Meksyk, Afryka, Madagaskar i inne - piasek pustyni cz. 3

[piasek pustyni]

Henryku - nic nie dodam, nic nie ujmę Swoim wzrostem zadziwia mnie Marniera chrysocardium, ta ma dopiero rozpęd Podobnie bardzo rozrosła się roślina posiadana pod nazwą Wittia amazonica i bardzo, bardzo mnie to cieszy Właśnie o takie duże, rozłożyste mi chodzi również. Będę z pewnością polować na podobne I oczywiście serdecznie dziękuję za ciepłe i miłe słowa
Mieczysławie - ale człowiek się uczy całe życie Trochę mam nadzieję jeszcze mi go zostało, więc mam nadzieję poznać jeszcze wiele ciekawych gatunków Bardzo mi miło, że się roślinki podobają, naprawdę

[bool]

Cieszę się, że tak ładnie wschodzą. Dobrej jakości nasiona!
Ja czekam chyba do lutego, no chyba że mnie poniesie...

[mataan]

No, no, pachypodia ruszyły z kopyta. Super. Moje nasiona jeszcze trochę poczekają, ale widok Twoich, tak ładnie kiełkujących, to bardzo dobry znak - wszystkie nam pewnie tak powschodzą.
Ciekawe epifity, szczególnie Cryptocereus anthonyanus. Będziesz miała niezły gąszcz. U mnie też w tym roku zagościło kilka epihybryd, Lepismium i Aporocactus mallisonii.

[brombiel]

Żanetko bardzo ładne i różnorodne masz nowości, ale najbardziej cieszy mnie fakt, że są u Ciebie Epiphylla...będziemy razem czekać na wzrost i kwiaty

[x-F-7]

Żanetko gratuluję sukcesów w wysiewach i piękne nowości u ciebie zagościły.

Aeonia

[piasek pustyni]

Ponownie bardzo Wam dziękuję za wizyty. I wsparcie dla nasionek, kiełkują kolejne, dwa już są nawet bez "czapeczek"

Cieszę się, że tak ładnie wschodzą. Dobrej jakości nasiona!
Ja czekam chyba do lutego, no chyba że mnie poniesie...

Ja bym nie wytrzymała, Arturze! Zresztą, nie doczekałam nawet do weekendu, a planowałam to zrobić dziś i jutro. Czekam na Twoje wysiewy, bo masz ciekawe nasionka

No, no, pachypodia ruszyły z kopyta. Super. Moje nasiona jeszcze trochę poczekają, ale widok Twoich, tak ładnie kiełkujących, to bardzo dobry znak - wszystkie nam pewnie tak powschodzą.

Jestem więcej niż pewna, Mateusz! Też masz kilka pozycji, które bardzo mnie ciekawią, więc nie mogę się doczekać Waszych wysiewów. Wiem, że niektórzy planują wiosną, i co prawda to już niedługo, ale może jednak się skusicie wcześniej, kto może...?

Ciekawe epifity, szczególnie Cryptocereus anthonyanus. Będziesz miała niezły gąszcz. U mnie też w tym roku zagościło kilka epihybryd, Lepismium i Aporocactus mallisonii.

Oooo, to drugi powód, dla którego czekam na wiosnę i naszą wymiankę. Będę sępić o Aporo, jak podrośnie i da się podzielić Tylko dlaczego jeszcze ich u Ciebie nie widziałam?

Żanetko bardzo ładne i różnorodne masz nowości, ale najbardziej cieszy mnie fakt, że są u Ciebie Epiphylla...będziemy razem czekać na wzrost i kwiaty

Agnieszko - no jasne! Zresztą, bolesna prawda jest taka, że najchętniej bym tylko siedziała i patrzyła w te rośliny. Życie jest jednak brutalne i pozostaje więc czekać - dobrze, że wspólnie

Żanetko gratuluję sukcesów w wysiewach i piękne nowości u ciebie zagościły.
Aeonia

Dziękuję, Patrycjo! U Ciebie również ładne egzemplarze Aeonium wypatrzyłam - cieszę się, że lubisz te roślinki

A teraz obiecany ciąg dalszy nowości. Tym razem mój Madagaskar powiększył się o kilka roślinek:

Euphorbia decaryi v. spirosticha - roślina ta rośnie tworząc ekspansywne ?dywany? pod Alluaudia procera w południowo ? wschodniej części Madagaskaru, rejonie Menarandra. Tworzy stolony, zaś nazwa ?spirosticha? odnosi się do kształtu liści, które są tak charakterystycznie pofałdowane, ?pokręcone?. Czy mam czysty gatunek? Mam nadzieję, ale poczekam na kwiaty i jak się rozrośnie, bo jak na razie mam wrażenie, że jednak do końca to nie jest ?czyściocha?. Ale za to jaka śliczna?



Niedawno przedstawiając swój Madagaskar, pokazałam różne formy Euphorbia milii. Niedawno doszła do mnie śliczna forma tej właśnie roślinki, pod nazwą Euphorbia splendens variegata:



Euphorbia suzannae-marnierae - roślinka opisana dopiero w 1996 roku przez Wernera Rauh and Hermana Pétignat. Rośnie na południowym skrawku Madagaskaru, gdzie ma bardzo dużo słońca, a tylko trochę wody, która zasadniczo czerpie z otoczenia. Nazwana na cześć Suzanne Marnier-Lapostolle, dyrektora Jardin Botanique Les Cedres we Francji.



