Prawdę mówiąc ten 1 % to zazwyczaj są małe kwoty dopiero jak się te małe kwoty sumuje to wychodzi więcej.

Piotruś znów w szpitalu, tym razem na neurologii, ma zbyt dużą główkę, wodniaki na mózgu i za dużo płynu mózgwo-rdzeniowego.

Właśnie skończyłam rozliczać rodzinkę z Urzędem Skarbowym.
Kwoty 23,90 ; 49,40 ; 45,10 co się równa 118,40 to od nas. Niech choć trochę przysłużą się Piotrusiowi !!!

Dotrzymałam słowa 1% z 2-ch PIT-ów,poszedł na konto Piotrusia

I ode mnie przekazany 1% dla Piotrusia

Życzę dużo zdrówka dzieciątku i jego najbliższym

Bardzo wszystkim dziękuję w imieniu Piotrusia.

Właśnie rozliczyliśmy się z fiskusem 1% dla Twojego wnusia. Wiem co czujesz, my tez mamy jedynego wnuczka

Comcia daj na pw nr konta , nie mogę 1% bo już dawno rozliczony. Też mam wnuki.

Na dole stronki jest numer konta do wpłat ( można sobie odliczyć na rocznym PIT jako darowiznę ).
http://dzieciom.pl/podopieczni/26719#

Wszystkim dziękuję za wpłaty i zainteresowanie.
Piotruś był w Łodzi w Centrum na badaniach serduszka.
Czekamy na informację czy można będzie zmniejszyć dawki leków.

Piotruś samodzielnie siedzi, na nóżki będzie można go stawiać jak będzie miał ortezy, już jest po przymiarkach, niedługo będzie miał swoje i będzie próbował stawać na nóżki.
Wszelkie próby skłonienia Piotrusia do raczkowania spełzły na niczym. Ma zbyt słabe napięcie mięśniowe. Do wytrenowana, do wyćwiczenia, do czasu.

Odstawiono mu leki nasercowe, nie ma skutków ubocznych.
Może to nie jest żadna rewelacja ale my jesteśmy dobrej myśli.
Córa musi wrócić do pracy bo ma umowę tylko do listopada, ale udało się załapać na miejsce w żłobku dla dzieci niepełnosprawnych. Warunkiem przyjęcia jest orzeczenie o niepełnosprawności. Niestety Piotruś je ma, Opieka jest lepsza niż w innych żłobkach bo dzieci mniej na jedną opiekunkę i personel nastawiony na dzieci niepełnosprawne. Od września Piotruś będzie w gronie innych, podobnych jemu dzieci.
Czy jest nam lżej ?
Nie.
Rehabilitacja, turnusy rehabilitacyjne nie są tanie, dlatego córka musi wrócić do pracy.
Ale w maju po raz pierwszy przyjęto Piotrusia do szpitala z rozpoznaniem niedorozwoju ruchowego, wcześniej miał zawsze niedorozwój psychoruchowy. Podobno ma porażenie mózgowe, ale chyba bardzo lekkie bo potrafi odpowiadać, potrafi robić Pa-pa, albo pokazywać co widzi lub co chce. TO NAPRAWDĘ SUKCES.

Chyba od początku miałam nadzieję że będzie normalnie, że Piotruś da radę, niby to było tylko życzeniowe marzenie, ale wydaje nam się że Piotruś da radę.
Może nie będzie geniuszem, może będzie opóźniony ( już jest ale głównie fizycznie, mając roczek siedzi i pełza zamiast raczkować ale na wszystko przyjdzie pora ) ale ma szansę na w miarę normalne życie.
Mam nadzieję że za 15-20 lat Piotruś będzie takim samym chłopcem jak inni w jego wieku.
I nie przyjmę do siebie innej opcji !

Oby oczekiwania się spełniły , czego z całego życzę .

Ja też Piotrusiowi i całej rodzinie tego życzę i nie ma innej obcji aby było inaczej .

Piotruś zsiniał, trafił na R-ce do szpitala i chyba jest lepiej, teraz przynajmniej córka już nie panikuje a to dobry znak. Zięciu zostanie z nim na noc w szpitalu, córa wraca do domu do Basi.
Jutro pewnie będzie wiadomo dlaczego zsiniał i saturacja mu siadła.

Już był w ogródku, już witał się z gąską a tu taki ZONK.
Nie chwal dnia przed zachodem słońca.
Każdy to wie ale czasem się zapomina.... Chce się zapominać.....

Dawno nie zaglądałam.
Piotruś w maju skończy dwa latka i już chodzi i coś tam mówi. Genialnie mówi słowo "otwórz", słychać wyraźnie "ofusz". Na piłkę mówi bardzo wyraźnie "kulka" itd...
Ogólnie rozwój umysłowy jest prawidłowy ( na szczęście ), wymaga teraz jedynie rehabilitacji fizycznej.
Nadal ma zbyt słabe mięśnie brzuszka, dlatego chodzi dziwnie, trochę inaczej niż inne dzieci, ale chodzi. Oczywiście obuwie ortopedyczne i turnusy rehabilitacyjne są na porządku dziennym, jednak widać postępy. Coraz rzadziej Piotruś jeździ do Łodzi czy Warszawy na badania. Jest pod kontrolą ale nie wymaga już hospitalizacji. Niedawno mieliśmy trochę stresu bo w opisie badania główki był zapis o zaniku tkanki mózgowej, ale po konsylium lekarskim wyjaśniono nam że to tylko taki mylny obraz, coś jak blizna, ale ogólnie jest wszystko w porządku.
Od jakiegoś czasu odstawiono mu leki nasercowe, regularne badania nie wykazują aby nadal konieczne było ich stałe podawanie, choć oczywiście w domu muszą zawsze być "na wszelki wypadek". Córa potrafi zmierzyć ciśnienie, tętno, a nawet osłuchać serduszko. To umiejętności niezbędne w takim przypadku.
Jest lepiej, ale nadal z tego 1 % sporo się finansuje, od pobytu córki z Piotrusiem w szpitalu, czy rehabilitacji i sprzętu medycznego aż do obuwia ortopedycznego.