Działka z dębami - Wiślanka - agape

[ada.kj]

Witaj Aguś wiosennie. Piękne zdjęcia zimowe. Już wyobrażam sobie jakie piękne zdjęcia będziesz pokazywać w tym roku. Wszyscy mamy dość tej zimy i z utęsknieniem czekamy na wiosnę. Oby Ci tylko ilość pracy nie zabrała czasu na działkę. Czy nie grozi Twojej działce podtopienie. Chyba bardzo bym się bała tego, lecz miejmy nadzieję, że woda w Wiśle będzie wolniutko spływała i nie będzie powodzi.

[Orania]

Agape!
Tak się cieszę z Twojego nowego aparatu! Dobry aparat to podstawa życia ogrodniczego, przynajmniej w naszym wykonaniu!
Zdjęcia są rewelacyjne - zwłaszcza to długie - najpierw widać sportowca na alei a potem ciąg dalszy- bryły lodu - to jakby ruchoma opowiastka!
A to powyżej - wymowne proporcje!
No, a Wisła - można patrzeć i patrzeć!
A Wiślanka - aż słodko się zrobiło na sercu, kiedy zobaczyłam tę Twoją Agapową izdebkę! Dzięki, dzięki - takie miłe wspomnienia kojarzące się z tym miejscem, o takiej właśnie zimowej porze, ale przecież inaczej wygląda niż rok temu! Ech, jak sobie pomyślę, że tam właśnie byłaś, to aż zatęskniłam...
No i stoliczek stoi i w ogóle wszystko na miejscu! Chyba lubimy, że gdzieś tam, coś jest niezmienne!
Agape, Ty to potrafisz opisać to chodzenie po zaspach! Dokładnie tak samo było!
A zauważyłaś, że na drzewach miejsca pobielone w zeszłym roku, utraciły zielony nalot?
Teraz to już będziemy czekać na pierwsze topnienia i na fotki!

[tu.ja]

Witaj Aguś!
Fajnie, że w końcu zdecydowałaś się na powrót. Gratuluję aparatu i liczę na częste fotorelacje. Naprawdę świetne fotki!
Co do tego siemienia lnianego to wydaje mi się, że wbrew pozorom sikorki nie bardzo je lubią. Kilka lat temu jak moja mama przygotowała im pojemniki smalcu wymieszanego z siemieniem to miała całe okno "oplute" ziarenkami
U mnie stołowników też coraz mniej. Chyba ptaszki zaczynają żyć miłością Chyba idzie wiosna...Pomalutku, powolutku, ale jednak idzie
A może w tym roku ja Tobie podeślę pomidorowe nasionka, co? Mam kilka ciekawych odmian.

[agape]

Witajcie!
Ado!
Dziękuję za odwiedziny! Ja też mam nadzieję, że nie będzie powodzi! Czas znajdę, przynajmniej na foty tulipanów!
Oranio! Tak drzewa są omszałe ponad wapnem. Stolik, zgodnie z nadziejami, wrósł się w działkę, miałam taką nadzieję, że w oczy nie kole i nie ukradną.
No widzisz, jakoś w zeszłym roku udało sie odwiedzić a w tym nie...Może wiosną?
Dla mnie to jakby z 5 lat temu, te Wasze odwiedziny...

Izo! Dziękuję za wyjaśnienie tajemnicy siemienia lnianego...! Bardzo Ci dzekuję za nasionka, ale ja w tym roku....wstyd przyznać się, ale nie nastawiam się na pomidory. Było przy nich dużo pracy i pryskania (ten cień u mnie i wilgoć, a potem zaraza), że w nowym roku chcę tego uniknąć, bo nie mam niestety czasu.

Skoro wiosna się zbliża, więc jedne z ostatnich zdjęć zimowych, których wszyscy maja dosyć już. Ale porządek musi być i zima i w wislankowym w wątku sie należy ;)

Droga na działkę:


a oto i zasypana furteczka:


No i ogólny widok na ostatki kołderki zimowej:


Topnieje lód...Możecie słyszeć :kap, kap....


