Mój tajemny ogród.

[plocczanka]

Kochana, toś się napracowała!
A jeszcze twierdzisz, że to dopiero 1%.....
Życzę cierpliwości podczas pracy, bez bólu pleców.

[ewelkacha88]

Witaj. No to faktycznie masz trochę roboty przed sobą . Życzę cierpliwości i wytrwałości .

[spagusia]

Brawo Ty! U mnie kiełkuje sałata. Miałam papryki siać, ale ból kręgosłupa mnie położył. Dinożarł wspaniały

[Annes 77]

Piękny widoczek,różyczki posadzone

[Pashmina]

Witaj Izo. Faktycznie masz dużo róż. Ja też lubię te rośliny. sporo stroiszu idzie na ich okrycie. A jakie urocze psiaki i kociaki. Masz sporo materiału do pracy Pozdrawiam

[IzabelaS]

Pamiętasz? Była jesień...







No, to teraz mam przedwiośnie...

[Wolusia]

Izabelko, wspaniałą szkółka szklarniowa. A ile satysfakcji później...
Jakie ślady wiosny wypatrzyłaś u siebie? Bo jesień miałaś kolorową

[IzabelaS]

Wiolu, po odgarnięciu stosów zeschłych i zgniłych liści na świat wychynęły: roje tulipanów, najpierw czerwonawych i pogniecionych, po 2 dniach wyprostowały się i pozieleniały, tu i tam czubki hiacyntów, kępki przebiśniegów, o których myślałam, ze wyginęły, bo coś długo nie było ich widać, pełno malutkich, niebiesko kwitnących kwiatuszków, które są cudne, ale nie wiem, jak się nazywają. Mają tycie cebulki, kwitną bardzo wcześnie i są wszędzie.
Poza tym pokazały się czubeczki funkii, żonkili, irysów, serduszki, i czego tam jeszcze... A, i na migdałkach są już widoczne pączuszki kwiatowe oraz na pigwowcu. I mahonia szykuje się do wiosny, i cebula w worku wypuściła szczypior.
Te stosy lisci juz odgarnęłam, ponieważ na razie mogę tu chodzić i nic nie połamać, później nie będzie już tak łatwo.
Na Twoja sprawą dumam.

[IzabelaS]

O, to:


Śnieżnik lśniący. Nigdy tego nie zapamiętam.

-- 14 lut 2016, o 22:27 --

Wiele lat temu moja mama zakupiła kilka cebulek tej rośliny. Teraz rośnie wszędzie, nawet tam, gdzie nie ma żadnego ogrodu. Chyba roznieślismy go na butach, z ziemią, z liśćmi itp. Zresztą jest to milutka roślinka i cieszy oczy, gdy w jakimś kolejnym kącie soptykam kępkę tych niebieskich kwiatków.

[IzabelaS]

W ten pochmurny, ciemny, przytłaczający dzień lutowy troszeczkę słońca, troszeczkę nieba i zieloności:

[IzabelaS]

[Dorfi]

Tęskni mi się za takim błękitnym niebem.

[plocczanka]

Ten gość na drzewie jeszcze bardziej tajemny niż cały ogród!

[IzabelaS]

Żebyś wiedziała, Lucynko, żebyś wiedziała - od 42 lat wciąż mnie fascynuje.

[plocczanka]

Izuniu, powiem Ci w sekrecie, że mój tajemny M też mnie fascynuje bardzo długo. Już 46 lat.
A i tak coraz to odkrywam w nim kolejne tajemnicze cechy.