Jurek pisze:Mam pytanie - czy powojnik Jerzy Popiełuszko kwitnie na starych pędach kwiatami pełnymi? Nie znalazłem o tym informacji, a wydaje mi się, że pąki mojego Jerzego dają nadzieję na wlaśnie takie kwiaty.
Wklejaj więcej fotek z tymi pnączami, proszę
Jurku , zdjęcia CLEMATISÓW będę wklejać sukcesywnie - gdy kolejne zakwitną
Co do "Jerzego Popiełuszki" - u mnie nigdy ta odmiana nie kwitła pełnymi kwiatami , natomiast kwiaty są duże , bardzo dekoracyjne , no i kwitnienie trwa stosunkowo długo (V- X) - u mnie jeszcze nie kwitnie .
snowflake pisze:A chciałam się zapytać czy może wiesz gdzie oprócz kamieni zimują jaszczurki? jakie warunki można im sprawić? bo u mnie pojawiają się czasem ale chyba tylko przez przypadek
Jaszczurki mieszkają u mnie na południowym skalniaku, pod kamieniami i jałowcami.To ciekawe stworzonka , więc napisze o nich kilka zdań.
*****************************************************************************************
JASZCZURKA ZWINKA (Lacerta agilis) ? gatunek jaszczurki z rodziny jaszczurek właściwych. Występuje na terenie całej Polski i podlega ścisłej ochronie. Jest najczęściej występującym gadem na terenie kraju. W Polsce żyje podgatunek Lacerta agilis agilis.
Występuje w różnych środowiskach, na terenach krzewiastych, trawiastych, na skrajach polan leśnych, poboczach dróg i nasypach kolejowych. Zajmuje stanowiska raczej suche i mocno nasłonecznione z niską roślinnością. Wybiera miejsca piaszczyste lub o podłożu z luźnej ziemi, dogodne do kopania norek i jamek. Czasem kryje się w szczelinach skalnych.
Jaszczurka zwinka ma krótką, masywną głowę o zaokrąglonym pysku. Ciało ma wysmukłe choć masywne a ogon 1.25 do 1.5 razy dłuższy niż tułów. W sytuacji zagrożenia ogon zostaje odrzucony jako przynęta dla drapieżnika. Z czasem odrasta do pierwotnej długości. Największe osobniki spotykane w Polsce nie przekraczają 20cm. Samice są na ogół dłuższe od samców i mają mniejszą głowę. Jaszczurka zwinka ma silne, krótkie nogi z długimi, dobrze rozwiniętymi palcami zakończonymi pazurkami. Tarczki pokrywające głowę są duże i regularne. Wzdłuż grzbietu widoczna jest dosyć szeroka wstęga wąskich i zbitych łusek, wyraźnie różnych od szerokich łusek boków. Ubarwienie jaszczurki zwinki bywa bardzo zmienne. Zwykle na brunatnym, brązowym lub szarym tle widoczne są trzy pasy brązowo-kremowych, nieregularnych plam. W okresie godowym boki ciała, podgardle, a częściowo nawet grzbiet samców przybierają barwę intensywnie zieloną. Poza okresem godowym boki i spód ciała u samca jest zielonkawy. Spód ciała u samicy jest szarawy z białymi plamkami. Wśród samic spotyka się również egzemplarze bez wzoru na wierzchu ciała o jednolitym brązowym, rudym lub czerwonawym grzbiecie. Młode jaszczurki są u zwinki, podobnie jak u innych gatunków, znacznie ciemniejsze.
