, bo cokolwiek z tego wyszło, najważniejsze, że wykazałaś się ogromną cierpliwością i Cattleya w końcu zakwitła 
Z tego, co opowiadałaś mi telefonicznie, myślałam, że będzie bardziej różowa, bardziej ciapata i generalnie tandetnie krzykliwa, ale patrząc na zdjęcia jest całkiem, całkiem 
. Najbardziej podoba mi się na przedostatniej fotce - takie delikatne pastele, ale pewnie to kwestia światła....A roślinka sama w sobie też ładna, no i wielkość ma słuszną - w sensie - ilość psb, bo jak z wysokością - nie wiem 
No i bardzo podobają mi się zdjęcia, szczególnie dwa ostatnie - pozdrowienia dla Leszka
, bo czysto cattleykowy z pewnością nie jest, muszę przynać, że aż takiej cierpliwości nie miałam 
. Wiele razy chciałam już się pozbyć rośliny, bo kto lubi patrzeć cały czas na sałatę 
, tym bardziej że nie wiedziałm wcale, co z tego zakwitnie.
.
, bez Twoich uwag i wskazówek mogłabym stracić wychodzący pąk kwiatowy. Nie postrzegam go jako coś brzydkiego, tylko moje wyobrażenie było troszęczkę inne. Mam jeszcze pare innych "długodystantowców", ale ten właśnie kosztował mnie najwięcej cierpliwości. Raczej nie liczyłam już na to, że zakwitnie.
. Widok wspaniały, dla mnie raczej niedościgniony. Moje cudo tak grzecznie i w rządku nie rośnie 
do wzrostu w dywizje. 
. Oto mój ostatni przygarnięty "kwiatuszek". 
nasze ukochane .
Lucynko, ale dopasowały się kolorystycznie obydwa storczyki. Obydwa śliczne 
i czekam cierpliwie na kolejne zdjęcia.
. 
gdybym była obrażalska to... pewnie bym stosownie skwitowała.A tak 
pośmiałam się "co nieco".
