Beatko, czytam twój wątek od samego początku. Cudowne kwiaty. I ta wiosna. U mnie jeszcze ziemia zamarzniętą, i tylko śpiewające ptaszki dają nadzieja,że wiosna tuż tuż.Nie jestem zbyt kwitowa, ale w tym roku postanowilam to zmienić. Mój M. tego jeszcze nie wie. Tylko się zdziwil że tyle nasion kwiatów zakupiłam w ogrodniczym,a jeszcze nie wie o innych. Z przyjemnością będę cię obserwowała dalej twój ogródek .

Też tak pomyślałem - zdziwiłem się lilie tak daleko od cebul wypuściły liście (widoczne są uschnięte pędy)

Beatko każdemu się może pomylić, tyle sadzimy, później wszystko wschodzi kto to spamięta hihi pięknie działeczka się prezentuje, czekam na Twoją pergolkę jak będzie zarośnięta i jaki będzie efekt

Beatko no tak ja też zdziwiłam się widząc takie lilie, ale u Ciebie na podgrzewanej działce wszystko jest możliwe
Widzę, że jak nie wiklinowa bryka to kawał bryki oferujesz Wspomnienia mnie rozgrzały, bo co spojrzę przez okno to mnie wściekłość ogarnia.
Panowie i ogród to jednak nie jest zgrany duet, dlatego na FO jest ich niewielu. Przynajmniej niech nie odmawiają cięższych prac to już będzie dobrze
No to życzę Ci cieplejszego tygodnia

A mój M bardzo chętnie wykonuje cięższe prace na działce, także sieje warzywa, bo wmówiłam mu, że ma lepszą do nich rękę. Może dlatego nie marudzi, że ja łaskawie pozwalam mu hodować stadko gołębi, które wiosną sporo szkody robią, przerzedzając moje młodziutkie sieweczki.
Do kwiatków ani do plewienia nie pozwalam mu się dotykać, jedynie podziwiać mu wolno. I wąchać zapach piwonii oraz lilii, które szczególnie sobie upodobał.
Ma się na cieplejsze dni ze słoneczkiem, to niech Ci poświeci i ogrzewa roślinki, Beatko.

A ja Marysiu zauważyłem ostatnio u siebie na FO odwiedziny 4 panów i 3 pań - no i chwaląc się ... jam też pan
Dwa sąsiednie u mnie ogrody prowadzą panowie - panie tylko czasem przychodzą, wszędzie jak okiem sięgnąć, pary pracują wspólnie, a tylko na dwóch ... panowie mają lenia

Beatko jestem i ja
Troszkę mi zeszło w twoim wątku bo prześledziłam go od samego początku.Jestem zachwycona jak i pod wrażeniem zmian jakie zachodzą
Trawniczek się kurczy i pewnie zostanie go niewiele jak tak dalej pójdzie .Piękna wiosna już u ciebie ,choć zima pokrzyżowała jej plany.Miejmy jednak nadzieję,że to już ostatnie jej momenty.Już się nie mogę doczekać twojej foto relacji z ogrodu jak wiosna ruszy całą parą bo masz co pokazać a zakupy super
Z ogromną przyjemnością będę śledzić twój wątek

Dziękuje za bratki samosiejki są niespodziewane i nieprzewidywalne...robią co chcą

