Witam serdecznie!
Już, już myślałam, że czas pożegnać się z obrazem zwodniczo pięknego listopada i przygotować na wichry, sztormy i niebo w kolorze dżemu jagodowego, ale nie. Listopad nadal uśmiecha się szalbierczo, czaruje ciepłem i słońcem, choć nie do końca (wbrew swojej nazwie) uporał się z opadem liści. Nieuchronnie jednak zamyka za sobą drzwi i coraz wcześniej gasi światło 
.
Przez tę nielistopadowość prawie codziennie powtarzam rytuał: przed, w trakcie i po.
: 
A Zlatanek przypomina o 11 workach kory do rozsypania i konieczności wylania wody ze zbiorników. Jakby mówił: No przecież sam tego nie wypiję...
.......................................................................................................
Margo, z tym dawkowaniem forum to był, rzecz jasna, żarcik taki, bo wszyscy wszak wiedzą, że Forum to lek na całe zło... Pisałam rzadko ale z czytaniem jestem na bieżąco.
Kończy się piękny listopad, dni coraz krótsze, więc będzie czas na jazdę wehikułem.
O to to,
Natalio. Cieszę się, że trafiłaś, więc doczekasz się razem z
Katiuszą zaproszenia do wehikułu.
Witaj Nowy Gościu, Marzenko!
Zazwyczaj dostaję reprymendę, że wątek tak wolno się przędzie, a Ty się ucieszyłaś
.
A teraz poważnie. Witam Cię jako miłośniczkę kotków i róż. Będę śledzić Twoje ogrodowe poczynania. Róże (posadzone czy zadołowane) powinny zimę przeżyć spokojnie. Bo też co to są za zimy w tym "przegrzanym" klimacie.
Sabinko 
!
Zawsze wiedziałam, że jesteś mądrą dziewczynką, a ten Twój wpis tylko to potwierdza. Ciekawość siebie nawzajem i naszych ogrodów napędzała tempo wątków. Nie bez kozery było też poszukiwanie wzorców, wiedzy i doświadczeń. Jeżeli mamy już dość wiedzy ogrodniczej i umiemy "tę rzepkę skrobać", to pozostaje jeszcze niebagatelny aspekt sympatii, zainteresowania losami forumowych przyjaciół oraz zmianami zachodzącymi w ogrodach. A to, że skończyło się odwiedzanie wątków w celu dokonania zdawkowych wpisów, to akurat dobrze
. Wpisy powinny być pełne treści, takie lubię, dlatego też Twoich było mi brak.
Miniony sezon nie był łatwy dla naszych ogrodów i dla nas. Ja też nie jestem z niego zadowolona. Coraz dotkliwiej zauważam negatywne skutki zmiany klimatu i głęboko nad tym boleję i zastanawiam się jak sobie zielone pokoje z tym faktem mają radzić w przyszłości. Sądzę, że jest to dobry temat do wymiany doświadczeń na tym forum. Nie sądzisz?
Rozumiem rozczarowanie pięcioma tylko stronami nowego mojego wątku, jednocześnie dziękuję za miłą opinię o ogrodzie. Mój wątek przyspieszy. A Twój?
A teraz o dereniu Kousa. Niestety, na kwitnienie czekałam długo, aż nie mogę sobie przypomnieć jak długo. Ale nawet kiedy nie kwitł, zachwycał swoją urodą szczególnie jesienią, kiedy jego liście przybierały barwę trzewików z porządnej przedwojennej skóry
. Ale kiedy już zaczął, z roku na rok kwitnie coraz bujniej i te "kwiatki" ma coraz większe, a w tym roku nawet pojawiły się owocki, takie poziomeczki na szypułkach. Dwa lata temu dosadziłam sobie jeszcze dwa, więc teraz razem będziemy liczyć lata do pierwszego kwitnienia...
.
Serdecznie pozdrawiam.
Ewelino, witaj Słonko!
Gdybym miała Twoje "hektary", brzózek Doorenbos miałabym cały lasek
. Sama zobaczysz jakie to piękne drzewko. Tylko się przytulać do tej śnieżnobiałej kory.
A bluszcz może być wielkim sprzymierzeńcem ogrodnika, pokryje każdą najtrudniejszą dla innych roślin połać.Może też stać się przekleństwem kiedy zanadto się rozpanoszy wbrew oczekiwaniom ogrodnika. Ja go bardzo lubię i w miarę ubytku sił będą mu oddawać we władanie coraz większe fragmenty ogrodu, który wówczas stanie się naprawdę tajemniczy
.
Katiuszo!
Za komplementy dziękuje Ci brzózka, mieczyk, dystyngowany
Szuwarek, szczupły (!)
Zlatanek i ja.
Lisico .
Listopad stracił szansę na bycie ponurym, gołym, złowrogim miesiącem. Wyobraź sobie, że nawet najbardziej wyrazistego symbolu listopada, czyli krukowatych, nie ma. Uwija się mnóstwo rozgadanych wróbli, wesołych sikorek, pojedyncze sroki i sójki oraz cale chmary sierpówek (skąd się tyle tego nabrało?), a krukowatych brak.
Kalifornia, mówisz?
Kalifornia, mon amour...
Jeśli
Szuwarkowi dystyngowane zachowania wejdą w krew, rozważę zakup fajki i prenumeratę Financial Times'a
.
Wandeczko, mądry ten Twój bluszcz, że nie chce zarastać brzozy
. Jakoś na brzozie bluszcz mi kompletnie nie pasuje. A tak w ogóle trzeba mieć sporo cierpliwości przy takim przedsięwzięciu i coraz wyżej umieszczać sznureczek. Wreszcie któregoś dnia bluszcz uczepi się pnia i wtedy już poleci.
Sabinko, no wiesz, Kalifornia Północy
, to i listopad taki.
Posadziłaś brzózki, brawo! Jako samozwańczy Prezes Towarzystwa Miłośników tych drzew, mianuję Cię Wiceprezesem
i witam w Klubie.
Zdaje się, że wyszłam na prostą, wszystkim odpowiedziałam, czas przygotować marszrutę wehikułu czasu.
Dzięki serdeczne za Waszą obecność i miłe i cenne wpisy. Duża buźka - Jagi.
PS. Na deser parę cytatów z przestrzeni publicznej:
- musimy zaopiekować się o przyrodę,
- zespoły uwijały się w ukropie,
- pada deszczem, pada śniegiem,
- trzymał uchyloną nogę w drzwiach,
- był bardziej skupiony w lewo.
Jezusie Nazareński, po jakiemu my mówimy 
. Biednaś ty, mowo polska, oj, biedna.
. Zgadzam się z Tobą jest pięknie 
. Bluszcz na pniu drzewa zawsze kojarzy mi się z takim tajemniczym ogrodem 
. Brzózka Doorenbos przepiękne i już nie mogę doczekać się aż posadzę swoje 
. Mieczyk faktycznie chyba coś sobie pomieszał ale kolorystycznie pasuje do róż 
Zlatanek jest taki chmmm, nieco kulisty - BO FUTRO NA ZIMĘ PUCHATE WYPUŚCIŁ 
A za dwa dni znów dywanik jest zółty 
? 
.
.
- Jagi
