Charakterystyka niektórych odmian róż

[oliwka]

R. Alba Maxima - znana na pewno w 15 wieku, niektóre źródła podaję, że w starożytnym Rzymie.
Prawdopodobnie mieszaniec r. canina i r. gallica.
Bardzo okazały krzew dorastający do 2 metrów wysokości i ponad metra szerokości.
Kwiaty średniej wielkości, bardzo pełne i pachnące, czasami pojawia się w nich różowa nuta.
Jak wszystkie róże tej grupy kwitnie raz, ale bardzo obficie.
Ta akurat nazwa (a jest kilka synonimicznych), jest na cześć bawarskiego króla Maxymiliana.
Krzew bardzo mrozoodporny i witalny, choć bywa porażany przez rdzę.
Na własnym korzeniu wydaje długie rozłogi.




R. Alba Maiden's Blush - znana od 15 wieku, prawdopodobnie wyhodowana z r. canina.
Rozłożysty, wysoki - do 1,8 metra krzew, szybko rosnący o opadających gałęziach.
Kwiaty średniej wielkości, pełne pachnące, pasteloworóżowe.
Kwitnie jednokrotnie przez kilka tygodni.
Wytrzymały i mrozoodporny. Mam go kilka lat i jeszcze nigdy nie chorował na typowe choroby róż.

[oliwka]

Heidetraum - Noack 1988 rok.
Bardzo ładna róża okrywowa, dorasta do ponad metra.
Kwiaty są drobne, półpełne, zebrane w gęste grona, w ostrym karminowym kolorze, nie pachną.
Odmiana ta kwitnie bardzo obficie, powtarza.
Sam krzew jest niezwykle gęsty, wypuszcza mnóstwo pędów.
Nie wymaga szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych. Nigdy mi nie chorowała na choroby grzybowe.
Ja ją podwiązuje i prowadzę jako małą krzaczastą, bo nie mem miejsca na taki szeroki krzew.

[Grandiflora]

Amber Cover

przepiękna róża Poulsena o urzekającym kształcie i barwie kwiatów,nie jest "dużą" różą,osiąga ok.70 cm wysokośc, liście drobne,kwiaty również proporcjonalne do wielkości krzewu,kwitnie bardzo obficie,powtarza kwitnienie,po stracie liści (niestety czarna plamistość),szybko wypuściła nowe liście i najspokojniej kwitła nadal

[Grandiflora]

Atlantis Palace

Następna Poulsenowska ślicznotka,niewysoka,obficie kwitnąca ,kwiaty ma dość duże jak na tak niewysoką różę (ok.60 cm),mają ładny żółty kolor, nie blakną bardzo gdy przekwitają ,niestety dopada ją czarna plamistość

[GERTRUDA]

"Otello"- Wyhodowana przez Austina w 1986 r .Róża o bardzo dużych , mocno wypełnionych kwiatach , czasem opisywana jako czerwona , bordowa lub fioletowa , w rzeczywistości wykazuje dużą zmienność koloru , w zależności od pH gleby i jej jakości oraz od stanowiska [ słońce lub półcień ] Róża bardzo wymagająca , od swego opiekuna wymaga sporej ilości chemii i starannego formowania . Ogólnie raczej wrażliwa na wszelkie czynniki i niezbyt przyjazna w uprawie . Wzmożone trudy pielęgnacji wynagradza jednak jej zapach i wielkość kwiatów . Nie będę polecać , ze względu na jej kapryśność . Sama nasze stosunki określę jako : jakoś ze sobą wytrzymujemy , ale uczucie nas łączące jest raczej wątłe

[oliwka]

Dornroschen - Kordes 1960.

