Hortensja (Hydrangea) - baza

[Babopielka]

Hortensja bukietowa ( H.paniculata ) 'Unique' synonim 'True Unique'

Średniej wielkości krzew dorastający do wysokości 2,5 (3,0) metry i takiej samej szerokości. Pędy dość słabe, co powoduje, że krzewy z wiekiem stają się rozłożyste. Kwiaty kremowobiałe, zebrane w ogromne kwiatostany, jedne z większych wśród odmian tego gatunku, dochodzące do 40 cm długości i 25 cm szerokości. Kwiaty płonne, różowiejące z wiekiem, prawie w całości zakrywają płodne. Kwitnie od końca lipca do początku października. Tempo wzrostu szybsze niż u odmiany 'Grandiflora'. Jedna z najbardziej mrozoodpornych odmian, wymaga jednak sporo miejsca w ogrodzie i regularnego cięcia. Forma wyjściowa w hodowli wielu wartościowych odmian. Nadaje się również do kształtowania w formy pienne.

Pierwsza odmiana wprowadzona do handlu w 1968 przez Roberta i Jelenę de Belder z Arboretum Kalmthout (Belgia). Można zapytać co w niej takiego unikalnego i skąd taka nazwa ? Jedni podają, że to z powodu specyficznego kształtu kwiatostanów - szerokich u podstawy, a nieco spłaszczonych na wierzchołku. Inni zaś twierdzą, że powstała z jedynej ocalałej rośliny po całkowitym zachwaszczeniu przez praktykanta, poletka z siewkami. Na przestrzeni lat w wyniku różnych nieprawidłowości, często rośliny sprzedawane pod tą nazwą, zatraciły już cechy pierwotnej odmiany i doszło do tego, że uznawane za oryginalne, zgodne z wzorcem odmiany, oferowane są w USA pod nazwą 'True Unique'
Opisał - PM68



foto- Babopielka

[Babopielka]

Hortensja bukietowa ( H.paniculata ) 'Ammarin'

Odmiana o powolnym wzroście, docelowa wysokość około 150 centymetrów. Pędy liczne, ciemne, sztywne, wzniesione. Liście delikatnie ząbkowane, jasnozielone. Kwiatostany z kwiatów płodnych i płonnych w kształcie zaokrąglonego stożka, długości około 20 centymetrów. Kwiaty płonne dekoracyjne, czteropłatkowe, początkowo białe, szybko przebarwiają się na kolor różowy. Kwitnienie trwa od lipca do września. Odmiana ze względu na niewielkie rozmiary, polecana jest do małych i średnich ogrodów.


Pochodzenia: Szkółka Rein en Mark Bulk ; 1999; Boskoop, Holandia





foto - Babopielka

[Babopielka]

Hortensja bukietowa (H.paniculata) 'Ruby' Angel's Blush


Kolejna z odmian wyselekcjonowana przez Jelenę i Roberta de Belder (Hemelryck, Belgia) w 1992. Pochodzi od siewki odmiany 'Pink Diamond'. Kryterium wyboru stały się trzy główne cechy: mniejszy wzrost i zgrabniejszy pokrój; liczne, dekoracyjne kwiaty płonne, oraz ich bardzo ciemne wybarwienie jesienne.
Odmiana ta tworzy średniej wielkości krzewy dorastające do wysokości 2 metrów przy podobnej szerokości. Stożkowate kwiatostany długości od 9 do 20 centymetrów i szerokości od 10 do15 centymetrów, rozwijają się dość wcześnie. Początkowo białe, szybko przechodzą w róż, a docelowo (od września) przybierają kolor czerwonego wina. Istotną cechą jest długi okres kwitnienia - do 10 tygodni. Pojedyncze kwiaty sterylne są stosunkowo małe od 2 do 2,5 centymetrów średnicy. Zbadano wytrzymałość na mrozy do - 25 stopni C.
Początkowo rozpowszechniona w USA gdzie w 1997 została opatentowana przez szkółkę Monrovia i sprzedawana pod nazwą handlową Angel's Blush. Od niedawna jest dostępna również w Europie.
Opisał - PM68

