Aszka pisze:Wyroby kozie robią się coraz bardziej popularne ale jakoś do moich kubków smakowych nie przemawiają
W kwestii starych niekoniecznie historycznych róż-lubię zaglądać "przy okazji" do starych ogródków u starszych ludzi.I oni nie mając do dyspozycji książek,gazet potrafili swoje ogrody urządzać w sposób o jakim często marzymy.I u nich królują róże "zapomniane".Czyli te z lat 50,60.Dostosowały się do warunków i żyją.W moim mieście jest taki dom gdzie odkąd pamiętam [a swój wiek już mam] rośnie ta sama róża.Pnie się po płocie kwitnie raz ale za to obficie.
Ilu z nas wyrzuca róże bo chorują i z czasem one też popadną w zapomnienie
Masz rację
Aszko, na dodatek dziś róże kwitnące raz są odrzucane przez "społeczeństwo" , bo "eee...tylko raz kwitną"? Ale za to jak kwitną, albo mają inne pożądane cechy jak np. kwitnienie w półcieniu.
Ma-Do - jeszcze nic straconego, jest tak urocza że postaram się jej zamówić więcej
A komentarze Hansa są doskonałe, uwielbiam czytać jego maile (nie tylko o różach:) ), ma dar pisania ;) Zwróćcie uwagę że dane na HMF są inne od tego co on pisze o wspomnianej miniaturze.
Beato - cieszę się zajrzałaś
tak czułam że ta miniatura Cię zwabi do tego wątku
Kamilo dość długo hodowałam kozy i robiłam z ich mleka sery, takie normalne twarogowe a aksamitnym smaku, tak jak pisze anwi. Ten który jadłaś w Grecji to była jedna z wersji sera. Jak nie masz dostępu do prywatnych hodowli to poszukaj sera w jakimś markecie, już nie jeden raz widziałam. Czasami tęsknię za takim swojskim serem.
Zakochałam się w niej od pierwszego spojrzenia. Dla mnie to taki miniaturowy cud.
Dopiero na Twoim zdjęciu doceniłam jej piękno . 
