Swojski bałagan

[Maska]

Burza kwiatów i jestem pewna , że nie tylko raz Ci się udało.

[ewamaj66]

Nie mam pojęcia, dlaczego niezapominajki u Ciebie nie chcą rosnąć-u mnie są na suchym i wilgotnym, słonecznym i półcienistym miejscu Ogólnie mówiąc wszędzie Ostrzeń na pewno pokażę latem, bo się wysiał

[ogla]

Aniu, Masiu nie był to jedyny rok kiedy siałam balkonowe i całą wiosnę nosiliśmy je - a to na dwór, a to do domu. Nawet miałam dorobione półeczki i stojaki, bo się tałatajstwo na parapecie nie mieściło jednak odkąd pobieram nauki z dala od domu, idziemy na łatwiznę i kupujemy gotowe sadzonki. Jeśli wliczyć ziemię, doniczki i nakład pracy to wcale drożej nie wychodzi. Od paru lat więc jest może skromniej, ale za to bardziej jednolicie - albo pelargonie, albo petunie. Trochę mi tęskno do wczesnych wysiewów i tej dumy z każdej wyhodowanej roślinki, ale coś za coś. Po cichu liczę, że jeszcze znajdę na to czas...

Ewo może ja za bardzo zapominalska jestem? Tak bardzo, że aż niezapominajki zapominają się wysiać? Nie wiem, ale też były u mnie na różnych stanowiskach i obstawiam, że jednak za sucho dla nich.

54. Taki łubin wymutował... nigdy jeszcze białego nie miałam. Ciekawe czy dałoby się go zachować


55. Warzywnik (rządy Rodzicieli) kontra bałagan (moje rządy na uchodźstwie)

[Maska]

Olu a ja wolę Twoje rządy! Łubin śliczny zbierz nasiona. Chociaż nie wiem czy powtarzają cechy czyli kolory!

[ogla]

Zbiorę! Chociaż jeśli miałyby powtarzać cechy to nie miałabym białego

[atena40]

Niestety nie powtarzają. Ale zebrać nasionka i tak warto. Pozdrowionka. Balkon bajeczny w tych kwiatach

[Lineta]

W ogóle nie ma porównania, bałagan rządzi! No, ale proza życia skrzeczy, jeść też trzeba...
Łubin piękny, chociaż marne szanse, żeby z białego był znów biały. Ale może w którymś pokoleniu się doczekasz.

[ogla]

Dziewczyny nasionka zbiorę, a nóż - widelec powtórzy?
Trochę jak zwykle zostawię, żeby samo się wysiało.

Linetko ja ten mój bałagan kocham, ale warzywka też! I to nawet nie to, że jeść trzeba, czy że swoje=bez chemii. Warzywnik (mimo, że mało się na nim udzielam) daje mi jakąś taką pierwotną radość. To może głupio zabrzmi, ale zupełnie inaczej czuję się podziwiając najpiękniejsze rabatki - owszem estetyka krzyczy z zachwytu, a inaczej będąc w zwykłym ogródku warzywnym. Wtedy odczuwam taką przyziemną wdzięczność, że udało się coś wyhodować, że jest plon. Tak jakoś inaczej, fajniej.

Poza tym uwielbiam ogrody, w które oddziałują na wszystkie zmysły, nie tylko na wzrok. Kolor i zapach zwykle ludzie wprowadzają do ogrodów, warto też dodać im smaku a jeszcze świergot ptasich lokatorów, czy rechot żab, ciekawe faktury roślin i powierzchni... rozmarzyłam się
dobra, popisałam, pomarzyłam, a teraz czas zająć się nauką

[anabanana]

Oglu, pięknie napisane, a drobny druczek mnie ubawił Owocnej nauki!

[Lineta]

A ja powiem tylko, że chyba Cię rozumiem - tak sobie napisałam o tej skrzeczącej rzeczywistości, ale prawda jest taka, że kiedy widzę piękne zagony marchwi, buraków czy choćby ziemniaków, to czuję wyraźnie, że płynie we mnie krew starych rolników. Co nie zmienia faktu, że Twój ozdobny "bałagan" nadal uważam za piękniejszy od rosnącej obok cebulki.

[Maska]

To jest ta radość tworzenia. To są nasze arcydziełka przemijające, ale dzięki fotografii możemy się chwalić , porównywać. Ja uwielbiam hodować coś od nasionka, gałązki ma to dla mnie najwyższy wymiar. Olu wpędziłaś nas w nastrój filozoficzny.

[ewamaj66]

Warzywnik mam malutki, ale lubię do niego zaglądać Zawsze coś się znajdzie do pojedzenia. Zapasów na zimę, poza ogórkami, nie robię, ale w sezonie korzystam ze świeżych warzyw. Rosną blisko domu

[ogla]

Aniu dziękuję, na szczęście udało mi się potem wyłączyć FO, więc nauczyłam się troszkę.
Linetko cieszę się, że się rozumiemy. Celnie to ujęłaś z tymi rolnikami
Masiu oj tak, patrzeć jak z nasionka wyrasta coś pięknego to sama radość!
Ewo u nas podobnie, jest dużo warzyw na bieżące potrzeby, a przetwory oprócz ogórków to raczej owocowe robimy. Warzywka ewentualnie mrozimy, albo przechowujemy w piwnicy i tak gdzieś do połowy zimy wystarcza.

Zadawałam kiedyś zagadkę, kto zjadł pierwszą rzodkiewkę w tym sezonie, oto odpowiedź:
56. Przyjaciel


57. A skoro już o przyjaciołach mowa... przyjaciel każdego ogrodnika. Ten ma już swoją krótką historię. Jak łopatka, to tylko taka


PS: jak wstawiłam te zdjęcia to dopiero zauważyłam, że takie umieszczenie sugeruje że z rudzielca jest pies ogrodnika

[Maska]

Olu rudzielec jest taki piękny, żebym mu cały pęczek dała, a ten wzrok....

Łopatki to są przyjaciele , których najczęściej zmieniam , bo albo się gubią albo wykręcają w drugą stronę. Jak już sobie znajdę taką mocną - to się zgubi !

[Lineta]

Och, śliczny piesio! I lubi rzodkiewki? A to niespodzianka.