Kocham ogród Cz.4

[Davros]

Beatko trzymaj się. Ogród pomaga na dużo, zwłaszcza gdy trzeba uspokoić myśli. Ja zazwyczaj gdy mam problemy milknę na jakiś czas i może niekoniecznie rezygnuj z forum, bo to też czas relaksu pooglądać cudowności u innych i popisać chwilkę.

[Karo]

Beciu jaka piękna wiosna! Będzie lepiej, musi być lepiej! Trzymaj się Droga Forumko.

[beacia0088]

dorcia7 Dorotko z tym skrobaniem może być różnie ,ale postaram się od czasu do czasu coś napisać .Ja też powiem szczerze z tym czasem nie za dobrze stoję bo ogród się powiększył i to dość dużo ,obowiązków w domu sporo a do tego wiecznie cos wypadnie znienacka i klops ,jestem do tyłu ze wszystkim a potem jak już zaległości się na robi to ciężko to nadrobić czasem Teraz już mam masę roboty a jak pomyślę ile jeszcze prze de mną to głowa mała. Nie ukrywam, że to mi pasuje bo zajęta jestem czym innym ,ale najgorsze są wieczory i nocki ,ciężko przespać tak jak się powinno.

































Davros Dawidzie dziękuję .Jakoś się trzymam choć ciężko .Ogród jest dobrym lekarstwem na wiele spraw ,tylko ,że człowiek póki co słaby i psychicznie jak i fizycznie .Mam nadzieję ,że się jakoś pozbieram i rozkręcę ,tylko trzeba czasu. Jeśłi chodzi o forum to postaram się być obecna i nie zawalić jak poprzedni rok a nawet ponad bo kocham robić zdjęcia i dzielić się nimi .











































Karo dziękuję .Mam taka nadzieję ,że będzie lepiej ,tylko kiedy

[beacia0088]

Witam wszystkich już po świętach
Czas szybko leci ,roślinki zaczynają swój pokaz ,z dnia na dzień wszystko w oczach rośnie i rozkwita .Wszystko zaczyna się dużo wcześniej niż np w zeszłym roku , ale nikomu to nie przeszkadza a wręcz bardzo cieszy .Co prawda pogoda jest dynamiczna i zwariowana ale miejmy nadzieję ,że się w końcu ustabilizuje .

Teraz trochę a nawet dużo zdjęć zaległych i bieżących za co z góry przepraszam

15.03.2024

[beacia0088]

29.03.2024

[beacia0088]

01.04.2024

[slila1]

Witam Cię Betusiu w nowym sezonie ogrodniczym .
Nie przepraszaj, bo zdjęcia robisz przepiękne i z przyjemnością się je ogląda.
Masz takie mnóstwo roślin, że można dostać oczopląsu.
Pamiętasz może nazwę różowego pierwiosnka z przedostaniej serii zdjęć?
Bardzo Ci współczuję, że tak wiele nieszczęść zwaliło się na Ciebie w stosunkowo krótkim okresie czasu.
Dobrze, że nie porzuciłaś pracy w ogrodzie, bo to pomaga w ciężkim czasie i leczy duszę. Wiem coś na ten temat, bo przerabiałam to kilkakrotnie. Wiem, że to trudne, ale musisz myśleć pozytywnie, że zły czas się skończył i teraz będzie już tylko lepiej.
Rób zdjęcia roślin na bieżąco i pokazuj na Forum. Wszystko będzie dobrze

