Baza - róże angielskie - Austin

[Deirde]

Chianti
Jest to jedna z najstarszych odmian róż angielskich - 1967 rok, swoim zachowaniem bardzo przypomina inną róże - Constance Spry. Kupiłam ją przypadkiem i mimo drobnych problemów z plamistością bardzo mi się podoba. Chianti ma kwiaty ciemno purpurowe, kwitnie tylko raz, zapach jest podobny do starych róż. Na stronach Austina podają że róża Chianti ma w swoich genach domieszkę róż francuskich. Obecnie ma już wysokość 140 cm, dużą ilość pędów, duże i ostre kolce, rozrasta się rozłogami. Wysokość podana u Austina to 1,8m na 1,5m. Ja ze swojej strony daję jej 9 na 10 punktów. Odmiana ta jest formą wyjściową do róż angielskich o ciemno purpurowych kwiatach.

[aleb-azi]

Queen of Sweden - u mnie też trzeci rok i bez zachwytu. Dorosła do 60 - 80 cm. Pokrój wąski, wyprostowany. Kwiaty pojawiają się na jednej wysokości, jak od linijki. Może fajnie wyglądać jako... niski żywopłot. Bardzo charakterystyczne, odmienne od innych angielek liście- małe, okrągłe, matowe, szarawe. Choroby grzybowe nie utkwiły mi w pamięci, ale po ataku przędziorków róża bardzo długo nie mogła dojść do siebie.

[AniaDS]

Queen of Sweden i u mnie trzeci rok ma za sobą.
Wysokość ok. metra, rośnie wąsko i strzeliście. Liście, jak pisze Izabelka ma charakterystyczne, ciemniejsze i bardziej okrągłe. Pięknie komponują się z kolorem kwiatów.
Bardzo zdrowa odmiana, długo trzyma liście, pierwsze kwitnienie obfite, potem kwiaty pojawiają się cały sezon pojedynczymi rzutami.

[AniaDS]

Tea Clipper
Jedna z nowszych angielek o morelowych kwiatach, które często podczas przekwitania zmieniają odcień na pasteloworóżowy, ćwiećrozetowe, pełne, przewieszające się.
Zapach intensywny, cytrusowo-herbaciany.
Liście ciemnozielone, matowe.
Pokrój wzniesiony, wąski, pędy długie, prawie bez kolców.
Odporna na deszcz, zdrowa, odporna na choroby grzybowe.
Na razie brak obfitego kwitnienia, raczej były to pojedyncze rzuty ale prawie przez cały sezon.

[Deirde]

Constance Spry
Róża pnąca, u mnie jest 4 rok, dorosła do 300 cm. Pędy ma długie, młode są strasznie wiotkie i łatwo się łamią dlatego róża potrzebuje od początku pergoli. Kwiaty różowe, okrągłe, pachną mirrą. Kwitnie tylko raz w czerwcu i moja róża czasem ma inne kwiaty - pełne o zielonym środku. Jest to odmiana z 1961 roku, wysokość podana w katalogu Austina to chyba pomyłka bo tylko 1,75m na 1,75 a róża potrafi nawet dorastać do 5 m. Choroby grzybowe nigdy jej się nie trzymały, jedyne co obserwuje to że liście czasem wyglądają jakby się spaliły od słońca. Daje jej 9 na 10 punktów. Do tej pory radziła sobie z małym kopczykiem - nie przemarzała.

[AniaDS]

Summer Song
Kwiaty w intensywnym odcieniu pomarańczowoczerwonym, aż jarzą w oczy, w trakcie przekwitania tracą na intensywności i lekko przechodzą w łososioworóżowy kolor.
Pełne, dość duże.
Źle reagują na upał i suszę, szybko więdną i obwisają.
Zapach mocny, owocowo-herbaciany.
Krzew jak na razie ma wąski pokrój (a ma być bardziej rozkrzewiony), pędy są dość sztywne, proste, średnio kolczaste.
Końcem sezonu lekko łapie czarną plamistość.

