Wędrówki Lusi po bliskiej i bliższej okolicy.

[izaziem]

O. jest moje przedszkole w parku

[Lusia 57]

Dalsza część wyprawy na Olszynkę.
Nad Motławą






























To też Olszynka

[Lusia 57]

Jeszcze kolka fotek z Olszynki.
Kamienna Grodza widziana a mostu na Motławie.






I Biskupia Górka



Dolne Miasto na drugim brzegu Opływu Motławy




Opływ Motławy






Nowa Motława



Stara Motława

[Bufo-bufo]

Lusiu bardzo ciekawe zdjęcia. Widzę że mieszkańcy Olszynki mają wspaniały widok na ratusz i kościół Mariacki. Zdaje się Olszynka to już tzw. Żuławy Gdańskie.

[Lusia 57]

Olu dobrze Ci się zdaje, Olszynka to Żuławy.
W ten bardzo długi weekend nie pracowałam i nie mogłam być na wsi, spacerowałam po swoim mieście. Podziwiałam kwitnące drzewa. Również spacerowałam po ogrodach forumowych. Znalazłam ciekawe wątki i teraz wieczorami będę miała co czytać.
A teraz spacer po Podwalu Przedmiejskim, bardzo ruchliwej ulicy z pustymi chodnikami,tam lubi spacerować mój mały piesek.















Na terenie budowy teatru szekspirowskiego rosną trzy rajskie jabłonie. Jeszcze rosną

[Lusia 57]

Niedaleko skrzyżowania Podwala Przedmiejskiego i Okopowej, na frontowej ścianie budynku, w niszy przypominającej zamurowane gotyckie okno, z wysokości trzeciego piętra, spogląda w dół kamienny pies.


Kilkadziesiąt lat przed wzniesieniem tego budynku, w miejscu gdzie dzisiaj stoi znajdowały się wały obronne.


Na ich szczycie stała pruska warownia skarbowa. Z czasem opustoszała a miejsce urzędników zajął ubogi starzec z psem. W 1885r. podniszczony budynek runął podczas jesiennego huraganu grzebiąc pod gruzami starca. Kiedy rano przybyli duchowni z pobliskiego kościoła Św. Anny zobaczyli psa, który odgrzebywał spod ruin swego pana.
Wierne zwierzę uratowało starca ale samo padło z wycieńczenia. Tamto wydarzenie było tak głośne, że jeden z gdańskich rzeźbiarzy wykuł w kamieniu postać dzielnego psa.



a rzeźbę umieszczono na fasadzie domu zbudowanego po zniwelowaniu wałów nieopodal miejsca zdarzenia.

[Grazia]

Już wędruję z Tobą,jestem .

[Lusia 57]

Grażynko cieszę się. Odpoczęłaś? Pogoda sprzyjała wypoczynkowi, tylko dzisiejszy dzień był bardzo zimny.

[Grazia]

Rano padało więc siedziałam w domku i w minutę podjęłam decyzję o powrocie ,5 minut pakowania i w drogę.

[Bufo-bufo]

Z dużym zainteresowaniem czytam i oglądam. Historia o psie wzruszająca. Nieraz przechodziłam pod tym budynkiem ale rzeźby nie zauważyłam. Różowo-czerwone jabłonie rajskie prześliczne.

[Lusia 57]

Olu na pewno byłaś w Dworze Artusa a widziałaś czarci ząb? Z nim związana jest legenda o Żabim Kruku.
Ubogi Wojtek Kruk kochał się z wzajemnością w pięknej Róży, córce bogatego kupca. Aby starać się o rękę swojej ukochanej postanowił najpierw zarobić na bogate szaty. Ciężko pracował przy ścince drzew. Kiedy uzbierał już dość pieniędzy aby zakupić godne mieszczanina szaty, wystroił się w nie i spotkał się z Różą. Ona jednak nie zabrała go do ojca tylko na bal do Dworu Artusa.


Tam bawili się świetnie do czasu pojawienia się nieznajomego, który porwał do tańca Różę i wirował z nią po całej sali.
Wojtek rozpoznał w nieznajomym czarta i chciał ostrzec ukochaną przed nim ale ona nie słuchała go bo była już pod urokiem czarta. W końcu diabeł porwał ukochaną flisaka a jego samego zamienił w kruka. Młodzieniec przemieniony w ptaka próbował ścigać diabła ale nie umiejąc latać zahaczył o wieżę kościoła Mariackiego


i ze złamanym skrzydłem spadł do pobliskiego stawu.


(stawu już nie ma więc zrobiłam zdjęcie Starej Motławie przepływającej blisko Żabiego Kruka)
Tam znalazły go żaby i opatrzyły skrzydło. Wysłuchały smutnej historii jego miłości do Róży i postanowiły pomóc nieszczęśliwemu krukowi. Król żab dowiedział się gdzie przebywa diabeł i Róża, którą diabeł zamienił w kwiat gdyż głośno lamentowała. Stara ropucha przygotowała eliksir, który miał oszołomić czarta i uśpić go. Wojtek-kruk wyruszył z magicznym płynem na spotkanie z diabłem. Zastał go śpiącego, wlał mu do ust wywar a na głowę strącił kamień wybijając diabłu ząb i zdejmując z siebie zaklęcie. Panny nie uratował ale zyskał pośmiertną sławę. Na jego cześć nazwano gdańską ulicę.





A wyrwany czarci ząb wisi przy wejściu do Dworu Artusa a obok niego czarcia podobizna.












Jest jeszcze szczęśliwe zakończenie tej legendy. Odzyskawszy dawną postać Wojtek i Róża uciekli do Gdańska zabierając ze sobą czarci ząb. Ojciec Róży zgodził się na ich ślub, który wzięli w Dworze Artusa.

[Lusia 57]

Jestem przeziębiona i siedzę w domu. Dzień jest pochmurny i zimny nie sprzyja spacerom. Ale mimo tego byłam na krótki spacerze. Kilka zdjęć ze spaceru po gdańskiej marinie.

[Lusia 57]

Zaniedbałam swój wędrujący wątek.
Tym razem pójdziemy lewym brzegiem Motławy do jej ujścia do Martwej Wisły, przy Polskim Haku.
Dwunasty czerwiec, wieczór.

[Lusia 57]

[Lusia 57]