. W stanie naturalnym występuje na znacznym obszarze Ameryki, a dokładnie w jej południowo-wschodniej części: teren Wielkich Jezior, a także Appalachy i Góry Skaliste. Była rośliną dobrze znaną szczepom Indian żyjących na tym terenie, Siuksom, Dakotom, Komanczom i innym. Indianie stosowali ją z powodzeniem w leczeniu trudno gojących się ran odniesionych na polowaniach, oparzeń, kaszlu, bólu zęba, gardła i głowy, przeziębień, odry, rzeżączki, powiększenia migdałów oraz jako antidotum w przypadkach ukąszenia przez węża, owady lub innych zatruć. Potem osadnicy z Europy skazani byli często na stosowanie indiańskich sposobów leczenia. To oni właśnie przywieźli jeżówkę na początku XX wieku do Europy
.
. Jak myślicie, czy można suszyć płatki kwiatków jeżówki, by je dodawać do herbatek? I z czym można by je połączyć do zaparzania?
I to całkiem dobrze zadomowiona!
....
.
