Kochani,

Warto mieć grupę różaneczników dahurskich i to posadzoną w takim miejscu, aby tworzyły szpaler i były widoczne z daleka.
Bo nie ma jak widok pięknej ściany kwiatów w ogrodzie wczesną wiosnę i to jeszcze przed forsycjami!








A tak wyglądają te krzewy w naturze w Jakucji czyli na dalekiej Syberii.

Widok jest absolutnie bajkowy, dlatego warto otworzyć nowy temat dla tych różaneczników
Zachęcam do dzielenia się info na ich temat.

Ja na różaneczniki dahurskie zwróciłam uwagę, kiedy zainteresowałam się rododendronami karłowymi. Mam mały ogródek - jakieś 800 metrów, rododendrony mogą rosnąć tylko przed domem i wiedziałam, że z wielkokwiatowymi sobie nie zaszaleję (chociaż mam i takie). Dahurskie są wyższe od tych karłowych, lecz wyraźnie mniejsze od wielkokwiatowych, no i mają liście pięknie pachnące. Najpierw kupiłam odmianę Praecox i już pierwszej wiosny byłam zaskoczona, że tak wcześnie kwitnie (karłowe w ogóle spieszą się z kwitnieniem, ale on był wyjątkowy nawet w porównaniu z nimi). Potem jednak wyjechaliśmy z Polski na kilka lat, ogródek nie był pielęgnowany systematycznie i Praecox rozstał się z tym światem. Rododendrony dahurskie rzadko bywają w sprzedaży, przynajmniej w tych sklepach, do których ja zaglądam, więc dopiero dwa lata temu trafiłam na Staccato, te przesuszone biedoty, o których pisałam w wątku o przycinaniu rododendronów. Teraz mi pięknie kwitną, jako główny motyw pośród moich karłowych Właśnie dziś dołączył do nich P.J.M. Elite, kupiony w marcu. Ze względu na metraż mojego ogródka, o szpalerze wśród brzóz mogę tylko pomarzyć, ale zdjęcie podziałało mi na wyobraźnię. Mam taką niedużą część, którą nazywam dzikim zakątkiem, i gdyby tak przyjrzeć się jej uważnie... Bo to są naprawdę piękne krzewy, za takie kwiaty mogę darować im i te wiotkie, łyse pędy, i te podmarzające listki.

Jolu,
Dziękuję za pomysł.
Jeżeli chodzi o dahurskie, to oprócz Precoxa jest jeszcze Cilpinense, jest mucronulatum - to taki jak dahurski, tylko zimuje przeważnie bez liści, no i oczywiście Staccato.
Ale te fotki z Jakucji to mi się udały.
Te wszystkie dahurskie i ich mieszańce kwitną przeważnie na Wielkanoc i przed forsycjami.
Tylko w tym roku po raz pierwszy od ponad 20 lat jest inaczej, bo razem z forsycjami, ale za to różaneczniki jak nigdy zakwitną wcześniej.
Ile wcześniej, trudno powiedzieć, ale zaczyna już kwitnąć azalia Schlippenbaha i to dwa tygodnie przed czasem.

Tak, ta wiosna jest taka, że jest przyspieszona o dwa tygodnie przynajmniej.
( zaczęła mi kwitnąć wczesna czereśnia, która kwitnie z końcem kwietnia)

Te moje kilka Rh dahurskich pochodzą z nasion od Ciebie Zygmuncie, to zapewne wiesz.
Mimo, że mają dopiero 5 rok, kwitną już trzeci raz. Oczywiście nie wszystkie tak bujnie, jak ten jeden
ale on, jak je posadziłam na rabatce, nie był nigdy podgryziony przez żadnego gryzonia czy też sarnę, jakoś mu się udawało i zapewne dlatego tak się dobrze trzyma.

Do tej pory kwitł bardzo wcześnie, to też jest z kolei ciekawe, bo teraz zakwitł z opóźnieniem w stosunku do lat dwóch ubiegłych. Jak na razie, nie udało mu się nigdy zawiązać nasion, może teraz, kiedy już trzmiele latają coś zapylą i pozyskałabym nasionka.

One w ogóle świetnie nadają się nie tylko do ogrodu, ale równie do formowania wszelkich drzewek " bonsai'owych",
właśnie z uwagi na te swoje rachityczne pędy, ale b. giętkie.

Mam chyba ze trzy w doniczkach, a jednego w formie drzewka, przy czym sam tę formę jakby sobie stworzył.
Wyrósł jeden pęd i rozkrzaczył się na szczycie, nic przy nim nie majstrowałam. Jutro zrobię mu zdjęcie.

Kochani,
Ktoś tu wspominał, że liście dahurskich pachną i mogę to potwierdzić , "i to jak pachną" zdarzało mi pracować w pobliżu tych krzewów latem po podlaniu podłoża przy upalnej pogodzie. Zapach jest mocno korzenny, a pachną nie tylko liście, ale i kora, a gdy rośnie ich więcej i w grupie, to wydaje się jakby nawilżone podłoże też uwalniało w powietrzu ten zapach.
Za to kocham różaneczniki, bo można przy pracy z nimi też przeżywać inne, bo zapachowe doznania.

