Ciepło, przyjemnie jeszcze grzeje słońce w plecy. Popracowałam dwie godziny w ogrodzie. Powycinałam trochę przekwitłych bylin i pożegnałam się definitywnie z Zebrinusami. Problem z wywozem ich twardych pędów zniechęcił mnie do ich uprawy. Drobniejsze trawy wrzucam do kompostownika i po roku nie ma po nich śladu.

Aniu zawsze miło się wypowiadasz o moich rabatach, dziękuję. Żeniszki sieją się w setkach, wypełniają wszystkie puste miejsca, większość jednak wyrzucam.
Szałwii omączonej, jednorocznej mam ponad trzydzieści. Uwielbiam jej kolor, więc pozwalam jej rosnąć wszędzie gdzie się wysiewa.
Moje samosiejki, to efekt braku czasu i niezbyt wczesnego pielenia rabat. Zanim się zabiorę za porządki, już dostrzegam wschody, więc mają szansę na rozrost.





Iwonko dziękuję. Przykładam się do wycinania przekwitłych kwiatów jeżówek, jak do żadnej innej pracy. Pewnie dlatego kwitną i niektóre jeszcze mają pąki.
Biała dalia marketowa cały czas ładnie kwitnie, pozostałe też. Pomarańczowe miniaturki jednak przebijają wszystko, cały czas są ukwiecone.
Niestety u mnie wiele hortensji jest przypalonych i też mają szarobrunatny kolor z niewielką domieszką różu. Młode cierpią od słońca wyjątkowo. Tylko najstarszym susza tak się nie daje we znaki.
Karol czasem trawnik podleje, ale najlepsze są miejsca, gdzie można zrobić kałużę, albo gdzie woda płynie wartkim strumieniem. Skarpa jest ulubionym miejscem do lania wody.







Madziu proso kupiłam w szkółce, parę źdźbeł w doniczce, a rozrosło się w ciągu dwu lat wyjątkowo. Wiosną połowę kęp oddałam. Niestety długa jesień sprawiła, że nasiona dojrzały i spostrzegłam setki siewek, nie mogłam sobie poradzić z pieleniem, więc w tym roku wykopałam jeszcze zielone i zasiliłam nimi kompostownik.





Lucynko onętków mam sporo, oczywiście samosiejek. Większość jednak rośnie przy samym płocie, więc trudno je sensownie pokazać.
Dziękuję za dobre słowo i pozdrowienia dla Karola. Coraz gorzej znosi rozstania z nami po weekendzie i właśnie zastanawiamy się co z tym zrobić. Nie mamy pomysłu, przecież nie zrezygnujemy z jego pobytu. Wczoraj schował się do domku, który ma do zabawy i nie pozwalał się z niego zabrać. Z płaczem pojechał do domu.





Wandziu też było mi żal najstarszych, kilkunastoletnich bukszpanów, wyhodowanych z gałązek przez moją mamę. Decyzje podjęłam dokładnie 9 maja, jak znalazłam kilka gąsienic. W tym samym dniu wykopaliśmy około pięćdziesiąt bukszpanów i spaliliśmy. Stwierdziłam, że jak mam kilka razy w roku biegać z Lepinoksem do bukszpanów, to rezygnują z ich uprawy. Tym bardziej, że widziałam w ogrodach już ogołocone z liści, a właściciele nic z tym nie robili. Przecież sama nie wytępię ćmy w całej okolicy.
Decyzję w sprawie swoich bukszpanów musisz podjąć, ale łatwa na pewno nie będzie.
Dziękuję, że widzisz ładne strony mojego ogrodu. Już mam pomysły na zmiany w przyszłym roku. Posadzone cisy trochę podrosną, więc muszę im jakieś kolorowe towarzystwo zapewnić.





