Tak tylko zapytam , czy teściowa zagląda do Twojego wątku? .
Czy ta Twoja copiapoa to tylko ona taka, czy wszystkie tak opornie się ukorzeniają?

Eee, nie odważyłbym się tak wówczas pisać ;)
Tylko ona. Wraz z nią zdjąłem z podkładek trzy inne, one się szybko ukorzeniły, tylko ta taka niechętna.

A skoro o Copiapoach mowa, to parę dni mnie nie było w inspekcie i parę kwitnień tych roślin przegapiłem; udało mi się przyłapać dwie z nich (choć właściwie nie ma się czym zachwycać, bo wszystkie te kwiatki na Copiapoach takie same):






Do tego ciekawie, żółtawo zapowiadający się kwiat gymnocalycium:




Turbinicarpusy - rok temu przywiezione z uprawy szklarniowej, takie dwie chude, zielone pałeczki; ten z pierwszego planu był trzykrotnie wyższy, ten z drugiego - dwukrotnie. Wreszcie nabrały lepszego pokroju:




I pospolita Mammillaria, ale że pospolita, to nic, wreszcie się doczekałem (pierwszego solidnego ciernia na głównym pędzie) :




PS. Skoro pospolitości wspomniałem - w wątku sprzedażowym (viewtopic.php?f=11&t=118290&p=6187652#p6187652) wystawiłem parę roślin, może jednak ktoś się skusi.

.
No tak a ja swoją jedyną Copiapoa wykończyłam podlewaniem i już jej nie mam. Swoją drogą bardzo "wygodna" w uprawie roślinka

Twoja ulubienica ma całkiem udane maluchy a druga ładny korpus, kwiatuchy jednakowe ale urocze

Masz sporo fajnych gymnoli, uprawa w inspektach im służy

Dziękuję Lidio Copiapoy to naprawdę "żelazne" rośliny, do tego (z paroma może wyjątkami) bardzo łatwe w uprawie, niewymagające. Na ogół chętnie się ukorzeniają a siewki szybko przyrastają. Nic tylko siać i uprawiać

Parę zdjęć

Super rośliny, kwiaty i ciernie. Extra słoneczna miejscówka sprawia, że rośliny wyglądają doskonale.

Jak zawsze miło tu zajrzeć. Podoba mi się dwugłowa mammillaria i stojący za gymnolem z kwiatkiem piękny jednopazurkowy G.vatteri (to chyba on). I nie mogę nie wspomnieć o boskim futerkowcu. To naprawdę piękny okaz. Ja uzbierałam trochę rozmaitych puchatych owieczek, jestem ciekawa jak będą u mnie rosły. Henryk ma rację, że masz Tomku dobre warunki. U mnie jest dość wilgotno w powietrzu ale na szczęście przewiewnie.

Henryku, Aga , dziękuję w imieniu kaktusów
Aga (tak, to vatteri), ta glassii prezentuje się wyjątkowo dobrze, bo jest trzy i pół tygodnia bez wody, jak się napije, to troszkę zieleninki pokaże. Rośliny u Ciebie pięknie rosną, więc i puchatki sobie doskonale poradzą (we wcześniejszej serii jest E. coptonogonus, u Ciebie i tak rośnie szybciej, mój na jedna areolę potrzebuje dwóch sezonów). U mnie powietrze (teoretycznie przynajmniej) też wilgotne, bo inspekt stoi 10 metrów od rzeki.


Druga seria zdjęć, głównie młodsze i pochowane w piachu rośliny:






























Mistrzynie zagrzebywania, Frailea asterioides. Najpierw dwie nieco starsze:






A tu trzy trzylatki:




Oj, przepraszam, trzeba grzebnąć w podłożu palcem i pół centymetra pod powierzchnią trzy główki się pokażą:

Niesamowite.
Mam dokładnie odwrotnie - muszę wciąż pilnować aby rośliny mi się nie wyciągały z powodu niedoboru światła i słońca. A u Ciebie aż się chowają przed słońcem...
Super wyglądają!!

Naprawdę świetnie sobie radzą, spryciule tak jak napisał Henryk, wyglądają super

Przekonałeś mnie, w przyszłym sezonie przygarnę kilka

Ten Twój E.coptonogonus ciekawy bardzo, bo dwucierniowy taki.
Tomku, a jak się mają copiapoa prowadzone, że się tak wyrażę, bardziej wilgotną ręką? No tak, tylko skąd masz wiedzieć... ale może gdzieś widziałeś Mnie chilijczyki przestraszają.

Lidio, cieszę się, bo to mój ulubiony rodzaj i piękne, oryginalne rośliny A gdybyś chciała je wysiewać, to pamiętaj, najlepiej w lutym (mówię o wysiewach bez lamp UV).

Aga, no właśnie, nie bardzo wiem. Choć coś tam można napisać. Otóż mój kolega też parę Copiapoi ma, tyle że też swoim kaktusom wody szczędzi i za często nie podlewa. Jednak trzyma je w szklarni o dość dużej wilgotności. W takich warunkach te rośliny również sobie dobrze radzą, tyle że - jak inne rodzaje - rosną szybciej, słabiej się ucierniają, czasem idą w kolumienki zamiast kulki.
Jeśli chodzi o ich wygląd, to dobrze, za to je lubię Jeśli zaś o rzekome trudności w uprawie - nie ma się czego bać, u mnie na inspekcie tylko Pyrrhocactusy nie bardzo sobie radzą (z wyjątkiem pospolitego P. bulbocalyx) i może jeszcze niektóre Neoporterie (na co zwrócił kiedyś uwagę eJacek), ładniej wyglądałyby w troszkę zacienionym miejscu. Ale nie są to trudne rośliny; ubogie podłoże, dużo słońca (może trochę rozproszonego), rzadkie podlewanie i powinno być ok.

Sezon się kończy, ale cosik się jeszcze żółci:










I drobniutkie Escobarie:

U Ciebie koniec sezonu? Przecież teraz się zacznie - nowe ciernie i cierniska, puchatości na aureolach itp
Ładnie się fraileiki popisują, moja też coś kombinuje.

Aga, u mnie zakwitła dziś (prawdopodobnie, nie miałem okazji sprawdzić) dwuletnia F. angelensis. Ale cierniska te moje chętniej pokazują na wiosnę, nie jesienią, nie wiem dlaczego, może mają coś ze mnie, bo wiadomo, jaki pan, taki kram ;) A dla mnie lato i czas radości kończy się wraz z sierpniem

U Ciebie w wątku to zawsze podziwiam te okazałe ciernie na kaktusach.

... ładne "cosik", toż to cały piękny "bukiet", a kolorek .

Na szczęście przejście jest dość łagodne w tym roku, wrzesień ciepły kwiatuszki w kolorze słońca zawsze ładne