Korpusy i ciernie - aga_zgaga

[DAK]

Też byłam zbuntowana przeciwko kwadratom, ale poległam , bo jednak w kwadratach przynajmniej da się podlewać z boku, gdy taki zarośnie cały krąg (a nie mam możliwości podlewania przez podsiąkanie.
Teraz mam na zaokiennych parapetach tylko kwadraty, a okrągło powędrowały do pracy, tam miejsca tyle ile sobie zamarzę. I gdy wynoszę na lato na patio to ładniej wyglądają w tych okrągłych, ale stoją daleko jedna od drugiej.

[aga_zgaga]

Dzięki za życzliwe wpisy.
Co do kwadratów: masz rację Tomku - kwadraty i kółka o tej samej fi i długości boku zajmują tyle samo miejsca, ale jeśli masz rozmaite rozmiarowo doniczki, to jakoś kwadraty łatwiej dopasować i się nie wywracają tak łatwo. A ja te swoje skrzynki z kaktusami często przenoszę.
Twój argument Danusiu jest bardzo trafny, nie wpadłam na niego
Piotr chciejstw jest jeszcze dużo, wysiewy mnie nie zraziły, więc pewnie nie da się uniknąć wzrostu. Przydałby się Pomysłowy Dobromir z zaczarowanym ołówkiem, machnąłby mi na tarasie ogród zimowy i tam kaktusy rosłyby w pięknych glinianych (jak lubi ejacek) okrągłych donicach, albo takich oryginalnych jak ma Sebastian (Farel)

Co do N. buinningii: szukam informacji o notkach w ogóle, bo tkwi mi w głowie zdanie z książki Hinza i Abramowicza, że notokaktusy jak są młode, to wszystkie lubią przepuszczalny substrat, dopiero jak są starsze, zaczynają mieć zróżnicowane potrzeby klimatyczno-glebowe. W necie n.t. N.buinningii powtarza się określenie, że lubi "cool". Czyli może nie można go przegrzewać. Ściągnełam z sieci ksiązkę o kaktusach z rejonu Rio Grande do Sul, tyle że w nieznanym mi języku hiszpańskim. Będę grzebać i temat badać

Dziś pierwsze zestawienie jak się zmieniały w tym sezonie moje kłujaki (jeśli ktoś nie lubi żeby kaktusy rosły, to niech zamknie oczy )

Notocactus curvispinus, Melocactus azureus, Puna subterranea f. Incahuasi:

[hen_s]

Po dłuższym pobycie u Ciebie rośliny doskonale wyglądają. Ciernie, kolory korpusu i ich proporcje wzorowe.

[barbra13]

Melocactus azureus ładnie się wybarwił . Fajnie jest mieć porównawcze fotki.

[PiotrAPD]

U Ciebie Melocactus azureus tak dobrze się poczuł, że wygląda jak w naturze
Piękny niebieski naskórek i jakie ciernie Super

[aga_zgaga]

Basiu, Henryku, Piotrze dziękuję za przemiłe słowa.
Melokaktus rzeczywiście wygląda pięknie, a traktowałam go dosyć obojętnie, bo po prostu stał z notokaktusami i dzielił ich los Teraz już jest w domu, bo temperatury są takie niebrazylijskie.
I w kółko te dylematy schować/nie chować. Meksyk został na noc a było 2 stopnie... zobaczymy jak to się skończy. Notocactusy wylądowały w domu, bo nie wiem czy są dość suche... wiem, miesza im to w głowach ale cóż...

Ciąg dalszy porównań. Mój avatarek niestety stracił piękny czerwony czubek, zostało tylko rudawe pasmo w połowie korpusu. Fosulak dał czadu z produkcją szabelek. Nie ten sam kaktus, jak go kupowałam to zainteresowały mnie jego pofalowane żebra.
Espostoa sp. i Echinofossulocactus sp.


Mammillaria hahniana nie urosła bardzo (jest w tej samej doniczce) ale zmężniała i ofutrzyła się ładnie, tworząc taki charakterystyczny wzorek na górze.

[hen_s]

Największa zmiana na plus u echinofossulokaktusa - aż miło patrzeć na niego.

Inne też na duży plus - widać, że dobrze im u Ciebie.

[ejacek]

Wszystkie zmieniły się na korzyść, widać warunki im służą, tak trzymać

[Akwelan_2009]

Część Twoich roślin, już bardzo solidnie "przygotowana" na trudne warunki związane z nadciągającą porą roku - przywdziały wspaniałe gęste "futerka".

[DAK]

Bardzo lubię takie porównania.
Zmiany u echinofossulokaktusa aż szokujące. Czasem żałuję, że poddałam się urokowi takich szablastych egzemplarzy (gdy widzę jak z trudem kwiaty nie mogą przebić się przez gąszcz szabli) i wtedy myślę sobie - czemu nie wybrałam takiego nieszablastego? Ale bym się wówczas mogła zdziwić.

[aga_zgaga]

Dziękuję wszystkim za odwiedziny i komplementy, w imieniu swoim i moich roślinek

Danusiu też o tym myślałam - jak ten fosulak da radę z kwiatami? Jak dają radę w naturze? Czy te szablaste to są kultywary (często wtedy hodowcy nazywają takie longispinus) Bo np. Echinofossulocactus ochoterenanus ma długie sztyce ale tak ułożone, że kwiat się rozwinie.

Mój drugi "niespodzianek" też był krótkociernisty i zmienił ociernienie ale w krótsze sztylety: Echinofossulocactus sp.


Żeby domknąć sprawę stenokaktusów u mnie, to oto ten, który nie ma problemów z nadmiernym uzbrojeniem, bo nad broń białą przedkłada szpony
Nowe ciernie - Echinofossulocactus coptonogonus:

[PiotrAPD]

Echinofossulocactusy pięknie się uzbroiły
Super porównania

[Akwelan_2009]

Nowe ciernie - Echinofossulocactus coptonogonus:

- w takiej wielkości i kolorystyce, wyglądają jak miniaturowe kwiatuszki, tak na "szybko" można się pomylić . Roślina nie "śpi", cały czas się "zbroi", dba o swoje bezpieczeństwo .

[ejacek]

Jedną cechę mają wyjątkową - te faliste żebra są nie do podrobienia , chyba mało który kaktusiarz pozostanie obojętny na ich urok. Szczególnie w kolekcjach bez specjalizacji rodzajowej fossulak to żelazny okaz który być musi.

[jandom1]

Na pewno to piękne rośliny godne uwagi szkoda trochę , że zazwyczaj nie da się określić gatunku bo są to po prostu mieszańce. Trzeba by siać nasiona z pewnego źródła żeby mieć kolekcję czystą gatunkowo. Mimo wszystko uważam że warto mieć kilka u siebie właśnie ze względu na te żebra oraz cudne szable jakie potrafią wytworzyć, co widzimy na zdjęciach