Witajcie Moi Drodzy

Miriam - Mireczko dziękuję za miłe słowa i komplementy. Co do nasturcji, to sama jestem ciekawa jak mi z nią wyjdzie. O jej nasionach "a'la kapary" słyszałam wielokrotnie, ale przyznam, że nigdy nie próbowałam - a na myśl o maślaczkach w śmietanie aż ślinka cieknie
Co do kordyliny, to niestety dobrze zrozumiałaś, trzymam ją na działce, na osłoniętym tarasie altany. Niestety, nie mogę jej trzymać w altanie, bo tam nie ma dostępu światła, a nie nie mam możliwości schować jej gdzie indziej. Okryta została bardzo solidnie, ale podejrzewam, że i tak mogła przemarznąć - no cóż, zobaczymy.
Powojniki sadziłam w zeszłym roku na wiosnę, więc nie wiem jakie uczucia wykrystalizowały się u nich wobec mej osoby ale faktem jest, że kupowałam dorodne sadzonki a i tak mi kilka wypadło. Jakie to powojniki, to będę opisywać sukcesywnie w miarę ich - mam nadzieję - kwitnienia. Ale napiszę też o tych, z którymi mi się nie powiodło oraz tych, które jeszcze domówiłam teraz, a przyjdą w kwietniu. Tak więc, o ile Bozia pozwoli, powojnikowego c.d.n.

Co do mojego M, to raczej wątpię, aby zaraził się kwiatozą - nie ten typ wrażliwości. No, chyba że na grządkach zakwitałyby gadżety techniczne . Natomiast co do ogólnie mówiąc ogrodozy to dobrze rokuje, chociaż w odróżnieniu ode mnie, u niego przebieg tej choroby jest łagodny.
Mirko zaglądaj zawsze, jeżeli tylko będziesz miała chęć, zapraszam i witam w moich progach:



Annes 77 - Aniu dziękuję za uznanie dla działeczki, zapraszam i furteczki uchylam:



kacona - Ekaterina również serdecznie witam w moim małym ogrodowisku:



beacia0088 - Beatko moja imienniczko witam, witam i zapraszam, a na przywitanie:


Wszystkie powyższe zdjęcia są zeszłoroczne ale pochodzą oczywiście z mojego ogrodu

Jadziu ja też nie przywiązuję zbytniej wagi do nazwy, raczej interesują mnie walory smakowe i/lub wizualne.
No, co do pogody - to gwiździ jak na Giewoncie -
Życzę więc słoneczka i ciepełka

Izo - dziękuję za podpowiedź w sprawie "lilioczosnków".
Być może Twój M ma tzw. wrodzoną oporność na działkozę, a skoro 10 lat narażenia na czynnik zakaźny nie wywołał oczekiwanego efektu, to należy chyba przypadek uznać jako nie rokujący W takich przypadkach może zadziałać tylko ta stara zasada: jak nie możemy mieć tego, czego chcemy, to pokochajmy to, co mamy

Co do powojników, to jak pisałam powyżej, będę je opisywać sukcesywnie w miarę ich wzrost/kwitnienia. Ale jeżeli Cię interesuje coś konkretnego lub chciałabyś, abym napisała jakieś info już w tym czasie, to proszę - postaram się odpowiedzieć.
No ja na ścianę kwiatów to jeszcze chyba liczyć nie mogę, bo to dopiero pierwszy pełny rok po posadzeniu - ale zobaczymy.

Pozdrawiam serdecznie

Aniu - ja zawsze interesowałam się biologią, uwielbiałam i uwielbiam nadal obserwować ogólnie mówiąc naturę, zarówno tę ożywioną jak i materię nieorganiczną. Ale jako młoda osoba też nie ciągnęło mnie do prac ogrodowych, a wręcz też je traktowałam jako karę Bo czasami i były nią - pamiętam, jak w szkole średniej postanowiłam nie iść do szkoły, bo o ile dobrze pamiętam, to czegoś tam się nie nauczyłam. W "nagrodę" musiałam cały dzień pielić truskawki Dziś jako wychowawczą dykteryjkę opowiadam to moim dzieciom. Ale żeby nie było, byłam dobrą uczennicą
Życzę Ci spełnienia planów co do wiaty - trzymam kciuki.

Z czasów dzieciństwa pamiętam jak ciocia, która na wsi miała rzędy porzeczek dawała nam, jako dzieciom, zarobić za ich zrywanie - ale to były super czasy. Porzeczki były czarne i czerwone, i było ich chyba z kilkaset, ale tylko jeden był białej - to był rarytas. Do dziś też pamiętam przepyszną galaretkę z czerwonej porzeczki - pyyyycha.