[Babopielka]

Hortensja bukietowa ( H. paniculata) 'Renhy' Vanille Fraise

Jedna z nowszych odmian wyhodowana w szkółce Jeana Renaulta z Gorron we Francji przez właściciela, oraz jego dwóch synów Erica i Tierry'iego. Wynik trwających prawie 15 lat prac hodowlanych i selekcji blisko 10 000 roślin mających na celu wyhodowanie wcześnie kwitnącej odmiany, o czerwonych, płonnych kwiatach. Pochodzi od siewki wyselekcjonowanej w 2002. Program hodowlany rozpoczęto od samozapylenia odmiany 'Unique'. Wprowadzona do handlu w 2005.
Gęsty krzew dorastający bez cięcia do wysokości prawie 2,5 m i szerokości ok. 1,5 m. Cięty corocznie nie przekracza 1,2 m wysokości. Łodygi sztywne, ciemnoczerwone. Pokrój początkowo wyprostowany, ale pod ciężarem kwiatostanów, pędy się przewieszają. Głównym walorem dekoracyjnym są, duże kwiatostany, długości 20 cm i szerokości około 17 centymetrów, o regularnym kształcie, stożkowate, złożone wyłącznie z gęsto zwartych kwiatów płonnych, pojawiające się od połowy lipca do października. Początkowo są białe, ale szybko, po około 2 tygodniach zmieniają się od dołu na różowe, a w końcu na czerwone, lub ciemnoczerwone w zależności od temperatur w nocy, po czym brązowieją po 3-4 tygodniach. Ponieważ kwitnienie odbywa się na jednorocznych pędach, to systematycznie powstają nowe kwiatostany, co powoduje ciekawy efekt wielobarwności kwiatów w ich różnym stadium rozwoju. Odmiana uznawana za bardzo mrozoodporną choć bardziej wrażliwa na niesprzyjającą pogodę, co skutkuje dość szybkim brązowieniem i zasychaniem kwiatów.
Brązowa medalistka targów Plantarium w 2006, zdobywca pierwszej nagrody na wystawie Salon du Vegetal w 2007 we Francji.
Odmiana licencjonowana, zarówno w Europie jak i w USA.
Opisał -PM 68

[Babopielka]

Hortensja bukietowa (H. paniculata ) 'Taiwan Form'

Nie jest to de facto odmiana, a zbiorcza nazwa roślin zebranych z naturalnych siedlisk na granicy występowania gatunku - na Taiwanie. Genotypowo rośliny różnią się wyraźnie od większości dostępnych odmian hodowlanych i mogą stanowić wartościowy element w hodowli. Wprowadzone zostały po raz pierwszy do uprawy przez Bleddyn Wynn-Jones z Crug Farm Plants (USA), ale ciągle pozyskiwane są nowe. Dla odróżnienia oznacza się je symbolami np. BSWJ 3802, BSAJ 3804 itp.
Generalnie można powiedzieć, że są to rośliny dość podobne do samego gatunku. Wyróżnia się je ze względu na bardziej wzniesiony pokrój i nieco mniejsze liście, o niebieskawozielonym odcieniu. Kwiatostany stożkowate, duże i bardzo luźne składają się w większości z zielonych kwiatów płodnych, sterylne białe, są dość nieliczne. Pędy często czerwono nabiegłe. W uprawie dorastają do 2 metrów wysokości, kwitną od połowy lipca do końca sierpnia.
Nadają się do ogrodów naturalistycznych, mogą też stanowić ciekawe urozmaicenie rabat bylinowych.
Opisał - PM68





Zdjęcia umieszczono za zgodą autora.

