Nosz co za pech!
Po moich radosnych kwikach łoś błyskawicznie się oddalił, a ja rzuciwszy się w jego kierunku z tęsknotą w oczach o mało nie rozdeptałam równie pięknego, acz bardziej skłonnego do pozowania leśnego stwora. Ten już chwilę zaczekał, aż wygmeram telefon i cyknę mu foteczki. No. Tyle dobrego chociaż!










Co prawda i ten zaraz czmychnął, no ale pamiątka jest


Wspaniały był to dzień! A te widoki.... no bajka po prostu!







Niektóre wręcz nierealne, tak piękne! Zdjęcia nie oddają nawet w połowie urody tych miejsc!








Stoję sobie i cykam fotki, a za plecami takie rarytasy (Siedzuń sosnowy / Szmaciak gałęzisty) wołają na mnie:




No to siup go do koszyka





Droga powrotna. Zapierała dech...














Zebraliśmy 4,7 kg podgrzybków.

Syci wrażeń, następnego dnia, czyli w niedzielę 13 października, mogliśmy spokojnie pojechać na działkę.


A tam.... widoki lepsze, niż latem!

Tak ładna ta rabata nie była nigdy przedtem

U działkowych sąsiadek dalie już wykopane, a u mnie - dopiero się rozszalały na całego!

















Dalie z siewu:
Ta pierwsza ma bardzo intensywny i jaskrawy odcień na żywo, czego nie udało mi się uchwycić na zdjęciu, a szkoda.







Warzywnik zmienił się w kosmos kosmosów :







Doczekałam się też pierwszego kwitnienia malutkich hortensji!

Cudowne foty przyrody. Kocham las i zawsze oglądam zdjęcia lasu z zapartym tchem.

Zazdroszczę spotkania z łosiem i fotki zaskrońca. Nigdy nie udało mi się go tak blisko sfotografować. U mnie żyją w kamiennych skarpach i zawsze wystawiają się tylko na sekundę, a jak się podejdzie to cofają się w szczeliny.

Co robisz z tych gąbkowych grzybòw? U nas na to się mówi kalafiorki i wiem, ze są jadalne, ale nikt tego nie zbiera. Rośnie to jak wielka leśna gąbka, nieraz potrafi osiągnąć szokujące rozmiaru. Naszymi być napelniła koszyk raz dwa.

Masz piękne dalie. Też mam taką jedną jaskrawą, nazywam ją ' fluo'bo tak daje po oczach.
Reszta też przepiękna. Dawniej za nimi nie przepadałam a teraz się zachwycam.

Nie pamiętam czy pisalam ale - gratuluję serduszka ♡

Dziękuję, ja również gratuluję Ci serduszka

Ze szmaciaka gałęzistego (Siedzunia sosnowego) robię albo sos albo zupę, w takim wydaniu jest chyba najsmaczniejszy.
Dwa lata temu zebrałam i spróbowałam go po raz pierwszy, ale tamten miał dużo większy rozmiar, wypełnił mi w połowie koszyk. Miał tylko jedną wadę - bardzo trudno się go czyściło.

Jeśli chodzi o przyrodę, to ja ją uwielbiam, zwłaszcza lasy i jeziora.
Lubię też chyba wszystkie stworzenia prócz większości owadów. Do tych ostatnich nie mogę się przekonać, niestety budzą we mnie obrzydzenie, całe szczęście, że z pewnymi wyjątkami (jak pszczoły, motyle i pająki).
Szczególną sympatią natomiast darzę gady.

Zdjęcia lasu i z działki cudowne! Faktycznie las przepiękny . A dalie niesamowite, tak póżno ruszyły;
to te z siewu? To teraz masz problem z przechowaniem kłączy na zimę?
Widzę że jesteś dobrym znawcą grzybów? Gratuluję zbiorów; jak smakował ten gąbczasty?
Dla mnie las jest bardzo kojący i relaksujący a gdyby jeszcze płynął strumień to już jest cudownie!
Gratuluję serduszka;