Małgosiu dziękuję. Chyba już nauczyłam się sadzić rośliny, tak, żeby rabaty cały czas były kolorowe. Rezygnuję z mnogości gatunków, ale sadzenie dużej liczby roślin daje jednak ciekawy widok.
Nawadnianie raz w tygodniu, też trochę poprawia kondycję roślin. Nawet w tym tygodniu podlewam, susza nadal u mnie.
Nie wiem dlaczego mnie tak samosiejki kochają. Kleome mam tyle, że nawet już nie pokazuję, bo ile można. Rozchodniki wysiały mi się w pojemniku z piaskiem, który stoi przy kompostowniku. Pewnie jak niosłam ścięte kwiatostany spadły nasiona.
Eksperyment z mocnym cięciem hortensji się udał, więc wiosną młode też tak krótko i kaskadowo przytnę, będą okazalsze kwiaty.

Piękne te różne kwitnienia No i trawy .Przepiękne jak zawsze .
To może i ja nie będę się śpieszyła do wczesnego pielenia rabat.
to i jakieś siewki znajdę.
Bo.....inni mają. A ja nie.
Zawilec też śliczny. Moje już zakończyły kwitnienia.

Coś w tym jest ,u mnie mnóstwo siewek nikandry.Jak one wszystkie na wiosnę ruszą to będzie szok.

Soniu, dzieci bardzo szybko przyzwyczajają się do dobrego. Podobnie było ze mną. Wprawdzie znam ten epizod z maminych wspomnień, ale nie zazdroszczę rodzicom tego, co przeze mnie przeszli. Większość czasu jako małe dziecko spędzałam u babuni i kiedy rodzice zdecydowali, że już czas na zabranie mnie do domu, zaczęła się ich gehenna, bo ja notorycznie uciekałam do dziadków, od których dzieliła nas odległość kilometra. Bywało, że błądziłam po polach czy rowach, w których często stała woda.
Musicie koniecznie coś zrobić, by nie mieć podobnych problemów.
Twój jesienny ogród ciągle jeszcze kwitnący i bardzo kolorowy. Oby jak najdłużej.
Pozdrawiam cieplutko.

Soniu mimo,że pozbyłaś się bukszpanów, Twój ogród w ogóle nie stracił na urodzie, podziwiam rabaty z których bije ład i niebanalność, cudownie skomponowane ale to chyba dzięki ciągłym Twoim ich udoskonalaniem
Trawy dodają lekkości, niebieskości harmonii, Hortensje zdobią swoimi kwiatami a widzę że sporo ich namnożyłaś, moja Bobo niestety po zimie nie ruszyła, chyba się uśmiechnę do Ciebie po patyczek na wiosnę Soniu piękna czerwona Rudbekia, czy ona zimuje u Ciebie, czy ją siejesz wiosną? Pozdrawiam i życzę miłych chwil z Karolkiem jeszcze w ogrodzie

Soniu

Widać, że wnuczek jest szczęśliwy w Twoim ogrodzie.
Tutaj ma zajęcie i chyba to lubi.
Tylko szkoda, że tak przeżywa wyjazdy.
Ale co zrobić, z czasem pewnie się pogodzi, że musi jechać do domu.
Przeczytałam, że sieje Ci się kleome. Kiedyś też miałam ale nie zauważyłam żadnych siewek.
Może mi wymarzły po zimie ? Teraz zimy są dużo łagodniejsze.
Pięknie jeszcze wygląda Twój ogród.
Pogodnego weekendu

Nastała piękna złota jesień. W ogrodzie niestety nic nie zrobiłam, zasiałam jedynie gorczycę w skrzyni na nowalijki i ścięłam kilka przekwitłych bylin.

Aniu pielenie u mnie przebiega etapami, ale też przez te kilka lat nauczyłam się rozróżniać siewki we wczesnej fazie rozwoju. Zawsze mam więcej niż bym chciała, łudzę się co roku, że znajdę chętnych na samosiejki.
Trawy chyba teraz najlepiej się prezentują, nie dominuje zielona barwa, ale żółcie i czerwienie.





