Pierwszy różany szał powoli się kończy. Część róż dość szybko zabiera się do wypuszczania nowych przyrostów, ale rekordzistką w tym temacie jest Lady of Shalott. Ona międzyczasie zdążyła wyprodukować nowe pąki i rozpoczęła drugie kwitnienie
Nie poprzestała na tworzeniu pączków, ale wypuściła też sporo nowych pędów, co bardzo mnie cieszy, bo do tej pory należała do wysokich i bardzo szczupłych - taki typowy wieszak. W tej chwili zaczyna nabierać ciałka i mam nadzieję, że ładnie się zagęści. Walczę nadal z suszą, ale to walka z wiatrakami. Podlewam i wciąż się łudzę, że i do mnie wreszcie dotrze porządny deszcz. Na razie znów idzie fala upałów... 
Lady Emma Hamilton w tym roku z kwiatami bardzo słabiutko. Miała dużo ślepych pędów
Za to Sir John Betjeman wręcz odwrotnie. Na niego zawsze można liczyć
Daysy, jeśli sytuacja na Mazowszu nie ulegnie poprawie, to za kilka lat będziemy mieli step w środkowej części kraju
My mamy głęboko studnię, ale na ile lat takiej suszy tej wody starczy? Klimat nam się zmienia, co widać i czuć. Może rzeczywiście trzeba będzie zacząć hodować kaktusy zamiast róż? Masz rację, że trzeba mieć dużo czasu i siły na opiekę nad tak liczną gromadą i może nadszedł czas, żeby nieco uszczuplić ilość róż.
U mnie większość Austinek już przekwitła. Teraz szaleją rabatówki i kilka tych później rozpoczynających. Jednak nawet te najbardziej odporne, mają dużo jaśniejsze kwiaty. Np. taka Bonica, która przecież jest różowa, a w tym roku wszystkie kwiaty ma prawie białe. Zresztą to piekące słońce ma wpływ na wybarwienie większości różanych kwiatów. Po jednym dniu są wyblakłe, a jeśli nie zblakną, to się usmażą. Na jedno wychodzi. Miejmy nadzieję, że drugie kwitnienie będzie przebiegało bez tych drastycznych temperatur i pozwoli nam się dłużej nacieszyć urodą królowych.
Young Lycidas dostał kratkę. Dosyć miałam jego wiecznie wiercących się kwiatów
Joasiu, The Mayflower to młode krzaczki, bo posadzone tej wiosny. Są jeszcze małe i wiotkie, ale po kilka kwiatków już miały. W te upały kwiaty wytrzymują maksymalnie dwa dni. Najlepiej z tych nowości znoszą upały Noble Anthony i Scarborough Fair. Dają sobie całkiem nieźle radę. Tym bardziej, że obie słońca mają naprawdę dużo, a kwiaty Noble Anthony nawet specjalnie nie jaśnieją, tylko w miarę zachowują swój kolor
Jagna, taki potężny ogrodowy dół dopadł mnie chyba po raz pierwszy. Żal było patrzeć na tysiące umęczonych upałami kwiatów i naprawdę serce mi się ściskało, gdy tak szybko musiałam ciąć te skwarki. A miało być tak pięknie...
