Depresja

[amery]

Do lekarza to ostateczność, dobra jest wąkrotka daje kopa, zycze zdrowia.

[Plumi]

Boję się, że depresja już mnie dopadła.
Zbierało mi się przeżyć przez lata, jaskra wykryta w wieku 17 lat i okropne słowa okulisty oślepnieszszsz!! sprawiły, że olałam maturę.
Śmierć mam, była ciosem zwłaszcza, że to ja wzięłam na swoje barki tatę w rozpaczy i cały dom.
Po roku ze stresu doszły kłopoty z ciśnieniem.
Po śmierci mamy zaczęłam panicznie bać się o życie bliskich, maniakalnie reaguję na każdą ich najmniejszą przypadłość zdrowotną.
Moje przewrażliwienie osiągnęło taki stopień, że świat mi się wali nawet z powodu chorego kota.
A jestem z kotami zżyta od urodzenia.
Wcześniej popłakało się jak kot zaginął, albo wpadł pod samochód, a teraz....uśpienie 2 kotek śmiertelnie chorej i otrutej....ryczałam, trzęsłam się, było mi wiecznie zimno, żołądek odmawiał posłuszeństwa.
No i teraz te choroby kotów i perspektywa laserowego zabiegu oczu związanego z jaskrą. Wpadam w apatię, nie jem, marznę stojąc przy parzącym piecu, pamięć wysiada, nie umiem się uśmiechnąć, marzenia mi wywietrzały, plany straciły sens.
Tyle razy powtarzam sobie, że to tylko koty, ale jak żyjesz z nimi to stają się prawie rodziną, a bez kotów problemy i tak będą istnieć.

[annodomini]

No nie mogę ! Czytam i czytam... gdzie są te problemy ? Normalka, samo życie. Żyjemy - chorujemy - norma, mamy zwierzaki - żyją krócej od nas - norma (chyba, że to żółw ), wkręcamy sobie do głowy problemy, nie jemy, mamy niej energii - jest nam zimno.
- operacja jaskry - obecnie szybki zabieg, raz, dwa, trzy i już nie będziesz jej miała - problem wyeliminowany,
- nadciśnienie - idź do lekarza, dobierze Ci leki, nadciśnienie może powodować takie reakcje o jakich piszesz ,
- koty lecz,
Opisałaś codzienność większości z nas. Wymienione trzy problemy, możesz zlikwidować w miesiąc (albo krócej).
Do depresji to jeszcze ho, ho.
Głowa do góry i do roboty ! ( za miesiąc się z tego pośmiejemy, albo nie, już zacznijmy )

[obita]

annadomini: Nie zgodzę się z Tobą i Twoją wypowiedzią.
Dla Plumi te problemy są poważnymi problemami i mogą powodować stany depresyjne. Może jeszcze nie teraz,ale za jakiś czas.
Znam osoby dla których śmierć pupili jest porównywalna ze śmiercią bliskiej osoby.
Jaskra też może stanowić problem dla osoby której lekarz od razu powiedział,że oślepnie ( co to za lekarz? )
Zgodzisz sięz ze mną, albo nie, ale czy dla każdej osoby np utrata pracy to pewna depresja ? Nie. Bo ilu ludzi, tyle problemów i tyle stopni ich nasilenia

[annodomini]

Oczywiście, że się z Tobą nie zgodzę, bo taki temat na forum, służy podtrzymywaniu się na duchu i wzajemnym wspieraniu. A Twój wpis, mimo że rzeczowy i merytoryczny, na pewno temu nie służy (kojarzy mi się z instrukcją, nie jak wyjść z dołka, ale jak w niego wpaść). I podtrzymuję, że nasza koleżanka w miesiąc przeskoczy te małe przeszkódki. Powtarzam, małe.

[Maraga]

Plumi!

Bardzo często chora tarczyca daje podobne objawy.
Niestety mało się o tym mówi i pisze.

[obita]

Adam rozumiem o czym piszesz, ale żeby wyjśc z depresji ( albo stanu przed depresyjnego ) trzeba zrozumieć istotę problemu. Oczywiście wspieram koleżankę i w żadnym wypadku nie piszę " instrukcji" jak wpaść w dołek. Z własnego doświadczenia wiem, że osoby cierpiące na depresję nie potrzebują tłumaczenia typu " Twój problem to nie problem bo ludzie maja gorsze". Przeszłam przez to więc wiem co piszę. Chciałam wsparcia ale w zrozumieniu problemów i wytłumaczenia mi ich ( nawet drastycznie),a nie wsparcia typu będzie lepiej. Tym tylko się pogarsza bo masz wrażenie,że ludzie nie chcą cie zrozumieć i rozmawiają z tobą z litości.
Ja z tego wyszłam,ale nie każdy wychodzi,dlatego nie pisze się ludziom że nie widzi się ich problemów

[annodomini]

Sorry. Niczego nie rozumiesz. W krótkiej wypowiedzi użyłaś słów i zwrotów: "depresji, stanu przed depresyjnego, problemu, wpaść w dołek, osoby cierpiące na depresję, Twój problem to nie problem, gorsze, problemów, nawet drastycznie, pogarsza, ludzie nie chcą cię zrozumieć, rozmawiają z tobą z litości, nie każdy wychodzi".
To Twoje słowa
Jedynka z mediacji i pocieszania.
Przeszukasz zapewne moją wcześniejszą wypowiedź, celem wyszukania takich słownych "kwiatków". Wystąpiły, ale tylko gdy odpowiadałem Tobie.

