Witam Was serdecznie w drugiej części parapetowych komnat.
Dla przypomnienia moje cierniste cuda (sztuk blisko 100) mieszkają w trzech pararapetowych komnatach z południową ekspozycją. Szerokość parapetów jest niewielka (ok. 30cm) i otoczone są metalowymi barierkami, by mógł je doglądać ogrodnik Portos. Portos to bardzo ważny i pełnoprawny członek tego ciernistego towarzystwa, dba o nie, nigdy nie robi im krzywdy, chodzi między nimi ze zwinnością i niebywałą ostrożnością. Brak jego podobieństwa do cierniaków jest tylko pozorny, bowiem wąsiska ma długie jak nie jeden ocierniony kaktus, a zagięte pazury mogą konkurować z niejedną mamilarką.
Musi on na tych parapetach pozostać postacią numer 1, bo to dla niego te parapety zostały tak dostosowane, a on łaskawie kaktusom udzielił swego miejsca, zostało mu go tyle by mógł powylegiwać się w ciepłe noce (teraz już tylko na jednym z nich).
Parapet nr 1 jest osłonięty od deszczu w sposób naturalny, bo piętro wyżej jest balkon. Zamieszkują na nim:
Mammillarie, Notocactusy, Ferocactusy. Na końcu przy ścianie 3 kolumnowce:
Parapet nr 2 (tej samej wielkości co poprzedni - długość ok. 1,5m) zamieszkują Echinopsisy i Gymnocalycia. Ten parapet i następny nie mają naturalnej osłony przed deszczem:
Parapet nr 3 (kiedyś opuncjowy) jest węższy (jedno skrzydło okna) i tam poza Cereus peruvianus i Lemaireocereus (czy Stenocereus) pruinosus (przy ścianie) mieszkają Lobivie, Mediolobivie, Rebutie, Sulcorebutia oraz ogólnie mówiąc przedszkolaki np. małe Notocactusy i Coryphanthy:
te z dzisiejszego kwitnienia:
Na zdjęciu z ostatniego parapetu widać, że komnaty zostały dzisiaj zadaszone i nie straszna już im żadna ulewa:
Daszki są z płyt z poliwęglanu kanalikowego o grubości 4 mm, przezroczystego z filtrem UV. Jest on na tyle sztywny, że daje dość trwałą konstrukcję, co zapewni niezaleganie, a spływanie wody, a jednocześnie na tyle miękki, że dało się go zgiąć wzdłuż kanalików pod kątem ok. 120 stopni ku zadaszeniu. Oparty wewnątrz o barierki, zaś u góry opiera się o framugi.
W brzegowym kanaliku wciągnęłam drut ogrodniczy i dla zapewnienia bezpieczeństwa (np. przed skutkiem wiatru) pętelki tego drutu będą zahaczane o haczyki w ścianie przy samej framudze. Jutro czeka więc mnie trochę wiercenia i zabezpieczania taśmą brzegów, by do kanalików nie dostawała się wilgoć.
Z nadmiarowego materiału wyszły też takie same (tylko w dwóch kawałkach) zadaszenia na to trzecie okno, które nie wymaga osłon. Chcę jesienią i wiosną sprawdzić, czy to rozwiązanie nie będzie też przydatne w tych okresach - jesienią osłona przed wilgocią, a wiosną może nie trzeba będzie dzięki temu cieniować firankami.
Zdjęcia pokazują stan tylko przymiarki zaraz po kupieniu, bo jeszcze trochę pracy wykończeniowej pozostało na jutro.
Montaż bardzo prosty - wyjmuję płytę z szafy i wstawiam przed barierki - i po kłopocie.
Teraz gdy już mam zabezpieczenie przed ulewami mam nadzieję, że i ono na długo (do jesieni) nie będzie potrzebne, bo prognozy zapowiadają się wspaniale.
Tym bardziej, że po sąsiedzku 
Witajcie, ja tak długo ten post pichciłam, że zanim go zakończyłam edytować, to tu już tyle gości - 
ale napisałam wyżej jak to będzie mocowane - bardzo prosto i szybko do zainstalowania. Teraz zdjęte, bo po pierwsze nie ma po co, a po drugie w kanalikach jest trochę wilgoci, więc zanim zakleję boki taśmą muszę porządnie wyschnąć. Na drucik w ostatnim kanaliku wpadłam w desperackim przerażeniu - a co z dużymi podmuchami wiatru? Kupując płytę nie miałam jeszcze koncepcji, ale sama przyszła w realizacji przymiarki.
bo się trochę z tym otwarciem pogubiłam (chcąc zdążyć wkleić adres nowego wątku na koniec starego zanim admin go zamknie musiałam założyć taki wstępny post do edycji i tak wyszło, że zaprosiłam gości, a na stole puchy 
.
chyba miałam pomroczność jasną 
nie zauważyłam Portoska 
