Śliczna mała Mammillaria rekoi ssp. leptacantha

Pojawiły się kwiatki na mich ulubionych gymnokalycjach.
Ten egzemplarz jest niezawodny i płodny. Szkoda że jego nasionka nie wzeszły.
Gymnocalycium friedrichii nr 1


Tego jak kupiłam miał piękne zielone ciałko w białe paseczki... ale się opalił Za to kwiat ma boski i też będzie chyba chętnie kwitł. Miał 3 pąki ale trzeciego pąka coś nadgryzło
Gymnocalycium friedrichii nr 2


Z tej grupki jest jeszcze G.stenopleurum, ale ono buduje pąka tak długo, że w zeszłym roku zdążyło tylko z jednym kwiatkiem, w tym będzie podobnie.

A to moje E.subdenudata, pokazuję bo są ładne


Coraz więcej kaktusów przesuwam w półcień. Dopiero w cieniu ruszyła i zapączkowała Mammillaria camptotricha i podjął wzrost Thelocactus bicolor.

Z radością obejrzałem piękne kaktusy, i pocieszyłem się faktem że nie tylko u mnie pajęczyna i pająki, wędrujące mrówki, szczypawice itp. Ale taka jest przyroda na ogródku. Bardzie stresują mnie wyrastające w korytkach koniczynki.

Ładne egzemplarze Gymnocalycium friedrichii.

Cieszę się, że się podobają, dzięki za odwiedziny.
Rynio, te koniczynki u Ciebie (bo zaglądam do Twojego wątku) to szczawik rożkowaty, nie rośnie na Antarktydzie, poza tym jest wszędzie, rozprzestrzenia się po świecie z ziemią ogrodową, ma takie strzelające strączki za owoce, długachny korzeń i walczę z nim na ogródku. Kaktusów jeszcze mi nie zasiedla Za to jakieś błonkówki zawzięcie buszują w żwirku wokół kaktusów.

Ładne, soczyste subdenudaty

A ja się nie patyczkuję, wszystko na pełnym słońcu. No chyba że przez dwa sezony coś w ogóle nie przyrasta, to idzie w lekko zacienione miejsce.

Bardzo ładne kwiaty ma G.friedrichii nr 2, takie różowiutkie .
E.subdenudata bardzo lubię, Twoje fajniutkie.
U mnie może nie w półcień, ale na mniejszą spiekotę wędrują rośliny osłabione kwitnięciem, bo niektóre wyglądały, jakby zaraz miały zejść.

- wybrał roślinę o niewielkich cierniach, "przebiegły" lub bardzo ostrożny.

A no właśnie, miałam zapytać - Aga, liczysz nogi konikom ?

Hi hi, czasem liczę. Lubię owady, jestem niespełnionym entomologiem A pasikonik jako owad powinien mieć nóg sześć.

Rozkwitło Gymnocalycium stenopleurum. Pąka robiło od marca. Kwiat koloru brudny perłowy:


G.baldianum i mała Parodia sp. kwitną kolejnymi kwiatami:

Kolejne kwiaty parodii są większe i bardziej pomarańczowe.

I mój jedynak (obregonie nie dały rady) - G.mesopotamicum. Jeśli ktoś wychowywał jedynaka, to wszelkie rady miło widziane



I z innej beczki - oplątwa - jej nie zagniwają korzenie
Tillandsia Caput Medusae

G.stenopleurum to straszny powolniak u Ciebie.
Pięknie zakwitła Ci tillandsja , trzymasz ją cały czas na zewnątrz, czy tylko do fotki? Masz jeszcze jakieś?

Basiu, mam 3 szt. Impulsywny zakup z litości w markecie budowlanym
Od maja są na zewnątrz, wiszą na kratce z powojnikiem, obok są tuje, tillandsie mają raczej wilgotno i przewiewnie. Srebrne są na pełnym słońcu, a trawiastą chowam bardziej w cień. Ale ogólnie, to o nich nie pamiętam za bardzo. Jak były w domu to bardziej o nie dbałam. Mam nadzieję, że meduza wypuści młode, a nie tylko błyśnie kwiatem i padnie.

Aga, piękne i oryginalne są te rośliny. Sam się do nich parę razy przymierzałem, ale warunków do ich uprawy raczej nie mam.

Gratuluję kwiatostanu na Tillandsia Caput Medusae. To nie jest tak częsty widok, tym większa radość.

Oby meduza się domyśliła, jakie są wobec niej oczekiwania .
Masz te dwie pozostałe podpisane? Mam srebrzystą podobną do Twojej (co nie znaczy taką samą) i nie potrafię jej zidentyfikować, bo pasuje mi do kilku.
Ta druga podobna do mojej T.melanocrater. Swoje trzymam w domu, bo u mnie pełno różnych ślimaków, ciekawskich (albo wrednych ) ptaków, a zdarzają się też wredoty na dwóch nogach. Może się odważę trochę je przewietrzyć, rośliny oczywiście .

W imieniu oplątw dziękuję za słowa uznania
Basiu nie mam zidentyfikowanych dwóch pozostałych tillandsii, choć próbowałam. Wiem tylko, że srebrna zmoczona robi się czarno-fioletowa.

Liczyłam na kwiat hamatokaktusa ale się na ten upał nie rozłożył. Za to zakwitła malutka mammillarka, o której myślałam, że kwitnie na jesieni:
Mammillaria decipiens


A tu GMO w akcji Kultywar Mammillaria gracillis wytworzył jakąś formę monstrualną, bądź grzebieniastą. Rozpychało to środek rośliny, więc zdecydowałam się oderwać ten odrost. Przysuszyłam ranę i jestem ciekawa, czy ten dziwak się ukorzeni.

Słusznie Aga, mnie podobny dziwostwór ukatrupił Copiapoę. No może nie bezpośrednio, ale się do zejścia biedaczki przyczynił, tak sądzę.