Madziu siewki tak egzotycznej rośliny to skarb. Będziesz mieć kwitnące łany i pewnie możesz obdarować innych pasjonatów ogrodów.





Lucynko dziękuję, ogród w jesiennych barwach mniej krzykliwy, a bardziej stonowany, lubię go w takiej odsłonie.
Wnuki mieszkają za daleko, żeby uciekać do babci, ale i tak szukamy razem z rodzicami rozwiązań. Najczęściej ja metodą manipulacji jakoś wsadzam Karola do auta. Wczoraj nawet bez płaczu pojechał.





Krysiu Krychna dziękuję. Dużo hortensji i traw, oraz trochę koloru sprawia, że ogród nadal wesoły i nie szarzeje szybko.
Rudbekię niestety siałam przez dwa lata. Zostawiłam na zimę, ale w glebie nie przeżyła żadna.
Zrobiłam dwa odkłady z hortensji Bobo, jak się ukorzenią, podzielę się z Tobą.





Krysiu Ignis05 siewek kleome mam zawsze dużo, niestety większość wędruje do kompostownika, byłoby po kilkanaście na wielu rabatach, na których rosną. One dość późno wschodzą, może niechcący wypielisz. Najładniej kwitną nieprzesadzane siewki.
Wnuki mają u nas swobodę, szczególnie latem. Dzień spędzają na dworze, nawet posiłki jedzą na tarasie, lub w piaskownicy. Poza tym robią rzeczy, których w bloku nie znają, szczególnie ogród i prace z narzędziami dziadka ich fascynują.

U mnie kleome wcale się tak chętnie nie sieje, a w tym roku nawet nie wysiała się jedna na rabatach. Za to tuż przy kompostowniku, już raczej wczesnym latem niż wiosną odkryłam całą gromadę siewek. W tym miejscu jednak jest klepisko więc słabo wyrosły, a było już na tyle późno, że nie chciałam ich przesadzać, bo jak piszesz, przesadzane potrzebują dużo czasu na aklimatyzację. Myślałam, że sobie lepiej poradzą. Kwitną, ale jednak to nie to, co na rabatach. Na wiosnę muszę koniecznie pamiętać o nasionach i posiać.
Delikatnie zajrzałam do swoich ukorzenianych hortensji, ale chyba jeszcze nie puściły korzonków. Zostawię nie ruszane na zimę i dam im jeszcze jeden sezon, może wykorzystają szansę?
Naprawdę masz złota jesień? Och, jak Ci zazdroszczę U mnie buro i ponuro, deszcze, mgły i bylejakość. Dni ze słońcem mogłabym policzyć na palcach jednej ręki, a i tak mogłoby się okazać, że palców mam za dużo
Miłych chwil z wnukami i w ogrodzie

Nikandra jako egzotyk?Kwestia gustu,na pewno niezmordowana roślina,przyjęła się pomimo upałów w tym sezonie.Rozrasta się w szerokość i wysokość.

Piękne jesienne kwiaty, niby sezon się kończy a u Ciebie tyle kwitnień.

Jak zawsze podziwiam twój przestronny , pięknie ułożony ogród.Rabaty,, pięknie skomponowane.Ech cudnie
Trawy bajeczne. I ich delikatne kłoski, kwitnienia.
U mnie niestety rośliny tak się nie wysiewają.
A szkoda, bo sadzić gdzie mam.
Cleome piękna.Ja jej nie mam.Raz miałam i wcale się nie wysiały.
Hortensje, rożchodniki też masz bardzo ładne.

Ależ trawnik I ta trawiasta ścieżka wijąca się między kolorowymi rabatami.. Wygląda tak, jakby nikt po niej nie chodził.