U mnie z opadami zawsze jest najgorzej, bo mieszkam pomiędzy Wisłą a Zalewem i panuje tutaj swoisty mikroklimat. Zazwyczaj pada wszędzie dookoła, a u mnie zero deszczu. Albo zupełnie na odwrót. Jak zaczyna padać, to pada bez przerwy, a dwa kilometry dalej - nic. Z reguły jednak jest na odwrót i stąd u nas ciągle sucho.A o chwastach, to nawet nie warto wspominać i już zaczynam udawać, że to nie są wcale chwasty, tylko rośliny towarzyszące różom
, bo inaczej można zwariować. Nawet nie próbuję już z nimi walczyć. Szkoda sił i czasu 
Nad selekcją myślę od kilku dni. Zrobiłam w tym celu specjalny obchód i do wywalenia znalazłam całe pięć sztuk
To stanowczo za mało, ale jak się przyglądam reszcie, to żal mi się z nimi rozstawać...Na naturalną selekcję liczyłam w tym roku i ja, bo poza nówkami nie kopczykowałam żadnej. Łagodna zima zrobiła mi psikusa i nie wypadła żadna róża. W ten sposób, chyba nigdy nie dokonam selekcji, bo ostatnio i zim brakuje z potężnym mrozem. Jeśli chodzi o pozbywanie się róż, to pozbywam się bez żalu tych roznoszących czarną plamistość. W tym roku na razie jest w miarę ok. bo zauważyłam zaledwie kilka brzydkich listków. Za to mączniak zaczyna się dawać we znaki i wczoraj musiałam zrobić oprysk. Czy to coś da? Nie wiem, zobaczę.Najlepsze odmiany swojego ogrodu wybrałam tak trochę na przekór. Pewnie wszyscy myśleli, że będą tam same Austinki. Nic z tego
Abraham znalazł się w tej czołówce tylko dlatego, że ma zabójcze kwiaty i mnie się akurat trafił wyjątkowy model. Zresztą jeśli chodzi o tę odmianę, to nigdy do końca nie będę obiektywna. Po dłuższym zastanowieniu doszłam do wniosku, że żadna z tych wymienionych róż nie jest do końca idealna, bo zawsze którejś można coś zarzucić. A to kolor nie ten, a to kwiaty zbyt małe. To znów zbyt długo zabiera się do kwitnienia. Itd...ale najważniejszym dla mnie kryterium była właśnie zdrowotność i niezawodność kwitnienia oraz olbrzymia ilość kwiatów. Co prawda po tym wyborze liczyłam na trochę większy odzew i ciekawą dyskusję, ale chyba nikomu nie chciało się tego po prostu czytać. Większość i tak ogląda tylko zdjęcia...Bardzo Ci Kochana dziękuję za tyle ciepłych słów i wsparcie, które było mi naprawdę potrzebne
Specjalnie dla Cibie jeden z najpiękniejszych duetów
i jeszcze drugi też niczego sobie
Justynko, na zdjęciach pokazujemy to, co najpiękniejsze. A to co nam w duszy gra, czasami wylewamy na klawiaturę
Musiałam trochę ponarzekać, bo dół dopadł mnie okropny na widok tak szybko przekwitniętych tysięcy kwiatów. Tyle miesięcy czekania na czerwiec, tylko po to żeby w ciągu dwóch tygodni szlag wszystko trafił 
No cóż, nie mamy wpływu na pogodę, ale żal pozostał, bo drugie kwitnienie to już nie to!Sekel była bardzo mocno cięta. Tak się za to cięcie odwdzięczyła
Jadziu, już mi trochę przeszło jak przeczytałam Wasze wpisy
Masz rację, że gdyby ciągle lało, też byśmy narzekały. I tak źle i tak niedobrze. A niby mamy klimat umiarkowany. No, chyba mieliśmy, bo w tej chwili przypomina bardziej ten afrykański.Ciekawa jestem jak będzie rósł Twój ukorzeniony Artemis? Może na własnych korzeniach nie będzie tak bardzo szalał. Mój ma dobre 2,5 m i kwitnie całymi wiechami. Jak przekwitnie, to go trochę ciachnę, bo niedługo szczebli w drabinie mi zabraknie
Milena, witam nowego gościa!
Dziękuję w imieniu różyczek.
Ed, dzięki
. 
.
.
.
.
,
. A róż nie mam nawet połowy tej ilości co Ty! Do tej pory nie posunęłam się jednak do zamieszczenia ogłoszenia, chociaż muszę przyznać, że w tym roku oglądałam już mieszkanie na parterze z małym ogródkiem 
. Synek był bardzo zmartwiony moimi planami sprzedażowymi i wiosennymi narzekaniami na ogrom czekającej mnie pracy ale jego tata wytłumaczył mu, żeby się nie przejmował, bo z dotychczasowych obserwacji wynika, że mama tak będzie miała tylko do momentu pojawienia się pierwszych pąków róż 
. I ja Ci powiem tak samo, poczekaj Dorotko do kolejnych pąków róż 
. Chciałam wyciąć i zapomnieć. Zimą pozostawiłam bez kopca myśląc wóz albo przewóz. Przetrwała i cieszy. Absolutnie zgadzam się z umieszczeniem tej róży na podium 
. 
Za późno się za to zabrałam. Nic to, wiosną znów dosieję. Damy radę! Bo kto jak nie my?
