Szkoda, że ludzie sadzą pojedynczo kasztany jadalne w miejscach gdzie jest miejsce dla przynajmniej dwóch drzew. Kasztana z Rzeszowa można zobaczyć tu: http://reichel.pl/bdp/photo/view/64/904

W tym miejscu gdzie rośnie wspomniany przeze mnie kasztan mógłby powstać mały parka kasztanowy Zmieściłoby się tam z 8 dużych drzew i nadal miałyby miejsce. Zamiast dębu czerwonego, który rośnie obok lepiej wyglądałby ten kasztan

Sadzą pojedynczo, bo niewielu wie że bez zapylacza nie będzie owoców. Sprzedawcom nie zależy na poinformowaniu (jak przy większości drzew). Drzewo w Rzeszowie jest dość duże i okulizacja innej odmiany bez wiedzy zarządcy byłaby kłopotliwa. Ale takie mniejsze można smiało doszczepić i będzie szansa na owoce
Dziękuję za wskazanie lokalizacji.

To jak to jest z tym zapylaniem się kasztanów. Czy trzeba mieć dwie różne odmiany?

Generalnie tak, w wyjątkowych przypadkach nie.

Park Solidarności w Rzeszowie jest zabytkowy, więc tam bez zgody konserwatora nie wolno palcem kiwnąć. Za to w ogrodach nieowocujące drzewa można szybko namówić do owocowania. Młode łatwo okulizować w koronie, ale ze starszymi jest trochę trudniej. Trzeba by przeszczepiać zrazami choć jedną gałąź, podobnie jak u jabłoni czy grusz. Jeśli jednak trafi się na zła pogodę, albo na brak zgodności i i zostaje się z dużą raną, a te u kasztanów czasem prowadzą do problemów. Można też namówić sąsiada do posadzenia kasztana, pamiętając żeby odległość nie była większa niż 30 m.

Jakiś czas temu wyśledziłem dużego kasztana jadalnego niedaleko mojej miejscowości. Dzisiaj wybrałem się żeby obejrzeć go bliżej. Drzewo o pojedyńczym pniu, korona posadowiona nisko na wysokości metra nad ziemią. Na moje oko wysokość jakieś 6 7 metrów. Właściciele prowadzą go jako drzewo ozdobne nie owocowe. Wiek ponad 10 lat, więc dostał porzadną dawkę mrozu. Właścicielka twierdzi, że nigdy nie było z nim żadnych problemów. Drzewo samopylne, obok posadzony jest jeszcze jeden, ale wysokości około 2,5 metra i jeszcze nie kwitł. Pochodzenie ponoć poprzez znajomości w OB Powsinie. Zdjęcia trochę nie ostre bo robione pod słońce za co przepraszam.

Nie ma specjalnie dużo owoców i jak każdy zdrowy kasztan na pewno jest ozdobą ogrodu. Nic nie stoi na przeszkodzie, żeby łączyć piękne z pożytecznym, czyli zjadaniem pożywnych kasztanów. Niedługo zacznie się czas na zbiory kasztanów jak też polowanie na owoce w sklepach, nie tylko do jedzenia, ale też na podkładki do szczepienia. Jest taka metoda na kiełkujących nasionach (szczepienie w hipokotylu). http://www.accf-online.org/chestnut/nutgrafting.htm. Metoda nie wymaga jakichś specjalnych warunków, ani kosztów. Wystarczy torebka strunówka, trochę trocin, albo mchu. Próbowałam w tym roku w styczniu i przyjęło coś koło 40 %. Teraz posadzę te kasztany głębiej, żeby się w przyszłym roku ukorzeniły, a potem odetnę podkładki. To takie małe oszustwo, żeby mieć silnego kasztana na własnych korzeniach. Za mamki mogą śmiało mogą posłużyć sklepowe kasztany.

Z tymi zbiorami to bym się nie spieszył, kilka dni temu dobrałem się do kasztanów w Saarbrucken. W smaku paskudne, język drętwieje.
Trzeba cierpliwie poczekać. Tak do października. Póki co w sklepach nie widzę nawet kasztanów włoskich czy hiszpańskich.
Potestuję ten sposób szczepienia wiosną, dzięki za link.

Francuzi mają wczesne odmiany. 15-20 września powinny dojrzewać. Mój w zeszłym roku zaczął sypać kasztanami 20 września. W tym roku też robi wrażenie, że będzie niedługo dojrzewał. To jego drugie owocowanie, więc jeszcze nie wiem jak się będzie zachowywał w kolejnych latach.

W zeszłym roku kasztany z odmiany kupionej we Francji miałem na +- w połowie października. We Francji sypiące się kasztany widziałem od połowy września na południe od Lyonu, do października w okolicach Saarebrucken, Besancon itp.
W tym roku wszystko wskazuje że mój kasztan będzie sypał podobnie jak w zeszłym. U mnie też drugie owocowanie.
A ziarenka w zeszłym roku były takie

W tym roku też zrobię takie zdjęcie, to będzie można porównać wielkość owoców. Na moim ,,jeżyki''szybko puchną, a gałęzie zaczynają się zwieszać. Mam również kilkuletnią siewką z Gruzji, która może okazać się jeszcze wcześniejsza od tego już owocującego. Zdążyła zgubić połowę liści, a nie widać, żeby jej coś dolegało. Na wiosnę budzi się później, co w tym roku wystarczyło żeby nie oberwała przymrozkiem. Dwa lata temu zmarzła jak większość ciepłolubnych roślin.

Takie fotki się przydają
Wczoraj stwierdziłem że większość jeżyków znikło. Rozglądałem się i w trawie nie widziałem. Mam nadzieję że nie jakieś człowieki ze strzelbami bo będę musiał kopać wilcze doły ;-(

Jeżyki o tej porze same z siebie nie spadają, ani nie mają konsumentów. Musiał się do nich dobrać dwunożny pies ogrodnika, co to sam nie zje i komu nie da. Oj, chyba wilcze doły będą potrzebne