Dziękuję WSZYSTKIM odwiedzającym za miłe słowa
Jest mi bardzo miło, bo jak pooglądałam Wasze ogrody na forum, to trochę mnie przygasiło- Wasze takie piękne, że mój wydał się taki skoromny W każdym razie cieszę się, że nasza praca dała takie efekty i myślę, że mamy z tego duuuużo więcej satysfakcji niż gdyby zrobiła to firma ogrodnicza. Tu na każdym kawałeczku ziemi została kropelka NASZEGO potu

-- 10 paź 2013, o 08:56 --

Paulinko,
podziw jest obustronny
A na tulipanki muszę cierpliwie poczekać do 15-ej

Faktycznie, to chyba lepszy tytuł ale jak pierwszy raz stanęłam na moim przyszłym ogrodzie to pierwsze co pomyślałam było: "O Boże co za wielki śmietnik" i to było też pierwsze co mi przyszło na myśl przy zakładaniu tego wątku.
Zdjęcia nie oddają wszystkiego- na podwórku, tam gdzie teraz jest widoczna kostka rosła nawłoć w wielkich ilościach przemieszana z pokrzywami. Jakże wielkie było nasze zdumienie kiedy okazało się , że to rośnie na dywanach i chodnikach (ktoś wyrzucił??) po zerwaniu darni z chodnikami i może z 10cm ziemi pieknej pruchnicznej powstałej pewnie z opadłych liści szpadel zazgrzytał o KOSTKĘ. I zdziwienie moje było tym większe, że dom znajduje się prawie w centrum miasta i jak mało czasu było trzeba, żeby przyroda tak się rozpanoszyła i próbowała odzyskać swój teren.

Ewa ,najbardziej cieszy to co własna głowa wymyśliła i własne ręce wykonały ,to jest podwójna radość

Ewo - piękny kwiatku - witam Cię serdecznie!
Z dużym podziwem przeczytałam historię Twojej przygody z ogrodem okraszoną zdjęciami - ogrom wykonanej pracy i jej efekty zrobiły na mnie piorunujące wrażenie. Ogród ślicznie się rozwija i z każdym sezonem będzie piękniał... Jak wygląda w tej chwili dom, który w momencie zakupu działki był w mocno 'sfatygowanym' stanie? Ciekawam zmian i na tym polu
Pozdrawiam Cię serdecznie,
A

Aguniada,
zajrzałam do Twojego bloga i poczytałam trochę o trawach. Też z czasem doceniłam ich piękno

Na początku przygody z ogrodem brałam wszystko jak leciało. Co kto podarował, to znalazło swoje miejsce u mnie. Oczywiście o roślinach miałam blade pojęcie więc nie obyło się bez wpadek. Dużym zaskoczeniem okazała się trawa wydmuchrzyca piaskowa. Wsadziłam ją w moją glinę w środek rabaty, rosła pięknie i cieszyła oczy a jak zakwitła !!! Ile było zachwytów, bo kłosy ma piękne
Nadszedł nowy sezon i teraz zobaczyłam co ta trawa potrafi
Rozrosła się w kilkunastu miejscach na tej właśnie rabacie:




a tak na marginesie to jest miejsce, gdzie lądowały wszystkie rośliny, którymi byłam obdarowywana i z którymi nie wiadomo co było zrobić i jak fajnie samo wyszło
Więc trawa została eksmitowana na inne miejsce- pod płotem, też niezbyt szczęśliwie, bo coraz dalej zagląda do sąsiada. A że sąsiad wyjątkowo miły i wyrozumiały, nie muszę jej usuwać

Jakiś czas później to miejsce zaczyna pachnieć na cały ogród, gdy rozwijają się piwonie, wydobyte spod gruzów.
Podczas sprzątania ogrodu znalazłam kłącza z czymś kiełkującym czerwonym, co mnie bardzo zaintrygowało. Przesadziłam w miejsce gdzie lądowały inne "nie wiadomo co" i taką mniej więcej miałam minę jak się ukazały kwiaty

[/URL]

Teraz mam kilka traw ale mało ich uwieczniłam na zdjęciach. Jednak ta która najbardziej mnie cieszy doczekała się fotki z moim kochanym pomocnikiem.

Jak pięknie u Ciebie , zmiany niewyobrażalne , jak dobrze, że robiłaś zdjęcia. Teraz widzisz ile pracy i wysiłku macie za sobą. Ogród imponujący. A pomocniczka śliczna, też mam pomocnika, ale cłopczyka, 4-latka.

Witaj Ewo, fajnie że założyłaś wątek bo naprawdę masz się czym pochwalić. Jestem pod wrażeniem zmian. Sąsiedzi pewnie się cieszą że mają z okien bajecznie kolorowe widoki.

Poprzedniczki już chyba wszystko napisały .Pozostaje mi tylko wielkie WOOOOOOOOOOOOOOOOW .