[AniaDS]

Spirit Of Freedom
Moja miłość
Pokochałam ją za kolor, wypełnienie, ułożenie płatków i zapach.
Kwiaty lilioworóżowe, duże, o średnicy do 14 cm, bardzo pełne, o lekko zagłębionym środku.
Kłopotliwe jest tylko uginanie się pędów pod ciężarem tych kwiatów (jest pod czym..), ale liczę na to, że im będzie wyższy, starszy krzew, będzie lepiej.
Krzew jest dobrze rozgałęziony, szybko rośnie.
Bardzo zdrowa róża.

[Annes 77]

Teasing Georgia u mnie od wiosny tego roku.Wydała dwa kwiaty dosyć spore.

Nico Vermulen pisze o tej odmianie: "Może to niesprawiedliwe porównywać tę piękną różę angielską do sadzonego jaja, ale podobieństwo jest uderzające. Bardzo pełne kwiaty, często ćwierćrozetkowe, mają barwę żółtek w białej oprawie dużo jaśniejszych, nieco wywiniętych zewnętrznych płatków"; bardzo atrakcyjna róża angielska, silna, zdrowa, odporna na czarną plamistość; bardzo ozdobna ze względu na kształt kwiatów i wygląd liści. Dorasta do 1m.Mrozoodporność do - 26 stopni C.Kilkakrotnie powtarza kwitnienie.

[AniaDS]

No.. Bo ja też mam Abrahamka
Ale mój się nie sprawdza, za co winię głównie swoją osobę.
Tyle razy, ile on był przesadzany..
To była moja druga róża w ogrodzie (pierwszą była Sympathie), wówczas nie miałam jeszcze wizji ogrodu...
Więc chyba ze cztery razy przesadziłam mojego Abrahama.
Zniszczyłam go, dopiero w ubiegłym sezonie dałam mu spokój, więc może jeszcze coś z niego będzie.
Tak czy siak, rośnie mi słabo, wypuszcza pędy długie, powyżej metra, ale pojedyncze, gdy reszta pędów w tym czasie od ziemi nie zamierza odrosnąć.
Słabo mi kwitnie, szybko opadają kwiaty.
Ale gdy już zakwitnie.. to mu wszystko wybaczam
I nawet mi nie choruje zbytnio

[AniaDS]

Anne Boleyn
Ciężko mi było ją dostać, ale Gosia (Deirde) wszystko potrafi .
Wszystko przez imię tej róży, które zostało nadane na cześć Anny B., żony króla Henryka VIII Tudora, koronowanej w 1533r. na królową Anglii i Irlandii, matki Elżbiety I Tudor.
Bardzo mnie poruszają losy ówczesnych kobiet, jej szczególnie.
Zawsze ciepło myślę o tej kobiecie gdy patrzę na poświęconą jej różę.
Anna B. rośnie u mnie w donicy jak na razie, wydaje mi się, że jest jej tak dobrze, kwitła obficie i szybko rosła w minionym sezonie.
Kwiaty są średniej wielkości, pełne, rozetowe.
Zapach niezbyt mocny.
To jedna z niższych angielek, nie przekraczająca metra wysokości.
Końcem sezonu złapała czarną plamistość.

[anwi]

Gertrude Jekyll ? róża Austina z 1986 r., w typie róż portlandzkich, powstała ze skrzyżowania innej róży Austina Wife of Bath i historycznej Comte de Chambord, nazwana tak na cześć brytyjskiej projektantki ogrodów, pisarki i artystki.

Mam ją dość krótko, więc jeszcze nie zdążyła się rozrosnąć, ale pięknie kwitnie. Kwiaty duże, do ok. 11 cm (wg opisu, sama nie mierzyłam), pachną jak róże historyczne.

