Doris Tysterman cudna. 
Ten rok chyba wyjątkowo niekorzystny dla róż. Mam niewiele, ale dwie też prawie ogołociłam z liści, nawet te z ADR nie oparły się chorobom. Zazdroszczę wizyty w Rosarium i udziału w warsztatach, może choć ze trzy punkty z dekalogu fotografa zapamiętam. 
Będąc w takim miejscu, nie sposób oprzeć się zakupom. 
M ma rację, żywotniki zawsze można wykarczować i posadzić róże. 
Tak pozytywnie i obrazowo odmalowałaś Dni Otwarte, że zakiełkowało we mnie postanowienie wyjazdu tam w przyszłym roku Trochę daleko mam, nie wiem czy jednego dnia nie byłoby to zbyt męczące, pewnie jakiś nocleg trzeba by zorganizować... No nic, jest o czym myśleć 
To w końcu nie taka częsta przypadłość 
Trudno ze stwierdzeniami Pana Tomka się nie zgodzić. No, może z jednym bym polemizowała:
Hm, ja tam lubię takie bałaganyBałagan , nie wiadomo , co jest tematem przewodnim!
Nie wszystkie zdjęcia to portrety kwiatów, czasem chodzi o pokazanie jak wygląda rabatka...
Nie tylko wzbogaciłaś się w nowe odmiany, ale i zdobyłaś nowe umiejętności. Na pewno inaczej i chętniej kupuje się kwiaty, kiedy można zobaczyć jak kwitną w realu, a nie tylko na zdjęciu. 
. One potrafią być cuudne, chociażby ta biała muśnięta fioletem 
. Ewo kusisz mnie Hansestadt Rostock, muszę się poważnie zastanowić nad jej zakupem 
, odkładam go z roku na rok, może w końcu dane mi będzie zobaczyć na własne oczy tyle dobra w jednym miejscu 
Moja Berolina jakoś chorowita, mimo, ze dwa krzaczki rosną w oddaleniu od siebie, to pech i nieznajomość tematu sprawiła, że oba posadzone są przy rożach mocno chorujących ( Waltz Time oraz Tineke), może więc to jest przyczyną jej braku odporności. Tak czy siak podobaja mi się kwiaty Beroliny, ale mimo że lubię żółte, ona nie należy do moich ulubionych. W przeciwieństwie do np. Anisade, która własnie rozpoczęła drugie już w tym roku show. Jej niewiele mogę zarzucić: kwitnie obficie, doskonale powtarza kwitnienie, nie choruje , ładnie zimuje - cegoż chcieć więcej? Oto ona:
Tyle lat robić zdjęcia i tak źle? No to dziś poszłam do ogrodu i oprócz aparatu wzięłam sekator i patyk do odgarniania niepotrzebnych fragmentów roślin ( czy w ogóle są takie? 
). Aby zrobic ileś tam zdjęć poświęciłam 1,5 godziny. Efekt był taki, że nie dostrzegam różnicy między zdjęciami tymi sprzed warsztatów i tymi po Do tego pan Tomek cały czas mówił, że zdjęcia trzeba obrabiać już wtedy, kiedy trafią do komputera, a ja na to nie mam zupełnie czasu. One są więc saute ( Nie wiem, jak wstawić akcent). Ale ja nie zamierzam wysyłać moich fotek na festiwal, więc jak umiem , tak robię! Z tym, że statywu chyba jednak nie odpuszczę! 
. Sami je nie sadzonkują, nie szczepią - te są sprowadzane z Anglii. 
Kolorów mnóstwo, a i tak podobno było ich znacznie mniej niż w ubiegłym roku, bo Rosarium miało straty związane z jakimś szkodnikiem roż ( nie pamiętam dokładnie). Przewodniczka mówiła, że w ubiegłym roku sadzonki róż były trzykrotnie większe i pełniejsze w kwiaty. Tak to już jest, nasze ogrody przecież też są raz bardziej a raz mniej kolorowe. Mój powoli zaczyna znów nabierać kolorów! Spójrz tylko na próbkę wszechróżności:
Ćwiczyłam zdjęcia z długą ogniskową na sójce, która pożerałam mi ostatnią śliwkę. W tym roku buło ich ( śliwek, nie sójek) niewiele i naprawdę nie miałam ochoty się nimi dzielić, a sójka usiadła na drzewku i prowokując mnie bezczelnie ją sobie podrzucała.
i z uporem maniaka zaczął już karczować tuje. I to w ten upał. Dziś mu powiedziałam, że wolę mieć jego niż tuje i ma sobie w en upał nie zawracać nimi głowy. Odpuścił dopiero wtedy, gdy uniosłam głos. Ale miejsce się znalazło - 20 m długości i 1 m szerokości! Na całości róż nie posadzę, bo jakiś krzew już czeka na zmianę miejscówki, a pod jabłonią i czereśnią też sadzić nie chcę. Opryski może i zahamowały rozwój chorób, ale u Doris Tysterman na nic się zdały. 
I mnie bardziej podobają się zdjęcia pokazujące większą część rożanki, ale muszę przyznać panu Tomkowi rację, na moim był bałagan 
. Nie ma co gadać, kiedyś się może nauczę robić zdjęcia , a może nie A skoro lubisz zdjęcia z widoczkiem , to kilka sprzed tygodnia - dwóch specjalnie dla Ciebie
, tak więc ich nazwy są mi nieznane. Może zimą uda mi się przypisać zdjęcie do nazwy? Rozumiem, że z Dieter jesteś zadowolona? Ja bym była, gdyby nie choróbsko, które go atakuje. Ale kupowałam go w markecie, więc diabli wiedzą, jak sadzonki były przechowywane. Niektóre róże nawet jak zachorują, to świetnie kwitną i się rozrastają, tak jest z moim Jaroicinem, czego niestety nie mogę powiedzieć o Dietrer Muulet.
Dzięki za różę Monika ... myślałam że będę ją mieć a okazał się być Gloria Dei ... też ładna, ale Monika miała być dla córki o tym imieniu... muszę w jesieni poszukać, ma piękny ognisty pomarańcz 
Ale u mnie chyba jednak nie choruje nadmiernie, bo nie pamiętam Ewuś, skoro ani Ty nie widzisz różnicy, ani my nie widzimy różnicy, to znaczy, że Twoje zdjęcia już przed szkoleniem były doskonałe 
