Róże w krainie winem płynącej

[alexia]

Beatris[/b , to nie jest zasluga wina... Wino potrzebuje bardziej zasadowej ziemi . Plantarorzy, zazwyczj sadza co pare rzedow winorosli roze . Jak pokaze sie grzyb , to jest znak , ze trzeba pryskac wino.

[beatris]

Alexia wiem, widziałam to w Gercji, ale niemiemy dodają do wina cukru , a cukier dobrze wpływa na rozwój korzeni. Przynajmnie tak twierdzi mój znajomy ogrodnik.

[Pedrowa]

Haha, dobre z tym winem - w pierwszej chwili pomyślałam, że chodzi o to, że jak ja piję wino, to wtedy moje róże lepiej rosną .

beatris, ja mam w ogrodzie ciężką glinę, ale teren nie jest podmokły i woda nie stoi (mieszkam na wzgórzu). Dla każdej róży M. kopie wielki, głęboki dół, w którym mieszamy naszą glinę z dużą ilością kompostu i dodajemy odrobinę ziemi do róż z worka (najzwyklejszej, najtańszej) dla poprawy struktury gleby. To wszystko "doprawiam" obornikiem bydlęcym w granulkach. Glina ogólnie jest dość żyzna i dobrze utrzymuje wilgoć, a zmieszana z kompostem i nieco rozluźniona powoduje, że składniki odżywcze są lepiej dostępne, jednocześnie w czasie suszy nie robi się z niej "kamień". Wygląda na to, że różom bardzo pasuje taka mikstura. Nie nawożę ich dodatkowo, a przynajmniej nie robiłam tego w ciągu pierwszych dwóch sezonów. Dostają tylko deszczówkę (z cysterny jak zbyt długo nie pada i wiadomo - zaraz po posadzeniu częściej).

alexia, z Laguną chodziło mi właśnie o siłę wzrostu nie o kwiaty. Wiem, że nie podobają Ci się takie róże .

W międzyczasie pojawiła się druga kwitnąca różyczka . Dziś rano do Schnee-Eule dołączyła Schneeflocke:




Jak na razie przodują "śnieżne" panny .

[dorotka350]

Pedrowa wielkie dla różyczek. Obie "białaski" śliczne.
Pomponella to róża z wielkim wigorem. Fakt, że nie spieszy się z tworzeniem pąków(moja w pierwszym roku po posadzeniu zakwitła najpóźniej), ale przyrasta ładnie i mam nadzieję, że w tym sezonie pokaże więcej kwiatów.
Twoja jak na takiego malucha zbudowała bardzo ładny krzaczek
Alexia ma rację...widziałam u jednej dziewczyny ogromne krzaczysko Stadt Rom, więc może robić za parkową.

[Pedrowa]

Będę w takim razie pilnować moją Stadt Rom żeby nie mogła robić za parkową. Za dużo dobrego już nie jest wcale takie dobre .

U mnie dziś żadna panna nie dołączyła do kwitnącego duetu, choć niektóre są już tuż, tuż np. Rosarium Uetersen:





Kwitnący jednym kwiatem mini-krzaczek Schneeflocke wygląda za to prześmiesznie, jakby ten duży kwiat do niego nie należał, tylko był przyklejony :







Schnee-Eule ma spore kwiaty:




które jednak są bardzo delikatne i krótkotrwałe. Już po 3 dniach kwitnienia zaczynają opadać pojedyncze płatki. Ratują różyczkę: zapach, wielkość kwiatu i jego taka jakby zwiewność. No i pączków jest jeszcze całe mnóstwo.

Ale pod względem ilości pączków nic nie może równać się z Anną Marią de Montravel. Jest ich taka ilość, że nie do zliczenia. To tylko maleńki fragment krzaczka:





Kwitną skalnice:






Na drugim zdjęciu wprawne oko dojrzy też tłustego pąka Herzogin Christiany .

Kwitnie też kalina japońska "Summer Snowflake", którą jestem zachwycona (jest na razie maleńka i mam ją w donicy, kupiona tej wiosny; do gruntu idzie jesienią na podmiankę innego krzewu). Bardzo długo utrzymuje kwiaty, ma też powtarzać kwitnienie, a biel jej kwiatów aż świeci na tle trawnika i żywopłotu, zwłaszcza pod wieczór, po zachodzie słońca.