Na koniec Królowa Wisła, której trochę się boimy....

[bishop]

To dzisiejsze foty?
To mam dla Ciebie dobrą wiadomość - od południa idzie wiosna. U mnie tulipany kiełkują, a pąki pęcznieją

[jolami]

Aga, zimowe zdjęcia robione nowym aparatem świetne...
Szkoda tylko, że nie będziesz miała zbyt wiele czasu na działkę..,ale mam nadzieję, że nie pozbawisz nas całkowicie w tym roku śledzenia i podziwiania przemian na Twojej działce ...A nowy aparat umożliwi Ci zdawać nam fotorelacje z Twoich poczynań...Chętnie do Ciebie zaglądam chociaż nie zawsze się odzywam,,

[agape]

Witajcie!
Krzyś - dziękuje. Byłam u Ciebie widziałam...! Ale nie zazdroszczę, jestem spanikowana....bo ja jeszcze nie jestem gotowa na wiosnę.Nie wiem czy w ogóle jestem w tym roku gotowa...Na szczęście natura rządzi się sama i taka sobie agape może być sobie i nieprzygotowana...

Jolu! Witaj! Mam nadzieję, że nie będzie jednak tak źle. Na zdjęcia zawsze znajdę czas (aby wstawić i aby u Was ogladać!)

Dziś czytałam o wiośnie u Was...Wstyd się przyznać, ale po wykopaniu dalii i mieczyków, owszem doniosłam je do domu i "na chwilę" zrzuciłam pudełka w łazience. I tak przeleżały całą zimę.A jest to najcieplejsze miejsce. Miałam je znieść do piwnicy, ale jesienią ją zalało, a potem jakoś tak...jutro, jutro... i jest niemal marzec.

Pojechałam dziś do obi i kupiłam mieczyki, 35 sztuk za 15 zł. I rukolę, roszponkę i kolendrę.

Pzeczytałam, że roszponka (sałata z okragłymi listkami) - jest zimująca i można ją zbierać spod śniegu. Miałam ją w zeszłym roku. Nie ruszają jej ślimaki!!!! Nic a nic. Muszę ją zimą wypróbować! lubię zimę, a zimowe warzywo- to może być coś dla mnie!

Wpakowałam kupione mieczyki do lodówkowej szuflady. I przyszedł czas zajrzeć do tych zeszłorocznych.Żyją!
Ta - dam!
jeden z mieczyków które wytrwały, w tle kiełki dalii



Jestem w szoku, myślałam, że zasuszyłam je na wiór.

[amba19]

Aga - cudne to zdjęcie z sopelkami!
Czy dobrze mi się kojarzy , że jesienią posadziłaś jakieś niepoliczalne ilości wiosennych cebulek?
Mam nadzieję na fotorelacje

[agape]

Dzień dobry, w pochmurny, wietrzny dzień przypominający mi Pomorze...
Ambo! Tak -posadziłam wiele tulipanów, narcyzów, hiacynty po raz pierwszy i kilka innych...Teraz poluję na statyw do aparatu...Będzie u mnie kolorowo.