Będę śledzić dalsze losy Twojego niby śmietnika . Chyba powinnaś zmienić tytuł wątku .

Ale przemiana niesamowite, podziwiam Cię

Ewuniu, jestem w szoku Tyle pracy włożyliście, ale warto było. Trawa gigant, też na nią choruję, ale jeszcze muszę się wstrzymać z zapędami Piwonia cudowna, moje 3 rok siedzą w ziemi, ale tylko parę marnych liści wypuszczają, miałam nadzieję chyba się z nimi pożegnam. Irysy też świetnie się prezentują, ja mam tylko niskie, ale te wysokie są w planach W ogóle same achy i echy, pięknie.

Jak Feniks z popiołów powstał twój ogród.
Dziewczyny już wszystko napisały przede mną.
A to kupowanie to chyba ma każda we krwi.
Chcociaż sporo już potrafi się opanować.
Ale to lata ćwiczeń

zachwycam się twoją piwonią bo to moje najulubieńsze

Hej Ewo Nie wiem, co powiedzieć jestem w szoku i pod ogromnym wrażeniem, i pełna podziwu.
Mnóstwo pracy na pewno i wysiłku włożyliście na stworzenie tak pięknego ogrodu, jakim jest teraz, ale warto było
Szczerze pozwiedzawszy Ja bym tak zrujnowanego gospodarstwa nie kupiła nawet jakby za niewielką cenę sprzedawali.

Skalniak przepiękny
Wydmuchrzyca piaskowa przepiękna
Iryski tez piękniutkie
A mała pomocnica przeurocza
Ewo Twój ogród wcale nie jest skromny


Po prostu zauważyłam ze założyłaś swój wątek ogrodowy i wieszałam od razu do Ciebie

Link mnie do Ciebie doprowadził
Powstaje świetny ogród Jakiż to teraz śmietnik? Piękne miejsce

Ewo - witaj. Ostatnio z wielu względów przeglądam wątki ogrodowe, bo choć jestem z tych "kaktusowo - sukulentowych", to i ogród nie jest mi obcy. Rzadko jednak zostawiam swój wpis, ale tutaj nie mogłam się powstrzymać. Wspaniała lektura, ogrom pracy włożony, metamorfoza niesamowita. Gratuluję wytrwałości i pomysłu. Z przyjemnością będę do Ciebie wracać i oglądać Twój ogród!

Gosiu - mi jeszcze daleko do tej fazy, kiedy będę "twarda" w kupowaniu
Marto - ja do piwonii mam dosyć powiedzmy umiarkowany stosunek ale te zasłużyły, żeby pozwolić im pysznić się w moim ogrodzie, bo swoje przeszły w śmieciach i teraz odwdzięczają się co roku przepięknym kwitnieniem
April - sąsiedzi szczęsliwi, że zaniedbane miejsce już nie kusi różnych "mętów"
Paulinko- w mojej biedronce upolowałam tulipany i hiacynty - jutro sadzę, póki pogoda sprzyja
Żaneto - jeśli lubisz kaktusowate, to pewnie mi doradzisz. Kiedyś jak byłam mała moja ciocia miała pięknego sukulenta. Rósł na oknie w jednej małej doniczce a rozszedł się po całym parapecie. Miał piękne ciemnoróżowe kwiaty jak lilie na takiej dłuższej nóżce a rozety liściowe jak rojnik. Taki był śliczny, że nie poprosiłam cioci o szczepkę, bo myślałam, że mi nie da. A kiedy wreszcie się ośmieliłam ciocia już się go pozbyła, bo zajmował cały parapet. Na początku myślałam, że to był rojnik. Kupowałam różne ale rojniki niezmiennie miały byle jakie mało ciekawe kwiaty. Minęło ponad 20-cia lat i wpadłam na trop Usłyszałam o Graptopetalum bellum. czy to może być to czego szukam? Jak już udało mi się sprawdzić rzecz baaardzo trudno dostępna zresztą.

aguniada - to specjalnie dla ciebie, chociaż tutaj ma być chyba o gorodach

Wyobraź sobie dziewczynę z rodziną, która kilka lat błąka się po wynajentych mieszkaniach i wreszcie ma szansę coś mieć własnego. Kasy ma mało, więc albo nie za wielkie mieszkanie w bloku albo ruina do remontu. Co byś wybrała? My wybraliśmy to drugie. I byłam przeszczęśliwa kupując tą riunę. Nie było ważne, że szyby wybite, że śmietnik, że tyle pracy- oczyma wyobraźni widziałam jak tu będzie po remoncie.
W dniu zakupu dom okupowali bezdomni, którzy wyrwali i wynieśli wszystko co dało się sprzedać, podłogi wyrywali do palenia a w domu i wokół robili śmietnik. zresztą sama zobacz jak było: