Róże u Doroty - mój mały różany raj, sezon 2016

[wagabunga123]

Dorotko, czerwiec mógłby trwać przez 12 miesięcy, nie mam nic przeciwko. Pięknymi widokami okrasiłaś ten wpis.
Abraham przepięknie Ci rośnie. Mój niestety jeszcze nie pokazał na co go stać, mam cichą nadzieję, że w przyszłym sezonie bardziej się postara.

Austinkowa lista imponująca

[April]

]

I tu zrobiłaś sobie krzywdę Teraz będę wypatrywała wpisu, kiedy ten dzień otwarty będzie
A na razie, wiem że róże najważniejsze ale zaciekawiła mnie bylina zastosowana jako wypełniacz. Początkowo myślałam że to bodziszek ale liście zupełnie inne. Podpowiesz co to? Blado niebieskie...

A co do Austinek, no cóż, z listy mam tylko 4 odmiany Ale nie dlatego, że mi się nie podobają. Nie wszystko pasuje do lasu sosnowego

[ewazawady]

Dorotko, nie wiem jak różany dział, ale mnie ożywiłaś na 150% !!!
Ach, ta Twoja lista ! Powala ! Nakręciłaś mnie do działania i do północy dźgałam palcem powietrze próbując zliczyć z pamięci moje austinki. Doliczyłam się 45 odmian.
Ja je kocham właściwie bezkrytycznie. Rozum mi się przy nich wyłącza.
Jedyną, do której mam zastrzeżenia za pokrój jest Queen of Sweden. Zbyt sztywna ! Wolę przewieszające się pędy i efekt kwitnienia od dołu do góry.
Abraham jest klasą sam dla siebie. Jak w ciepły, słoneczny dzień puści z powiewem wiatru smugę zapachu, to klękajcie narody. Piękne zdjęcia mu zrobiłaś.
Mam prośbę. Czy mogłabyś podpisać róże na poniższym zdjęciu ?

Wydaje mi się, że lewy dolny róg to Munstead Wood (nie mam ), a prawy górny to Young Lycidas. Ciekawe czy trafiłam ? A pozostałe ?
Na dzień otwarty to bym się wprosiła.

[apus]

Dorotko, dodałaś mi energii Abrahamem i pozostałymi zdjęciami.
Więc wołaaaaaaaaaaam.... o więcej, więcej, więcej!!!!

Powiedz mi czy u Ciebie Abraham D. jest w pełnym słońcu?
Czy omdlewają im kwiaty?
U mnie tak właśnie jest posadowiony, słońce od 8 do 15/16 godziny.
Kwiaty trochę wiotkie i tak jak napisałaś pochylają się, ale też mdleją...
Czy lepiej go przenieść w jakieś mniej nasłonecznione miejsce?
A co do cięcia, to napisałaś oszczędne, to niby jak go ciąć?
Wybacz takie może trochę naiwne pytania, ale ja już plan prac wiosennych obmyślam, bo tak jak Ty listopad nie jest moją mocną strony, i wieczorami sobie snuje plany i marzenia na wiosnę...

[JAKUCH]

Basiu swojego Abrahama też przesadziłam w bardziej słoneczne miejsce, bo w półcieniu nie chciał kwitnąć.U Ewci [ewka 36jj] też rośnie na słonecznej stronie i kwitnie zabójczo Dorotko gratuluję serduszka

[Ann_85]

Dorotko kochana! Miód na nasze serca te Twoje widoki - strasznie jestem Ci wdzięczna, że dzielisz się tu swoją wiedzą i doświadczeniem

Posadziłabym coś niezbyt dużego - np. Lavender Flower Circus, Salmon Flower Circus, Parfum Flower Circus. Do głowy przychodzi mi jeszcze Cream Abundance, Kurfurstin Sophie, Stephanie Baronin zu Gutenberg, Minerva, Herzogin Christiana. Z tym, że ta ostatnia może urosnąć całkiem spora. Moja po pierwszym sezonie osiągnęła 0,80 m. Podobnie Rosengrafin Marie Henriette, której kwiaty moim zdaniem są ładniejsze i bardziej trwałe od HCh.

Z wymienionych przez Ciebie róz w planach miałam Kurfurstin Sophie, Stephanie Baronin zu Gutenberg i Herzogin Christiana i być może któraś z tych (lub wszystkie ) powędruje do donicy. Ale zasiałaś we mnie zwątpienie co do Herzogin Ch. Czy nie jest ona az tak warta pożądania jak mi się wydawało? Na zdjęciach szkółek jest przepiękna, pytanie czy warta swojej wcale nie niskiej ceny (40-50zł)? No zwątpiłam, a muszę wybierać kandydatki na moje nieliczne miejscówki dość rozważnie

Co to za cudo, czy to właśnie Rosengrafin Marie Henriette? Albo Spirit of Freedom? Na zdjęciu daleko, ale, że piękna, widać bardzo dokładnie




O mamo , jak ja Ci zazdroszę tej kolekcji Austinek
Domyślam się, że nie bez powodu tylko nieliczne są w większej ilości niz 1 sztuka, to pewnie faworyci Co mnie cieszy, bo mam w planach zdobyć Boscobel i Geoffa Hamiltona Z Twojej kolekcji na mojej liście wiosennej jest także Eglantyne, Evelyn, James Galway, Lady of Shalott, Spirit of Freedom i the Alnwick Rose - nie wiem czy jest sens pytać czy to dobre wybory, wszak pisałąś już, że austinki mają wszystko co najlepsze i są prawie idealne Ale, ale! Skoro tylko Abraham jako jedyny gości u Ciebie w ilości 3 sztuk, to musi być wyjątkowy i ja musze pomyśleć gdzie możnaby go podziać u siebie

Widzisz Dorotko jak jednym postem można rozgorączkować tyle osób

[iwwa]

Dorotko, energetycznie się zrobiło w ten grudniowy dzień !
Dzięki Kochana za dzielenie się z nami opisem, doświadczeniem i fotogalerią swoich wspaniałych kolekcji różanych. To zapewne dopiero początek, marzy mi się, żebyś całą swoją "różankę" opisała na na forum.
Czyta sie Twój wpis i ogląda zdjęcia z zachwytem i cieplej się robi na
Dzięki Dorotko , czekamy na c.d.

[alexia]

Dorotko, królowo Angielek.
Też czekam na kolejne relacje, ale Ty wpadasz na chwilę, narobisz smaku i znikasz. Czy uda Ci się skończyć prezentację .
Cieszę się z tego, co już pokazałaś, zwłaszcza, że jestem skazana na oglądania tych piękności na zdjęciach, Angielki nie chcą ze mną współpracować... .
Na wiosnę robię ostatnie podejście, tym razem będzie to Olivia.

Ann85, Herzogin Christiana i Rosengräfin Marie-Henriette obie są godne posiadania .
Wszystkie z serii Flower Circus nadają się do donic, nie wiem tylko jak znoszą cień/połcień.

[Wanda7]

Mało jest osób, u których Abraham kwitnie tak chętnie i obficie. Najczęściej słyszę narzekania i westchnienia zawodu. Ja kupiłam t różę, bo naoglądałam się jej u Ciebie. Przez dwa lata mnie nie zachwyciła, więc tej jesieni zmieniłam jej miejsce na bardziej słoneczne.
Najbardziej mnie wkurza wiotkość pędów, wiadomo--- austinka.
No nic, może w nowym miejscu pokaże wreszcie inne, lepsze oblicze.

[Bogus45]

PRZECUDNE RÓŻE OGRÓD FOTY Wszystko dzięki pracy wytrwałości i zamiłowania do róż mamy własny uroczy Rosenparadis.
Tak trzymać!
Pozdrawiam Boguś 45.

[duju]

Przepiękne Bardzo podoba mi się to zestawienie kolorystyczne. Warte do skopiowania.

[dorotka350]

Witajcie!

Po ostatnich dość obfitych opadach śniegu sporo z moich różanych krzaczków ucierpiało. Zbyt duży ciężar białego puchu spowodował, że pędy niektórych róż nie wytrzymały i zostały połamane Ucierpiały między innymi także Austinki, których nie chciałam zbyt mocno ciąć, ale nie będę miała wyjścia. Zatem na wiosnę będzie wielkie cięcie. Mam nadzieję, że kolejne opady nie spowodują kolejnych złamań. Wolałabym sama zdecydować, w którym miejscu ciąć i jak kształtować daną różę. Poza tym w sobotę usypałam kopczyki najbardziej wrażliwym pannom i stwierdziłam, że reszta musi sobie radzić sama. Do wiosny nie zamierzam nic robić - odpoczynek należy się nie tylko roślinom, ale i mnie. Trzeba zbierać siły na wiosnę, bo wtedy jak zwykle jest najwięcej ogródkowej pracy.