Pięknej złotej jesieni zazdroszczę.
Soniu, u mnie przeważają chmury, z których od czasu do czasu pada deszcz, a niekiedy wręcz leje jak z cebra. No i zimno bardzo.
Przepiękna ta rabata pod drzewem.
Zdrówka.

Posadziłam wykopane cebulki wiosennych kwiatów. Dokupiłam tylko 15 tulipanów do jednej donicy na schody. Wyjątkowo w tym roku nie złamałam się i żadne cebule poza czosnkami mnie nie skusiły. Nawet z wykopanych połowę oddałam. Może w innym ogrodzie będzie im lepiej, ponieważ moje tuż po posadzeniu już skusiły gryzonie. Mają łatwo kopać, nareszcie popadało.

Cisy co kilka lat maja dużo nasion, ale w tym roku wyjątkowo poszalały, aż czerwono na wszystkich Hicksi.



Zieleninki dużo zamroziłam, ale na bieżące potrzeby nadal mam świeżą.



Iwonko już po złotej jesieni, od dwu dni zimno i popadało trochę. Z szarości za oknem się nie cieszę, ale z deszczu bardzo.
Hortensjom lepiej dać czas na dobre ukorzenienie, potem w gruncie szybko nabierają masy i lepiej kwitną. Odciełam w sierpniu jedną pienną, ale korzonki były malutkie i niestety nie przeżyła. Czasem trudno sprawdzić, żeby nie rozerwać korzeni, przy rozgarnianiu ziemi w doniczce. Jesienią założyłam eksperymentalnie białą włókninę na pędy i lekko osłoniłam folią. Będzie chyba łatwiej ją odwinąć, niż męczyć się z doniczką. Dużo łatwiej sprawdzić odkłady, wystarczy lekkie odsypanie gleby.

Madziu dla mnie większość jednorocznych to rarytasy. Mam ich w ogrodzie mało, a najczęściej to samosiejki, od lat te same. Na słonecznych parapetach nie mam wiele miejsca, od dwu lat królują pomidory.

Edziu powoli uczę się sadzić tak rośliny, żeby stale jakieś kwitły. Nie zawsze się uda, ale cynie i jeżówki są niezawodne, także żeniszek i szałwia jednoroczna kwitnie do mrozów.
Dostałeś taką piękną kolekcję cebul, będzie pięknie kolorowo na rabatach. Ja w tym roku odpuściłam cebulowe.

Aniu dziękuję. Myślę, że masz wilgotne i słoneczne miejsca nad stawem, więc załóż eksperymentalnie małe poletko i wysiej teraz przed zimą wszystkie nasiona, jakie znajdziesz. Oznacz, żeby wiosna nie posiekać i z pewnością sporo z nich wykiełkuje.

Wandziu dzięki. Niestety ścieżka o której piszesz, to najczęściej deptana część trawnika. Poprzednio były tam ułożone płyty chodnikowe, ale teraz przy kładzeniu rolek już z nich zrezygnowaliśmy. Wiosną się okaże czy trawa przeżyje intensywne użytkowanie.

Lucynko dziękuję. Od dwu dni szaro i pada, ale nie narzekam, było bardzo sucho, więc omija mnie podlewanie. Prognozy jeszcze są optymistyczne, w przyszłym tygodniu ma być słonecznie i cieplej w dzień, ale niestety już z przymrozkami nocą.
Drzewo to klon, wyjątkowo wysusza glebę. Rośliny tam rosnące łatwo nie mają, podlewanie kropelkowe nie daje rady.

Na niedzielę postraszyli nas już przymrozkami, więc to pewnie ostatnie portrety kolorowych roślin w ogrodzie.

Masz rację Soniu, cisy rzeczywiście i u mnie w koralikach na bogato! Jeszcze kwitnień u Ciebie nie brakuje miło fotki obejrzeć!

Soniu, cudne te twoje dalijki.
I róże piękne.
Nad stawem trochę coś już wysiałam i pod lasem.Zobaczymy coś mi wyjdzie, czy nie