Pogratulować takiej rodziny. Teraz to norma, że się nie pije i nie pali, ale w czasach PRL nie sposób było wrócić z imprezy rodzinnej bez smrodu papierosowego.
Ja sądzicie coraz mniejsza popularność papierosów to efekt świadomości społecznej czy cena? Ja obstawiam cenę. Na zachodzie palą tak jak palili bo ich stać, u nas paczka fajek kosztuje więcej niż przeciętna roboczogodzina na rękę.

He, he….

paliłem prawie 10 lat rzuciłem 2 lata temu i powiem żeby skutecznie pozbyć sie nałogu po prostu trzeba stanowczo i od razu odstawić papierosy. Według mnie jedyny skuteczny sposób. Zdj wrzucone przez ganio4 jak najbardziej trafione u mnie po odstawieniu papierosów wyraźnie polepszył sie stan finansowy.

Rady palaczy do nas:
https://twitter.com/pikus_pol/status/920279600521011201

Rzuciłem z dnia na dzień inaczej nie można

Papierosy to jeden wielki syf - pamiętajcie.

Zajmujemy tylko ręce na chwilę, bo nie mamy co z nimi począć!

Może inspirujące będzie to, że mój tata kiedyś chciał rzucić palenie. Pewnego dnia tak mu zakleiło buzię, że nie mógł otworzyć. Dziś mija 12 rok kiedy nie pali rzucił z dnia na dzień

Ja zostawiłam papierosy przed ślubem. Z dnia na dzień. Miałam motywację.
Miałam moment wpadki z fajkami przy kilkumiesięcznym ogromnym stresie.
Potem przeliczyłam fajki na perfumy.Miesięcznie.
Zastanowiłam się co wolę, pachnieć dymem papierosowym czy dobrym zapachem.
Wybrałam perfumy.
Kupowane w perfumeriach internetowych.

Kupować tyle roślinek, żeby brakło na papierosy

Chciałabym bardzo pomóc mojej mamie w rzuceniu papierosów. Może ktoś z Was rzucił palenie przy pomocy farmaceutyków? Nie proszę tu o nazwę konkretnego specyfiku ale o ogólną opinię czy warto próbować.

Zawsze warto próbować. Życie jest zbyt cenne by je na własne życzenie skracać. Rzuciłem palenie w Sylwestra 1989 roku w bardzo trudnym momencie mojego życia. Nowy Rok 1990 zacząłem bez papierosa i do dnia dzisiejszego nie palę.

Odpowiednia motywacja jest jedynym kluczem do sukcesu. Farmakologia może wspomoc ale nie zastąpi odpowiedniego nastawianie osoby która rzuca. Trzeba wiedzieć po co cię rzuca i bardzo tego chcieć. Trzeba chcieć żyć. Uświadomić sobie, że papierosy to życie skrócą.
Ja dwa latat temu rzuciłem po 15 latach palenia. Uważam to za jedną z najlepszych decyzji w moim życiu. Rzucałem dwa lata, ale faktycznie rzuciłem dopiero gdy zrozumiałem dlaczego tak naprawdę chce to zrobić.
Zrobiłem to dla siebie - aby żyć, aby móc cieszyć się z wnuków. Aby nie kończyć życia w szpitalu z chorobami płóc. Zmoderowano/regulamin.

Po prostu powiedz jej, że chcesz aby była dłużej z tobą.
Kiedyś pracowałem w dużym zakładzie pracy. Jedną z wyróżniających się osób był wysportowany, wysoki, przystojny 30-latek. Miał takie powodzenie u kobiet, że mu tego zazdroszczono. Miał jeszcze jedną cechę która go odróżniała od innych - palił trzy paczki Extra Mocnych bez filtra dziennie.
Jak mu się jeden kończył potrafił od niego zapalić następnego. Miał końskie zdrowie. Omijały go sezonowe zaziębienia i grypy. Był też bardzo dobrym i wydajnym pracownikiem. Jak ktoś niepalący wchodził do jego pokoju po chwili kaszlał. Na spotkaniach towarzyskich jego popisowym numerem było wdmuchanie wydychanego powietrza do czystej szklanki. Po chwili osadzał się na niej od środka dym tytoniowy.
Kiedy niespodziewanie na jesieni nie przyszedł do pracy jego dziewczyna zaczęła go szukać - w domu też go nie było. W kadrach dowiedziała się że trafił do szpitala chorób płucnych. Poszła go odwiedzić. Wróciła zdruzgotana: leży i co chwila łapie za maseczkę z tlenem. Ci co z nim bliżej kolegowali poszli całą grupą go odwiedzić. Faktycznie. Strasznie przygnębiające. Byli u niego jeszcze z raz lub dwa potem przestali chodzić. Jego dziewczyna do niego drugi raz nie poszła. Było widać że długo już nie pociągnie.
Do końca go odwiedzała tylko moja koleżanka zza biurka - jego cicha i do tej pory anonimowa wielbicielka. Nie dociągnął do Bożego Narodzenia. Na jego pogrzebie była tylko ta moja koleżanka zza biurka i jego rodzice. To było dla nich tragiczne - przeżyli własne dziecko.
Po pierwszej wizycie u niego w szpitalu kilkanaście a może nawet kilkadziesiąt osób rzuciło palenie - w moim pokoju z pięciu palących nie przestał palić tylko jeden. Czterech rzuciło palenie.

I to jest motywacja. Albo - jak u dwóch moich kolegów - zawał. Nie palą bez terapii, chemii, wspomagaczy.

Opisujecie , że motywacją do rzucenia palenia jest choroba.Z moich obserwacji wynika , że nie do końca.Odwiedzałam ostatnio w szpitalu bliską osobę.W budynku obok mieścił się oddział chorób płuc.Pod żadnym budynkiem szpitalnym nie było tylu palaczy co tam.Panowie w piżamkach z nowotworami puszczający dymki .

Pracowałam kiedyś w firmie w której był spory dodatek do pensji dla osób które podpisałyby zobowiązanie , że nie będą palić w pracy.Nikt nie rzucił palenia pod wpływem tak atrakcyjnej zachęty.Trudne do uwierzenia ale tak było.

Nie znam farmaceutyków pomagających walkę z tym okropnym nałogiem ale znam parę osób , którym udało się
rzucić palenie po zabiegu akupunktury.Szczegółów nie znam.
Sama rzucałam bez żadnych wspomagaczy.Wtedy nie było nic takiego.
Ważne dla rzucającego aby w otoczeniu najbliższym nie było palaczy i czas jakiś dobrze jest konsekwentnie unikać spotkań towarzyskich.

Mój sposób po prostu wstałam i powiedziałam,że to koniec,gdy wcześniej wyznaczałam sobie daty to od świąt,od nowego roku,o d pierwszego...,jak wezmę coś na raty,gdy zblizała sie wyznaczona data rzucenia dostawałam nerwa i jeszcze więcej paliła aż któregoś dnia wstałam i powiedziałam że dzisiaj koniec i tak jest już 20 lat,nie unikałam palaczy nie podjadałam nic nie było słodyczy po prostu rzuciłam....powodzenia