Ulubione storczyki Art :) cz. 3

[perla]

Joasiu, niestety to prawda ale zarówno studia i inne sprawy życiowe przyczyniły się do zatracenia wielu roślin domowych jak i pięknego ogrodu. Teraz w wolnych chwilach probuję odbudować kolekcje storczyków...bo tych mi najbardziej żal Ogród także powolutku trzeba doprowadzić do porządku, ale na niego chwilowo brakuje czasu i zdrowia.
Jeśli pozwolisz będę częstym gościem u Ciebie

[Art]

Tak czułam Agnieszko, że coś się dzieje u Ciebie, ale jestem pewna, ze powoli wyprowadzisz i storczyki i ogród na prostą.
Pisałam przed chwilą do Mireczki, ze brak mi ogrodu, ale zdaję sobie sprawę, że to ogrom pracy, a dopiero potem efekty.
Twoje storczyki pewnie można zobaczyc w wątku doniczkowym ? Nie byłam tam jeszcze. Nie nadążam

Zapraszam Cię do mnie serdecznie. Również do innych wątków. Dla mnie to miły relaks

[Luisa]

Luiza witaj w moim wątku
Jak czytam Twoje wpisy, to wyczuwam słabość do storczyków. Pokaż swoje roślinki, pochwal się co już masz
Nawet jeśli niewiele, to każdy przecież zaczynał od pojedynczych sztuk. Bardzo Cię zachęcam

Dziękuję za miłe powitanie. Już tak długo podglądam Twój wątek, że grzechem było się nie ujawnić
Dobrze mnie wyczułaś, mam całkiem silną słabość do storczyków Nie wiem ile ich mam, wolę nie liczyć, żeby się nie stresować, że za dużo, ale pewnie koło 50. Tyle, że pozbyłam się już prawie wszystkich hybryd, a botaniki i siewki zajmują na szczęście mniej miejsca. Ale własny wątek wymaga czasu i pracy, systematyczności, troski o czytelników hehe, na razie nie mam niestety na to czasu Może kiedyś... A póki co wpadam tu i podziwiam Wasze kolekcje, to taki mój relaks
Co do shilleriany to aż trudno uwierzyć, że nie udało Ci się mimo paru prób, w końcu z powodzeniem uprawiasz czy uprawiałaś (Twoje przepiękne masdevallie!!!) tyle innych, dużo trudniejszych gatunków. Może po prostu miałaś pecha i trafiłaś na chore albo podatne na choroby egzemplarze.

[Art]

Bardzo się cieszę Luiso, że do mnie zaglądasz

Zaskoczyłaś mnie, że masz tak dużo storczyków Ja swoich też wolę nie liczyć i choć miejsca brakuje to nie chcę sie pozbywać hybryd.
Po pierwsze wiele z nich podoba mi się, a po drugie mam do niektórych sentyment związany z ich historią.
To prawda, ze prowadzenie własnego wątku zajmuje trochę czasu, ale kto powiedział, że trzeba być aktywnym nieustannie ?
Ja sama miałam 2 lata temu ponad półroczną przerwę i świat się nie zawalił Tak więc Luiso nadal Cię zachęcam

Co do shilleriany to aż trudno uwierzyć, że nie udało Ci się mimo paru prób, w końcu z powodzeniem uprawiasz czy uprawiałaś (Twoje przepiękne masdevallie!!!) tyle innych, dużo trudniejszych gatunków. Może po prostu miałaś pecha i trafiłaś na chore albo podatne na choroby egzemplarze.

Ten wpis Luisy sprowokował mnie do podzielenia się z Wami historią uprawy moich trzech Phalaenopsid schilleriana,
wyjaśniając przy okazji, dlaczego nie chcę więcej próbować...

Pierwszą z nich kupiłam w sprzedaży wysyłkowej. Przyszła w takim stanie:



Jednak już po 4-ech miesiącach zaczęła współpracować:



Po czterech następnych miesiącach zakwitła:





Po dwóch latach, gdy pierwsza schilleriana miała sie całkiem dobrze, kupiłam na wystawie po niższej cenie do odratowania taką bidulkę:





Od lipca do grudnia zrobiła duży postęp, a na kwiaty musiałam poczekać rok i 3 miesiące.




