Comciowe zmiany ogrodowe

[AGNESS]

Mariolu dzięki za linka do pomidorków. Narobiłaś mi takiej ochoty, że kupię pomidorków i spróbuję zrobić : Coś ciekawego i zupełnie innego niż zawsze

[takasobie]

Ja suszę pomidorki od wielu lat! Pycha!
Siadam przed telewizorem i wcinam słoik na raz! Oliwą polewam grzanki z tostera!

[Meggi]

Witam i melduje sie w nowym watku
Suszone pomidory na pewno zrobie!!!! Uwielbiam takie rzeczy

[lawenda]

Witaj dawno nie byłam w Twoim ogrodzie ale widzę ze przyszłam w porę, suszone pomidory bardzo lubię więc skorzystam z przepisu muszę jednak wrócić do poprzedniego wątku nadrobić zaległości

[Olusia]

Nie jadłam jeszcze suszonych pomidorów.
Muszę się podmówić ..może na 08.10. coś się już wysuszy

[AAleksandra]

Mariolu, Ty ciągle aktywna. Nawet nie wrzucasz na luz podczas choroby.
Moją Hakuro cięłam tej wiosny z wielkim bólem serca. I okazało się , że niesłusznie się tak o nią bałam. Po cięciu wygląda znacznie lepiej a jej przyrosty są większe niż bez cięcia. Następnej wiosny podejdę doniej z sekatorem już bez obaw.

[Gencjana]

Mariola, wczoraj szukałam nowego wątku, nie było, a dziś już druga strona.
Hakuro się tnie 3 razy w roku. Można nawet radykalnie.

[mariasen]

Mariolko, chyba tez zrobię takie pomidorki, do tej pory robiłam pieczone.

[lora]

Witaj ja tu przybyłam o rany a tu takie przysmaki ... siedząc teraz w domciu mogę zrobić pomidorki...
...nigdy nie robiłam...a teraz pozwiedzam Twój ogródek...może dam radę...

[andrzejek]

Ja chciałem zajrzeć do poprzedniego wątku,a tu juz nowa część

[Comcia]

Mam zdjęcia
Mam zdjęcia
I nie zawaham się ich użyć



























Skąd mam zdjęcia ?
To cała historia.
Jakiś czas temu moja córka wymieniając baterie w aparacie posiała gdzieś kartę pamięci.
A ponieważ odkurzacz mamy porządny, po kilku dniach po karcie nie było nawet wspomnienia.
wzięłam więc aparat i potuptałam do sklepu fotograficznego gdzie Pan popatrzył na mnie z dezaprobatą i powiedział że takich kart już się nie produkuje.
Dzięki Mag dostałam kartę pamięci ale jak włożyłam ją do aparatu to się prawie w nim utopiła.
Zatem - beznadzieja.
Kupować nowy aparat czy szukać albo kupić przez alledrogo ?
Dzisiaj Krysia poprosiła bym kupiła jej obornik granulowany.
OK.
A po drugiej stronie ulicy, gdzie był ogrodniczy, stał sobie sklep fotograficzny z wielkim napisem Nikkon.
Co prawda nie mam Nikkona ( a szkoda ) ale chociaż się popytam.
Weszłam.
Pytam o kartę pamięci do aparatu....., no taka mała, taka co się ich nie produkuje od trzech lat.
Pan patrzył na mnie jak na Raroga ale chyba skumał, że ma do czynienia z inwalidą technicznym.
Poprosił uprzejmie bym przyniosła chociaż aparat skoro nie pamiętam jaki mam ani jaką kartę potrzebuję.
I tu się przeliczył.
Bo ja myk-myk do autka i dumna niczym paw po 5 minutach byłam z powrotem z dumą dzierżąc w dłoniach swój cud techniki sprzed x lat.
Pooglądał, nie powiem, z zainteresowaniem ( pewnie dawno zabytku nie miał w rękach ) i...
Powiedział że tych kart się już nie produkuje
Po czym poskrobał się w głowę, pomerdał w aparacie, otworzył szufladę biurka i wyjął KARTĘ.
Włożył.
Popatrzył na mnie z dezaprobatą i wyjął z tej samej szuflady jeszcze baterie.
Włożył baterie.
Włączył.
Zrobił kilka fotek i popatrzył na wyświetlacz z jeszcze większą dezaprobatą mówiąc, że zdjęcia są za ciemne.
Pobawił się trochę przyciskami i dalej był niezadowolony.
Wyszedł z moim aparatem na ulicę.
Porobił kilka zdjęć budynków i nadal był niezadowolony.
"Za ciemne".
Pomerdał, pogmerał, cyknął jeszcze kilka fotek i powiedział, że już nie są ciemne.
Ale.
Ale za mdłe kolorystycznie, niewybarwione.
Więc znów seria gmeranka w aparacie i seria zdjęć budynków po drugiej stronie ulicy.
Po jakimś czasie uznał że "może być".
Wróciliśmy do sklepu.
Pan jeszcze trochę powzdychał, wziął kluczyk, kartę pamięci z półki i włożył do aparatu.
Działało.
Ale Pan był niezadowolony bo karta ma za mało pojemności i na pewno będę niezadowolona.
Ja ???
Niezadowolona ???
Skoro działa to biorę i spadam.
Ale Pan wziął otworzył opakowanie z kolejną kartą pamięci ( o większej pojemności ), włożył i aparat działał, widział kartę, tylko za nic nie chciał na niej nic zapisać.
Pan poskrobał się w głowę, pomyślał na głos, że kiedyś były aparaty mające ograniczenia w przyjmowaniu kart pamięci, ale to były inne aparaty, innej marki.
Znów pooglądał z jakimś dziwnym zainteresowaniem mój aparat ( jakby to była niebezpieczna bomba ) i ... wyjął kartę.
Włożył do innego aparatu i karta zadziałała.
Znów pomyślał, pooglądał, poskrobał się w głowę a w oku pojawił mu się błysk buntu.
Dziarskim krokiem powędrował na zaplecze, przyniósł kolejną kartę tej samej pojemności ale innej firmy.
Włożył do aparatu, cyknął kilka zdjęć i z satysfakcją oświadczył że ta działa.
Bo jest gorsza
Od razu kupiłam dwie, nigdy nie wiadomo kiedy przestaną produkować "gorsze" karty :P
Zajęło to blisko godzinę ale wyszłam wymaglowana i szczęśliwa


Każdemu kto nie zasnął po przydługiej opowieści - gratuluję

[gorzata76]

Nie dość, że nie zasnęłam, to jeszcze obsmarkałam się ze śmiechu

[dzieci2]

Taki sprzedawca to skarb...
Szkoda, że tak rzadko się trafiają...
Asia

[Olusia]

Mariola , czytałam jak powieść sensacyjną...
Teraz to tylko czekać na następne zdjęcia.

[lora]

...o rany naprawdę to skarb taki sprzedawca...
cudne róże ..jeszcze tak kwitną