[Babopielka]

Hortensja bukietowa ( H.paniculata )'Tender Rose'


Wolno rosnący krzew do 2 metrów wysokości, choć przeważnie niższy (około 120 centymetrów). Kwiatostany na wpół luźne (kwiaty płonne 10-50 %). W początkowej fazie kwitnienia otwierające się różowe kwiaty płodne, ciekawie kontrastują z białymi, sterylnymi, które późnym latem przebarwiają się na różowo. Cięcie nie ma wpływu na kwitnienie, które przebiega od późnego lipca do końca sierpnia. Przez niektórych uważana za krzyżówkę z H. aspera sargentiana, ale to mało prawdopodobne, bo nic na to nie wskazuje. Wyselekcjonowana spośród siewek odmiany 'Kyushu' przed 1987 w szkółkach Darthuizer w Holandii.
Opisał - PM68

[Babopielka]

Hortensja bukietowa ( H. paniculata ) 'Rensun' Sundae Fraise

Opisując tą odmianę najkrócej, starczyłoby powiedzieć, iż jest to karłowa wersja 'Renhy' Vanille Fraise. I w istocie odmiany te są do siebie łudząco podobne jako, że łączy je wspólne pochodzenie.
Odmiana 'Rensun' Sundae Fraise tworzy niskie, zwarte, dość symetryczne krzewy o półkulistym pokroju, dorastające do wysokości 1,0-1,3 m i podobnej szerokości. Gęste, średniej wielkości, wiechowate kwiatostany złożone są przeważnie z ciasno zbitych, zielonobiałych kwiatów płonnych, które dość szybko( od sierpnia) różowieją. Pędy purpurowo nabiegłe.
Jest to bardzo nowa odmiana wyhodowana przez Jean'a Renault (Gorron, Francja) a opatentowana i wprowadzona do handlu w 2010 przez firmę Sapho (Francja). Zdobyła srebrny medal na targach Plantarium (Boskoop, Holandia) w 2010 i była także prezentowana w tym samym roku na naszej krajowej wystawie Zieleń to Życie w Warszawie. Mimo to jest już w Polsce szeroko produkowana i w coraz większym stopniu dostępna w handlu.
Ponieważ nie wymaga dużo miejsca nadaje się szczególnie do małych ogrodów, a nawet do uprawy w pojemnikach, na balkonach i tarasach.
Opisał - PM68


foto- Babopielka

[Babopielka]

Hortensja bukietowa ( H.paniculata) 'Tardiva'

Zgrabny krzew dorastający do 3 metrów wysokości, choć zazwyczaj w ogrodach bywa niższa (1,3 x 1,3 m). Kwitnie najpóźniej spośród wszystkich odmian - od końca lata do października. Odmiana szybko rosnąca, jedna z najbardziej mrozoodpornych. Kwiatostany wydłużone, stożkowate, spiczasto zakończone, złożone prawie wyłącznie z kwiatów płonnych, ale rozmieszczonych dość luźno. Kwiatostany różowieją z wiekiem. Charakterystyczną cechą tej odmiany jest srebrny nalot na liściach. Nadaje się do wyprowadzania form piennych.
Jak to często bywa w przypadku starszych odmian, prawdziwa 'Tardiva' jest już rzadkością, a większość oferowanych pod tą nazwą roślin, to najczęściej 'Floribunda', bądź co najwyżej przemieszany materiał.
Pochodzenie tej odmiany jest niepewne. Niektórzy badacze (jak np Bean 1991) uważają, że pochodzi z Francji, natomiast Van Gelderen twierdzi, że została wyselekcjonowana przez Crown Commisioners, Windsor, Wielka Brytania przed 1975. Całkiem oryginalnie nasz Związek Szkółkarzy Polskich wiąże jej pochodzenie z Japonią, przed 1893.
Opisał -PM68







foto- Babopielka

[Babopielka]

Hortensja bukietowa ( H. paniculata ) 'Praecox'

