Za furtką

[neferet]

Agnieszko smakowało chociaż sąsiadowi Stefanowi?

Piesa mieliśmy 17 lat ,na koniec już stacjonarny bardziej ,ale jako staruszek zawsze był chętny ze mną w dzicz iść.

Mój nigdy nie lubił dzikich wędrówek. Na fotograficzne godzi się łaskawie, bo każda pańcia ma swojego bzika, wiadomo, ale żaden z niego włóczykij. A teraz, kiedy stawy bolą, to już w ogóle kiepsko ze spacerami. Za to zawsze, jak to sznaucer, sumiennie pilnował domu i stada. Teraz też już różnie bywa, kiedy senność ogarnie delikwenta. Niezmiennie, niezależnie od upływających lat, wstępuje w niego energia po kąpieli i szaleje wówczas jak pięcio-, a nie piętnastolatek.
Tu właśnie po kąpanku wycieramy się w firankę.

Czerpię garściami z każdego dnia razem. Kochaneczek z niego, a ja psiara-gaduła jak widać.

Annes77
Aniu, dziękuję za miłe słowa. Skoro też lubisz wrzesień to specjalnie dla Ciebie kilka fotek z zeszłego roku zza ogrodowej furtki.



Ale bywa w tym czasie jeszcze kwiatowo i kolorowo.


Z tego co piszesz mają jeszcze szanse moje dalie.

anabuko1
Aniu, mnie też nie wszystkie dalie się udały. Dwie nie zakwitły, choć wyrosły ładnie zielone, ale też jedna w ogóle nie wykiełkowała, a druga gdzieś przepadła (podejrzewam jakiegoś gryzonia, bo śladu po niej nie znalazłam w ziemi żadnego). Samo życie.

No i zrobiła się czosnkowa zagadka. W takim razie jeszcze kilka zdjęć owych czosnków w pełni kwitnienia z rusałką pawik jako punktem odniesienia określającym wielkość.





I po przekwitnięciu


No to 'Millenium' czy nie?

[cyma2704]

Moniko zgodzę się z Twoim M, 'Alauna Clair Obscure' cudna. 'Purple Fox' też w ślicznym kolorze, mój ulubiony.
Bobo wspaniale ukwiecona.
Piesio słodki. W domu rodzinnym zawsze mieliśmy psa, dopiero M się sprzeciwił, ale do syna jeżdżę, więc z Bolkiem się zaprzyjaźniłam.
Czosnek na pewno ozdobny, nie jadalny.
Ładne fotki zapłocia.
Zdrowiej i nabieraj odporności.

[pelagia72]

Moniko
Piesio sympatyczny.
Firany miałam podobne , w sensie bez frędzli i rzadsze ,ale z takimi ''rustykalnymi'' brązowymi przeplotami.
Nasz kundel po kąpieli najczęściej otrzepywał się na kogoś z domowników
A Stefan nic nie mówił ... żyje dalej.

[Wanda7]

Pajęczyny snują się po ogrodzie tu i ówdzie i dzięki temu klimat staje się taki malowniczy i pełen spokojnej zadumy. Miłego dnia Moniko!

[Annes 77]

Witaj z rana , z kawką przybiegłam pooglądać jesień spowitą pajęczynami w brzasku
Super piesio również mnie przywitał, 15 lat ładny wiek
I jak dalie kwitną jeszcze? U mnie Break Out ma sporo pąków, ale czy zdążą się rozwinąć hmmm, poczekamy, zobaczymy.Szkoda, że dalie nie rozwijają pąków w wazonie.
Zrobiłam ostatnio Antygrypinę. Wyciskasz sok z czterech cytryn, ścierasz na tarce kawałek imbiru, pół szklanki miodu i reszta wody. Można dodawać do herbaty.
Super rozgrzewa, zaczynam koce wyciągać hehe Miłego weekendu nadchodzącego

[neferet]

