Roślinki doniczkowe - FIGA
- agaxkub
- Przyjaciel Forum - gold

- Posty: 3753
- Od: 3 paź 2007, o 09:59
- Opryskiwacze MAROLEX: 0 szt.
- Lokalizacja: małopolska
a wiesz ze moje granaty się zatrzymały?basga pisze:Kurcze...ja też latam z konewką i ze spryskiwaczem!
Kasiu-pewnie granaty były rozpieszczane ciepełkiem w żłobku bo moje po przepikowaniu dzięki Bogu jakoś rosną i w jednej doniczce nawet się troszkę rozkrzewiają/były uszczknięte czubki/.
Ale jak już powschodzily nowe to super,trzymam kciukaski! :P
dwa listki, zawiązki kolejnych i nic
od dłuższego czasu bez zmian
chyba przepikuje na probe bo zaraz zdziczeją
- FIGA
- Przyjaciel Forum - gold

- Posty: 6999
- Od: 16 cze 2007, o 10:21
- Opryskiwacze MAROLEX: 1 szt.
- Lokalizacja: Łódź
Basiu sansewierę dwa lata temu wydałam koleżance :P a sobie zostawiłam tylko 3 małe listki i teraz już mi się w doniczce nie mieści więc wiosną Ci wyślę :P
Facjo bluszcz z dobrego źródła pochodzi :P też się cieszę że tak ładnie rośnie :P
Granaty rosną w torfowych doniczkach :P
ziemia z włóknem kokosowym i piasek
wymieszane :P
Szkoda że nie mam miejsca w żłobku
bo sedum bym też tam włożyła :P
Facjo bluszcz z dobrego źródła pochodzi :P też się cieszę że tak ładnie rośnie :P
Granaty rosną w torfowych doniczkach :P
Szkoda że nie mam miejsca w żłobku
-
marcia2003
- 30p - Uzależniam się...

- Posty: 44
- Od: 22 mar 2007, o 17:47
- Lokalizacja: chojnice
- gucia
- Przyjaciel Forum

- Posty: 2740
- Od: 27 wrz 2007, o 18:27
- Opryskiwacze MAROLEX: więcej niż 1 szt.
- Lokalizacja: Łódź
Kasieńko, a kto to taki " Kolega Gutek", chyba mój imiennik, ale kto, czy co?
Pozdrawiam serdecznie, Bożena
Moje wątki
Moje wątki
- FIGA
- Przyjaciel Forum - gold

- Posty: 6999
- Od: 16 cze 2007, o 10:21
- Opryskiwacze MAROLEX: 1 szt.
- Lokalizacja: Łódź
Gutek to
Aksolotl, aksolotl meksykański (Ambystoma mexicanum), płaz zaliczany do rodziny ambystom, rzędu płazów ogoniastych, występujący endemicznie w Meksyku, w 2 jeziorach - Xochimilco i Chalco, położonych w górach na wysokości 2300 m n.p.m. w pobliżu miasta Meksyk. Ciało o masywnej budowie, spłaszczone grzbietobrzusznie, długi ogon z wysoką płetwą ogonową, 2 pary kończyn, 3 pary zewnętrznych skrzeli. Długość do 29 cm. Ubarwienie osobników dziko żyjących jest czarne z błękitnawym odcieniem, w warunkach hodowlanych uzyskano formę albinotyczną. Aksolotl jest bardzo żarłoczny, żywi się drobnymi zwierzętami wodnymi, niekiedy pożera młode własnego gatunku. W ciągu roku odbywa dwa okresy godowe, wiosenny i jesienny, samica składa każdorazowo ponad 1000 jaj, przypominających wyglądem żabi skrzek. U aksolotla występuje zjawisko neotenii, polegające na uzyskiwaniu dojrzałości płciowej w stadium larwalnym. Larwy jego w warunkach naturalnych prawdopodobnie nigdy nie ulegają przeobrażeniu w osobniki dorosłe, jedynie w warunkach sztucznych udało się doprowadzić do przeobrażenia przez stopniowe przyzwyczajanie larw do życia na lądzie, najbardziej zaś skuteczną i prostą metodą przeobrażenia okazało się podanie hormonu tarczycy - tyroksyny (po raz pierwszy dokonała tego 1917 polska uczona, L. Kaufman).
Aksolotl stanowi obiekt badań naukowych w zakresie endokrynologii, genetyki i transplantacji, z uwagi na szereg interesujących właściwości, m.in. dużą zdolność regeneracji utraconych kończyn i ogona. W Meksyku mięso stanowi przysmak, ponadto przypisuje mu się cudowne właściwości lecznicze, m.in. jako środka leczącego syfilis; liczne okazy odławiano także dla celów badawczych, toteż liczebność ich w naturalnym środowisku drastycznie zmalała. Obecnie aksolotl podlega międzynarodowej ochronie, został również wpisany na listę gatunków zagrożonych wyginięciem Konwencji Waszyngtońskiej (CITES) oraz na Czerwoną Listę Gatunków Zagrożonych IUCN.
Aksolotl, aksolotl meksykański (Ambystoma mexicanum), płaz zaliczany do rodziny ambystom, rzędu płazów ogoniastych, występujący endemicznie w Meksyku, w 2 jeziorach - Xochimilco i Chalco, położonych w górach na wysokości 2300 m n.p.m. w pobliżu miasta Meksyk. Ciało o masywnej budowie, spłaszczone grzbietobrzusznie, długi ogon z wysoką płetwą ogonową, 2 pary kończyn, 3 pary zewnętrznych skrzeli. Długość do 29 cm. Ubarwienie osobników dziko żyjących jest czarne z błękitnawym odcieniem, w warunkach hodowlanych uzyskano formę albinotyczną. Aksolotl jest bardzo żarłoczny, żywi się drobnymi zwierzętami wodnymi, niekiedy pożera młode własnego gatunku. W ciągu roku odbywa dwa okresy godowe, wiosenny i jesienny, samica składa każdorazowo ponad 1000 jaj, przypominających wyglądem żabi skrzek. U aksolotla występuje zjawisko neotenii, polegające na uzyskiwaniu dojrzałości płciowej w stadium larwalnym. Larwy jego w warunkach naturalnych prawdopodobnie nigdy nie ulegają przeobrażeniu w osobniki dorosłe, jedynie w warunkach sztucznych udało się doprowadzić do przeobrażenia przez stopniowe przyzwyczajanie larw do życia na lądzie, najbardziej zaś skuteczną i prostą metodą przeobrażenia okazało się podanie hormonu tarczycy - tyroksyny (po raz pierwszy dokonała tego 1917 polska uczona, L. Kaufman).
Aksolotl stanowi obiekt badań naukowych w zakresie endokrynologii, genetyki i transplantacji, z uwagi na szereg interesujących właściwości, m.in. dużą zdolność regeneracji utraconych kończyn i ogona. W Meksyku mięso stanowi przysmak, ponadto przypisuje mu się cudowne właściwości lecznicze, m.in. jako środka leczącego syfilis; liczne okazy odławiano także dla celów badawczych, toteż liczebność ich w naturalnym środowisku drastycznie zmalała. Obecnie aksolotl podlega międzynarodowej ochronie, został również wpisany na listę gatunków zagrożonych wyginięciem Konwencji Waszyngtońskiej (CITES) oraz na Czerwoną Listę Gatunków Zagrożonych IUCN.