W tym czasie pierwsza w w uprawie doniczkowej stopniowo zrzucała dłuższe liście zastępując je krótszymi.
Za to w kolejnym swoim kwitnieniu zakwitła bardzo obficie:





Kwitnienie jednej i drugiej zbiegło się w czasie:



I tu się kończy piękna część uprawy. Nie pamiętam już ile minęło czasu, ale w różnych odstępach każda z nich zachorowała w ten sam sposób. Zaczynało się od czarnych plamek na liściach, po czym następowało żółknięcie i żadne zabiegi nie pomagały.
Ponieważ dokumentuję takie zjawiska, specjalnie do zdjęcia nie usunęłam tego żółknącego suchego liścia:



W ubiegłym roku podjęłam trzecią (i ostatnią) próbę. Tym razem roślina była zdrowa.
Jako młoda zakwitła pojedynczymi kwiatkami, a kilka miesięcy po kwitnieniu zobaczyłam któregoś dnia znów te same czarne plamki.
Tamte żyły około 4-ech lat zanim zachorowały. Ta, w roku zakupu ://





Żaden inny storczyk w tym czasie nie miał takich objawów, niezależnie od tego czy było to kilka lat temu czy w ub.roku.
Tak więc wyleczyłam się z tego storczyka, pomimo jego niewątpliwej urody.

[norbert76]

Ciekawa sprawa, właśnie mam tego storczyka od roku, nie kwitł jeszcze ale wydaje mi się że rośnie za wolno. Nie wiem czy to kwestia temperatury (zimą nie przekracza 20 stopni), od wiosny do jesieni jest nieco wyższa. Sam jestem ciekaw jak u mnie będzie dalej rósł.

[kasia74]

To ja też dorzucę swoje trzy grosze.
Swoją a wlaściwie dwie mam od malutkich siewek, i tu wyjasnie dlaczego dwie. Sprzedawca wlozył w jedną doniczke siewkę ktorą kupowalam i drugą tak malutką że liscie byly wielkości paznokcia i to tego malego palca.
Druga roślina to byla tak chyba gratisowo bo była tak mała ze sprzedawca myslał ze padnie. To moja teoria oczywiscie.
Trochę czasu zeszlo nim mi wyrosly i zakwitly pierwszy raz.
Wciaż mam je obie w tej jednej doniczce i obie kwitną jednoczrscie.
W lutym minęło 8 lat od zakupu.
Asiu nie wiem czemu Twoje padają ale to nie koniecznie wina tej konkretnej odmiany.

[zabkamarta]

Hmmm bardzo dziękuję Ci za ten wyczerpujący wywód na temat schilleriana. Kurcze dziwna historia, bo już trzeci egzemplarzy kupiony jako zdrowy na logikę nie powinien sprawiać problemu. Znów u Kasi tyle lat żyje ciekawe co to będzie u mnie. Dobrze mieć "z tyłu głowy" takie i informacje. Zagadkowa sprawa. Czy to możliwe, że "coś wisi u Ciebie w powietrzu" co akurat schillerianie nie pasuje mikroklimat? zanieczyszczenia środowiska? jakaś roślina w domu?

PS Luiso też Cię namawiam na wątek nie jesteśmy mocno wymagającymi czytelnikami i nie zabierzemy Ci dużo czasu za to jesteśmy bardzo łasi na foto storczyków

[Art]

Witaj Norbercie w moim wątku (myślałam, że do mnie nie zaglądasz )

Z moich obserwacji wynika, że najlepiej rosła i kwitła ta schilleriana, która miała swoje stanowisko w akwarium na parapecie w kuchni
(widać ją kwitnącą na dużym zdjęciu). Tam było jasno, ciepło i jak to w kuchni - parno.
U Twojej ten powolny wzrost może właśnie wynika z niższej temperatury, choć nocą plus-minus 20 st. to jest wg mnie w normie.
Nie wiem jak u Ciebie jest latem, bo o tej porze lubią ciepło i wilgotno.
Jakbyś miał ochotę Norbercie pokazać swoją schillerianę, to zapraszam
I oczywiście życzę Tobie i nam, żebyśmy mogli zobaczyć jej kwitnienie

Kasiu, masz na pewno rację, że moje porażki to nie wina tej odmiany.
Zastanawiam się, czy wina nie leży u mnie w zbyt suchym powietrzu. One latem potrzebują podobno ok. 80 % wilgotności
gdy jest b. ciepło, a u mnie to najwyżej 50-60 %. Nigdy nie dawałam im podstawek z keramzytem (bo...ładnie rosły).
Może być też wina w nieprawidłowym nawożeniu i jakości wody. Przyczyn może być wiele.
Dlatego siewki, hodowane i uprawiane od maleńkości, są 'od małego' zaaklimatyzowane w Twoich konkretnych warunkach
i są pewnie dużo odporniejsze.
Pokaż Kasiu koniecznie jak znów zakwitną, bo pamiętam dobrze te 2 maleństwa

[norbert76]

Mało tutaj piszę, ale oczywiście zaglądam i podczytuję, bo zawsze można się czegoś nowego dowiedzieć.
Moja schilleriana (w głębi), to zdjęcie jest z czerwca zeszłego roku i niewiele się zmieniło od tamtego czasu.
Zastanawiam się czy coś nie jest z podłożem, wydaje mi się że dałem za duże kawałki kory, jak na tak małą doniczkę i korzenie bardzo szybko przesychają. Chcę teraz przesadzić do kory o drobnej frakcji i dać spagnum. Oprócz tego jest normalnie nawożone, światła optymalna ilość, tuż przy wschodnim oknie. Może w końcu ruszy.