Ewelinko, właśnie takiego planowania na nowym areale Ci zazdroszczę. Będziesz miała wielkie pole do popisu. A samo rozplanowanie co gdzie i jak, to już czysta przyjemność. I wiadomo, że nie od razu, ale małymi kroczkami. I to jest tak naprawdę najfajniejsze w ogrodzie, że zawsze możemy coś zmienić, przesadzić, zagospodarować kolejny kawałek trawnika i ogród zawsze może zmienić swoje oblicze.

Patrząc na Twój cudowny różany ogród to gdybym mogła oddałabym Ci trochę placu do zagospodarowania

Dobra z Ciebie dziewczyna i dziękuję kochana za szczere chęci

Sabinko, Abraham jest na samym początku austinkowej listy i stąd poszedł na pierwszy ogień, ale prawda jest też taka, że ja go uwielbiam i zawsze znajdę okazję, żeby wrzucić jego fotki
Ze słońcem masz rację - on za mocnym nie przepada, ale większość róż źle znosi taką patelnię i Abraham nie jest w tym odosobniony. Gdybym miała wybrać 10 swoich najlepszych, to w większości też byłyby to róże Austina. Muszę się nad tym zastanowić i spróbować stworzyć taką super dziesiątkę. Sama jestem ciekawa co się na niej znajdzie?

Jadziu, właśnie się zastanawiam dlaczego w niektórych ogrodach Abraham słabo rośnie i zupełnie nie zachwyca? Czyżby zależało to od podkładki, na której został zaszczepiony? A może jakości sadzonki? Zdania na jego temat są bardzo podzielone. Albo zachwyca wigorem, kwitnieniem, zdrowiem jak w moim przypadku, albo wręcz odwrotnie. Może źródło samego zakupu jest przyczyną tak różnego zachowania tej odmiany? Mogę powiedzieć jedno - jeśli chodzi o Austinki, to w ich przypadku jestem w stanie wybaczyć im wiele niedociągnięć, bo jak już kwitną, to cudnej urody kwiaty potrafią naprawdę powalić na kolana. Będę trzymała kciuki za Twojego, żeby wreszcie i u Ciebie rósł i kwitł jak należy



Werka, wcale się nie dziwię, że Twoja Austinkowa lista wciąż rośnie. Też tak mam...I dobrze mi z tym Już układam sobie w głowie, co będzie na wiosennej liście...

Aneczko, w czerwcu ogród kipi nie tylko kolorem, ale jak słusznie zauważyłaś - także zapachem. A zapach unosi się z każdym powiewem wiatru. Poranna kawa na tarasie, to czysta przyjemność, nie tylko dla oczu, ale i nosa. Między innym właśnie dlatego tak uwielbiam czerwiec. Z ogrodu trudno mnie wygonić, bo mogłabym stać i gapić się godzinami i chłonąć te czarowne obrazy. Wtedy każdy kwiat wart jest uwagi, dotknięcia, zanurzenia nosa /czasami trafi się konkurencja/ w postaci jakiegoś bzykacza , a ponieważ różanych krzaków jest sporo, to taki obchód czasami trwa godzinami i zanim się obejrzę, już robi się ciemno. Ech, tęskno mi do tych widoków...Dobrze, że są zdjęcia, na których można utrwalić przynajmniej obraz. Zapach można sobie tylko wyobrażać.
Mam cichą nadzieję, że podzielisz mój zachwyt nad Abrahamem i kolejne sezony utwierdzą Cię w przekonaniu, że dobrze zrobiłaś zapraszając go do swojego ogrodu. Inaczej będę miała wyrzuty sumienia, że jestem sprawczynią Twojego rozczarowania.

Marlenko, będę trzymała kciuki za Twojego Abrahama, aby wyrósł, kwitł obficie i był prawdziwą ozdobą twojej działeczki



Aprilku, dam znać w czerwcu.