FOTO z sieci

Róża krzewiasta, dorastająca według literatury do 1- 1,5, chociaż po dwu łagodnych zimach i bez cięcia ma zdecydowanie ponad dwa metry.
Kwiaty są różowe, z żółtawym środkiem, duże , zebrane w wiechy.
Pachną raczej słabo.
Odmiana ta powtarza kwitnienie aż do mrozów.
Pojedynczy kwiat może nie robi specjalnego wrażenia, ale obsypany kwiatami krzew, to już całkiem co innego.
Dość cienkie gałęzie uginają się pod ciężarem kwiatów, więc jestem zmuszona podwiązywać je do grubych drucianych prętów wbitych obok. Tak prowadzony krzew nabrał ładnego kształtu.
Odmiana przeciętnie mrozoodporna, czsami łapie czarną plamistość.

[Daisy]

Acropolis - róża wyhodowana przez Meillanda 2002, raczej niski krzew,wyrasta do 70 cm.
Cudownego koloru kwiaty, pudrowe, przebarwiające się od brązu przez pudrowy róż, beż aż do ciemnego kremu. Kwiaty trzymają się bardzo długo, około 2 tygodni, pięknie zmieniając kolor. Nie jest śmieciuchem, kwiaty raczej zasychają na pędach. Odporna na choroby. Nie pachnie, choć źródła podają, że ma delikatny zapach, kolor kwiatów wynagradza jednak brak zapachu. HMF podaje, że można hodować ją w donicach i na kwiat cięty.

[Daisy]

Pirouette - courtyard rose, słodka przepięknie pachnąca pnąca róża z hodowli Poulsena (2002). Wyrasta do 2 m, zwarty krzew, drobne błyszczące liście. Kwiaty pełne, raczej płaskie, niezbyt duże, kolor różowy, przekwitając zmienia się w morelowy. Kwiaty trzymają się bardzo długo, prześlicznie pachną. Zdrowa odmiana, kwitnie bardzo długo, do późnej jesieni. U mnie w trakcie sezonu kwitła 3 razy. Zapach kwiatu słodki, mocny, nie są wrażliwe na deszcz.

[oliwka]

Madame Hardy - Hardy 1832 rok.
Róża damasceńska, uznawana za jedną z najpiękniejszych białych róż w ogóle.
Kwitnie jednokrotnie białymi, bardzo pełnymi kwiatami o miseczkowatym kształcie.
Charakterystyczne dle tej odmiany jest zielone oczko w środku.
Kwiaty mają piękny cytrynowy zapach.
Krzew jest okazały dorasta do 1,8 m, wyprostowany, całkowicie mrozoodporny.
W dodatku zdrowy i odporny.
Nie mam zdjęć całego krzewu, bo moja Madame jest jeszcze dość młoda.

[oliwka]

Mrs John Laing - zaliczana do tzw. remontantek, czyli powtarzajacych kwitnienie.
Krzew dość wysoki, ponad 1,5 metra, o wyprostowanym pokroju, ale gałęzie przewieszają się pod ciężarem ogromnych kwiatów i wymagają podwiązywania, bo są dosyć cienkie.
kwiaty, jak wspominałam, ogromne, bardzo gęste w kolorze różowym, przepięknie pachną.
Jest to odmiana dość podatna na czarną plamistość i z tego powodu trudno mi ją jednoznacznie polecać, bo z jednaj strony oszałamiające piękno kwiatów, a z drugiej nieustanna walka z grzybem.

[GERTRUDA]

Climbing American Beauty- wyhodowana w roku 1909 przez Hoopes, Bro. & Thomas Co.. .Niezwykle odporna i zdrowo rosnąca odmiana - kwiaty w kolorze soczystego różu , są trwałe i niewiele bledną w miarę przekwitania .Cierpliwie znosi nawet pół cieniste stanowiska . Pędy dość sztywne dochodzące do ok.2-2,5m -przynajmniej u mnie Na mróz dość odporna , z deszczem i suszą też sobie radzi . Generalnie odmiana warta polecenia , ja uwielbiam ją za obfitość kwitnienia i ładną budowę kwiatu [ w wazonie niestety nie lubi stać - a kto by lubił ]Pachnie i to całkiem , całkiem .Zdecydowanie polecam !!