Hej, hej! Witajcie o poranku. Za oknem wygląda słońce, a wielka, stara topola obłędnie się złoci na tle jeszcze lekko szarego nieba. Zaraz wyruszam na działeczkę na inspekcję, ale na razie kubeczek szałwii i FO.
Cieszę się, że spodobał się Wam piesio - domowe imię Zibi. Postaram się w wolnej chwili odnaleźć jego piękne zdjęcie z młodości, gdzie namiętnie wącha kwiatki. W końcu kwiatki to temat jak najbardziej ogrodniczy.
Soniu rozumiem, że Bolek to piesek syna? Ja namiętna psiara jestem, ale nigdy własnego nie miałam, bo rodzice się nie zgadzali. Zawsze za to były jakieś zaprzyjaźnione burki. Długo by opowiadać. Zibi jest dlatego, że synalek zapragnął psa. Zgodziliśmy się, choć nie od razu i udało się mi namówić panów na moją ulubioną rasę, czyli sznaucera właśnie.
Agnieszko Zibi lubi jeszcze mopy, zwłaszcza po codziennej kąpieli brody leciał do mopa, bo kto to wymyślił, żeby broda sznaucera pachniała jakimś szmponem - też coś! Na szczęście z wiekiem mu przeszło. Zresztą i broda już nie ta...
Bardzo lubię firany tego typu. Szukam teraz takich na działkę, ale na razie bez skutku.
Wandziu trafiłaś w sedno - to właśnie pajęczyny w dużym stopniu tworzą ten nostalgiczny spokój jesieni.
Aniu dalie już wykopałam. Były już zwarzone trochę przez przymrozek i też pomyślałam, że jak mnie - odpukać! - znowu coś położy to przepadną.

Październik to cudowny miesiąc! Tyle barw jesieni i złocistego optymizmu ma w sobie. Lubię - oczywiście jak jest ładna pogoda - tę przedzimową krzątaninę. Owoce, warzywa, przetwory, grzyby, dawniej pełno nitek z nimi nad kuchnią, wyciąganie ciepłych ubrań, a do tego - kolory, kolory, kolory!
Pierwszy raz spędzam październik w swoim ogrodzie. Może dziwnie brzmi, ale taka prawda. Pierwszy raz mogę ogrzać się w ciepłym domu, a potem wyjść na ogród. I znowu na chwilkę do domu. I po rozgrzaniu znowu na ogród. Tęskniłam za tym całe lata, bo ja jestem straszny zmarzlak i właściwie jesienią już na działkę babci, gdzie domek letniskowy, nie jeździłam. Przez to mogłam przyjrzeć się ogrodowej jesieni... czy może wiośnie? "Bo trzeba wam wiedzieć, że październik jest pierwszym miesiącem wiosny, miesiącem podziemnego puszczania pędów i kiełkowania, skrytego wzbierania i pękania pąków; tylko troszkę pogrzebiecie w ziemi, a znajdziecie mnóstwo wyprodukowanych pąków, tłustych jak palec i delikatnych kiełków i spragnionych korzonków - nic na to nie można poradzić, t u t a j j e s t w i o s n a; wyjdź więc na dwór, ogrodniku, i sadź." /K. Capek/
Wyszłam więc... i od razu wykopałam dalie, po czym połowę pomieszałam i już nie jestem pewna która jest która, ułożyłam na kartonie i się suszy ziemia, bo mokro było. Ale też i posadziłam coś - mianowicie kolejne czerwone owocki do mojej czerwonej kolekcji. Chyba lubię tę jesienną, owocową czerwień.

Ognik szkarłatny "Red star"


Mój M. bardzo lubi ogniki, więc to taki ukłon dla niego.

Część doniczek zadołowałam, ale część schowałam w kącik osłonięty deskami, który przygotował mi mąż. Obsypałam liśćmi. Jak dotąd sprawdzały się jako izolator.

"Bobo" wciąż wygląda malowniczo


Co do tajemniczych czosnków to chyba kupię sobie sadzonki czosnka "Millenium" i zwyczajnie porównam z tym co mam. Muszę przyznać, że jesienią są te moje czosneczki równie malownicze jak latem z motylkami.


Powwow mieni się barwami

Cudnie też przebarwił się mały liliowiec.



Kochani, reszta wieczorem, jak wrócę, bo już mnie synalek pogania i rację ma.
Miłego dnia wszystkim!

[neferet]

Witajcie wieczorową porą. Obiecałam wieczorną kontynuację porannych ogrodowych opowieści, więc jestem.

Dzień na działce był dziś przepiękny. Taka jesień jaką kocham - złota, ciepła i pełna owoców. Biegałam tylko w bluzie dresowej i krótkiej spódnicy tak było ciepło. Zaś o zachodzie słońca zaczęły napływać nad pola mgły. Szliśmy z Zibim na spacer i plułam sobie w brodę, że nie wzięłam aparatu. Dźwigać mi się nie chciało! A takie zamglone zachody nad równiną jesiennych pól, takie pełne nostalgii i jednocześnie zatykające dech w piersiach cudownością barw tylko u nas. No i nie mam fotek...
Coś tam podziałałam dzisiaj. Oskubałam róże z owoców. Wycięłam suche pędy. Pogrzebałam też w ziółkach i jutro zawiozę kuzynce świeży majeranek. Zasypałam piaskiem dalie i już stoją bezpiecznie (?) w piwnicy. Trochę się zmachałam, ale to takie dobre zmęczenie, jak mawiała moja babcia. Zdjęcia z dzisiaj jeszcze w aparacie, więc pozwólcie, że powrócę do poprzedniego weekendu.