Zwinki budzą się ze snu zimowego w marcu lub w początkach kwietnia. Najliczniej spotyka się je na wiosnę, znacznie rzadsze są w ciągu lata i znów nieco liczniejsze na jesieni, ale wtedy przeważają młode z letniego wylęgu. Są to jaszczurki o dziennej aktywności i jak wszystkie gady potrzebują dużo ciepła aby uaktywnić wszystkie funkcje życiowe swojego organizmu. Dlatego też rano po opuszczeniu norki wygrzewają się na słonku. Kiedy wygrzeją się dostatecznie zaczynają polować wśród niskiej roślinności a w okresie godowym również parzyć się. Jaszczurki te, choć bardzo ciepłolubne, skrywają się w cień gdy temperatura przekroczy 40°C, gdyż wtedy grozi im przegrzanie. Chociaż jaszczurki te są aktywne podczas dnia to trudno je obserwować, gdyż są bardzo płochliwe. Przestraszona jaszczurka kryje się w jamce, pod kamieniem lub w szczelinie skalnej, a wyjątkowo tylko wspina się na niskie krzewy. Wieczorem zwinki wracają do swoich norek i pozostają tam do rana. Jaszczurki zwinki często formują małe kolonie, czasami dzielące wspólne norki. Mogą przez całe życie zajmować to samo, niewielkie terytorium. Podczas zimy przebywają w swoich norkach w stanie hibernacji. Zaczynają hibernować w październiku ,a wybudzają się w marcu lub później w zależności od warunków atmosferycznych.
Zwinki kopią nory do 5 cm pod ziemią , najczęściej pod krzakami. Robią wiele rozgałęzień, aby zmylić polujące na nie drapieżniki, lecz tylko główny korytarz jest zamieszkany przez jaszczurkę. Co kilka tygodni zmieniają nory, aby uchronić się przed niebezpieczeństwami.
Jaszczurki zwinki odbywają gody od kwietnia do czerwca. Samce przybierają wtedy bardziej jaskrawe kolory. Przesiadują na eksponowanych stanowiskach i nadymając podgardla starają się odstraszyć rywali i zwrócić uwagę samiczki. Jeśli to nie pomaga może dojść do potyczki. Samce łapią się szczękami za głowy i siłują się aż w końcu któryś nie wytrzymuje i daje za wygraną. Samiec próbuje parzyć się z tak wieloma samicami jak tylko mu się uda. Podczas kopulacji chwyta szczękami głowę samicy i skręca ciało tak aż ich kloaki spotkają się. Kilka tygodni później samica przygotowuje się do składania jaj. Może ona spędzić nawet kilka dni na kopaniu próbnych jam aż znajdzie najlepsze miejsce. W dołku wykopanym w piasku lub luźnej przesuszonej ziemi, zlokalizowanym w dobrze nasłonecznionym miejscu, samica składa około 5 do 14 skórzastych jaj a następnie starannie je zakopuje, aby zamaskować je przed drapieżnikami. Na tym jej rodzicielskie obowiązki się kończą. Młode wylęgają się po około 1 do 2 miesiącach, zależnie od warunków atmosferycznych. Są od urodzenia samodzielne.
Odżywianie
Jaszczurka zwinka żywi się głównie bezkręgowcami. W skład ich diety wchodzą pająki, chrząszcze, gąsienice, muchy, koniki polne i motyle. Jaszczurki te nie gardzą również ślimakami i dżdżownicami.
/ za: Wikipedia/
******************************************************************************************
Jeśli więc w Twoim ogrodzie pojawiły się jaszczurki , to prawdopodobnie już zostaną :)Będziesz wtedy miała przyjemność obserwować te zwinne maluchy , zwłaszcza w ciepłe i słoneczne dni.
Dużo tu znajduję ciekawych informacji, chociażby na temat mikoryzy.
Do dziś nie wiem , co było przyczyną , bo ani susza , ani robal żaden na liściach , ani szkodnik w ziemi - sprawdziłam. Po prostu CZARY !!! Teraz więc część starych , zdrewniałych pędów odpowiednio przyciętych wykorzystam jako podporę dla zmienniczki - tym razem jest to WISTERIA KWIECISTA , niebieska . Niebawem zakwitnie - wtedy wkleję jej zdjęcia 
