No i znowu się zapuściłam.
Jesień za pasem, a ja wciąż tkwię w czerwcu.
To nic, może w końcu nadrobię, a jak nie, to zimą będziemy mieli u mnie lato


Ewo,
nie ma sprawy, polecam się na przyszłość
U mnie z wysiewem piwonii kończy się na corocznych deklaracjach, ciekawe, czy kiedyś uda się je zrealizować.



Agnieszko,
mi tam tego klona nie szkoda.
Mam cały lasek innych.
Wolę nawet nie myśleć, co byłoby, gdyby drzewo obaliło się na dach.




Karolu,
chyba po prostu nie mam jakiegoś wielkiego parcia na wysiewy, to raz.
Oprócz ogrodu mam jeszcze sporo innych rzeczy do ogarnięcia, to dwa.
Chyba więc jednak wysiew piwonii zostanie odłożony na kolejną dziesiąciolatkę




Aniu,
dzięki




Małgosiu,
to na pewno jest lilak węgierski.
Po prostu zdjęcia nie zawsze odzwierciedlają rzeczywisty wygląd roślin.

Trzeba nadrabiać zaległości
Kilka letnich fotek.

A ja jestem ciekawa czy wzejdzie chociaż jedno nasionko. Nie wiedziałam, że piwonie trzeba od razu do ziemi, więc je chyba trochę przesuszyłam a potem była długa susza i nadziei dużych nie mam ale może jednak... a jak nie to spróbuję drugi raz

Ewo,
musisz uzbroić się w cierpliwość.
O ile pamiętam, siewki piwonii mogą pojawić się nawet po roku od wysiewu.
Trzeba czekać.
Podobnie jest z magnoliami czy lilią złotogłów.
Często zdarza mi się znajdować siewki obu gatunków w różnych dziwnych miejscach w drugiej połowie lata w kolejnym roku po dojrzeniu nasion.

Siedzą w miejscu, w którym na razie żadnych zmian nie przewiduję. Więc są bezpieczne Poczekam.
A jak znam życie to pewnie całkiem o nich zapomnę i będę zachodziła w głowę co też tu wyrosło ?

Madzia, a gdzie i jakim cudem Ty te siewki dojrzysz? W Twoim buszu cudnym zresztą

Madziu
Różany dywan powala na kolana.
Cudnie kwitły Tobie fioletowe stare odmiany.
Biała też cudna.

MMadziu, ale masz wielkie , piękne krzaczory rózane.
Czym ty je karmisz ?

Ewo,
siewki piwonii są charakterystyczne.
Od razu domyślisz się, że to one.




Małgosiu,
wbrew pozorom siewki całkiem łatwo zauważyć.
Przynajmniej mi jakoś tak od razu rzucają się na oczy.



Agnieszko,
właśnie za tę obfitość kwitnienia lubię róże botaniczne i historyczne.
Zupełnie nie przeszkadza mi, że część z nich kwitnie raz do roku.
Wolę jedno konkretne kwitnienie, niż sześć rachitycznych kwiatków przez cały sezon.




Aniu,
podrzucam im końskiego gnoju.

Kępa lilii złotogłów niesamowita… A naparstnica, choć, o ile dobrze rozumiem, to zdjęcie sprzed paru miesięcy, przypomina mi, że u mnie jedna sztuka właśnie kwitnie. Nie wiem czemu.

Pozdrawiam!
LOKI

Loki,
u mnie wciąż panuje lipiec
Coś rzeczywistość znacznie wyprzedziła mój wątek, ale może kiedyś uda mi się nadgonić.
Lilie złotogłów są jednymi z tych roślin, które zadomowiły się u mnie na dobre.
Prawdę mówiąc nie dziwi mnie to, bo w najbliższej okolicy znajdują się ich naturalne stanowiska.
A propos naparstnic, najdalej wczoraj widziałam jedną kwitnącą w ogrodzie.
Najwyraźniej czasem im się zdarza.

Madziu , już zastanawiałam się, co się dzieje, że nic nie piszesz.
Ale już jesteś i można z przyjemnością oglądać zdjęcia z Twojego ogrodu.
Wszystko rośnie i kwitnie u Ciebie na bogato.
Piękne rododendrony, bujne róże a lilie martagony wprost zachwycają wzrostem i ilością kwiatów.

Ach, też masz naparstnicę, której się pory roku pomyliły? Nie jestem osamotniony?

Pozdrawiam!
LOKI

Krysiu,
lato nie jest dla mnie najlepszym czasem do pisania, nie tylko zresztą tu na FO.
Dzień jest długi i dużo się dzieje, więc komputer idzie w odstawkę.
Dłuższe wieczory są jak dla mnie zdecydowanie bardziej sprzyjające jak chodzi szukanie rozrywki w sieci.




Loki,
zauważyłam, że naparstnice można sprowokować do jesiennego kwitnienia w prosty sposób.
Wystarczy ściąć główny pęd kwiatowy zanim wykształci nasiona, czyli tak w połowie kwitnienia.
Wtedy prawie każda roślina wykształci u schyłku lata nowy.

Madziu miło we wrześniu pooglądać kwiaty rododendronów i róż.
Martagonom służy gleba, wspaniale się prezentują.
Nie możesz się zabrać za wysiew piwoni, a ja mimo wcześniejszych oporów posadziłam podarowane cztery sztuki bylinowych. Nie wiem tylko jakie kolory.
Pozdrawiam

Madziu
Wyjątkowo urodziwe są te ciemne martagony.
Pasują do Twojego ogrodu bardzo.
Z naparstnicami to masz fart. Zawsze obcinam a czasem jakiś kurduplowaty pęd wyrośnie
W tym roku jeszcze mszyce były na nich.

Soniu,
rzeczywiście miło patrzeć na wiosenno-letnie obrazki kiedy jesień rozgościła się właściwie na dobre.
Co prawda ostatnie dni jeszcze są wciąż i nadal ciepłe i piękne, ale niebawem i to się skończy.
Uważam jednak, że późna jesień i zima też ma swoje zaletę: odpoczniemy od ogrodu a on od nas







Agnieszko,
martagony się udały, tfu, tfu, odpukać.
Trzymają się wspaniale a nawet dają samosiew, rzeczywiście miejscówka im służy.
Mam trzy odmiany kolorystyczne, myślę, żeby powiększyć kolekcję.

Jak chodzi o naparstnice, to u mnie z powtarzaniem kwitnienia szału nie ma.
Czasem tu i tam pojawi się jakieś spóźnione kwitnienie.