Dziś tak sobie pomyślałam, jak to było zawsze wiosną jak nie miałam działki. Gdy zbliżała się wiosna, gnało mnie na spacer, bez kurtki, a potem wracałam do domu.I taki niepkój w człowieku,frustracja że nie znalazł tego czego szukał...Że to wszystko takie chwilowe. A w domu trudno usiedzieć, a dokąd nie ma iść....(Wtedy nie wiedziałam, że tu w ogóle są działki, ani, że jedną mogę uprawiać ja).Z tego powodu zawsze nadejście wiosny przeżywałam jako dotkliwe...Bo nigdy wiosny nie mogłam przeżyć w pełni. Raz w tygodniu na rower do lasu, a tam takie skoki- było szaro a po tygodniu jest zielono. I kiedy to zaszło? I nigdy nie widziałam.I nawet, mówiąc szczerze ale ze wstydem, nie wiedziałam, że wiosnę po prostu trzeba przeżyć, doświadczyć, od lutego, od roztopow....Jak kapie. Jak słońce nagle przypieka plecy, mimo, że śnieg jeszcze leży. Jak trawa wystaje spod śniegu.Ziemia rozmarza i zaczyna się kleić do buta. Jak zaskakuje, że bez ma już pączki.A- no pisaliście, oczywiście ptaki pewnego dnia zaczynają spiewać.A potem zaczyna się bzyczenie, robaczki sie budzą.Muchy.I znów zaczynają pachnieć rośliny.Budzą się ślimaki.Potem pisklęta.Motyle. I pierwszy ...komar.W zeszłym roku chodziłam na działkę i tak byłam wpatrzona w glebę, w tworzony trawnik, w warzywnik, w kopanie, że przez kilka dni NIE ZAUWAŻYŁAM, że drzewa zakwitły! Dopiero jak płatki zaczęły opadać, to podniosłam...
Byłam naprawde zaskoczona ilu rzeczy , zdarzeń w ogóle nie widzę. Nagle zauważam całą rzodkiewkę w warzywniaku. Ale nie widziałam jak ona rosła.Zjadam i znów nie wiem.I znów muszę czekac aby w końcu TO zobaczyć.Może w tym roku będzie mniej, ale po kolei, i coś w końcu wypatrzę.Nie wiem. Może coś zrozumiem.

A to namaczne fasolki Jaś i Mung...


I duet:

[Orania]

Och, Agape!
To prawda o czym piszesz!
W ogrodzie trzeba czasem posiedzieć i być... i patrzeć....i słuchać....
Wtedy wypłukują się nasze umysły z myśli nagromadzonych i pojawia się miejsce na to coś, co tak boleśnie człowiek poszukuje...

A zdjęcia Agape! No to zahaczyłaś o swoją wystawę " Minimalizm formy przekazu - przyroda a człowiek".
Agape, zbieraj pomysły - są rewelacyjne!
Ten nowy aparat to Twoje trzecie oko!
Może w końcu po to jest ogród, ażeby to zobaczyć?
Kto wiedział, że namoczona fasola podobna jest do muszli? To po prostu trzeba widzieć!
Agape, z pełnym szacunkiem!
Ja pierwsza proszę o autograf!! Po znajomości - z dedykacją!!
Drugie zdjęcie (ze względu na rozmiar) poszło na pulpit!
Och , ale uczta!! Dzięki!!

[agape]

Oranio, dziękuję za komplementy! Ty jesteś mistrzynią tej ogrodowej aury. Pamiętam myszkę i makówkę. To zapda w serce na całe życie.

W zeszłym roku potrzebowałam pracy fizycznej, wysiłku, aby rozładować nagromadzoną nerwicę...

Masz rację aparat to trzecie oko, bardzo go lubię. Cieszę się, ze doczekałam fotografii cyfrowej. W tradycyjnej przerastało mnie to, że nie widzę ( a mózg się buntował aby to zrozumieć bez widzenia) co robię, no i cena odbitek.

Przypomniało mi sie, że keidyś pytałaś o koperek - to jest zwykly koper Ambrosia, który w połowie lata wybił w kwiaty.Wysiałam go "po wsiech" w rzodkiewce, marchewce itd...

Fajnie tak zobaczyć kawałek lata.

[amba19]

Oranio masz rację- aparat to trzecie oko, ale....trzeba jeszcze umieć zobaczyć....
Agape to potrafi
Fasolki - cudeńka! Zdjęcia - nie do zapomnienia! Masz dar dziewczyno, to się iskra Boża nazywa......

[Orania]

Świetna fotka!
Wcale nie tak łatwo zrobić dobre zdjęcie warzywniaka, a to z tego powodu, że wszystko jest zielone. Tutaj fajnie wyszła faktura i o dziwo uzyskałas głębię! - i to dość zgrabnie, bo w rozwidleniu konarów i lekko uciekającą w lewo! Tam ucieka wzrok, tam coś jest!
No i oświetlona, ręcznie robiona siatka na fasolkę, błyszczy się jak pajęczynka!
A sam koperek - puszysty kontrastuje z ciemnymi liśćmi drzewa - po przekątnej!
Próbowałam robić fotki na warzywniaku ale wychodziła tylko masa zieleni, bez faktury i struktury.Taki plakat - Zielone jest the best!

