Taką malinówką jest Anna Russian . Ma długi okres owocowania , owoce średniej wielkości .

Takie warunki spełni też K/36, K/152 wysokie i samokończące, K/32-35 samokończące malinówki śliwkowate i płaskie 200-400g, K/178 bardzo plenny.

anulab U mnie Anna Russian była dość nieodporna na choroby i w tym roku jej nie sadziłem.
aria zgubiłem się w Twoim opisie czy ten K/178 kształtem owoców jest płaski?
.....m.jokaer

Toldi ja ją uprawiam w tunelu , do końca sezonu nie miała zarazy czy alternariozy .
Polecam oprysk octanem wapnia . Robiłam też oprysk polyversum i fito doctor .
Nawet nie pomyślałam , że ona tak podatna na choroby , bo bym jej nie polecała .

K/178 nie jest płaski, ma jajowaty kształt, a K/152 jest długim soplem. Do wyboru do koloru

Tak wyglądają owocki K/178, można regulować grona, wtedy są większe, ja ze swoimi nic nie robiłam.



Pozdrawiam

Ja mam inne K/178, większe i jajowate, jak znajdę jakieś zdjęcie to wstawię. Nie reguluję gron samokończącym odmianom.

Polecam Złoty Ożarowski. U mnie rósł pod folią i w gruncie. Na każdym gronie było 5 - 8 pomidorów dlatego w przyszłym sezonie zasieję na pewno więcej

A jaki jest smak tych K/178 jeżeli się smak da opisać

To po prostu mięsista malinówka o zrównoważonym smaku, ma mało gniazd nasiennych, nie jest kartoflata, co często się zdarza przy tego typu odmianach.
Smaczna w bezpośrednim spożyciu i bardzo dobra na przetwory.

Pozdrawiam

W tym roku z malinówek u mnie błysnął Malinowy Retro. W poprzednich latach Malinowy Olbrzym ale puszczony trochę samopas wiec miał mniejsze owoce ale za to sporo. Anna Russian w tym roku pierwszy raz w tunelu i na razie idzie w odstawkę ze względu na mały zbiór. Może do niej wrócę. Od paru lat uprawiam Cornabelle już któreś tam pokolenie trochę z ciekawości bo kolejne pokolenia zaskakują pokrojem, wielkością i ksztaltem owoców. Plonuje niezawodnie, odporna na choroby ale poza tunelem plon co najwyżej średni.

Tak dla poprawności i porządku ... nie ma odmiany Cornabelle tylko jest Cornabel F1.

Jest to mieszaniec/hybryda i jeżeli opisujesz jego kolejne pokolenie dobrze jest podać "F-kę" i ewentualne różnice
w stosunku do oryginału (w tym wypadku F1) - czyli pokrój krzaka, kształt i wielkość owoców, wskazane były by tez fotki.

Fakt błąd w nazwie. Jeśli chodzi o różnice w stosunku do oryginału to już w obrębie pokolenia F2 zmienność była duża. Były osobniki nie różniące się od oryginału jak i zadziwiająco różne. Krzaki kończyły wzrost na 170cm ale też były takie które szturmowały sufit tunelu na 250cm. Owoce były zarówno wzorcowe jak i odbiegające wszerz i wzdłuż; od wąskich i długich po szerokie i krótkie baryłkowate przypominające paprykę słodką (szczególnie w pokoleniach F3 i następnych). Jeśli już była jakaś prawidłowość to chyba taka że im wyższy krzak tym drobniejsze, dłuższe i węższe owoce. Większa tez ilość owoców. Mniejsze krzaki miały z reguły bardziej baryłkowate owoce, za to większe i było ich mniej. Ale to może przypadek. Taka zmienność dla wielu to z pewnością dyskwalifikująca wada ale dla mnie niekoniecznie bo traktuję to głównie jako wdzięczny obiekt obserwacji przyrodniczych, no i co rok niespodzianka jako bonus. Teraz żałuję że nie robiłem zdjęć ale nie pomyślałem że kogoś może to zainteresować. Fotografowałem tylko anomalie na owocach typu diabelskie różki, noski, "fiutki" itp. Ale to nie kwalifikuje się do tematu wątku.

A widzisz ... interesuje
Też wysiewałem swego czasu 'Cornabela' w pokoleniu F2 (5 krzaków) i miałem rośliny typu semi-determinate (wysokość ok. 1,3-1,5 m).
Owoce były mniejsze (krótsze) niż w F1, ale zachowywały kształt podłużny z małym dzióbkiem, a i plenność była podobna.
Ponieważ nie trafiłem u siebie wersji wysokiej/ciągłego wzrostu, a i miejsca w tunelu zawsze mało, to kolejnego pokolenia już nie ciągnąłem.
Ale może kiedyś ...
Tutaj na forum cała ta sprawa 'pomidorowa' mocno rozrosła się po krzyżowaniu odmian przez Anię/ Kozulę,
więc sporo osób śledzi zmiany w kolejnych pokoleniach jej krzyżówek, a niektórzy sami złapali bakcyla i krzyżują swoje

Odgrzewam temat i chcę zapytać jakie w tym roku odmiany wykazały się dużą plennością.
Wiadomo, że rok w różnych rejonach Polski był różny w jednych lepszy w innych gorszy, ale ogólnie to nie był dobry rok dla pomidorów.

U mnie tradycyjnie najbardziej plenny był Corianne F1, kupioną szczepioną sadzonkę prowadziłam początkowo na 2 pędy, potem dołożyłam jeszcze 2 tyczki na boczne pędy i wszystko to stanowiło wielki krzak.
Obrywane wilki ukorzeniałam i zaowocowały dodatkowe 3 rośliny.
Wysiałam też kilka roślin z kolejnych pokoleń i dalej prowadzę selekcję by otrzymać odmianę ustaloną najbardziej podobną do pierwowzoru.
Mam też ukorzenioną sadzonkę z pokolenia F1, którą zamierzam przezimować.

Plennych odmian było u mnie sporo. Wymienię tylko 5: Japanease Trifelle Black, Pudovik, Aurija, Cream sauseage, Green Zebra.
Oprócz cream sauseage (samokończący) wszystkie prowadziłem na 2 pędy.
Japanease trifelle black (2 krzaki) wypuściły po 2 dodatkowe pędy. Owoce na wszystkich 4 pędach tych samych rozmiarów, tyle samo gron i owoców w gronie. Spokojnie wykarmione wszystkie. Podejrzewam, że green zebra też mogłaby być puszczona na więcej pędów.
Aurija byłaby za bardzo zagęszczona, a u Pudovika pewnie owoce byłyby mniejsze.