Nigdy nie byłam szczególnie zainteresowana trawami ozdobnymi, bo mam w domu dwóch panów uczulonych na trawy. Inną sprawą jest, że w tej chwili mam już chyba pewien przesyt, bo wszędzie trawy - jedna choćby tylko, albo trochę więcej traw, albo nawet same trawy, a ja mam naturę wyznającą starą maksymę 'umiar, umiar we wszystkim'. Jednak postanowiłam zrobić eksperyment i posadziłam kępkę (ściśle to dwie) trawy, która podobno jest piękna jesienią. Zaciekawiłam się i chciałam sprawdzić. No i nie zawiodłam się ani trochę! Mowa o trzęślicy (Molinia caerulea) 'Heidebraut'. Latem zupełnie niewidoczna, zwłaszcza, że posadzona tuż obok giaury, ginęła wśród jej drobnych gałązek. Muszę je rozsadzić, bo to nie bardzo zdało egzamin. Jesienią molinia rozkwitła, rozbłysła, rozświetliła się jakim tajemniczym światłem przebarwień, a ja... zachwyciłam się. Tworzy cudny duet z promieniami jesiennego słońca.




Jest też pięknym tłem dla innych kwiatów, już nie takim 'znikającym' jak latem, ale ciekawym i wyrazistym. Ożywia, jest w niej jakiś ogień. Sama się z siebie śmieję, bo chyba poczułam miętę do tej skromnej trawki.



Coś jeszcze kwitnie tu i tam, a nawet odwiedzają nas biedronki i motyle.

W tle powyżej widać gołą ziemię po równaniu działki i wymianie. To właśnie tu M. siał trawę i wyobraźcie sobie, że dzisiaj już coś tam się zieleniło.






Jeszcze dwa słowa w temacie wiosny jesienią. Znalazłam na rabatce takie coś...

...wygląda na siewkę bluszczu. Niech sobie rośnie, skoro ma ochotę.

A za ogrodową furtką złoci się październik.


Sąsiadeczki korzystają jeszcze z zielonej trawki i wygrzewają w jesiennym słońcu.


Muszę przyznać przy całej swojej antypatii do tej rośliny, że jesienią sumak octowiec bywa przepiękny.


Miłej niedzieli życzę wszystkim, pełnej słońca i jesiennych uśmiechów!

[Annes 77]

Jak miło z rana poczytać Twoją opowieść. No szkoda, że nie zabrałaś aparatu, ale dzisiaj jest piękny dzień i można popstrykać ciekawe fotki
Jesień widać już wszędzie . Wczoraj wykopałam na razie dwie dalie i masz rację, ale one miały wkoło bulwy mnóstwo świeżych kiełków, jakby to byłą wiosna
Mam w planie posadzić cebule tulipanów, ale wczoraj oglądnęłam filmik , że jak jest tak ciepło to ziemia jest za mocno nagrzana i trzeba poczekać aż się ochłodzi.
No więc czekam ,ale ręce mnie świerzbią
Poczułaś miętę do trawy Świetna myśl

[any57]

Ha! Dzięki tej dyskusji o czosnku, przypomniałem sobie, że wiosną wykopałem cebulki ozdobnego czosnku, z miejsca gdzie postawiłem drugą beczkę na deszczówkę i ... zapomniałem o nich zaraz po obiedzie idę wkopać. Widziałem je w dobrym stanie jeszcze w sierpniu - tylko ... nie miałem pomysłu na miejsce

[anabuko1]

Jak tam miałaś przymrozki ?
Rośliny żyją ?
Ja już wykopałam mieczyki, dalie , calie, eukomisy..
Gaura i u mnie wciąż kwitnie.
Ciekawa ta jeżówka.
Szałwie jeszcze widzę się nie poddają.

[pelagia72]

Moniko
Nic to ,Twoje opisy przyrody równie piękne
Trzeba przyznać ,że nie najgorsza ta aura październikowa była
Podziwiam ,że potrafisz się cieszyć każdą trawką czy listkiem
U mnie też bluszcz sieją ptaszęta ,poprzesadzałam ostatnio.
Gratuluję wykopania dalii.
Z kiełkami pod ziemią to sama prawda ,jakże optymistyczna dla nas ogrodników
Tak trzymać

[cyma2704]

Owoce ognika cudne.
Nad bluszczem się zastanów, żeby nie zaanektował dużego obszaru. U siebie od lat walczę z nowymi odrostami.
Jak czosnek się wysieje, będziesz mieć czosnkowy trawnik.
Molinia z gaurą pięknie się komponuje. Muszę do niej wrócić, skoro pozbyłam się wielu miskantów. Kiedyś miałam, ale bardzo się pokładała. Teraz chyba sztywniejsze odmiany można kupić.
Moniko niech czas bez ogrodu pozwoli na nabranie sił, aby wiosną cieszyć się nim ponownie.