[GERTRUDA]

Sympathie- [ Sympatia , Sympathy ] - Wyhodowana przez Kordesa w 1964 . Bardzo wysoka , gdyż potrafi osiągać nawet 3,5-4m .Zapewne to jedna z najbardziej rozpowszechnionych róż pnących w kolorze czerwonym . Jej sława jest w pełni uzasadniona , jest to królowa o iście królewskim aromacie i cudownych , pełnych , a do tego szlachetnie zbudowanych kwiatach . Nadaje się do wazonu , a sam jej kwiat jest bardzo trwały .Kwitnie długo i obficie . Wadą tej odmiany jest fakt ogałacania się podstawy krzewu z liści , co powoduje , że róża wygląda jak by miała bose nogi , radą na tę niewielką przypadłość jest sadzenie u jej stóp np. powojników - w końcu każda królowa musi mieć wiernego sługę [ podnóżka ] Na choroby dość odporna , chociaż lubi czasem załapać czarna plamistość [ ale w stopniu niewielkim ] , z mrozem radzi sobie doskonale , co do wystawy też nie grymasi , chociaż kwiaty ma ładniejsze jeśli nie są narażone na całodzienne promienie słońca Polecam amatorom zapachu i głębi koloru .

[GERTRUDA]

Astrid Lindgren-Poulsen 1991 , przez jednych opisywana jako wielokwiatowa , przez innych jako parkowa - jedno jest pewne - niezwykle zdrowa i obficie kwitnąca odmiana [ liście są zawsze bez plam i przebarwień , wręcz modelowe ] . Piękna , luźna budowa kwiatu ma niezwykły kolor jasnego różu z domieszką jakby koralu . Pokrój krzewu jest raczej wyprostowany , pędy grube - kolce zielone - tworzy naprawdę piękny wizualnie okaz - nic dodać nic ująć . Wysokość ok 1,2-1,6cm [ w moim ogrodzie ] . Na warunki atmosferyczne i choroby bardzo odporna [ ja nie miewam z nią żadnych kłopotów ] . Długo zachowuje świeżość po ścięciu . Nawet przesadzanie w pełni sezonu nie było w stanie jej osłabić [ bo niestety , trochę z nią tańczyłam w ubiegłym roku ] Polecam , szczególnie tym , którzy lubią róże , ale nie maja czasu na ich pracochłonną pielęgnację

[GERTRUDA]

Dublin Bay- Hodowca McGredy 1975 r . Piękna ciemno czerwona róża pnąca , odporna , zdrowo rosnąca - jednak bez szczególnych cech , taka sobie zwykła czerwona - co nie znaczy że nie ma uroku , ależ ma i to bardzo dużo !! Jej płomienne obficie rozkwitające kwiaty sa widoczne z daleka - cechuje się przyjemnym średnio intensywnym zapachem, a kwiat dzięki lekko lużnej budowie jest stosunkowo trwały i wytrzymały nawet na deszcz [ nie blaknie ] . Warta uwagi - szczególnie dla miłośników róż czerwonych . Wysokość ok2,5m , pędy dość sztywne , można się pokusić o zrobienie z niej formy krzaczastej . Ze względu na opisane powyżej cechy [ dodam ,że sam kwiat jest dość spory ] oraz na fakt ,że nie kaprysi w uprawie , naprawdę warto się na ni ą skusić

[oliwka]

Clair Matin - róża pnąca z hodowli Meillanda z 1960 roku.
Jak na pnącą, to trochę dziwna, bo dorasta tylko do 1,5 - 2 metrów wysokości i można ją prowadzić jako krzewiastą.
Kwiaty ma średnio duże, półpełne w jasnoróżowym kolorze. Kwitną w kwiatostanach i lekko pachną, rozwijają się z pięknych koralowych pąków.
Róża ta powtarza kwitnienie.
Młode pędy i liście są czerwone.
Bardzo łatwo rozmnaża się z sadzonek.
Niestety wymaga ochrony przed czarną plamistością.
W sumie jest to dość bezpretensjonalna odmina o uroku dzikich róż.