[zabkamarta]

Hmmm moją schilleriane niedawno kupiłam i namawiam ją na współpracę w hydro. Jak na tą chwilę nie protestuje i zaczęła wypuszczać nowego liścia. Zobaczymy co będzie dalej...

[Art]

Hmmm bardzo dziękuję Ci za ten wyczerpujący wywód na temat schilleriana

Kurczę, Marta ty to potrafisz ująć ! Faktycznie wyszedł mi WYWÓD, a ja chciałam się Wam tylko zwierzyć i pożalić

Poza storczykami mam tylko pięć innych roślin - 4 maleństwa i jedną ogromną, ale w tym pokoju nigdy nie trzymałam schilleriany.
Mikroklimat, jeśli masz na myśli moje zbyt suche powietrze. Trzeba zraszać, a ja NIE MAM CZASU.
Tak sobie myślę, że jeśli jeszcze raz dam jej szansę, to właśnie w hydro.
Ostatnio eksperymentalnie wsadziłam do kamyków 5 zdechlaczków i już po 3 tygodniach widzę jakieś symptomy,
który z nich być może ma szanse. Za wcześnie jeszcze na ocenę.
Będę śledzić Twoje doświadczenie z schillerianą.

Norbert, fajnie, że wstawiłeś swoją dżunglę widziałam ją już gdy pokazałeś u kogoś widok ogólny.
Zazdroszczę Ci takich warunków - przestrzeni, możliwości doświetlania, zgromadzenie w jednym miejscu tylu roślin.

Piszesz, że schilleriana jest w małej doniczce, a ja widzę ogromniastą, a w niej dwa storczyki (?)
Jaki ona ma dłuuuugi liść po prawej stronie
Warto jej zmieniać teraz podłoże ? Może tylko obłożyć sam trzon w koło wilgotnym sphagnum ?
Ja to nazywam przytulną kołderką. Ona prowokuje wzrost nowych korzonków z trzonu (pod warunkiem, że nie przesusza się
mchu, bo wtedy to on wyciąga wilgoć).
Kupiłam kiedyś na wystawie Phalaenopsis mannii black. Były posadzone dwie w jednej doniczce.
Dopóki rosły razem, obie były słabowite. Jak je rozdzieliłam, jedna okazała się słabsza, druga silniejsza i kwitła obficie.
Jak zwykle wszystko obfotografowałam

Napisz mi co to za storczyk po lewej stronie donicy z schillerianą ?

[Art]

A dziś pokażę jeszcze rodzinkę Phal. equestris wyhodowaną z malutkiego keiki
Oto ona:

MAMA, przy której zostawiłam jedno basal keiki. Obie kwitną:



Drugie BASAL KEIKI oddzielone od mamy 17. X. 2017. Też zakwitło:



I KEIKI, oddzielone od pędu tego samego dnia. Zaskoczyło mnie, bo właśnie wypuszcza maleńki pędzik



I cała rodzinka razem:



A na koniec mój SZKODNIK (gdzieś się ukrył)
Wróciłam z zakupów i zastałam taki widok (Phal. liodoro):



Na szczęście roślina cała

[Luisa]

Wywód o shillerianie, a dokładnie fotorelacja- rewelacja! Masz chyba pecha, skoro takie piękne rośliny Ci padły, i to po udanej reanimacji. Te dwie kwitnące razem- coś pięknego
Moja shilleriana jest chyba najmniejszą z tu pokazanych, a mam ją prawie 3 lata. Kupiłam maleńką siewkę, no coś tam urosła, ale generalnie stoi w miejscu. Wilgotność ma wysoką, ale temperatury nie za bardzo, pewnie w tym problem.



Za to do kwitnienia jest chętna, już po paru m-cach od zakupu zakwitła (jednym kwiatkiem) i kwitnie co roku, choć jest to ledwie kilka kwiatów. Ma również dwie malutkie shillerianki, ale one to już w ogóle nie rosną, mają ten sam rozmiar od roku albo i dłużej.