Pytałaś u Małgosi o pychotkę, mój syn tak nazwał to ciasto. To ciasto pani Walewska. W necie znajdziesz przepisy.

[neferet]

Kochani, dziękuję, że zaglądacie do mnie, chociaż strasznie nawalam ostatnio. Myślałam, że ten rok będzie o wiele spokojniejszy, a tu nie wiadomo w co ręce włożyć.
Aniu (Annes77) posadziłaś tulipany? Ja w tym roku ani jednego. Nawet lazanii nie skomponowałam.
Andrzej cieszę się, że mogłam się na coś przydać Twoim zapomnianym czosnkom.
Aniu (anabuko1) jeszcze dziś gaura dzielnie rośnie i ma pąki, ale już nie rozwinięte. Ciekawa jestem czy przetrwa zimę.
Agnieszko tyle lat czekania na możliwość buszowania w swoim ogródku to i cieszy się człowiek ze wszystkiego. Nawet z motylków-szkodników, bo przyleciały i śliczne.
Soniu dzięki za informację o cieście. Znam szalone tendencje bluszczu aż za dobrze, ale lubię bardzo tę roślinę. Planuję obsadzić bluszczem garaż i część ogrodzenia. Będę pilnować.

Dziś po ponad trzech tygodniach nieobecności pojechaliśmy z synalkiem na działeczkę. Jak mi tego brakowało! Jeszcze w samochodzie, w drodze, poczułam się zupełnie inaczej - czyli fantastycznie. Dookoła widać listopad. Jeszcze tylko brzozy i modrzewie mają złote włosy. W połączeniu z ciemną zielenią świerków modrzew wygląda naprawdę pięknie. Zdziwiłam się, że nie zauważałam wcześniej jak wiele rośnie ich w okolicy.
Na działce już warstwa dębowych liści. Młoda forsycja niemal cała zasypana. Niestety nie miałam dziś czasu na liściowe porządki. Trzeba będzie pojechać za tydzień. Oby się udało.
Ptaszki nie są przyzwyczajone, że ktoś tu jeszcze się pojawia. Spłoszyłam całe stadko kaczek.
Jeszcze tu i tam kwitną nagietki. Na łysej Oli wiszą jabłuszka. Róże pomarszczone całe w żółcieniach... Ale co tam będę opowiadać.




Jeszcze się w ziemi ostały jakieś synalkowe rzepy...

Powoli świat zasypia, choć wyraźnie później niż miało to miejsce kiedyś. Ciekawe czy spadnie tej zimy śnieg i będę mogła rozszyfrowywać tropy...






Szałwia ciągle jeszcze przyciąga wzrok.

Na tle brązowych liści dębu zielenieje kosodrzewina. Jest teraz naprawdę urocza. To jej czas.

A za ogrodową furtką odpływające sfoszone kaczuchy.


Jednak ktoś bywa na działeczce. Pytanie kto to może być? Szłam sobie powoli i powoli docierało do mnie, że posadzony tej jesieni ognik wygląda jakoś inaczej... ale o co chodzi?... w czym tkwi różnica?... Wierzcie mi, że chwilę trwało zanim zaskoczyłam - komuś spodobały się koraliki!
Było tak:

A jest tak:

Trzeba przyznać, że szybko się uwinęły łakomczuchy - ktokolwiek to był.

Ja nie mam szans na jesienno-zimową hibernację. Przede mną planowanie działań przyszłorocznych i już wiem, że będę miała kłopot z decyzją czym się zająć w pierwszej kolejności. Bo przecież całą działką na pewno nie dam rady. Kupiłam już Ekologiczny poradnik księżycowy, więc może zacznę od warzywnika?...

Dobrej nocy Wam i miłego kolejnego dnia!

[kuneg]

Nostalgiczny, jesienny ogród jest piękny, Moniko.
Ciekawe, co za stworzenie gustuje w owocach ognika?
A próbowałaś może owoców Oli? Bardzo ciekawi mnie ta jabłonka

[neferet]

To prawda. Jest w nim piękno i zaduma.
Owoce ognika lubią ptaki, więc może to któryś z nich? Przeczytałam, że "ucieszą się z nich jemiołuszki, kosy, kwiczoły, szpaki, drozdy i grubodzioby, a także "miejskie" ptaki jak gawrony, wrony, kawki i sroki." Jak widać wybór spory. Żałuję tylko, że nie widziałam tego ucztowania.
Niestety nie próbowałam jabłuszek Oli. Ich najlepszy czas już minął i zostawiłam tak, jak są.