Sporej wielkości krzewy dorastające do wysokości 5 metrów, o mocnej budowie i wyróżniających się grubych, silnych pędach. W uprawie zazwyczaj dużo niższe (2-3 m). Liście duże, z początku żółtawozielone, później ciemnozielone. Wcześnie rozpoczyna kwitnienie - zwykle już w czerwcu.
Kwiatostany duże, długości 25 cm i szerokości 20 cm, nieco spłaszczone, szeroko stożkowate, dość luźne. Kwiaty płonne liczne, białe przechodzące w kremowe, o 4-5 wydłużonych płatkach. Po wczesnowiosennym cięciu, odmiana ta, może nam wcale w danym roku nie zakwitnąć'.
Szybkie tempo wzrostu. Japońska nazwa odmiany to 'Ezo nori utsugi'. Wyróżniona kilkoma nagrodami przez Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze (RHS) w Wielkiej Brytanii (1956, 1973, 1992).
Wyselekcjonowana została w USA w Arboretum Arnold z partii siewek skiełkowanych z nasion przywiezionych z Japonii w 1893, przez założyciela arboretum i jego pierwszego dyrektora - Charles'a Sprague Sargenta. Wybrana roślina wyróżniała się od pozostałych znacznie wcześniejszym kwitnieniem. Powstała w ten sposób odmiana nazwana została przez Alfreda Rehdera, systematyka Arboretum, jako Praecox. Egzemplarz mateczny tej odmiany możemy nadal obejrzeć żywy w Arboretum Arnold. Obecnie ma już prawie 120 lat, wysokość 4,70 m i szerokość 7,5 m.
Nadaje się do ogrodów naturalnych na eksponowane stanowiska. Wymaga sporo miejsca w ogrodzie. Doskonale się prezentuje na skraju zadrzewień.
Opisał - PM68

[Babopielka]

Hortensja bukietowa ( H.paniculata ) 'Phantom'

Znakomita, spektakularna odmiana o bardzo sztywnych, mocnych pędach i ogromnych kwiatostanach. Godna następczyni wysłużonej już nieco odmiany 'Grandiflora'. Nieprzycinana tworzy gęste krzewy, średniej wielkości, o długich pędach, wysokości do 2,5 m i podobnej szerokości. Kwiatostany bardzo duże, jedne z największych wśród odmian tego gatunku, długości 30 do 45 cm i szerokości ok 25 cm, złożone wyłącznie z kwiatów płonnych. Wiechy szeroko stożkowate, nieco bardziej zaokrąglone, niż u odmiany 'Grandiflora', często żółte na wierzchołku, gęściejsze niż u odmiany 'Limelight'. Kwiaty kremowobiałe, wczesną jesienią przechodzące w jasny róż. Rozwijające się liście, o żółtawym odcieniu, przechodzące w zielone. Kwitnie od połowy lipca do końca września. Bardzo mrozoodporna. Dla uzyskania tak dużych kwiatów zaleca się corocznie przycinać rośliny na wysokość 20-40 cm od gruntu. Przy takiej pielęgnacji, wysokość roślin nie powinna przekroczyć 1,2 m.
Wyhodowana przez Petera Zwijnenburga z Boskoop w Holandii w 1990.
Odmiana o dużej przyszłości, zasługująca na jak najszersze rozpowszechnienie, coraz częściej oferowana w szkółkach.
Opisał - PM68


foto- Georginia

[Babopielka]

Hortensja bukietowa (H. paniculata ) 'Pink Diamond' Interhydia

Bujnie rosnący krzew, dorastający do 3 m wysokości i podobnej szerokości, z wyglądu podobny do odmiany 'Unique', od której pochodzi. Kwiatostany długie, w kształcie stożków (25 x 15 cm) z dość zwarto ułożonymi kwiatami płonnymi. Początkowo białe, lub kremowe, przechodzące w wyróżniający się, ciemnoróżowy kolor. Kwitnie od końca lipca do końca października. Kwiaty idealnie nadają się do suchych bukietów. Wartościowa odmiana w hodowli nowych odmian. Brak składników pokarmowych dość szybko prowadzi do zasychania liści. Pędy dość sztywne, czerwono nabiegłe. Nadaje się do prowadzenia w formie piennej.
Wyhodowana przez Roberta i Jelenę de Belder z Arboretum Kalmthout (Belgia) w 1980.
Opisał - PM68

[Babopielka]

