Ewelino
, witaj!Świdośliwę szczerze polecam. Może znajdziesz ją w internetach. Owoce ma smaczne, choć nieco mdłe. Przechodząc koło drzewka czasem sobie skubnę, a co zostanie - zjada kos. Ważne, że drzewko jest piękne przez trzy sezony, a owoce bezpieczne dla dzieci.
He, he, Loki, czasem i mnie się coś uda...
Marysiu Masko
, żeby glicynię skłonić do kwitnienia trzeba ją ostro potraktować sekatorem i dwa razy w roku (w marcu i sierpniu) skrócić wszystkie długie wąsy nad trzecim - czwartym oczkiem. A kiedy już zacznie kwitnąć, to umiaru nie ma za grosz. Pewien spotkany w Anglii Kanadyjczyk uprawia glicynię w donicy. Tnie ją bezlitośnie, że roślina sięga mu najwyżej do pasa, a jak kwitnie
.Buziaki lecą do Będkowickich ludzi i kotków (piesków też...).
Dębik ośmiopłatkowy.
Oj, Pell, snujesz takie barwne i ciekawe pionierskie opowieści, że zazdrość mnie bierze, ale za uznanie dzięki serdeczne.
Eksplozja wiosny chyba największego ponuraka i melancholika postawiła na równe nogi
. Takiej fantastycznej dawno nie było.Twój Dziadek miał rację. Kiedyś o dostęp do nauki i wiedzy nie było łatwo, ludzie o szkołach i uniwersytetach marzyli, mało kogo stać było, żeby dzieci kształcić, więc wiedza była wielką wartością i ceniło się ją. Teraz wszystko jest zbyt proste, zbyt łatwe, do osiągnięcia bez najmniejszego wysiłku, więc tylko patrzeć jak w świecie naszpikowanym osiągnięciami "tiochniki" ludzie zaczną się porozumiewać za pomocą chrząknięć
. Mam nadzieję, że tego to ja nie dożyję...A tym wulgarnym "elytom" i celebrytom moja Babcia pewnie zaleciłaby wyszorowanie gęby mydłem...
Oj, Elwi, wiem, wiem, uprawa narcyzów (ale przecież nie tylko) to nieustające pasmo wzlotów i upadków, więc z kolejnym fiaskiem za rok się liczę. Niemniej lubię je bardziej niż tulipany (tylko mnie nie przeklnij
) i próbować będę. Sądząc po obecnej wiośnie, co któryś rok będzie narcyzowe święto i na mojej ulicy... 
.A tak nawiasem, tulipany też potrafią się popisać tylko "oślimi uszami"...
PS. Kim jest Wolfunio już zapewne wiesz od Lisicy.
Witaj, Ana! Wiesz, odnoszę wrażenie, że w moim ogrodzie już wszystko było
.Narcyzy Thalia też. Ale dobrze, że je przypomniałaś, bo w rzeczy samej są wybitnie piękne.
Lisico, zaiste, jakieś toskańskie klimaty nawiedziły Pomorze
. Jak dla mnie (podobnie jak dla "Małpy w kąpieli") tego ciepła coś za wiele...A za sprawą kotków nie powinnam obsadzać nie tylko wielkiej tarasowej skrzyni, lecz i połowy rabat, bo co jak co, ale wylegiwanie się na roślinach jest ich ulubionym zajęciem.
Wiosnę na Kaszubach zobaczyłam, zachwyciłam się nią, nawet tymi nieszczęsnymi Van Eijkami. Taka mi się ukazała:
Witaj, Margo
. Ustaliłyśmy swego czasu, że swojej natury nie zmienisz, więc nawet nie będę Ci sugerować sprzątania ogrodu jesienią, bo to na nic 
. Na szczęście nie ma żadnego dekretu, który by ogrodnikom coś nakazywał, skutkiem czego jeden urobi się po łokcie jesienia, a inny wiosną. No i fajnie.Widziałam Twój skrzynkowy warzywnik, jestem pełna podziwu, bo mnie do uprawy warzyw żadna siła nie zmusi. Nie lubię i już. Za to ogród z kancikami lubię bardzo.
Dowiedziałam się niedawno, że w Kostaryce jest kilkanaście określeń na intensywność opadów deszczu. Jeden z nich nosi nazwę: wołaj kota do domu. Po bardzo długim czasie śródziemnomorskich upałów wreszcie wczoraj zawołałam do domu wszystkie swoje trzy koty, a kostarykański deszcz pięknie podlał zielone pokoje.
W następnym wejściu będą opowieści dziwnej treści.
Bardzo Wam dziękuję, że odwiedzacie zielone pokoje choć mnie u Was prawie nie ma.
Duża buźka - Jagi
Bardzo mi się podoba określenie o wołaniu kota do domu 
Może bym bardziej kochała narcyzy, gdyby były różowe 
.
. 
. "Co masz zrobić dziś, zrób jutro, co jutro, zrób pojutrze, i tym sposobem masz 2 dni wolne" - tak nie lepiej? 
.
.
. 
.
. Pomyślałam sobie, że kiedy już rachunki za wodę pozbawią mnie środków do życia, usiądę sobie w fotelu z wielką wódką i będę patrzeć jak nadchodzi wielka piękna katastrofa!
.
.
Czytam Twoje opowiadanie i tak sobie myślę...bawię się w uprawę roli (czyt. warzywnika) od lat, sąsiedzi mają potężne plony ja takie ledwo odrastające od gruntu...co też sobie o mnie myślą obserwując moje poczynania? Czy to co Ty o swoich sąsiadach 