Pozdrawiam

Andrzej - ja też się dziwiłam, ale ponoć "dziwienie się jest immanentną cechą ludzi inteligentnych/wykształconych" - tak sobie mówię, bo przecież nie, że skleroza - hihi
Co do Panów - ogrodników, to nie uważam, żeby to hobby miało określoną płeć Zarówno kobiety, jak i mężczyźni są fantastycznymi ogrodnikami. Myślę, że różnica tkwi tylko w postrzeganiu "problemu" wynikającego z naszej odrębnej konstytucji. Kobiety z natury są bardziej romantyczne, uczuciowe - czego obrazem są właśnie kwiaty, natomiast natura mężczyzn jest bardziej techniczna - dlatego w przewadze wolą trawniki oraz wszystko, co można okiełznać np. strzyżeniem.
Ale żeby obraz był pełny, to jak w jabłku potrzebne są dwie połówki, tak w życiu działkowca dobrze, aby rozwaga i romantyzm się uzupełniały. A że uzupełniają się w różnych proporcjach, to tylko z korzyścią dla nas, bo dzięki temu mamy różne ogrody i mamy co podziwiać.

Pozdrawiam

Mariusz - ja z nie mniejszą niecierpliwością czekam na te moje roślinne wzrosty.
Ciepełka życzę

Marysiu
Jak zwykle miło mi bardzo, że mnie odwiedzasz
Mnie też już diabli biorą na te pogodę, byłam dziś na działce i nawet nie chce mi się pisać, zdjęcia zamieszczam poniżej.
Życzę słoneczka i ciepełka.

Lucynko brawo dla męża. Super, że się jednocześnie uzupełniacie, a z drugiej strony każde z Was ma swoją "działkę"
Tobie również życzę wiosennego ocieplenia

Maciek - a ja tak je lubię, że potem latam po trawniku i wydłubuję je, żeby uchronić przed kosiarką

Dzisiaj byłam na działce i nie powiem, żeby mi to poprawiło nastrój:











Ale na zaklęcie tej zmierzłej Zimy i jej na przekór :


Kogut, który niech swoim pieniem obudzi i przywoła Wiosnę - Pan Kogut nie z miasta Łodzi, ale od Cioci z Gdańska pochodzi

Życzę wszystkim wiosny i pozdrawiam

https://www.fotosik.pl/zdjecie/5bfd93dbeff65fe6
Beta,co to za kwiatek?

Beatko ja zawsze lubiłam grzebać przy kwiatkach, warzywnik niekoniecznie ale do kwiatów byłam pierwsza. A mieszkaliśmy w mieście i mieliśmy działkę i na niej praktycznie wszędzie warzywa. Jedynie przy ganku rosło kilka róz jedną pamiętam do dziś była w kolorze herbacianym o cudownym zapachu. Pomiędzy nimi rosły piwonie, wielkie kępy które kwitły co roku. A zwierzaki zawsze mnie interesowały dlatego teraz mieszkam na wsi i mogę mieć ich duzo.

Coś tam jednak na Twojej działeczce spod śniegu wychyla łebki i to nawet kolorowe.
A pan kur dumnie ze swoim ogonem i grzebieniem się obnosi.
Cieplejszej aury, Beatko i więcej życzę.

Ekaterina ten kwiatek to niecierpek. Jest krewnym naszego niecierpka dziko rosnącego znanego ze strzelających nasienników. Fajna roślinka, ale musi mieć wilgoć, a jest dość dużym "pijakiem" więc często trzeba podlewać jednak nie wolno jej przelewać. Plusem jest to, że nawet jak już wygląda na padniętą, to po podlaniu często ożywa. Lubi światło rozproszone, nie ostre, bezpośrednie, bo takie jej szkodzi. Kwitnie długo, ja uszczykiwałam przekwitłe kwiaty i nasienniki, żeby skupiała się na kwitnieniu.
Kto lubi i ma warunki może próbować przezimować niecierpka w domu.

