Munstead Wood - 2014, 2015. Ta róża to hit!
Kto jej jeszcze nie ma, niech żałuje! Złego słowa nie powiem na jej temat. Zdrowa, zdrowa i jeszcze raz zdrowa! Uprzedzam z góry, że ta opinia dotyczy moich krzaczków. Do tej pory nie złapały żadnego choróbska. Kwiaty swoją urodą powalają. Te aksamitne, purpurowe płatki, o zniewalającym zapachu... 
Obie posadziłam na najdłuższej, angielskiej rabacie. Rosną w słońcu i o dziwo pomimo bardzo ciemnej barwy ze słońcem radzą sobie całkiem nieźle. Nawet w największe upały wytrzymują kilka dni. Oczywiście płatki przy bardzo wysokich temperaturach z lekka się przypalają, ale nie mdleją po jednym dniu. Gdy kwitną już z daleka przyciągają wzrok, a kwitną niemal bez przerwy. Pierwsze kwiaty pojawiły się 1 czerwca, a ostatni z końcem października. Mam wrażenie, że ona nic innego nie robi, tylko wciąż produkuje nowe pączki. Jedynym jej mankamentem jest trochę niezgrabny pokrój. Nie należy do bardzo zwartych krzaczków. Jej pędy trochę nieładnie się rozchodzą w różne strony i robi wrażenie trochę rozczochranej. Zresztą podobne odczucia mam co do Crocus Rose i Princess Alexandry of Kent. Wiosną spróbuję ją trochę inaczej przyciąć i zobaczę czy coś się zmieni na lepsze. Jednak pokrój w jej przypadku nie jest najważniejszy, bo sama tworzy nieduży, kompaktowy krzaczek, który zmieści się nawet na niewielkiej przestrzeni. Pędy z każdym kolejnym rokiem są grubsze i coraz lepiej utrzymują te śliczne kwiaty. Nie żałuję ani chwili, że zaprosiłam ją do siebie i gdybym tylko miała więcej miejsca dokupiłabym trzecią
Dwa dni temu prosiłam o dodanie do mojego zamówienia Lichfield Angel i dzisiaj sprawdzając czy mam zaktualizowane zamówienie w sklepie zobaczyłam, że Munstead jest ponownie dostępna 
No jakoś głupio mi kolejny raz pisać o dorzucenie kolejnej róży 
Bardziej niż pewnym będzie uwzględnienie jej w jesiennym zamówieniu 
. Normalnie cudeńko 
. Żałuję tylko, że mam 1szt 
. Z takich ciemnych to jeszcze bym chciała The Prince lub Tradescant.....
. Zobaczymy jak mu to wyjdzie...
Zazdroszczę cienistych zakątków, ciemniejsze róże możesz w dobrej kondycji podziwiać. 
Dziękuję za info o różowej szałwii, może moja też się zabierze do życia. Masz tyle cienistych zakątków, to wsadź też patyki hortensji do gleby, trzeba tylko pilnować wilgotności.
.Pozdrawiam 
Ile lat ją masz? Na zdjęciu wygląda na olbrzymkę, mogłabyś podać jej realne rozmiary, szkółki szkółkami a rzeczywisty rozmiar to co innego. A może nie?
Wnerwia mnie tym. 
Nawet zima nie jest w stanie mnie wyprowadzić z równowagi. Skoro nie chce ustąpić, niech siedzi. Ja mam swoje plany, które będę realizowała i tak w domu. Otóż, dzięki naszej Aneczce postanowiłam wykorzystać chyba stuletnie nogi od maszyny, na które wreszcie mam konkretny pomysł. Aneczko kochana - ślicznie dziękuję 
Pogrzebałam w necie, popatrzyłam i wymyśliłam, że na okrągłym blacie wykonanym ręcami eMa, ozdobionym przeze mnie decaupagem, postawię dużą donicę, którą oczywiście też musi wykonać szanowny małżonek 
Korzystam z innego, a ten z kolei zmniejsza mi zdjęcia do 800 pikseli i przez to zmniejszenie one są mniej wyraźne. Mówi się trudno - trzeba przeczekać albo zmienić hosting.
Za to Twoją metodę, wypróbuję na bank. Może tym razem mi się poszczęści?
Trzeba ją dobrze okrywać na zimę, bo wrażliwa jakaś. W ubiegłym roku musiałam dość mocno ciąć i w tym już widzę, że też ma sporo czarnych pędów. Mam nadzieję, ze coś się uchowa. Swojej nie okryłam , tylko dostała niewielki kopczyk. Za to Alnwick na razie cała zielona, a też ma tylko niewielki kopczyk.
Osiągnęła na pewno ze 2,5 m wysokości i z 1,50m szerokości.
I tak została po zimie. Ona i tak jest do usunięcia, bo zaczyna przeszkadzać różom. Posadzę nowe, młode sadzonki i zwiększę odległość od róż. Jak ją sadziłam nie miałam pojęcia, że będzie się rozrastać w tak zastraszającym tempie 
) Wspomnienia 
