Iwonko 
I to mnie chyba najbardziej przeraża: że ktoś pomyśli że ja mam jakąś wiedzę i doświadczenie.... Przypominam, że moja przygoda z ogrodnictwem rozpoczęła się w 2007 roku... ciężko więc mówić o doświadczeniu.... a wiedza? Wystarczy popatrzeć jakie głupoty robię: żeby nie Kasia, to każdy by poznał dendrobium nobile jako falka..... moja ignorancja aż bije w oczy.... ja mam tylko nadzieję, że ci, którzy tu zaglądają w razie czego poprawią moje błędy i wtedy ta encyklopedia będzie wiarygodna

_____________________________________________________________________
Moje roślinki na literę G
Galtonia biaława (Galtonia candicans)
Roślina cebulowa pokaźnych rozmiarów. Dorasta nwet do 120cm. Kwitnie sierpień-wrzesień. Ze środka sztywnych, mieczowatych, ułożonych w rozetę liści wyrasta na długiej, sztywnej łodydze biały kwiatostan złożony z kilkunastu dzwonkowatych kwiatów zwisających na krótkich szypułkach. Wymagania: ziemia żyzna, wilgotna, podlewać w czasie suszy, miejsce koniecznie słoneczne; mrozoodporność: czasami w czasie cieplejszych zim i pod okrywą cebule przeżywają; rozsądniej jest jednak wykopać je na zimę i przechować w chłodnym pomieszczeniu po wysuszeniu, a do gruntu wysadzić ponownie pod koniec kwietnia następnego roku; rozmnażanie: najłatwiej z wysiewu nasion (wysiew wiosną; do jesieni tworzą się małe cebulki, z kórych po 2-3 latach można spodziewać się kwiatów; w sprzyjających okolicznościach klimatycznych i glebowych można spodziewać się samosiewu;
Gerbera
W naturalnych warunkach występuję na obszarach południowowschodniej Afryki oraz w tropikalnej Azji. Gerbera należy do rodziny astrowatych. Liście dość długie, równowąskie, zazwyczaj jasnozielone, pokryte od spodu drobnymi włoskami. Kwiaty osadzone pojedynczo na długich, rurkowych pędach kwiatostanowych. Kwiaty wielobarwne, zazwyczaj koloru żółtego, czerwonego, pomarańczowego lub różowego. Cechą charakterystyczną gerbera jest fakt iż kwiaty otwierają się z rana i zamykają na noc. Wymagania: stanowisko jasne, ciepłe, słoneczne. Gerber lubi dużą wilgotność, dlatego stale utrzymujemy go w nieco wilgotnej glebie. Dobrze reaguje na zraszanie. W okresie zimowego spoczynku zmniejszamy ilość wody i obniżamy temperaturę do ok. 15?C. Podlewanie obfite, w okresie intensywnego wzrostu zalecane jest systematyczne nawożenie. Ziemia zasobna w składniki pokarmowe ? pulchna. Gerber wymaga dość rzadkiego przesadzania, przesadzamy wczesną wiosną. Rozmnażanie przez wysiew nasion lub podział dorosłej rośliny. Gerbera może być atakowana przez mączniaki i białe muszki.
Gęsiówka kaukaska (Arabis caucasica)
Niska bylina okrywowa dorastająca do 15 cm, kwitnąca w marcu i kwietniu. Wymagania: rośnie dobrze na każdej przeciętnej glebie ogrodowej, przepuszczalnej i zdrenowanej, na stanowisku suchym i słonecznym; mrozoodporność: całkowita; rozmnażanie: poprzez wysiew nasion w IV-V lub sadzonki rozetkowe w IX;
Gipsówka (Gypsophila 'Rosenschleier')
Krzaczasta bylina o kulistym dorastająca do 40-50cm. Kwitnie od lipca do sierpnia maleńkimi białymi kwiatuszkami. Wymagania: stanowisko słoneczne, dobrze zdrenowane szczególnie zimą, podłoże zasadowe, może być suche, a nawet kamieniste; po pierwszym kwitnieniu warto przyciąć, może zakwitnąć powtórnie; mrozoodporność: całkowita; rozmnażanie: wyłącznie wegetatywne - przez sadzonkowanie odcinków pędów albo wczesną wiosną, albo w sierpniu-wrześniu;
Goryczka bezłodygowa (Gentiana acaulis hort.)