Ta bylina, o którą pytasz, to właśnie bodziszek, ale nie pytaj mnie o nazwę, bo znacznik wywlekł gdzieś Mango Kupiłam go w pobliskim ogrodniczym jako małą kępkę ze trzy lata temu. Przyrasta bardzo szybko i na wiosnę będę zmuszona go podzielić, bo gotów zarosnąć nie tylko Cardinal Hume, ale i olbrzymiego Artemisa

Ewuniu, widzę, że Twoja kolekcja Austinek równie liczna Jak to dobrze mieć pokrewną duszę, która uwielbia róże tego hodowcy. Ja na ich punkcie nie tylko mam hopla, ale nie ma właściwie dnia żebym nie myślała o ich urodzie i nie snuła kolejnych zakupowych planów. Czy to nie jest przypadkiem jakaś obsesja? Nie wiem co one mają w sobie takiego, że pragnę wciąż nowych i gotowa jestem poświęcić dla nich każdy skrawek ogrodu, w którym notabene miejsca jak na lekarstwo? Zaczynam poważnie rozważać, czy nie ograbić jednak sąsiada z jego nie zamieszkałej działki Wczoraj łakomym okiem patrzyłam na ogromne połacie trawnika u moich teściów i coś nieśmiało napomykałam, że w zasadzie, to u nich tej trawy stanowczo za dużo i teść ma z koszeniem nie lada problem, a można by przecież zrobić jedną lub dwie nieduże rabaty. I koszenia mniej i kolorów by trochę przybyło...Coś nie było odzewu i zaległa cisza. M śmiał się po cichu, a teściowa zupełnie się nie zorientowała co mi chodzi po głowie

Róże już podpisuję. Górna rabata: od lewej Lady of Megginch, Sharifa Asma, Crocus Rose, Wisley 2008, Young Lycidas. Na dole od lewej: Munstead Wood, dwie Princess Alexandra of Kent, potem znowu Munstead Wood. Dobrze zgadłaś Lycidasa i Munstead Wood, nad którą nawet się nie zastanawiaj, tylko bierz w ciemno. Na pewno nie pożałujesz - jest cudna!
Na dzień otwarty czuj się zaproszona



Basiu, obiecuję, że dzisiaj będą kolejne angielki z listy
U mnie każdy z Abrahamów rośnie w innym miejscu, ale żaden właściwie nie ma przez cały dzień słońca. One niezbyt dobrze tolerują tzw. patelnię. Ten najstarszy rośnie na stanowisku północno zachodnim, drugi kawałek dalej ma podobnie, a trzeci z kolei słońce ma od wczesnego ranka do godz. 15 latem. Chyba z tych trzech ma najmniej słonecznych godzin, ale nie zauważyłam żeby jakoś słabiej kwitł. Tylko nieco mocniej i wyżej urósł, wyciągając się pewnie do słonka. On ma w sumie najgorzej, bo rośnie przy szczelnym, drewnianym ogrodzeniu, które również ogranicza mu światło.
Oszczędnie, to znaczy, że w pierwszych latach daję mu czas na wzmocnienie pędów i cięcie tylko kosmetyczne dla uformowania krzaczka. No i oczywiście to co ewentualnie przemarzło. Najcieńsze gałązki też wycinam. W przypadku Austinek ta metoda sprawdza się dość dobrze. Wyjątkiem może być Jubilee C, bo moja pomimo takiego cięcia nadal jest bardzo wiotka i jak do tej pory, wypuściła tylko dwa grubsze pędy. Zastanawiam się nawet czy nie wymienić jej na inną, lepszą sadzonkę? Zauważyłam, że angielki wcale nie lubią mocnego cięcia, bo pędy i tak potem wypuszczają wiotkie, więc trzeba dać im szansę i cierpliwie poczekać. Jak dotąd w większości przypadków ta metoda skutkuje. Gdybym coś nie do końca jasno wyjaśniła, to pytaj. Postaram się bardziej przyłożyć.

Dorotko gratuluję serduszka

Jadziu, dziękuję. Czy ja o czymś nie wiem?

Za chwilę wracam, bo zabrakło uśmieszków, a dla umilenia wieczoru - kilka czerwcowych zdjęć.

[Margo2]

Dorotko, w tym roku, może jak pamiętasz, zakupiłam sobie kolejne Austinki.
Mam już ich 11, chociaż te akurat róże nie chcą ze mną za bardzo współpracować.
Straciłam już kilka, min. Pilgrima, Szekspira.
Abraham też nie był najlepszy. Dałam mu ostatnią szansę, ale został przesadzony. Nawet zakwitł, ale ma tylko 2 gałązki, więc nie wiem co z niego będzie.

