Pozostało już niewiele, więc jest nadzieja, że tym razem się uda. Skończyłam na różowych…Mary Rose – 3szt. Najstarsza kupiona w 2014 roku, pozostałe dwie trafiły mi się w tym roku w kartonikach, co bardzo mnie ucieszyło. Ta odmiana, to klasyka wśród róż Austina, ale bardzo wartościowa. Kwiaty dość duże, ładnie zbudowane, pełne, pachnące. Trwałość w upały maksymalnie trzy dni. Jesienią znacznie dłużej. Odmiana silna, szeroko rosnąca, dość dobrze się krzewi. Lubi sobie wypuścić dzikie pędy, więc trzeba ją bacznie obserwować. Podatna na czarną plamistość, ale moja radzi sobie sama i pomimo tego, wciąż produkuje nowe kwiaty. U mnie kwitnie z niewielkimi przerwami przez cały sezon. Jeszcze w tej chwili ma kilka kwiatów, które ślicznie pachną.
2022
2023
i dzisiejsza fotka
Mortimer Sackler – 2022r. Nowa różyczka, bo z ubiegłego roku. Pierwszy sezon kwiatów było malutko i głównie rosła w górę. Późno posadziłam ją do gruntu, bo dopiero jesienią. Cały ubiegły sezon siedziała w donicy. W tym roku osiągnęła już ok.1.50m i przybyło jej również nieco ciałka. Kolor różowy z ciemniejszym muśnięciem. Kwiaty dość duże. Pięknie ukształtowane, bardzo ładnie pachnące. Róża przez oba sezony zdrowa bez jednej plamki. Mam nadzieję, że ten stan będzie trwał nadal. Kwiatów nie było jeszcze zbyt dużo, ale mam nadzieję, że w kolejnych sezonach będzie ich przybywać.
Noble Anthony – 2019r – 2 szt. Kolor ciemnoróżowy. Kwiat ładny, pełny, średniej wielkości. Podobno pachnie, ale ja zapachu nie pamiętam, bo żeby ją powąchać, trzeba by się prawie położyć na ziemi. To mała, kompaktowa różyczka. Zakupiona u źródła. Uczciwie powiem, że jedna sadzonka od samego początku była mizerna, druga znacznie lepszej jakości. Już kiedyś na nią narzekałam, a pomimo to, zabrałam ze starego ogrodu, bo wtedy miały dopiero jeden sezon. Niestety nadal ta słaba jaka była, taka została. Nawet miałam ochotę się jej pozbyć, bo zabiera tylko miejsce, ale zrobię inaczej… Wiosną posadzę ją bardzo bliziutko tej większej, a miejsce zwolni dla jakiejś innej odmiany. W tej chwili co prawda rosną obok siebie, ale w odległości 0,80m i przy tak marnej sadzonce, pozbawione jest sensu. Najlepiej, żeby rosły w jednym dołku, to może wtedy jakoś będą wyglądały. Nie polecam tej odmiany i drugi raz bym jej nie kupiła
2022
2023
Olivia Rose – 2016, 2020r. Kolor jasno różowy. Kwiaty średniej wielkości, słabo pachnące – przynajmniej jak dla mnie. Bardzo dobrze wypełnione. Krzak średniej wielkości, o ładnym pokroju. Odmiana zdrowa przez cały sezon, chętnie kwitnąca. Moja starsza chyba wiosną pójdzie do utylizacji, bo coś źle wygląda. Problem pojawił się w drugiej części sezonu. Liście ma brzydkie, jasne, jakieś dziwne i nie chodzi tutaj o brak pożywienia. Coś jej ewidentnie dolega, bo marnieje w oczach
2022
Tutaj oba krzaczki. Jeszcze małe. W tym roku znacznie podrosła - szczególnie ta nowsza, bo tamta jak pisałam wyżej marnieje...
2023
tutaj widać oba krzaczki w towarzystwie Thomas a Becket
cieszy, że wróciłaś do opisów. Jak dla mnie, to możesz ze wszystkimi różami zrobić powtórkę. One co roku różnie się zachowują i wyglądają. Zawsze coś nowego można zauważyć. Z tych powyżej opisanych to mam tylko 2 Olivie Rose. Dokupiłam w doniczce w lato i dopiero wsadziłam na patelni. Stara rośnie w półcieniu ì nie mdleje. Nie wiem czy ta będzie zadowolona. Wreszcie doliczyłam się 85 austinek a 50 odmian. W sumie ok 160 róż. Widzisz co narobiłaś? 
Najważniejsze, żeby Ciebie Twoje panny cieszyły.
to najlepsza baza do decyzji o posiadaniu tej i owej królewny. 
. Szkoda, że zamiast radości masz kłopot, nie o to chodzi jak się kupuje róże.
Nie nadążam, tak czas gna do przodu. O ile w drugiej połowie listopada mieliśmy piękną, śnieżną zimę, tak w grudniu jest jesiennie i dość ciepło. Po śniegu nie pozostało nawet wspomnienie, a jedyna korzyść z tych opadów, to porcyjka wody dla ogrodu.
Sama również chętnie takie kupuję. Mają niestety tę wadę, że są sporo droższe, niż te z gołym korzeniem… Lubię też sadzić z gołym korzeniem, bo wtedy mogę dokładnie obejrzeć całą sadzonkę. Kiedyś trafiła mi się róża ze szkółki z gołym korzeniem i guzem na nich. Strach pomyśleć co by było, gdyby ta róża była w donicy, ukorzeniona, z bryłą korzeniową, poprzerastaną ziemią 
Mam nadzieję, że to co pod kopczykiem przetrwa? Oni wysłali mi tę różę bardzo późno. Przyszły wtedy właśnie mrozy i w tą niesprzyjającą pogodę musiałam ją posadzić. Oby nic jej nie było… 
i nie mam jej jeszcze...