I jeszcze klonik w promieniach zachodzącego słońca:

[inka52]

Witaj skalnice pięknie ukwiecone , ale podziwi am Anne Marie , że ma tak dużo pąków , będzie co oglądać pozdrawiam miłego wekendu

[Tolinka]

Śliczna ta kalina coś ostatnio wzięło mnie na kaliny i jak tu powiedzieć ogród skończony jak ciągle coś się człowiekowi nowego podoba?Czasami zazdroszczę tym co dopiero zaczynają urządzać ogród

[Pedrowa]

Witajcie po weekendzie (jak ja nie lubię poniedziałków )

Na początek wczorajsze fotki. Pierwszy kwiat otwarła R. moyesii Geranium:




Ma jeszcze całe mnóstwo pączków, choć niestety co najmniej kilkanaście zostało zjedzonych lub nadjedzonych przez różne paskudy . Ta róża jest u mnie ulubionym przysmakiem robactwa wszelakiego, nie wiem co w niej jest takiego ale najwyraźniej musi być smaczna. Ściągałam z niej nimułki, kwieciaki oraz gąsienice o różnych kolorach i gabarytach. Mszyc jakby jednak miała mniej niż inne (pod tym względem króluje rugosa).

Rosarium Uetersen:




I powoli zaczyna Laguna (też straciła parę pączków na rzecz robactwa ):




Ostatnio trochę się ochłodziło i widać, że różyczki też zwolniły tempo. Może dzisiejszy słoneczny dzień troszkę je dopieści . Niestety brak deszczu bardzo daje się we znaki. Jest u mnie taka susza, że powoli pęka ziemia i robią się kratery .

Inko52, A.M. de Montravel faktycznie dała czadu z pączkami. Naprodukowała ich niewiarygodnie dużo (znaczy obydwa krzaczki naprodukowały, bo mam 2 szt.). Do tego niestety rozrosły się przepotężnie i już przerosły rośliny, u których stóp miały rosnąć . Obie miały troszkę plamstości wewnątrz tej gęstwiny (już opanowana), a teraz dla odmiany podłapały gdzie niegdzie mączniaka. Muszę jakoś okiełznać te "potwory" (znaczy ściąć mocno po pierwszym kwitnieniu), a od przyszłego sezonu chyba na wiosnę będę musiała ciąć je przy samej ziemi , bo normalne przycięcie powoduje u mnie rozrost nie do opanowania.

Tolinko, ja już przestałam wierzyć, że kiedyś powiem iż mój ogród jest skończony . Mam rabatę, którą przerabiałam 4 razy i bardzo bym chciała by to był ostatni raz... . Ale tak mają tylko ogrodowi maniacy, bo jak widzę po sąsiadach, to niektórzy od 15 lat mają ogród "skończony" (składa się z trawnika i tujowego żywopłotu ). A ja ciągle mam nowe chciejstwa i ciągle coś bym chciała ulepszyć (wczoraj na przykład zamówiłam kolejną różę, tę dodatkową, nie planowaną wcześniej, która spowoduje zwiększenie się liczby do 22 ).
A ta kalina jest teraz taką moją małą "perełką" i nie dziwię Ci się, że też Cię "wzięło na kaliny". Pisałam wcześniej, że ona "świeci" kwiatami podczas zmierzchu i wczoraj próbowałam to świecenie uchwycić aparatem. Zrobiłam fotkę o godzinie 20.30, bez lampy i jakichkolwiek rozjaśniaczy i wyszło tak, jakby ona rzeczywiście oświetlała całą okolicę :




Pozdrawiam Was ciepło i słonecznie

[daysy]

Kiedy zapada w ogrodzie zmrok, one na przekór wychodzą z ciemności i świecą jak latarenki a w dzień potrafią rozświetlić każdy zakątek ogrodu.Właśnie dlatego lubię białe kwiaty,

[Pedrowa]

daysy, ja też uwielbiam biel w ogrodzie i mam jej sporo (nie tylko w postaci kwiatów). Kiedyś nawet myślałam, że będę mieć same białe róże, ale jakoś serce dla róż zaczęło mi się rozszerzać .

Dzisiejsza Rosarium Uetersen:

[daysy]

To zupełnie jak ze mną, pierwsza powstała "biała rabata", ale później poszłam już na żywioł, bo jak można oprzeć się tulu pięknym różom. Niemniej jednak jak przeglądam katalogi to jako pierwsze na liste trafiają właśnie białe, kremowe i te delikatnie różowe, zawsze na ich widok mocniej bije

[alexia]

Pedrowa , ta donica (kalina) , to ma byc krolewska rezydencja...
Ciekawe , kiedy rozkwitna Twoje A.- M. de Montravel... , bedzie spektakl . W opisach podaja ;"do 60 cm." Musisz im zafundowac diete odchudzajaca , bo inaczej bedziesz musiala wchodzic do ogrodu z maczeta... .