[dorotka350]

Aniu Ann_85, nie, żeby Herzogin Christiana nie była warta pożądania - jest jak najbardziej Też bardzo pragnęłam ją mieć u siebie, ale gdybym na dzień dzisiejszy miała wybierać pomiędzy nią a Rosengrafin Marie Henriette, to wybrałabym tę drugą. Mogłabyś zapytać - dlaczego? Po pierwsze kwiaty ma zdecydowanie bardziej trwałe i odporniejsze na mocne słońce. Kwitła również bardziej obficie. Kwiaty Christiany szybciej się osypują i niezbyt lubią deszcz, bo wtedy w ogóle nie rozkwitną, tylko tworzą pozlepiane mumie. Wiem, że trzeba dać im czas, więc nie chcę Cię zniechęcać, bo obie są wyjątkowo urodziwe. Musisz sama zdecydować, która bardziej Ci się podoba. Najlepiej weź obie i wtedy sama się przekonasz, która przypadnie Ci do serca

Na zdjęciu, które wskazałaś jest Ghita Renaissance.

Poza Abrahamem niektóre Austinki mam po dwie, bo zamysł na tej długiej rabacie był właśnie taki, żeby posadzić tam po dwa krzaczki. Z tym, że nie po dwa obok siebie, ale skrajnie od każdego końca aż do samego środka się schodzą. Trochę to pewnie zagmatwałam. Plan tej rabaty jest w którymś z poprzednich wątków jakbyś chciała się zorientować. Wygląda to mniej więcej tak: od lewej strony zaczyna Geoff Hamilton, Harlow Carr, Princess Anne, Maid Marion, Munstead Wood, w samym środku dwie Princess Alexandra of Kent, potem znów Munstead Wood, Maid Marion, Princess Anne, Harlow Carr, Geoff Hamilton. I to miał być koniec tej rabaty, ale ostatecznie powiększyłam ją dosyć znacznie w jedną stronę. Nie będę wymieniać wszystkich, które tam posadziłam, bo jest tego dużo i kto wie, może jeszcze dorzucę tam małe co nieco.




Asiu, cała przyjemność po mojej stronie. A w grudniowe długie wieczory i ja lubię popatrzeć na energetyczne, kolorowe fotki

Alexio, ano rzeczywiście wpadam, a potem znikam, ale niespecjalnie. To czas tak szybko płynie, że nie nadążam ostatnio Wydawało mi się, że jak przyjdzie jesień, to będę miała więcej czasu na forum. A tutaj lipa, a czasu jeszcze mniej. Jeśli nie zdążę z prezentacją, to po kolejnym sezonie nabiorę więcej doświadczenia i podzielę się z Wami swoimi obserwacjami.

Ciekawa jestem jak Olivia da sobie radę w donicy? Z niecierpliwością będę czekała na Twoją opinię

Wandziu, przykro mi, że Twój Abraham Cię rozczarował i to przeze mnie Też słyszałam, że potrafi marudzić i zupełnie nie wiem dlaczego tak się dzieje? Co jest tego powodem nie mam pojęcia? Moje rosną bez zastrzeżeń i dlatego je chwalę. A na wzmocnienie pędów trzeba poczekać i nie ciąć mocno wiosną, tylko kosmetycznie, ewentualnie to co przemarznie.



Bogusiu, Dziękuję za tyle miłych słów i to od posiadacza pięknych różanych okazów. Widziałam Twój ogród pełen róż i jak znajdę chwilę to z przyjemnością zatrzymam się w nim na dłużej.

Justynko, dziękuję. Na zdjęciu to Souvenir du dr Jamain i Mrs John Laing

Gosiu Margo2, sama nie wiem, czy w takiej sytuacji nie pokusiłabym się o mocniejsze cięcie? Może to go pobudzi do wypuszczenia jakiegoś nowego pędu, bo dwa badylki faktycznie nie zadowalają? Co o tym sądzisz?

[JAKUCH]

Dorotko no tak przecież serduszko masz do Austinek, a one oddają Tobie z nawiązką swoim kwitnieniem .Mój Abraham będzie też miał słonko w lecie do 15 i nic więcej, jednak to musi mu wystarczyć.Cudne wspomnienia