[beacia0088]

slila1 Lidziu witam w moim wątku
Kochana myślałam ,że serię nieszczęść mam już za sobą ,ale się pomyliłam
Na początku kwietnia dokładnie 4 dostałam drugie życie. Dzień jak co dzień spędzony na ogrodzie ,co prawda sił miałam mało ,taki miałam kaszel od jakiegoś czasu ,ale to tylko takie pokasływanie nić nie wskazywało na to ,że to będzie coś strasznego. Poszłam rozsypać obornik granulowany ,zeszło mi gdzieś do około 19 i jak już zakończyłam prace w ogrodzie w drodze powrotnej odcięło mi nogi ,nie mogłam dojść do domu .Jak już ledwo doszłam ,usiadłam na kanapie to zaczęło mnie dusić. Ledwo dałam radę wziąć telefon i wydobyć słowo ,zadzwoniłam po syna. Już spał ale na szczęście się obudził ,przybiegł i zaczął się koszmar. Dostałam duszności ,kaszel mnie bardzo męczył do tego aż zaczęłam wymiotować .Syn z zięciem zadzwonili po pogotowie, ja już zaczęłam tracić przytomność ,pogotowie przyjechało na sygnale ,to było coś okropnego ,myślałam a nawet byłam pewna w tamtej chwili ,że to mój koniec ,że nie uratują mnie tak jak tatę bo on miał tak samo jak ja udusił się bo miał zator płuc .Z pogotowia byli w szoku jak zobaczyli co się dzieje ,ja już charszczałam strasznie ,coś mi tam dawali ,wiem ,że morfiny 6 jednostek ,i wiele innych rzeczy ,zabrali mnie i na sygnale do szpitala. Tam tylko usłyszałam ,że stan ciężki ,stabilny. Rozcieli mi ubrania ,zrobili centralne wejście w szyi, zacewnikowali i tak w kratkę pamiętam .Trafiłam na ojom ,potem w środku nocy przetransportowali mnie do innego szpitala na Czerwonej Górze na oddział płucny i tam spędziłam trochę czasu .Leżałam pod tlenem ,pod aparaturą .Miałam też przetaczane dwa worki krwi. Mąż zjechał na szybkiego ,jak mnie dzieci z mężem zobaczyli to ryczeli ,ja nie mogłam mówić ,to był koszmar .Miałam bez objawowe zapalenie płuc obu z wodą w płucach, ściągali ją i płukali a najgorsze to jest to ,że nie wiedzą do końca z czego to się zrobiło bo nie byłam chora .Jestem nie do końca zdjagnozowana, mam iść na oddział 26 czerwca na kolejne badania bo nie wiedzą o co chodzi. Mało kto na oddziale wierzył ,że wyjdę z tego .Na szczęście żyję ,aczkolwiek nie do końca jeszcze w pełni sił ,ale jest dobrze .Tak ,że moje prace ogrodowe są mocno ograniczone ,mąż został dłużej w domu ,abym mogła dojść do siebie i ogarnia ogród jak i dom za co mu jestem bardzo wdzięczna .17 kwietnia mieliśmy 25 rocznicę ślubu, dzieci zorganizowały nam niespodziankę i z najbliższą rodziną ,mogliśmy ją świętować w domu .

Kochani mam trochę zdjęć ,dość sporo ,jak byłam w szpitalu to mąż i dzieci mi robili i jak wyszłam .Będę wrzucać po trochu

Na pierwszy rzut magnolie


































Lidziu nie wiem nazwy tego pierwiosnka

[beacia0088]

04.04.2024 te zdjęcia są zrobione przed ty zdarzeniem ,które opisałam

[slila1]

Betusiu kochana, to wprost nie do wiary jakie nieszczęścia Cię spotykają, bardzo to wszystko smutne.
Nie pracuj tak dużo, nie przemęczaj się. Musisz po tym wszystkim odpocząć i nabrać sił. Życzę Ci żeby lekarze znaleźli powód choroby i szybko Cię wyleczyli
Zdjęcia przepiękne, masz cudowny ogród, a bogactwo roślin zachwyca

[lojka 63]

Betusia,jestem w szoku po tym co przeszłaś,nie chce się wierzyć jak bardzo jesteśmy słabi i bezbronni.Mam nadzieję że wszystko dobrze wybadają i podejmą właściwe leczenie a Tobie chyba nie muszę mówić "Uważaj na siebie Betusia"Bardzo mocno cię ściskam,ogród masz piękny ale z tego co piszesz twoje najpiękniejsze kwiatki to maż i dzieci które bardzo się przestraszyły.Dużo zdrowia i radości ci życzę.