[ewka36jj]

Mnie z kolei nie udało się utworzyć jednobarwnych rabat. Gdy wchodzę do szkółki dostaję małpiego rozumu. Przyznam, że bardzo podoba mi się taka np. biała rabata, oj bardzo!
Gdy zaczynałam przygodę z różami mój ogród był w kolorze zieleni, tylko zieleni - tuje i trawa, żadnych kwiatów, no może poza zółtymi mleczami. Byłam więc tak spragniona koloru, tak miałam dosyć sterylności, że chciałam, by było baaaardzo kolorowo. A teraz nie chcę już przesadzać róż, choć gusta mi się zmieniły.
Klimat u Ciebie rzeczywiście cieplejszy, bo moje Rosarium U. dopiero w malutkich pąkach.

[Pedrowa]

drogie różane koleżanki

daysy, no właśnie - opieranie się pięknościom jest bardzo trudne. Ale ja już nauczona (złym) doświadczeniem wybieram się do wszelakich miejsc, gdzie można kupić rośliny tylko z listą zakupów. A i tak nie raz stoję nad jakimś nagłym chciejstwem i młoteczkiem po głowie sobie walę , po czym wracam do tego miejsca i znów myślę, jak by to wkomponować . Na szczęście już coraz rzadziej zdarzają mi się takie wybryki.

alexia, na królewską rezydencję mam inną donicę - ceramiczną w ciemnozielonym kolorze . Bo co by stało gdybym wsadziła do niej kalinę, a król Jerzyk zjechałby z niezapowiedzianą wizytą wcześniej, zanim kalina trafi do gruntu...?
Jedynie miejsce dla króla kalina musiałaby ustąpić, bo taki właz do cysterny na środku trawnika mam tylko jeden .
Też czekam na kwiaty A.M. de Monravel ale i trochę z przerażeniem na nie spoglądam . Ten dziki busz jest straszny, pędy róż przebijają się przez korony rosnących obok na pniu porzeczek i agrestu i na ich wierzchołkach tworzą się pączki kwiatowe (i żeby było śmieszniej, to wiele z tych najwyższych pędów urosło w tym roku całkowicie od ziemi, nie z tych pozostawionych ponad ziemią pędów po cięciu wiosennym ).
A dietę odchudzającą mają panny cały czas - nie dostały nic do jedzenia od jesieni 2013, czyli od posadzenia do gruntu (no ale wtedy dałam im żarełka na zapas). Teraz jedynie mogę im zafundować operację plastyczną czyli skalpel i tniemy na maksa.

Ewo, ja też zaczynałam tak trochę bez ładu i składu, bo wszystko mi się podobało w sklepie w doniczce, a potem chodziłam wokół rabaty i wściekałam się na siebie, bo wyglądała jakoś nie tak, jak powinna. W dodatku moje nieudolne przeróbki powodowały, że robiło się tylko gorzej, a ja wyzywałam się od nieudaczników. W końcu 3 lata temu poświęciłam całą zimę na zrobienie jakiejś koncepcji ogrodu, obejrzałam tysiące zdjęć i opisów różnych projektów i zaczęłam powoli dochodzić do tego, co zrobić, żeby mi się zaczęło podobać. Zaczęłam więc gruntowne zmiany i pozbyłam się całego mnóstwa roślin. Wymagało to ode mnie wiele silnej woli i radykalnych posunięć oraz oczywiście ogromu pracy. Dlatego mój mały ogródeczek wciąż jest w budowie mimo, że lata lecą, a czasem wygląda jakbyśmy dopiero co się wprowadzili . Ale przynajmniej trochę fizycznej sprawności człowiek zachowuje i nie ma czasu się nudzić. I na szczęście dobrzy sąsiedzi, rodzina i znajomi chętnie przyjęli wiele z moich roślin do swych ogrodów, więc z mniejszym bólem serca się ich pozbywałam.
A na białą rabatę nigdy nie jest przecież za późno - jeśli tylko o takiej marzysz, to spełnij swoje marzenie . Na pewno gdzieś znajdziesz miejsce by zacząć ją urządzać

Dziś mam dla Was zdjęcie jak z horroru (tragedia rozgrywa się na drugim planie ). Moja delikatnej urody Geranium po najeździe potwora:




Pozdrawiam

[Pedrowa]

I jeszcze parę dzisiejszych fotek. Herzogin Christiana:




Rosarium Uetersen, po deszczu w bardzo dobrej kondycji:




Chwilowo robi za różę okrywową :




Schnee-Eule:




Coraz mniej jestem zadowolona z tej róży. Im więcej kwiatów rozwija, tym bardziej widzę, że nie tak to powinno wygladać. Bardzo szybko i brzydko przekwitają jej kwiaty, a odrobina wilgoci wystarczy by wyglądały koszmarnie (nawet przypadkowe lekkie zroszenie podczas podlewania warzywnika). Poobserwuję ją jeszcze do jesieni i zobaczymy, czy zostanie ze mną. Zapach ma, fakt, piękny, tylko wygląd coraz bardziej się psuje .