[Deirde]

Golden Celebration
Mam go już w ogrodzie od dwóch lat, kwiaty są bursztynowo-złociste, kuliste, lekko opadające pod swoim ciężarem na łodydze. Liście jasno zielone, kolce luźno ułożone, duże. Niestety odmiana ta lubi chorować na czarną plamistość. W naszych warunkach dobrze radzi sobie z mrozem. Osobiście bardziej podoba mi się od odmiany Graham Thomas. Wysokość podawana w katalogach Austina - 1,25m*1,25m lub w wersji pnącej 1,8m*2,5m. U mnie ma na razie 1 metr wysokości.

[JSZFRED]

Pokochałam angielki za ich mrozoodporność,zapach, wielkosc i urok kwiatów dodam swoje uwagi z obserwacji do wcześniejszych wypowiedzi,
Golden Celebration jest u mnie 3 sezon wielkości do 1m cieniutkie wiotkie pędy kwiatów w całym sezonie malutko i dość szybko przekwitają ale odpowiada mi ich kolorek ciepły słoneczny i chcę ich mieć w tym roku więcej, ktoś już tu napisał ze angielki potrzebuja czasu aby się zaaklimatyzować w ogrodzie i wtedy pokazują swoje piękno tym sie pocieszam i cierpliwie czekam, pod koniec lata łapie trochę plamistość rosnie w duzym półcieniu


Graham Thomas jest u mnie 4 sezon,piękne ciepłe odporne kwiaty przemarzła w zeszłym roku ale rosnie w bardzo wietrznym miejscu kwitnie do póżnej jesieni dorasta do 1,5m jak wiekszość angielek u mnie łapie pod koniec sezonu troszkę plamistość, ładniejsza i mocniejsza od poprzedniczki, zawsze była tylko kopczykowana, warto ją mieć w ogrodzie

[JSZFRED]

cd,
The Pilgrime 4 sezon w ogrodzie mam 2 szt. posadzone w murku przy tarasku od północnej strony w bardzo dużym półcieniu zawsze tylko kopczykowane przemarzły im w zeszłym roku niektóre pędy,piękne dwubarwne oczywiscie pachnace kwiaty czasami burza kwiatów do póżnej jesieni, uwielbiana przez zielone gliżdziory dorasta do 1,6 m jedna z piękniejszych angielek troszkę łapie pod koniec sezonu plamistośc i zwiesza główki,pięknie sie prezentuje z powojnikami, warto ja mieć w ogrodzie






przepraszam za kiepskie zdjęcia

[AniaDS]

James Galway
zgadzam się z opiniami poprzedniczek.
Długo trzyma kwiaty, nie choruje.
U mnie rośnie i zimuje w tej chwili w donicy.
Miniony sezon mimo tych ograniczeń był dla tej róży tylko na plus, nie mogę nic zarzucić.

[AniaDS]

Princess Alexandra of Kent
od początku mnie zachwyca, rośnie bujne i szybko, nie choruje.
Kwiaty ma duże a nawet bardzo duże, dość długo się utrzymują.
Kwitnienia bardzo obfite.
Kłopotem jest wrażliwość rozwiniętych już kwiatów na upał, po prostu omdlewają pod koniec dnia. Ale to także wina stanowiska, jakie u mnie ma ta róża, bo mało tego, że od południowego zachodu to w dodatku przy samej ścianie domu.

Princess Al. jest niezwykła, według mnie to jedna z lepszych kreacji Austina

[Julia]

Othello- każego roku ładnie kwitnie, wprawdzie nie czaruje ilością kwiatów,
bo obsypana nimi nie jest, ale kwiaty są ładne, bardzo pełne,
duże, lekko pachnące, nie przewieszaja się.
Najczęściej sa osadzone na pędzie pojedyńczo,
ale są i takie, które na szczycie pędu maja kilka kwiatów.
Niestety nie sa na krzewie długo, chyba kilka dni tylko.

Krzew zwarty o wąskim pokroju, ma proste,sztywne pędy, ładne liście,
odporny na choroby.U mnie rośnie 0,80 do 1,40m.ale słąbo się rozkrzewia.
Zachwytu nie wzbudza, ale zawsze czekam co też pokaże,
zwłaszcza po mrożnej zimie, bo lubi przemarzać.