Meksyk, Afryka, Madagaskar i inne - piasek pustyni cz. 3

[raflezja]

A gdzie go można kupić? Ja też chcę.

[onectica]

a ja się tak na tego stopioruna zagapiłam, że inne musiałam dopiero potem obejrzeć
Wszystko fajne, tylko ten 'trawnik' jesienią może się nie zmieścić w obiektyw

[piasek pustyni]

Kochani! Jak bardzo mile jestem zaskoczona widząc Was tutaj i bardzo serdecznie dziękuję za wszystkie odiwedziny! Sprawiły mi one wiele radości bo oznacza to, że podobają się Wam moje nowości - jedne z ostatnich zresztą, zgodnie z planem zakupowym

Żaneta piękną kolekcję rhipsalisów masz u siebie, zerknij czy ten nn to nie jest przypadkiem odmiana paradoxa?

Pati - no właśnie mam zgryza, bo mam R. paradoxa i jego pędy sa znacznie grubsze niż tego tutaj pokazanego. Ten nowy ma wzór pędów taki sam, ale jest zdecydowanie cieńszy, taki... łańcuszek, zresztą paradoxa nazywana jest potocznie "łańcuszkowym" kaktusem. Najprawdopodobniej masz rację, że może to być jakiś podgatunek alboco - muszę poszukać. Szczerze powiem, że jak przeczytałam Twój wpis, od razu poleciałam sprawdzić jedno i drugie, stąd kierunek pewnie jest jak najbardziej słuszny

Piękne i wielce obiecujące roślinki pokazałaś. Bardzo mi się podobają.
Żal że tak miejsce mnie ogranicza, patrząc na Twoją tak urozmaiconą kolekcję tym bardziej żal...

Henryku! Bardzo dziękuję za miłe słowa! Przyznam, że i ja już zaczynam odczuwać jednak to ograniczenie miejscowe, stąd pomysłów nowych mi przybywa, że hej

Matulu ile znów Ci przybyło są ładniusie ,ale bardziej od Rhipsalis podobają mi się chyba wszelkie Pachypodia. Chociaż ....ten czerwony całkiem fajny

Małgosiu! Dziękuję, bo wiesz, że pachypodia to z kolei moja miłość i zawsze mi ich mało, ale tego jeszcze nie miałam. Większą ilość zamieszam wysiać jesienią.

Chamaczek widzę ,że ma pączki ciekawa jestem czy mój staruch coś pokarze w tym sezonie . Waham się podlać czy jeszcze poczekać,zdania na ten temat są podzielone... jest przesadzony ,narzekać nie powinien

A tu masz rację - nie powinien. Mój rzeczywiście jest zapączkowany, ale duża ich część odpadła w transporcie, a część przy przesadzaniu. Ja już swoje skraplałam, jutro czas na delikatne pierwsze podlanie. Prawie wszystko wyniesione na zewnątrz, część do szklarenek, a pozostały tylko najbardziej wrażliwe madagaskarczyki, tak jeszcze ze dwa tygodnie posiedzą. Podlewamy, co tam A co do nowości to wiesz sama, że to nie wszystko, ale za to wszystko w swoim czasie

Wszystkie są piękne, ale ten czerwony Rhipsalis jest bezbłędny...

Agnieszko - dziękuję bardzo! Ja sama jak go zobaczyłam na własne oczy, to mnie zatkało, bo na żywo wygląda znacznie lepiej.

chociaż ten nn też niczego sobie...i te Pachypodia... Swoją drogą sporo przybyło...

Powtórzę roślinkom, a Tobie bardzo dziękuję za pochwąłę pachypodium. Niezła sztuka, też go kocham

Też go zauważyłam, cudny. Ale zastanawiam się czym on różni się od. Rh. elliptica lub pachyptera? Tyle się tego teraz namnożyło....

Iwonko - serdecznie dzięki! Mam i R. elliptica, i R. pachyptera, i trochę się jednak różnią wielkością i kształtem liści,a zobaczymy pewnie inne różnice, gdy doczekam się kwiatów. Swoją drogą masz rację, po co komu tyle tych gatunków, nie mogła ta Matka Natura jakoś pomyśleć o naszych portfelach...?