Hortensja bukietowa (H. paniculata ) 'Dolprim' Prim White

Jedna z nowszych odmian wywodząca się z Francji. Pochodzi od siewki odmiany 'Dharuma', wyselekcjonowanej przez M.F. Doll (Francja)
Podstawową jej cechą jest bardzo wczesne kwitnienie - już od początku czerwca. Kwiaty płonne o dużych płatkach, początkowo kremowe, później przechodzące w białe. Zebrane w stożkowate, nieco luźne i trochę spłaszczone kwiatostany. Jedna z mniejszych odmian, dorastająca do wys. 1,5 m i szerokości do 2,0 m, gęsto rozgałęziona,o regularnej formie.Młode pędy czerwonawe, z upływem czasu, szarozielone. Liście o dość charakterystycznych, czerwonych ogonkach. W sprzyjających warunkach może się zdarzyć, że zakwitnie ponownie we wrześniu.
Odmiana licencjonowana w Unii Europejskiej.
Opisał - PM68

[Babopielka]

Hortensja bukietowa ( H. paniculata )'ILVOMindy' Mega Mindy

Odmiana dorastająca docelowo do 170 centymetrów wysokości i około 100 centymetrów szerokości, o zwartym, wyprostowanym pokroju. Kwiatostany na młodych pędach w kształcie podłużnego, ostro zakończonego stożka, długości około 30 centymetrów, z kwiatów płodnych i dekoracyjnych, płonnych. Początkowo białe, z upływem czasu różowieją, a następnie stają się ciemnoczerwone. Kwitnienie trwa od lipca do września, a kwiaty wydzielają słodki, miodowy zapach. Pędy sztywne, grube, ciemne, czerwone, bez problemów utrzymują ciężar pokaźnych kwiatostanów. Dodatkowym elementem dekoracyjnym są liście, które jesienią przybierają barwy czerwieni i brązu.

Siewka uzyskana przez Instytut Badawczy Rolnictwa i Rybołówstwa ILVO -Belgia
Wprowadzona do handlu przez BEST- select, 2009 r.




foto- Babopielka

[Babopielka]

Hortensja bukietowa ( H. paniculata ) 'Grandiflora' synonim 'Pee Gee'

Odmiana legenda. Odmiana standard, od której wszystko się zaczęło.
A więc jak to było ?
Sam gatunek został opisany po raz pierwszy i nazwany w 1829 przez niemieckiego lekarza i botanika Philippa Franza Balthazara von Siebolda (1796-1866), podczas jego pracy dla holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej z siedzibą na wyspie Deshima, obok portu w Nagasaki, w Japonii. Wykonując swoje obowiązki lekarza, miał on pewien dostęp w głąb kraju, w tym czasie szczelnie, izolowanego od obcokrajowców. Użył więc tej sposobności, aby zbierać i opisać okazy krajowej flory, wśród których znalazła się również Hydrangea paniculata. Jego determinacja w badaniach doprowadziła w końcu do upadku jego autorytetu i wygnania go z Japonii w 1829. Na szczęście pozwolono mu powrócić po 30 latach i wtedy to około 1862roku, udało mu się opisać i wyekspediować do Europy, uprawianą formę tego gatunku, obecnie znaną jako 'Grandiflora', a w Japonii nazywaną Minazuki. Pamiętajmy o tym wielkim badaczu spoglądając czasami na choinę Siebolda, hosty, magnolię Siebolda lub popijając herbatę rodem z Indonezji.

Wracając jednak do samej rośliny, są to średniej wielkości krzewy, o wzniesionym pokroju i rozwidlających się pędach, dorastające w ogrodach do 3 m wysokości, choć w Japonii spotyka się prawie 9-metrowe drzewa. Roczne przyrosty ok. 25 cm na wysokość i szerokość. Roczne pędy początkowo szarobrązowe, z pękającą i łuszczącą się, połyskliwą korowiną. Liście szorstkie w dotyku, owalne, długości od 7 do 15 centymetrów, od spodu matowozielone, z wierzchu niebieskawozielone.
Kwiatostany wykształcają się na końcach pędów, mają kształt szerokich stożków, długości 20 do 30 cm. Kwiaty płonne po otwarciu zielonkawo kremowe, przechodzące w kremowe i białe, różowieją przed zaschnięciem. Pąki kwiatów płodnych o różowych przebarwieniach. Kwitnie od lipca do września. System korzeniowy płytki, przybyszowy. Obfitość kwiatów zapewnia coroczne, ostre cięcie wiosną. Nadaje się do wyprowadzania form piennych, choć pędy mają tendencję do przewieszania się pod ciężarem kwiatów.
Odmiana bardzo mrozoodporna, świetnie znosi zimę. Bez wątpienia( jak do tej pory) najbardziej rozpowszechniona w uprawie. W USA popularnie nazywana Pee Gee (skrót od paniculata Grandiflora), która to nazwa stopniowo objęła również, wszelkie, inne odmiany.
Wyróżniona nagrodami przez Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze (RHS) w Wielkiej Brytanii (1869, 1992). Generalnie można powiedzieć, że odmiana ta jak wino ? im starsza tym lepsza i bardziej dekoracyjna.
Opisał - PM68