Bardzo niziutka roślina zadarniająca, dorastająca do 10cm. Kwitnie obficie w maju i czerwcu, ale często powtarza kwitnienie późną jesienią. Wymagania: podłoże próchniczne, gliniasto-piaszczyste, zawierające sporo pokruszonego żwiru, chłodne, słabo nagrzewające się, bez stojącej wody; odczyn powinien być obojętny lub lekko zasadowy dla mieszańców ogrodowych; stanowisko słoneczne lub półcieniste, szczególnie w południe; korzenie rozwijają się najlepiej w warunkach mikoryzy; pożądane lekkie okrycie na zimę; co kilka lat rośliny warto dzielić; rozmnażanie: z siewu nasion (wymagają stratyfikacji), z podziału wczesną wiosną lub po przekwitnieniu;
nie jestem na 100 % pewna że to jest akurat ta goryczka, ale pod taką nazwą ją dostałam więc tak też ją przedstawiam:
Goryczka szorstka (Gentiana scabra)
Bylina pochodząca z Korei i Japonii, dorastajaca do 30 cm, kwitnąca jesienią. Wymagania: ziemia próchniczno-żwirowa, o odczynie bezwględnie kwaśnym, lekko wilgotna; stanowisko koniecznie ocienione od południa, chłodne; ta roślina nie lubi gorącego lata; nie lubi też przesadzania; mrozoodporność: całkowita; rozmnażanie: przez podział bardzo wczesną wiosną, trudne ze względu na palowy korzeń; z sadzonek pędowych wiosną; z nasion, wysiewanych wkrótce po dojrzeniu, szybko tracą zdolność do kiełkowania, wymagana stratyfikacja; wysiewać na powierzchnię ziemi i przykrywać co najwyżej cienką warstwą podłoża; siewki rosną bardzo wolno;
Goździk brodaty (Dianthus barbatus)
Popularnie zwany także goździkiem kamiennym. Jest to bylina ale często uprawiana jako dwuletnia, gdyż właśnie w drugim roku życia kwitnie najobficiej i najładniej. Polecam wszystkim tego goździka ponieważ jest bardzo łatwy w uprawie i niesamowicie długo utrzymują się kwiaty. Pięknie wygląda na rabatach ale także w wazonie. Wymagania: gleba w kulturze, żyzna, próchniczna, wilgotna o odczynie zasadowym; stanowisko słoneczne do półcienistego; jest rośliną żarłoczną i wymaga zasilania; mrozoodporność: zupełna; rozmnażanie: siew nasion od końca maja do końca czerwca na rozsadniku; siewki wymagają pikowania pod koniec sierpnia;
Goździk kropkowany (Dianthus deltoides)
Bylina dorastająca do 30cm. Kiwtnie od czerwca do września. Bardzo łatwy w uprawie, praktycznie nie wymaga specjalnych zabiegów. Podczas suszy może nawet częściowo zamierać ale po obfitym podlaniu odżywa i ponownie kwitnie. Po kilku latach rośliny nie wyglądają już tak ładnie dlatego można na bieżąco je odmładzać, co jest bardzo proste, gdyż goździk ten daje obfity samosiew. Wystarczy zostawić młode rośliny a starsze i brzydsze wyrwać. Wymagania: dobrze się czuje w każdych warunkach, jednak najpiękniej kwitnie w miejscach nasłonecznionych. Podłoże raczej piaszczyste, przepuszczalne; mrozoodporność: całkowita; rozmnażanie: z siewu w czerwcu.
Goździk pierzasty (Dianthus plumarius hort.)
Bardzo popularna odmiana goździka. Dorasta do 30 cm i kwitnie od czerwca do sierpnia. Po kilku latach rośliny nie wyglądają już tak ładnie dlatego można na bieżąco je odmładzać. Wymagania: dobrze się czuje w każdych warunkach, jednak najpiękniej kwitnie w miejscach nasłonecznionych. Podłoże raczej piaszczyste, przepuszczalne; mrozoodporność: całkowita; rozmnażanie: z siewu w maju i czerwcu do skrzynek lub inspektów. Po pikowaniu wysadzić na stałe miejsce we wrześniu; można go także rozmnażać przez podział roślin w sierpniu.