Przedtem były ze trzy podstawowe ripsalisy a teraz co? Jak żyć?

Jak żyć?

- Iwonko z przymrużeniem oka .

Mieczysławie - strzał w dziesiątkę!

Pachypodium ładnie już utuczone.

No właśnie Mateuszu, dzięki - ale oby nie okazał się za bardzo...Poniżej opowiem pewną historię jednego pachypodium, która trochę przed tym utuczeniem ostrzega...

Kolejna zaraża rhipsalisami! Ładnie to tak!
Rhipsalis rombea wymiata!

Wg. mnie też właśnie Rhipsalis rombea jest najbardziej oryginalny i po prostu rzuca się w oczy.

A ja się zastanawiam czy nie złamać swego postanowienia...i jednak nabyć tego rombea

A gdzie go można kupić? Ja też chcę.

Asiu, Henryku, Agnieszko, Iwonko, zróbmy tak: trzymajcie kciuki by rósł zdrowo, a wiecie doskonale sami, że bardzo chętnie dzielę się roślinkami. Jak tylko będzie się nadawał do podzielenia i rósł zdrowo, poleci do Was A jeśli nie chcecie tak długo czekac, to trzeb awyrwać na All, a pochodzą ze stajni Licznerskich. Asiu - a czym mam zarażać? Przecież nie grypą, to chociaż coś miłego dla oka czasem pokażę? ;-)

Ewidentnie w tym wątku za mało kaktusów

Ależ Jacku... A Rhipsalis to przepraszam czym jest...? Przeca to epifit (czy tam niektóre to litofity) z rodziny kaktusów... Wszystko więc pozostaje w rodzinie

Super rypsiaki. Ja się tak zastanawiam, czy dałyby radę na północnym oknie, gdzie mam nowo-wyremontowaną łazienkę. Bo wilgoci w powietrzu pod dostatkiem.

Marku - nie odpowiem Ci na sto procent, bo ja swoje zasadniczo trzymam na zachodnim oknie, latem zaś prażą się na wschodnio - południowej wystawie. Trzeba spróbować, bo chętnie sama bym się dowiedziała.

a ja się tak na tego stopioruna zagapiłam, że inne musiałam dopiero potem obejrzeć
Wszystko fajne, tylko ten 'trawnik' jesienią może się nie zmieścić w obiektyw

Lucynko - a niech się nie mieści, byle rósł zdrowo. Im też miejscówki nie żałuję!

Raz jeszcze dzięki Wam za wizyty. Muszę się pochwalić, że wykonaliśmy z mężem katorżniczą pracę. Pomijam malowanie, bo to się wydaje radosną twórczością z rozpędu po wcześniejszym remoncie, ale wszystko zostało zorganizowane tak, że utworzyliśmy sobie w sypialni hojarium. Prezentacji (całości, nie sypialni oczywiście) dokonam jesienią, bo wtedy będzie sens - oświetlenie, rośliny, i tak dalej. W każdym razie padam z nóg, bo choć od piątku jestem na urlopie, to tak pracowitych dni dawno nie miałam. Ale teraz tydzień wolnego - niestety, następny dopiero w listopadzie...

Na koniec chciałam Wam przedstawić jegomościa, którego dostałam od naszej Oli (AleksandraBdg). Utuczony, napompowany aż było czuć, i całą zimę siedział w mnożarce w celu ukorzenienia. Stał na tyłach, nie ruszałam go, zaczął pięknie przyrastać, więc sądziłam, że wszystko OK. Jakież było moje zdziwienie, kiedy wyciągając rośliny z mnożarki zauważyłam, że korzeni nie puścił...! Tak sobie melancholijnie pomyślałam, że takiemu to dobrze - tak został opity, że całą zimę stał o suchym pysku i wcale tego nawet nie odczuł... Miał siły na przyrosty, nie miał na korzonki, całkowicie niezrozumiałe to dla mnie, ale świadczy raczej o nienaturalnym "pędzeniu" rośliny. Mogę się oczywiście mylić. Nie wiem, co z niego będzie, na razie wylądował w szklarence i próbuję go ukorzenić w naturalnych warunkach. To dość trudna roślinka w uprawie, Ola zakupiła pod nazwą Pachypodium densiflorum. Ja mam kilka wysianych, ale różnią się listkami - może dlatego, że jeszcze małe. W każdym razie dorosła sztuka wygląda tak:


