Winorośle i winogrona Dolnoslonzoka - część 1

[Jarzab]

Tak, rozłogami sobie chodzi (chyba większość tak ma, jedne bardziej inne mniej). No i wydawało mi się, że mocno drenuje ziemię z wody. Ale mam ja w takim miejscu, że daleko nie ucieknie.

[Dolnoslonzok]

Chasselas to sztandarowa odmiana śląskiego Nadodrza, od Zielonej Góry po Kędzierzyn-Koźle i wzdłuż całego Przedgórza Sudeckiego. W tym sezonie moja kolekcja Chasselas to Chasselas Blanc w ilości 20 szt. i 3 szt. Chasselas Rose, jak ładnie nazywają Chrupkę Różową Francuzi. Ponadto mam również kilkanaście krzewów pochodzących z kultywarów rosnących w moim podbrzeskim rejonie od ponad 80 lat. Co już mogę napisać o tej szlachetnej odmianie. Z moich obserwacji w rozwoju Chasselas na piachu i glinie zauważam brak chorób u Chasselas na piachu. Owocowanie, jak u tych na glinie lub glebie piaszczysto-gliniastej. Zimą nie przemarza (kopczykowane na wys. 15 cm, aby chronić miejsce szczepienia i korzenie). Z niekopczykowanych ramion wypuszcza łozy z każdego pąka. W formie wysokiego kordonu na dwa ramiona (1,80m) pąki wystawione zimą na działanie zimnych wiatrów startują bez strat, wypuszczając wiosną latorośle. W tym sezonie jedna winorośl Chasselas Blanc kończy swoje prowadzenie w stronę niskiego kordonu, a 16 szt. Ch. B. i 1 szt. Ch. R. wyprowadzam w formę gobelet. Luźne grona Chasselas są tym bardziej wskazane w uprawie o zwiększonej wilgotności, gdzie wrześniowe mgły to już codzienność, jak w moich widłach dużych dolin rzecznych,czyli Doliny Nysy Kłodzkiej i Doliny Odry. Do owocowania na wino muszę poczekać do przyszłego sezonu ( w ubiegłych latach lokalne klony, jak i owoce krzewów ze szkółek niemieckich, nie przekroczyły odmianowej wartości 20-21 Brix), a w tym roku mam możliwość pozyskania owoców z naszego regionalnego kultywaru liczącego ca. 100 lat, ale o tym innym razem.
P.S.
Na francusko-niemieckich stronach można poczytać, że Chasselas pojawiła się we Francji w XVI w. w Niemczech w wieku XVII. Dotychczas myślałem, że ta odmiana znana była w Europie od czasów wypraw krzyżowych. Upadła zatem moja teoria, że joannici z pobliskiego Łosiowa, którzy mieli swoją winnicę na wzniesieniach za wsią (do których należały m.in. Oldrzyszowice nadane im w XIII w. przez biskupa wrocławskiego, a w której mieszkam obecnie), mogli uprawiać Chasselas. Hm... w wiekach średnich, na ziemiach zachodnich sąsiadów (u Flamandów, Walonów i nad Renem), stosowano na określenie winorośli dwie nazwy: heunisch i franken lub weiss i rot.

Flamandowie i Walonowie, ale i przybysze z Frankonii, zachęcani przez książąt śląskich, stanowili trzon kolonizacji na Śląsku od XIII w. i wraz z zakonnikami przynieśli do nas metody uprawy winorośli. Przepraszam, winorośl to historia, zatem nie da się mówić i pisać o nich osobno. No i dopiszę jeszcze, że mamy plany odnośnie Chasselas, ale o tym...innym razem

[Dolnoslonzok]

Na zdjęciu Alzatczyk z Brzegu, czyli domniemany Oberlin Noir. Trzy krzewy prowadzone różnymi sposobami. Pierwszy to głowa wirtemberska na trzy ramiona, dwa pozostałe to dwupienne formy. Jeden z tych dwupiennych krzewów poprowadzę w formę z łozą owocującą wyrastającą z każdego pnia, a przygiętą do palika, podobnie jak w przypadku głowy wirtemberskiej. Kolejny z krzewów w formie dwupiennej prowadzony będzie jak dwupienna głowa Guyot (opisane formy znane były również w okręgu zielonogórskim w XIX w.).