Agape, dużo potrzebowałaś tej zielonej linki pod fasolkę? Czy robiłaś pętelki? Na pewno o tym pisałaś a ja nie pamiętam...A tu widać, że to skuteczny sposób na brak tyczek.Czy zmieniłabyś coś w pleceniu takiej siatki? Coraz bardziej mi się to podoba!!
Ech, aż zafurczało w uszach od bzyczących i latających na gorącym warzywniaku! Dziwię sie tylko, dlaczego nic się nie kołysze!
Fotka nie naturalistyczna ale naturalna!
Wiesz, że to wyzwanie - w końcu dlaczego nie ma "Nationale warzywniak".
Agape, albo druga wystawa - "Warzywa polskie w obrazach XXI wiecznych mistrzów."
No.

Ale zielono się zrobiło w około!

A jak jechałam przez las z P. to była śnieżna zadyma!

[agape]

Dzień dobry!
Ambo! Bardzo Ci dziękuje za komplement... Ale muszę zdardzić kto jest prawdziwym autorem tej akurat fasolkowej "iskry bożej" - to książka "Fotografia kreatywna bez tajemnic" Bryana Petersena - tam jest dużo inspiracji. Dzięki niemu chodziłam po domu szukając inspiracji, a fasolka była na obiad.Lusterko i odbicie zgapiłam z forum makrofotograficznego .

Powiem szczerze, że ja nie bardzo jestem estetką. Wolę foty ala Adam Słodowy, kompozycja i inne piękno...ciężko mi tak ukazywać świat. Najbardziej lubię "jak to jest zrobione"
Tylko, że to prowadzi do makrofotografii, potem do fotografii mikroskopowej, i jakiejś nanofizycznej, a potem do fizyki, do atomów, a tam na końcu i tak jest tajemnica
Oglądam teraz filmy w tv taka seria BBc o fotografii i zaczynam dopiero oswajać się, z tym jakim językiem mówi aparat. Co to w ogóle jest światło w fotografii. Że często my chcemy uwiecznić to co czujemy, co widzimy, ale aparat notuje co jest w jego zasiegu w ramce obiektywu, a nie ogólną aurę.Fragment.I tak powoli się zaczynam uczyć, jakby to był mój kompan, że ja jemu opowiem co ja widzę, co mi się podoba, interesuje, i pokażę mu na wyświetlaczu, a on potem w domu mi to opowie po swojemu, co on widział i zachował w zdjęciu. Bo ja nie panuję nad tym aby pokazać dzięki jego umiejetnościom moją wizję.Bo nie opanowałam robienia zdjęć.Dlatego zdjęcia jeszcze nie pokazują mojej "duszy" czy "wizji", a tylko relację z drugiej ręki.Takie "gdzie byliśmy co widzieliśmy".Ale się rozpisałam...Jak mi kiedyś wyjdzie na zdjęciu to co chciałam, to Wam powiemy. ja i Aparat.

Oranio! Ty to umiesz podnieść na duchu!
Na siateczkę zużyłam niecałą szpulkę plastikowego sznurka z obi za chyba 6 zł.Taka jakby wstążka foliowa. Plotłam najpierw w poprzek od drzewa do drzewa a potem urwałam. A następnie góra dół, jak bym tkała. Zakręcałam tkając pionowo petelkę wokół każdej poziomej linki aby się nie przesuwało. Przetrwało zimę a ja nie usuwałam starych fasoli, same opadły, wykruszyły się. Tylko resztki zbiorę.

[bishop]

Fajnie piszesz o fotografi. Może ja się tak spróbuję dogadać ze swoimi aparatami?
Fajne sznurki są w marketach pod nazwą linka do prania. Stalowe linki w plastikowej osłonie. Mocne, nierdzewiejące i niebrudzące