Oby się uchował. To na dzisiaj tyle, mam do nadrobienia zaległości w Waszych wątkach, toteż oddaję się lekturze. Pozdrawiam Was mocno, z góry dziękując za wizyty!

[przemek_pc]

No niezła "sztuka" - podoba mi się

[piasek pustyni]

Dziękuję, Przemku - mnie też on się podoba, stąd tak morduję się z tym jego ukorzenieniem. Zobaczymy

[AleksandraBdg]

Żanetko, " bo jak nie Ty to kto" ??

Po kilku moich podejściach do tych roślin jestem pod jeszcze większym wrażeniem jak świetnie sobie z nimi radzisz. U mnie w zeszłym roku- klapa, w tym roku- klapa. Nie rozumiem dlaczego. Kupiłam ładne P.Saundersii, przy przesadzaniu okazało się,że jest mocno zalane z podgniłą częścią korzeni. Ucięła co złe, zasypałam ukorzeniaczem i wsadziłam do mieszanki perlitu i wermikulitu. I co? Jak na złość stracił resztę korzeni. A miał słonko i ciepło w dupkę... Chylę czoła przed Tobą. Ja wracam do moich Adenium- zdecydowanie mniej grymaśne "jegomoście".

[przemek_pc]

Przypomina trochę jakieś narzędzie tortur...

[brombiel]

...zgadza się, istne narzędzie...i z tego co pisze Żanetka jest nim...

[nolina]

Pachypodium podoba mi się bardzo ...

[piasek pustyni]

Olu - Przemku - Agnieszko - Małgosiu - bardzo Wam dziękuję za miłe wizyty. Rzeczywiście, ten okaz jest pewnego rodzaju narzędziem tortur, ale zapewniam, że można je polubić (takie tortury, nie wspominając o pachypodiach )
A dzisiaj zwariowałam. Nie, to było wczoraj.


Hoje, hoje, piękne hoje,
te, co chciałam już są moje,
macie takie piękne liście -
takie mi się marzyłyście...!

Chyba będzie jednak prościej,
jeśli zacznę od nowości...

hoja bicolor


hoja calycina


Duuuuuża hoja carnosa:


Cudo w postaci hoja caudata:


Kolejne cudo w postaci hoja finlaysoni EPC 59



Zielona piękność hoja fungii:


hoja incrassata


i hoja wayetti - bo tamta rzeczywiście to H. sheperdii:


i dla porównania obydwie:


To nic innego, tylko kolejna paczka od naszej Perełki w ramach naszej (mam nadzieję radosnej dla dwóch stron) wymiany. Normalnie oszalałam...
...ale naprawdę mnie te liściory zachwycają!
Z dnia na dzień coraz bardziej. Mam nadzieję, że i Wam się podobają - i oczywiście z góry dziękuję za wizyty

[DAK]

Nawet rymami do nich gadasz
Bardzo podobają mi się liście H. finlaysoni i wayetti. Ta ostatnia mi padła zimą (znalazła się wśród tych, których zimować nie umiałam ). Reszta, co przeżyła rośnie zdrowo, więc mam nadzieję, że i tę kiedyś odbuduję u siebie w zbiorku hojowym.

[mataan]

Wszystkie nowe nabytki , ale dla mnie numerem 1 jest H. calycina. Moja też się właśnie ukorzenia.

[brombiel]

Wszystkie nowe nabytki są piękne ...znam to szaleństwo, mniej więcej to wygląda tak ....