www.swiatkwiatow.pl pisze:Guzmania
Opis:
Jest najpiękniejszym i najpowszechniejszym rodzajem z rodziny bromeliaceae występującym od Ameryki Środkowej po Amerykę Południową. Środowisko guzmanii, to tropikalne dżungle, gdzie występują w formie epifity lub też roślin naziemnych. Zależnie od gatunku, lejkokształtne rozety, których wysokość może osiągać nawet 80 cm. Liście gładkobrzegie, w zależności od gatunku o różnych odcieniach, kwiaty pojawiają się na szczycie łodygi. Nie wszystkie gatunki posiadają kwiaty np. guzmania musaica. Najbardziej popularne wśród tych roślin są ich mieszańce. Guzmania lingulata (guzmania języczkowata) tworząca gęste rozety długich lancetowatych lub równowąskich liści, wytwarzająca pęd kwiatowy, zakończony gwiaździstą, jaskrawoczerwoną rozetą otaczającą białe kwiaty. Guzmania lingulata var. Minor (guzmania języczkowata mniejsza) o małej rozecie miękkich, ciemnych liści z pędem kwiatowym z czerwonymi lub żółtymi przykwiatkami otaczającymi białe kwiaty. Jej wysokości, to zaledwie 20-30 cm. Guzmania monostachya (dawniej g. tricolor) inaczej guzmania szkarłatna, osiąga 40 cm wysokości i ma trójkolorowe kwiaty. Guzmania dissitiflora (guzmania luźnokwiatowa) o szablastych równowąskich liściach tworzących wąski lejek. Na szczycie pędu kwiatowego luźne grono rurkowatych kwiatów o barwie żółtej a dolna część okrywy kwiatu jaskrawoczerwona. Natomiast guzmania Wittmacka o wysokości 50-80 cm charakteryzuje się kolorowymi przykwitami na pędzie kwiatowym i prawie niewidocznym kwiatem właściwym.
Uprawa:
Najlepszym miejscem dla tych roślin jest ciepłe i wilgotne okno kwiatowe, jednak G. lingulata i G. monostachya znoszą dobrze warunki pokojowe. Stanowisko najlepiej półcieniste i ciepłe przez cały rok. Temperatura otoczenia jak i samego podłoża powinna wynosić, co najmniej 18?C. Guzmania, jako roślina tropikalna, wymaga stałej wilgotności, dlatego niezbędne jest utrzymanie stale wilgotnego podłoża. Podlewając, napełniamy wodą również rozetę. Mimo, że roślina lubi wilgoć, jednak nie można dopuścić do nadmiaru wody. Guzmania lubi podwyższoną wilgoć powietrza, więc należy często ją zraszać. Oczywiście wykorzystujemy wyłącznie miękką i letnią wodę. Najlepsze podłoże, to grubowłóknisty substrat próchnicy (pH 5-5,5). Nawożenie umiarkowane, przesadzanie, co roku. Najprostszym sposobem na rozmnażanie jest odejmowanie młodych odrostów bocznych, niektóre guzmanie można rozmnażać również z nasion, ale nie jest to łatwe, dlatego rozmnażanie przez odrosty jest najbardziej rozpowszechnione.
Okres kwitnienia:
Guzmania kwitnie od listopada do stycznia.
Uwagi:
Guzmania, nie jest zbyt narażona na występowanie chorób i szkodników a problemy z jej uprawą wiążą się przede wszystkim z błędami człowieka.
www.swiatkwiatow.pl pisze:Trzykrotka
Opis:
Trzykrotka jest jedną z najbardziej lubianych roślin doniczkowych, jak mało która łatwa w uprawie, że nawet największy amator, będzie potrafił o nią zadbać. Należy zauważyć, że mimo tej łatwości w uprawie, jest jednak bardzo atrakcyjna i stanowi znakomitą dekorację do mieszkania. Najchętniej uprawiane gatunki trzykrotki to Tradescantia albiflora ? trzykrotka biała, o płożących pędach, często zielonych, podłużnojajowatych liściach i trzykrotnych białych kwiatach. Występuje ona w różnych odmianach ?Albovittata? z białymi paskami, ?Aureovittata? z żółtymi paskami, ?Rochford?s Silver? wielobarwna. Tradescantia blossfeldiana ? Trzykrotka Blossfelda, dochodząca do 20 cm, o bardziej wzniesionych i wydłużonych liściach, od spodu czerwonawe a z wierzchu brązowe/ciemnozielone pokryte włoskami. Liczne kwiaty pojawiają się późną zimą lub wiosną o barwie różowo-białej. Tradescantia fluminensis ? trzykrotka wężykowata, podobna do trzykrotki białej, ale ma krótkoogonkowe liście i bardziej niebieskawozielone na wierzchu i purpurawoczerwone od spodu. Białe kwiaty ukazują się na końcach pędów. Występuje w odmianach ?Albovittata? (białe paski), ?Laekenensis? (różowe paski).
Uprawa:
Uprawa jest bardzo łatwa, bez najmniejszych problemów. Stanowisko dla zielonolistnych jest bez znaczenia, rosną dobrze i w jasnym i ciemniejszym pomieszczeniu. Optymalnym stanowiskiem dla tych gatunków jest stanowisko raczej półcieniste, latem rozproszone światło. Odmiany pstre wolą jaśniejsze i cieplejsze stanowiska. Przez okrągły rok mogą rosnąć w normalnej temperaturze pokojowej. Podlewanie (miękką wodą), nawożenie umiarkowane, regularne (raz w tygodniu od marca do sierpnia, zimą raz w miesiącu). Trzykrotka rośnie dość szybko, więc gdy pędy będą zbyt długie, bez żadnych obaw tniemy na długość, jaka nam odpowiada. Odcięte pędy mogą posłużyć jako sadzonki niezależnie od pory roku, w jakiej skracaliśmy roślinę, ponieważ można ją rozmnażać przez cały rok. Sadzonki ukorzeniamy w wodzie bądź w podłożu (T. blossfeldiana bardziej toleruje ukorzenianie w podłożu). Przesadzanie wiosną, jako podłoża możemy użyć ziemi uniwersalnej, choć u barwnych odmian dobrze dodać troszkę piasku.
Uwagi:
Narażona na mszyce, ale tylko wówczas, gdy jest bardzo osłabiona np. przez zbytnie nasłonecznienie, lub stojąc na przeciągu.