foto- Babopielka


foto- Babopielka

[Babopielka]

Hortensja bukietowa (H. paniculata ) 'DVP Pinky' PINKY WINKY

Stosunkowo nowa, wartościowa i wysoko oceniana odmiana, wyhodowana w państwowej stacji hodowli roślin DVP w Melle we Flandrii (Belgia), pod kierownictwem Dr Johana Van Huylenbroeck?a. (DVP to skrót od ?Departament Plantengenetica en ?veredeling,? czyli Wydział Genetyki i Hodowli Roślin.). Powstała z zapylenia w 1997 odmiany 'Pink Diamond' i pochodzi od rośliny wyselekcjonowanej w 1999, spośród uzyskanych w ten sposób siewek. Do handlu wprowadzona została w 2004.

Odrębność tej odmiany opiera się na, łącznej kombinacji trzech cech:
1. Wzniesiony, cokolwiek rozłożysty pokrój (coś na kształt odwróconego trójkąta)
2. Duże wzniesione kwiatostany
3. Białe kwiaty płonne, jesienią przechodzące w purpurowo różowe
Jest mniej rozłożysta, niż wyjściowa odmiana 'Pink Diamond', bardziej rozgałęziona (średnio 15 pędów), ma więcej od niej kwiatów płonnych, są one większe i przybierają ciemniejszy kolor jesienią.

Ciemnozielone liście, o purpurowych ogonkach ciekawie kontrastują z purpurowo czerwonymi, bardzo mocnymi i sztywnymi pędami, które z wiekiem brązowieją. Nieprzycinana dorasta do wysokości ponad 1,5 m przy podobnej szerokości.
Kwitnie od sierpnia do początku października. Kwiatostany wyprostowane, na końcach pędów, dość duże, w kształcie wydłużonych stożków, wysokości do 30 cm i szerokości ok. 17 cm. Złożone są, zarówno z dość ciasno ułożonych kwiatów płonnych (średnio 325 szt.), jak i ukrytych pod nimi płodnych (średnio 242 szt.). Kwiaty sterylne średnicy ok. 6 cm o jajowatych płatkach, otwierają się czysto białe, po czym jesienią przechodzą od dołu kwiatostanu w różowe i dalej w purpurowo różowe. Stąd powstaje ozdobny efekt dwubarwnych, biało różowych wiech, bowiem najmłodsze, białe kwiaty znajdują się na ich szczycie. Trwałość pojedynczych kwiatów jest bardzo długa ? do 18 tygodni (jako kwiat cięty 4 tygodnie). Kwiatostany są stosunkowo odporne na wiatr i deszcz.

Roczne przyrosty średnio duże, doskonale reaguje na cięcie, które zwiększa ilość i wielkość kwiatostanów. Zbadana mrozoodporność do -33 stopni C, choć z powodzeniem bywa uprawiana nawet w środkowej Finlandii. Odmiana patentowana w USA (Spring Meadow, 2005), Kanadzie i Unii Europejskiej.
Nadaje się do każdego ogrodu, do nasadzeń grupowych bądź pojedynczo. Może przyozdabiać rabaty bylinowe, bądź stanowić samodzielnie eksponowany akcent w ogrodzie. Można z niej formować naturalne żywopłoty, uprawiać w pojemnikach i na kwiat cięty.
Opisał - PM68