[obita]

Nic tylko pogratulować czytania ze zrozumieniem Czyta się2 całość nie poszczególne słowa/zwroty




Użytkowniczka o nicku patka93, to obita,
która miała kłopoty z logowaniem w swoim poprzednim nicku.
bab...

[annodomini]

Błąd, w negocjacjach, mediacjach itd nie używa się pewnych słów "kluczy". W zależności jaki mamy cel rozmowy. Koncentrujesz się na wywodach, zapominasz po co piszemy w tym wątku i że czyta to wiele osób. Co do całości, można napisać stronę pozytywnego tekstu, a jednym słowem zmienić go w negatyw. Ot, i tyle o relacji słowa do całości.
Dla wszystkich wskakujących do wątku, samych

Na marginesie: popatrzmy sobie na emotikonki użyte w powyższych wpisach. Słowa "klucze" - emotikonki "klucze"

[Fajerka]

Ale choroba to nie mediacje. Choroba wymaga leczenia.

Od 4 lat mam rozpoznaną i zdiagnozowaną depresję. I zaburzenia odżywiania. I leczę się. Najpierw prywatnie, teraz na nfz.

U mnie jak tylko bylo lepiej dochodził kolejny cios. Zmienuajacy się lekarze i psycholodzy jak to w nfz. W końcu depresja uniemozliwila mi prace. Teraz jestem na 3 miesięcznej terapii na oddziale dziennym szpitala psychiatrycznego.

Cdn bo wlasnie jadę na grupę. Wrócę tu wieczorem.

[Fajerka]

Do lekceważenia depresji przyczyniają się 2 rzeczy:

- nadużywania słowa depresja. Każde pogorszenie samopoczucia, trudności i słyszymy... mam deprechę

- wstyd przed leczeniem psychiatrycznym. Bo do psychiatry idą tylko wariaci i psychole

Warto zacząć od psychoterapeuty. Psycholog to każdy absolwent psychologii. Psychoterapeuta ukończył psychologię i długi i trudny kurs obejmujący swoja własną terapię. Ma tez nad sobą doświadczonego supervisora. Naprawdę jest różnica i mówię to z własnego doświadczenia.

mówienie weź się w garść, ogarnij się to jak mówienie człowiekowi bez nogi żeby wstał i pobiegł. To powiedział psychiatra w programie o depresji.

Depresja to poważna choroba, wiele osób traktuje ją jako lenistwo i fanaberie. Bieganie pomoże na obniżenie nastroju ew. Depresje sezonowa. Chory na depresję nie ma siły żyć a co dopiero biegać.

Chętnie pomogę osobom chorym lub rodzinom. Podpowiem.

[annodomini]

Nic tylko pogratulować czytania ze zrozumieniem Czyta się2 całość nie poszczególne słowa/zwroty




Użytkowniczka o nicku patka93, to obita,
która miała kłopoty z logowaniem w swoim poprzednim nicku.
bab...

Widzisz Patrycjo, gdybyś nie zmieniła nicku, myślę, że nasza wcześniejsza rozmowa przebiegła by inaczej Ale z tego co napisałem nie wycofuje się

[corazonbianco]

Mam znajomego na portalu społecznościowym. Nie znamy się dobrze, dzielą nas tysiące kilometrów i pewnie też trochę różnice kulturowe, jednak widzę, że bardzo źle się dzieje w jego życiu. Przez ostatni rok walczył z problemem zdrowotnym, uniemożliwiającym mu wykonywanie zawodu, o którym marzył i który studiował. Miesiąc temu ostatecznie cofnięto mu pozwolenie na wykonywanie zawodu. Załamał się strasznie. Do tego doszły problemy sercowe - zerwane zaręczyny. Chyba bierze jakieś antydepresanty przepisane przez lekarza, ale ja nie widzę żadnej poprawy. Publikuje strasznie smutne i ponure wiersze albo własne sentencje o pożegnaniu, zachodzie słońca i zachodzie życia człowieka, że chciałby wrócić do łona matki... Przygnębiające, że aż mi samej chce się płakać. Zamknął się w sobie i bardzo ciężko jest się z nim porozumieć. Odpisuje półsłówkami. Po prostu cień człowieka, jakim był kiedyś. Ewidentnie bardzo cierpi. Nie wiem, jak mu pomóc. Chciałabym jakoś, ale brakuje mi pomysłów. Raczej nie jestem dobrą terapeutką. Nigdy sama nie przeżywałam podobnego stanu i jestem raczej mało emocjonalną osobą. Macie może jakieś sugestie, jak pomóc osobie będącej w takim stanie?

[jokaer]

Ciężka sprawa, bo- często leki antydepresyjne nie likwidują objawów, a wręcz nasilają.
I tak po prawdzie bez dotarcia do przyczyn depresji to trudno ją wyleczyć.
Przyczyn może być przynajmniej dwie, bodziec psychiczny albo fizjologiczny,
wynikający z kolei też z różnych przyczyn, chorobowych, żywieniowych.
Brak jakichś mikroelementów.

Jak ktoś chce wrócić do swego, że tak powiem początku, to .....ciężka sprawa.
Zupełnie zatracił sens swego życia i nie widzi już wyjścia z tej sytuacji
i nie wiem czy drugi człowiek będzie umiał dotrzeć do kogoś takiego, bez odrobiny dobrej woli chorego.

A tak po prawdzie to ja uważam z uwagi na swój światopogląd, że tylko Pan Bóg może człowiekowi pomóc.