Pozdrawiam



Aniu, Lucynko dziękuję za odwiedzinki i także życzę Wam i ciepełka

Witam po sąsiedzku
Z ciekawością przeczytałam wątek i z serca kibicuję w realizacji ogrodowych planów Ach, początki są takie fascynujące Każdy kwiat cieszy, a niektóre powalają urodą Potem się człowiek staje wybredny, to co cieszyło na początku już tak nie bawi, pojawia się gonitwa za nowościami, inspiracjami, tzw. masthewami (od must have)... ech... żizń
A z eMami to różnie bywa Mój cały czas chce się mieszać w ogrodziowe sprawy, ale nie żeby pracować, tylko "projektować" Jego projekty obejmują głównie to, co można zjeść A ponieważ nie my jedni (w sensie ludzie) ustawiamy się w kolejce do "stołówki", to zdecydowanie odmawiam sadzenia takich np. kalafiorów. Kiedyś sadziłam, ale wszystko zżarły ślimaki Teraz odpuszczam...

Pod tym tekstem mogę się spokojnie podpisać Z jedną różnicą - plewiłam kartofle

Oj Beatko! moje dwa koguty pieją codziennie i jest coraz bardziej biało ale może ten gdański ma większą moc!
Rano niby lżejszy mróz...ale jednak ziemia nie odmarza, po chwili sypnęło mocno śniegiem do tego stopnia że słońca nie było widać
Pociesze Cię jednak, że śniegu masz dużo mniej to i do wiosny masz bliżej
Masz rację mój pan inżynier też tylko kosi jednolitą trawę, przycina i jeszcze co sadzę pyta...a da się to zjeść
Trzymaj się cieplutko i zdrowo oczywiście

"Topili marzannę w rzece.
Żegnali zimę i chłody,
a ona robi hece
i sobie wychodzi z wody.
Mija przybrzeżne chaszcze
by gdzieś się za węgłem przyczaić
chwilami śniegiem pogłaszcze,
daje nam jeszcze popalić.
Kiedy przez pola brodzi,
kwiatkami ozdabia swą postać,
wnet jako wiosna przychodzi
tak aby pozwolić jej zostać.
Marzanna jest przecież kobietą,
co zmienność ma w swej naturze,
jej opis zostawię poetom
o lepszym ode mnie piórze."

Znalezione w internecie, autor - Krystyna Susabowska


Na przywitanie WIOSNY:

[własność prywatna]

Pozwólcie, że na posty odpowiem następnym razem - pozdrawiam

Zaciekawiły mnie Twoje poczynania na działeczce, a że patrząc na Twoją podobiznę zgaduję, że jesteśmy w podobnym wieku , to wstąpiłam się przywitać
Wiosna u Ciebie wystartowała bardzo wcześnie, kwitną krokusy, żonkile mają pąki, nie można również przeoczyć wczesnego startu lilioczosnków

To nie do końca tak działa Bo Ty i owszem, może będziesz się cieszyć dłużej. Ale dla mnie jest to frustrujące, kiedy napawam swoje oczy Waszymi widokami, jadę na swoją działeczkę, a tam ledwie szczypiorki z ziemi wyglądają Gdyby chociaż sezon dzięki temu trwał dłużej, ale też nie.

Dokładnie tak U mnie to już nawet ponad 20 lat, dawno więc machnęłam ręką i nie namawiam. Jak poproszę, to pomaga i to mi wystarcza. Tak się już przyzwyczaiłam, że jestem tam sama, że jak czasami wybierzemy się całą rodzinką np. na grilla, to po kilku godzinach zaczynają mnie już drażnić
Masz młodą działeczkę, ale widać, że żyjesz jej życiem, w czym będę Ci kibicować. Pozdrawiam