[Dolnoslonzok]

Alzatczyk z Brzegu, czyli domniemany Oberlin Noir już prawie w całości wybarwiony. W tygodniu w tę fazę wszedł Tauberschwarz, a dzisiaj Pinot Noir i Saint Laurent. Chasselas natomiast mięknie i zaczyna się złocić. Po perypetiach, presjach patogenów cieszą szczególnie grona na mojej głównej odmianie, obok Chasselas, czyli Pinot Blanc, która również wchodzi w fazę veraison.

[Igala]

Ale cudne kiscie winogron Jak oceniasz kiedy będzie zbiór? Fajnie że sporo się uratowało

[Dolnoslonzok]

Dziękuję, Igala, cieszy mnie to również. . W ubiegłym roku Pinot Blanc zerwałem 25 sierpnia, choć planowałem, że grona powiszą na krzewach do 1 września. W tym roku sądzę, że zbiór nastąpi w pierwszym tygodniu września, jeżeli pogoda w sierpniu będzie sprzyjać, jak dotychczas. Dzisiaj zamierzam wykonać pierwsze pomiary cukrów. Wczoraj podjadałem starą odmianę Triumf (Triumphrebe) i jagody są już słodkie i smaczne, ale do pełnego obrazu potrzebują jeszcze parę dni.

[jokaer]

Czy na tym zdjęciu widać ślady na łodygach po tym mączniaku pr.?
I owoce też jakoś ciekawie nie wyglądają, mają jakieś zmiany.

[Dolnoslonzok]

Tak, na łodygach sa ślady po infekcji. Zainfekowane grona oberwałem, zostawiam zdrowe, uratowane i udało się zachować te, które spaliłem węglanem potasu w czerwcu. Te grono na zdjęciu ma na paru jagodach zmianę, ślad chyba po żerowaniu szkodnika. Przeżyję to. Cieszy mnie natomiast, że krzewy ładnie rosną, nabierają masy w pniach i szybko budują docelową formę gobelet z miejscem krzewieniana wys.ca 50-60 cm.

[Dolnoslonzok]

Kolejny ciepły i słoneczny dzień za nami, zatem wedle planów wykonałem zaplanowane dzisiaj pierwsze pomiary cukrów w tym sezonie (dwie próby losowo wybranych jagód).
Alzatczyk z Brzegu: 16-18 Brix
Pinot Blanc: 10-13 Brix
Triumf (Triumphrebe): nieco ponad 16 Brix (jagody słodkie i przyjemne w smaku, pestki zaczynają się wybarwiać)
Chasselas (lokalny klon): 12-14 Brix (jagoda z drugiej próby słodka i przyjemna w smaku, pestki zaczynają się wybarwiać)
Chasselas: 14-15 Brix (jagody słodkie i przyjemne w smaku, pestki zaczynają się wybarwiać)

[stan3c]

>Nie, nie. Miedzianu nie używam wcale. Tylko siarka, węglan potasu i wyciągi z roślin.
@Dolnoslonzok
Siarka zapobiegawczo na m. prawdziwego,
węglan potasu interwencyjnie na prawdziwego.
A co zapobiegawczo i interwencyjnie na rzekomego jeśli nie miedz?

[Dolnoslonzok]

Hm, z całym szacunkiem dla forumowicza znikąd, wykładowca z Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu podał mi stężenie miedzianu nieszkodliwe dla pszczół. Od lat nie używałem miedzianu właśnie ze względu na pszczoły.

[Reposit-11]

A gdzie pryskasz tym miedzianem że się spodziewasz tam pszczół?
Dodajesz cukru do oprysku?

[Dolnoslonzok]

Nie mam zdania. Poddaję się.