Drugimi krzewami w mojej kolekcji, które pięknie pachną jest azalia pontyjska, r.flavum, ten zapach jest całkiem inny, trudno nawet go opisać, jest mocny, a nawet nieco drażniący, ale miły. Jest legenda z nim związana, że przed wiekami zdrożona podróżą drużyna wojów usnęła pod grupą kwitnących krzewów i nigdy się nie obudziła.

Posiadam grupy azalii wysokich, nazywanych obecnie Knap-Hill hybride, które - jakby każdą z osobna powąchać z osobna, to nie pachną - ale rosnące w grupie wydają z siebie delikatny cukierkowy zapach.

Rh dahurski - też potwierdzam, że zapach jego liści jest bardzo przyjemny, żywiczny, orzeźwiający, chce się go wąchać .

Ciekawe, czy nie posiadają jakichś właściwości leczniczych, bo mój mąż będąc na Syberii dostał od tamtejszych ludzi, właśnie suszone liście jakiegoś Rh, zapachem bardzo przypominającym te dahurskie.

A to mój bidulek na pieńku

Te różaneczniki mają b. ciekawą fizjologię. Mianowicie liście są dwusezonowe.

Z ciekawostek uprawowych opowiem taką króciutką historię.
Jednym krzaczkiem obdarowałam sąsiadkę. W zeszłym roku, w lecie, zachodzę, robię inspekcję jej ogródka i widzę mojego dahurskiego, cudnego, gęstego z pięknymi błyszczącymi listkami.

Pytam się, co Ty z nim robisz?
Okazało się, że ona na wiosnę, jak padają deszcze, sypnie czasem po całym ogródku saletrą amonową.
Dla mnie to była zgroza i sobie pomyślałam, no ciekawe co dalej.
Tymczasem w tym roku, teraz wiosną zakwitł burzą kwiatów.

A ja w internetku znalazłem białą formę tego gatunku,
biały różanecznik dahurski:

Zwróciłam uwagę na zapach liści rododendronów dawno temu, kiedy zwiedzałam ogród botaniczny w Berlinie. Był środek lata, karłowe rododendrony dawno już przekwitły, natomiast w pełnym słońcu pachniały bardzo intensywnie, żywicznie, jakoś tak śródziemnomorsko, jakby rosły gdzieś na wyspach greckich, a nie sztucznie przygotowanym pagórku nad Szprewą. Wtedy się zorientowałam, że rododendrony to nie tylko rośliny wilgotnego cienia. Te berlińskie z pewnością były starannie nawadniane, ale słońce służyło im i stąd ta chmura zapachu. U siebie posadziłam karłowe przy samym wejściu na posesję i w gorące dni, kiedy otwieram furtkę od ulicy, wita mnie bardzo przyjemny aromat. Rododendrony dahurskie też mają w tym swój udział. Elite, który niedawno kupiłam, również ma tę miłą cechę.
Natomiast właściwości lecznicze tych liści - kto wie, kto wie... Podobno miód z niektórych odmian rododendronów himalajskich ma właściwości narkotyczne, a jak wiadomo, rośliny to prawdziwe laboratoria substancji równocześnie leczniczych i odurzających.

Trafiłam na ofertę jakiejś szkółki w Anglii, mają właśnie biały rododendron dahurski

A u mnie zaczyna kwitnąć karłowy, intensywnie fioletowy Saint Merryn. Gdybym wiedziała, że jest taki wczesny, kupiłabym więcej, niż jedną sadzonkę, żeby tworzył optyczną podbudowę pod Staccato i Elite. Już wiem, czego będę szukała w najbliższym czasie w sklepach ogrodniczych.

To przykład różanecznika mucronulatum, Cornell Pink, który jest bardzo podobny do dahurskiego, tylko podczas zimy traci liście i przeważnie podczas kwitnienia ich już brak, wszystka zależy od przebiegu zimy:

I wreszcie mój różanecznik dahurski zakwitł burzą kwiatów.
W tym roku jak na niego dość późno, ale za to liczę na nasiona, jako że trzmieli nie brakuje koło nich.

Ładnie się komponuje z narcyzami - zdjęcia z odpowiednim naturalnym tłem bardzo fajne - cudowny klimat, bardzo odbiega jakością od mizernych fotek w stylu "to mój kfiotek" Super !

Asprokolu, bardzo Ci dziękuję .( myślę też, że wszystkie kfiotki są ładne
Byłoby lepsze, ale zgubił mi się łącznik do statywu,
a ręce mi się czasem zatrzęsą w nieodpowiednim momencie.

W zeszłym roku oskubały mi je sarny, tej zimy i wiosny nie zdążyły się do nich dobrać.
Ja byłam szybsza

Cześć kochani,
U mnie obecnie same kłopoty, ale nie mogłem sobie odmówić i wpaść tutaj, choć na chwilę.
Obok dahurskich kwitnie u mnie również Staccato, dubeltowy mieszaniec dahurskiego i ładniejszy od gatunku.