Krysiu - nie lubiłam baśni z uwagi na absolutnie fantastyczne przedmioty (
latający dywan ), czarodziejskie różdżki, mówiące ludzkim głosem zwierzęta ( żyłam na wsi pośród zwierząt ), jakieś tam królewny, szklane góry ... A! jeszcze krasnoludki, których nie można było zobaczyć. I tym podobne historyjki, które nijak nie przystawały do otaczającej mnie rzeczywistości.
Od dziecka "połykałam" książki, ale tylko takie, które oddziaływały na moją wyobraźnię w sposób realistyczny.
Natomiast literaturę historyczną polubiłam w bardzo wczesnym dzieciństwie, a to zasługa mojego taty, który głośno czytał w długie zimowe wieczory powieści Sienkiewicza i Kraszewskiego. Mama zwykle coś szyła, cerowała, a tato czytał. Ja i brat byliśmy wdzięcznymi słuchaczami i często cytowaliśmy całe akapity z zasłyszanych rozdziałów lektury.
"Stara Baśń" nie jest baśnią. Tam bohaterami są ludzie, nie ma niczego, co nie mogło wydarzyć się naprawdę. Zresztą powieść ta oparta jest na klechdach i legendzie, a wobec tego jest utworem w zasadzie historycznym.
Przy okazji pochwalę się jednym z moich synów, który jest autorem kilku gier komputerowych, w tym opartych na legendach, np. Janosik", a ostatnio na "Starej Baśni" i w dalszej kolejności na udokumentowanych wydarzeniach historycznych naszej ojczyzny.
W niedzielę zapewne wszyscy udamy się na cmentarze, w poniedziałek zapewne również, dlatego potrzeba nam słonecznej pogody, czego i Tobie z serca życzę.
Kasiu [iwwa] - w moim ogródku już nie jest kolorowo. Mrozek znacznie przerzedził kwitnące roślinki. Odebrał im kolorki i sprawił, że stały się smutne.
Szaro jeszcze nie jest, bo liście na drzewach i krzewach mienią się kolorami złota, brązu, niektóre czerwieni, a pod nimi szeleszczą różnobarwne dywany opadłych już liści.
Wśród tych barw wesoło igrają promienie słoneczne, co dodaje jeszcze większego kolorytu i radości.
Tobie również życzę zdrówka i jak najwięcej słonecznych jesiennych dni.
Marysiu [Maska] - a ja przeciwnie: chciałabym mieć choć jedną siostrę. Wówczas dzieliłybyśmy obowiązki, a w mojej sytuacji cała odpowiedzialność spada na mnie i tylko do wymagania ode mnie jest więcej osób. Ale przywykłam do tego i tylko czasami sobie trochę ponarzekam.
Widzisz, ja tez nie lubię ścisku, a w dodatku na wiejskich cmentarzach panuje jeszcze stary zwyczaj, który można określić mianem :
rewia mody, co mnie najbardziej dobija od zawsze.
rozpoznałam tylko: niezapominajki, orliki , dzwonki,kuklika i teraz gęsiówkę ajeszcze tego troszkę zostało do nazwania, no cóż mam zajęcie na zimę 
czy Ty coś nieteges 
no tak 
ale jak Ci się na frywolność zbiera to znikaj do spania 
Ja jeszcze pośledzę innych ! 
Jakoś ostatnio odzwyczaiłam się od wczesnego polegiwania. Za dużo było wrażeń i przeżyć. Trudno będzie wrócić do dawnego rozkładu dnia i nocy. Tym bardziej, że jeszcze przede mną co nieco domowego bajzlu. Ale to już po Święcie Zmarłych. 
Zwyczaje i porządki ustanawiam ja! Dzieciom zostawiam wolną rękę i nie narzucam, im absolutnie niczego. Jak się dowiem, że syn z synową byli na grobach to jest mi ogromnie miło. Jedna z córek jeździ zawsze z nami, tym bardziej że mieszkamy blisko a groby w Krakowie i mamy taki rytuał od wielu lat! W tym roku mam jeden grób więcej i co jeszcze często kwiaty niosę dzień przed a na groby idziemy albo wcześnie rano albo 2.XI. Nie lubię ścisku i rewii mody ! Na naszych starych Rakowicach jest to szczególnie denerwujące 
Pomyłam okna i wysprzątałam kuchnio salon, a zaparłam się i pomyłam bibeloty i dziesiątki innych rzeczy i drugie tyle wyniosłam lub wyrzuciłam 