Euphorbia waringiae ? w naturze występuje w prowincji Toliara, rejon Anosy, czyli południowy Madagaskar. Opisali ją w 1998 roku Werner Rauh i Ratmond Gerold, zaś nazwę otrzymała dzięki panieńskiemu nazwisku żony Ratmonda, które brzmiało: Waring.
Odnośnie mojej roślinki, wszystko by się zgadzało, gdyby nie fakt, że ma liście nieco inne niż widzę na zdjęciach tych roślin rosnących w naturze. Niemniej o jej zakupie zadecydował fakt, że po prostu bardzo, bardzo mi się podoba. Resztę mam nadzieję zweryfikuje życie, kwitnienie i inne dodatki.



O rodzaju Kalanchoe się nie rozpisywałam, bo poszedł najwcześniej na zimowisko, nadrobię pewnie wiosną w całości. W każdym razie do roślinki "normalnej" doszła Kalanchoe mangini wariegata. To roślinka endemiczna, rośnie w dwóch prowincjach: Fianarantsoa i oczywiście Toliara, a znana jest zaledwie z dwóch do pięciu lokalizacji. Moja forma variegata wygląda niepozornie, ale cieszy:





I to na razie byłoby tyle z nowości. Przez co najmniej jeszcze trzy miesiące nie przewiduję następnych
Mam nadzieję, że i Wam się podobały, a bardzo serdecznie dziękuję za wizyty

[x-F-7]

Dokładnie Żanetko uwielbiam aeonium, umojej chrzestnej ono pięknie rozrosło się i kwitnie, może i ja sie doczekam kiedyś takiego egzemplarza


powracam do przeglądania oferty nasion sukulentów

[hen_s]

Śliczne euforbie - takie małe bardzo mi się podobają.

Kalanchoe mangini variegata dopiero musi się wzmocnić aby zachwyciło ale już ma w sobie owo coś...

[piasek pustyni]

Pati - ja też miałam olbrzymią już i wysoką taką podobną "kapustę" i mi się złamała, ukorzeniam te odłamane człony. Doczekasz się z pewnością, to wdzięczne roślinki
Henryku, dziękuję. K. manginii regeneruje się pod lampami z resztą towarzystwa. Niestety, kilka tych nowości należałoby wzmocnić przed spoczynkiem, stąd nabierają krzepy właśnie w mnożarce.
Miło mi, że wpadliście

[marta_lara]

Ojejciu, moje ulubione Euphorbie!
Euphorbia decaryi v. spirosticha - mam też taką, od Marka, bardzo podobna do tej Twojej, puszcza mi się i oprócz głównego pniaka mam 2 maleństwa po bokach
Twoja Euphorbia suzannae-marnierae przypomina moją... Euphorbię capsaintemariensis... Za to moja s-m bardziej podobna jest do decaryi, ma wąskie pofałdowane listki. Cóż, wiem, że u Ciebie "czyściochy" są ważne, u mnie nie muszą być pewne, ważne że są piękne
Euphorbia waringiae kupiłam niedawno, ale przyszła do mnie taka zabiedzona że nie wiem czy uda się ją odratować Podobnie jak Ty, takie roślinki trzymam w mnożarce. Oby coś z niej jeszcze było... Twoja śliczna

[piasek pustyni]

Marta! Że jest coś poplątane, to niemal jestem tego pewna - to zresztą zaznaczyłam i sama mam wątpliwości. Z braku czasu jeszcze tego nie zgłębiłam. Ja sobie po prostu poczekam: podrosną, zakwitną, się zobaczy nie zmienia to faktu, że po prostu bardzo mi się one podobają i zależy mi na nich. I takie euforbie uwielbiam, one są po prostu śliczne same w sobie, a że "korzenie" mają w Madagaskarze, to ich dodatkowy urok

[onectica]

I to na razie byłoby tyle z nowości. Przez co najmniej jeszcze trzy miesiące nie przewiduję następnych

a zaczynamy liczyc od kiedy?

Widzę, że u Ciebie już po siewach. To teraz masz luz, bo przecież dobry rolnik, to posieje i leży brzuchem do góry, a samo mu rośnie
Masz wystarczająco dużo szaf, żeby to w tym roku pomieścić?

[mataan]

Też masz kilka pozycji, które bardzo mnie ciekawią, więc nie mogę się doczekać Waszych wysiewów.

Tylecodony czy epifity? Gdy zobaczyłem nasiona Tylecodon, byłem w szoku. Takie to małe, że ledwo je widać, a co dopiero mówić o sianiu? Poza tym, gdy co nieco poczytałem o siewie nasion tych roślin, mam trochę mieszane uczucia... Nasiona kiełkują szybko (3-4 dni), ale najlepsze zaczyna się dopiero później - siewki są bardzo wrażliwe na przelanie i, żeby było ciekawiej, na przesuszenie. Poza tym rosną bardzo wolno - 2-3 letnie siewki osiągają 3-4 cm. wysokości. No, ale nie ma co się martwić na zapas. Nasiona epifitów - duże i "normalniejsze", więc tu nie powinno być poważniejszych problemów.

Będę sępić o Aporo, jak podrośnie i da się podzielić

Nie ma sprawy, ja tam roślin nie żałuja. Na razie mały jeszcze, ale aporocactusy szybko rosną, więc nie ma biedy. Marzy mi się Aporocactus martianus, ale trudno go dostać. Inne zresztą też. Mam zaledwie 3, do tego A. flagriformis rośnie tak, że krew mnie zalewa.
Piękne euphorbie!

[janek45]

Żaneto piękne rośliny masz Gratuluję

[onectica]

Poza tym rosną bardzo wolno - 2-3 letnie siewki osiągają 3-4 cm. wysokości.

No to Ci nie powiem jaka wielkość osiagnęły moje dwuletnie siewki lofoforek, bo mógły Ci zaszkodzić taki atak śmiechu