@ Kuneg – Ano fajnie jest mieć taki gąszcz. A co do ślimaków – no cóż, tępię ile wlezie, sypiąc ferramol na kilogramy. A w taśmę miedzianą po prostu nie wierzę.
@ Adamo – Dzięki. Nigdy nie liczyłem ile gatunków mam. No ja też się ucieszyłem jak zacząłem z Tobą gadać w wątku o wilcach i zobaczyłem, że mam bratnią duszę dla której powojowate są fetyszem ogrodowym tak samo jak dla mnie. Kielisznika zwyczajnego próbowałem siać jak tylko stałem się właścicielem ogrodu dwanaście lat temu, ale jakoś nie wykiełkował. Naprawdę się ucieszyłem jak pojawił się sam, nie wiadomo skąd (zapewne przyniesiony przez ptaki). Jest trochę ekspansywny, to prawda, ale i tak może się schować przy kokornaku powojnikowym. Tamtego ogarnąć nie jestem w stanie, jest niesamowicie inwazyjny. Powój polny o kwiatach różowych w białe paski jest cudny – niestety chwilowo takiego u mnie niet (kiedyś był, ale znikł). Może się jeszcze pojawi? Powój trójbarwny sieję co roku – i nie co roku się udaje. Zależy jak mu pogoda podejdzie. Jeśli chodzi o wilca purpurowego – wszystkie wilce siałem z początkiem maja – i jak na razie jest to jedyny, który wyraźnie wystrzelił do góry i nawet zaczął nieśmiało kwitnąć. Pozostałe strasznie się guzdrzą. Widziałem, że któryś z rzadszych wilców (chyba
Ipomoea luteola, ale nie jestem pewien) przy wysokości niespełna dziesięciu centymetrów i ilości liści dającej się policzyć na palcach jednej ręki zaczął intensywnie produkować pąki kwiatowe. Szaleństwo jakieś. A
Ipomoea pes-tigridis nareszcie zaczął produkować palczaste liście po spędzeniu niemal dwóch miesięcy w stadium dwuliściennego kiełka… Ale ciągle malusieńki jest. Powodzenia z wilcem indyjskim!
@ Pelagia – Dzięki! Nie jest to prawdziwy jaśmin,
Trachelospermum jasminoides nawet z jaśminem nie jest spokrewnione, należy do rodziny toinowatych (podczas gdy prawdziwy jest z oliwkowatych), ale ze względu na piękny zapach nazywane jest po polsku jaśminem gwiazdkowym (w każdym razie wedle polskich szkółek, bo polska wikipedia żadnej polskiej nazwy nie podaje). Malwy mam takie, które się same sieją, bo z tych, co sieję ja, jak już pisałem, guzik wychodzi. Pięknie wschodzą, pięknie puszczają pierwsze liście, po czym znikają w tajemniczych okolicznościach. Kielisznik jak najbardziej dziki – ptaszki przyniosły, a ja cieszę michę. O ślimakach nawet mi się już nie chce pisać…
A poniżej świeża porcja fotek.
Alcea rosea
Anemone coronaria
Callirhoe involucrata
Campanula pyramidalis
Centaurea cyanus
Convolvulus tricolor
Dahlia merckii
Fuchsia x standishii
Glebionis carinata
Helianthus annuus
Helianthus maximiliani
Impatiens balsamina
Ipomoea purpuea
Malva trimestris
Moluccella laevis
Papaver rhoeas
Phedimus kamtschaticus
Platycodon grandiflorus
Rudbeckia hirta
Sauromatum giganteum
Vicia cracca
Viola x williamsiana
Volutaria muricata
Zinnia angustifolia
Zinnia elegans
Pozdrawiam!
LOKI
Jurku oczywiście jak zawsze Twoje zdjęcia roślinek są przepiękne 
Główki poszczególnych kwiatków w takim przybliżeniu sprawiają wrażenie jakby uśmiechały się do nas 
Groszki są piękne w przybliżeniu 
Ja pod Twoim wpływem też w tym roku zdecydowałam się posadzić Groszek pachnący. Posadziłam go w donicy i postawiłam koło ławeczki aby nam pachniał. Dość dobrze się rozsiał i fajnie rośnie ale jeszcze do kwitnienia mu daleko 
Bardzo podoba mi się to zdjęcie pokazujące część ogółu działki gdzie panuje pewnie zamierzony busz 
Pąków póki co nie widzę, no ale rośnie od mikro sadzonki, więc pewnie bardziej w sierpniu.
Pachnie 
Kojarzy mi się z końcem wakacji.
Edycja dla dzieci / chyba Legutko/ 