Goździk siny (Dianthus gratianopolitanus)
Bardzo niziutka odmiana goździka. Tworzy okrąglutkie, zwarte poduchy srebrnych, sztywnych i wąskich liści, wysokości 10 cm. Wyrastają z nich 20 cm łodyżki zakończone pierzastymi mały kwiatami. Przepięknie i bardzo silnie pachną. Wymagania: stanowisko przepuszczalne, piaszczyste i słoneczne choć bardzo dobrze radzi sobie także w półcieniu. Gleba raczej zasadowa; mrozoodporność: całkowita: rozmnażanie: z siewu lub poprzez odrywanie sadzonek od rośliny matecznej. Z kępki rośliny mieszczącej się w dłoni można uzyskać ok. 20 sadzonek, które są już ukorzenione i bardzo łatwo się przyjmują i rozrastają. Idealna roślina na obwódki rabat, szczególnie w miejscach pobytu ludzi [ze względu na intensywny zapach unoszący się nad rabatką]
Goździk skalny (Dianthus petraeus)
Nieduży goździk dorastający do 20 cm kwitnący od czerwca do sierpnia. Kwiaty małe ale liczne w kolorze różowo-czerwonym, liście niebiesko-zielone, gleba wapienna, stanowisko suche i słoneczne. Roślina wieloletnia wysokości 15-20cm. Nasiona wysiewać w czerwcu - lipcu na rozsadniku lub na miejsce stałe. Wysadzać w sierpniu. Kwitnie w roku następnym w maju - lipcu , po przekwitnięciu skosić, kwitnie drugi raz we wrześniu - październiku.
Groszek pachnący (Lathyrus odoratus)
Roślina jednoroczna, pnąca osiągająca rozmiary do 2 -2,5 metra o silnie pachnących motylkowatych kwiatach. Wymagania: gleba żyzna, umiarkowanie wilgotna o dużej zawartości wapnia i potasu, wymaga obfitego nawożenia kompostem lub nawozem wieloskładnikowym, jest rośliną "żarloczną" - można ewentualnie przygotować dla niego stanowisko już jesienią nawożąc glebę obornikiem - uwaga!! świeżego obornika nie toleruje; stanowisko winno być ciepłe, słoneczne; mrozoodporność: nie zimuje w gruncie; rozmnażanie: przez wysiew nasion wprost do gruntu w marcu/kwietniu lub do pojemników pod koniec lutego, na początku marca;
Groszek wiosenny (Lathyrus vernus)
Pospolita bylina lasów liściastych Europy, w tym Polski. Dorasta do 30-40 cm i kwitnie wczesną wiosną. Roślina ta dobrze się czuje w miejscach zacienionych, wilgotnych. Nie lubi przesadzania. Po kwitnieniu bardzo szybko zanika część naziemna ? warto więc oznakować miejsce jej stałego pobytu. Rozmnażać groszek można poprzez wysiew nasion; roślina zakwita w trzecim roku od wysiewu.
Grubosz drzewiasty (Crassula ovata)
Sukulent pochodzący z Afryki Południowej dorastający w naturze do 3 m w uprawie doniczkowej do ok. metra. Wymagania: podłoże jak dla kaktusów (70% materii mineralnej, 30% organicznej, w tym piasek, żwir, niewielka ilość kompostu liściowego, niewielka ilość torfu), stanowisko słoneczne i jasne. Należy uważać z podlewaniem gdyż jak każdy sukulent nie lubi przelania. Grubosz dobrze znosi uszczykiwanie pędów. Powoduje to, że silnie się rozkrzewia i zagęszcza. A przy okazji pędy takie można bardzo łatwo ukorzenić. Aby pobudzić roślinę do kwitnienia należy ją przesuszyć latem, gdyż kwitnie ona zimą.
Grubosz drzewiasty variegata (Crassula ovata variegata)
Odmiana grubosza o malutkich listkach wybarwionych na żółto-zielono. Wymagania: podłoże jak dla kaktusów (70% materii mineralnej, 30% organicznej, w tym piasek, żwir, niewielka ilość kompostu liściowego, niewielka ilość torfu), stanowisko słoneczne i jasne. Należy uważać z podlewaniem gdyż jak każdy sukulent nie lubi przelania. Grubosz dobrze znosi uszczykiwanie pędów. Powoduje to, że silnie się rozkrzewia i zagęszcza. A przy okazji pędy takie można bardzo łatwo ukorzenić.
